Laatst dronk ik een bier van https://www.brasserie-montblanc.com/en/ :
"Brasserie du Mont Blanc dates back to 1830. At that time there were as many as ten breweries based within the heart of the Alpine, all attracted to the area by the quality of the water and the glaciers nearby. Having shut down for some years in 1966, the brewery was relaunched in 1999. Upon being reopened, it was also moved to La Motte-Servolex in the heart of Savoie. Ever since, Brasserie du Mont Blanc has been known for brewing authentic beers with character from the water of the Mont Blanc glaciers.
Founding Brasserie du Mont Blanc
As with any brewery, behind Mont Blanc’s beer is someone with a great vision. While studying management in the USA, Sylvain Chiron was surprised to see how many microbreweries were emerging. Once back in France in 1996, he bought the distillery activity of the Cistercian Abbey of Aiguebelle, along with two partners. It was then that the idea of creating a Trappist beer came about - however the community preferred to devote itself to spirituality.
Sylvain went on to study brewing at a Trappist monastery in Belgium. It’s here that he developed the first recipes for Mont Blanc beer.
"At the end of my studies, a Belgian brewer opened my eyes to this noble product that is beer. I was born in the Alpine and I’m deeply rooted here. I wanted to revive this forgotten alpine brewing history.” " https://www.beerwulf.com/en-gb/p/brewers/brasserie-du-mont-blanc
"The first traces of a brewery go back to 1821 in Sallanches. The owner, Mr. Rabenak, had a single employee, selling 6 500 litres per year.
In 1861, Mr. Essig, director of a Bavarian brewery in Lausanne, set up a brewery in town on either side of Avenue de la Gare.
The business was sold in 1875 to chocolatier Antoine Pissard, then to Mr. Challamel in 1890, in association with Brasserie Saint Jean in Geneva.
In 1902, the company’s name was changed to “Challamel, Boucharge et Viard”, before becoming “Bière du Mont-Blanc” in 1911.
During the summer, Bière du Mont-Blanc produced over 4 000 hectolitres of fermented beverages, compared with 150 hectolitres during the autumn. The cellar, with its glass-lined tanks was kept at 0°C using ice from the pond on the banks of the Arve River. When the winters weren’t cold enough, the brewers collected ice from the base of the Bionnassay or Bossons Glacier. Some 40 brewers worked there.
The Brewery ceased operation in 1966.
However, that was before the arrival of a determined and passionate Savoyard: Sylvain Chiron.
In 1999, he revived “Bière du Mont-Blanc”.... When studying in the United States, Sylvain was surprised by the popularity of micro-breweries. Upon his return to France, he decided to explore fermented beverages in greater depth. Chance led him and two partners to buy the distilling activity of the Aiguebelle Cistercian abbey, in south-eastern France. For three years, he restored Eyguebelle syrups and liqueurs to their former glory.
When searching for a source of pure water suitable for making a high-quality beer, he rediscovered an old forgotten brand in his native Savoy: “Bières du Mont-Blanc”.
It was during that time that the idea of creating a Trappist beer was being tossed about. The Father Abbot opened the doors of a Trappist monastery in Belgium to Sylvain where he could learn the art of brewing and the production secrets on which his products’ future success would depend Assisted by one of Belgium’s finest brewers and his friend “Panoramix”, master distiller at Eyguebelle, Sylvain created the first recipes for Mont-Blanc beer. When hiking in the Houches, he discovered the Enchapleuze spring at an altitude of 2 074 m, beneath the Aiguille du Goûter.
Later, following thorough analyses, he decided that this spring water would form the base for his beers.
In 1999, Brasserie du Mont-Blanc was established in Motte Servole, the heart of the Savoy region, producing “bières du Mont-Blanc”, authentic beers, beers with character, high-quality beers, specialty beers brewed using the water from the glaciers of Mont Blanc.
" https://www.brasserie-montblanc.com/en/the-brewery/the-brewerys-history/
Toevallig is er sinds 1999 ook een webcam op de berg: http://www.webcam-montblanc.com/webcam/
Ze brouwen met water uit de Alpen:
"The water for Brasserie du Mont Blanc beer
The water for the beer comes from the source of the Enchapleuze, located on the very slopes of Mont Blanc at more than 2000m. This exceptionally pure water forms the basis of these high quality beers. It’s using only the best water, malts, hops and spices that these outstanding recipes have been developed.
At each stage of production, the master brewers carefully follow these recipes. Top fermentation (around 25°C) is preferred to bottom fermentation. It is certainly delicate, but the aromatic richness developed in top fermentation is worth it." https://www.beerwulf.com/en-gb/p/brewers/brasserie-du-mont-blanc
De Mont Blanc is de hoogste berg van de Alpen en niet – wat velen denken – de hoogste top van Europa. Dat is de in de Russische Kaukasus gelegen Elbrus (5642 m). De hoogste van de Alpen dus, en een begeerd doel voor zowel klimmers als niet-klimmers. ... De Mont Blanc ligt op de grens van Frankrijk en Italië. Inclusief zijn ijskap is de berg 4810 meter hoog, maar als het ijs zou smelten, zou hij ‘slechts’ 4779 meter zijn. https://nkbv.nl/files/Kenniscentrum/Alpinisme/Tips_voor_een_succesvolle_Mont_Blanc_beklimming.pdf
De Mont Blanc (Frans voor witte berg, Italiaans: Monte Bianco) is de hoogste top van de Alpen, in het naar hem genoemde Mont Blancmassief. Na de Elbroes in de Kaukasus en enkele andere toppen in dat gebergte is het tevens de hoogste berg in Europa, westelijk van de Kaukasus. De Mont Blanc is 4807,81 meter hoog[1](september 2021), inclusief de sneeuw op de top. Zonder die sneeuw werd in 2004 een hoogte van 4792 meter bepaald.[2] De top ligt op de grens tussen Frankrijk en Italië. Cartografen uit Frankrijk en Zwitserland plaatsen het terreingedeelte rond de top in Frankrijk. Deze opvatting is omstreden: de Italianen beweren dat dit op een fout van een Franse cartograaf in 1865 berust en dat de grens precies over de top loopt. ... In de 18e eeuw groeide tijdens de Verlichting in Europa de belangstelling voor de schoonheid en de uitdagingen van het hooggebergte.[3] Steeds meer werd er getwijfeld aan de waarheid van allerlei volksverhalen en bijgeloof, zoals dat er rond de hoge toppen kwade geesten zouden huizen, die zich niet ongestraft lieten verstoren. De Mont Blanc had lange tijd de naam Mont Maudit(e) ofwel de vervloekte of verdoemde berg. In augustus 1742 gaf Pierre Martel de berg zijn huidige naam.[4] Het duurde echter nog twintig jaren voordat het denkbeeld ingang vond dat de berg ook beklommen zou kunnen worden. ... De top van de Mont Blanc werd voor het eerst bereikt op 8 augustus 1786 door twee inwoners van Chamonix: Jacques Balmat en de eerder genoemde dr. Michel Paccard. Zij sleepten zo de prijs in de wacht die Horace-Bénédict de Saussure in 1760 had uitgeloofd. In 1936 schreef de Nederlandse auteur A. den Doolaard (pseud. C. Spoelstra) hierover, ter gelegenheid van de 150-jarige herdenking, de historische roman De groote verwildering.[5] In Chamonix-Mont-Blanc staat een standbeeld van De Saussure en Balmat en, even verderop, een standbeeld van Paccard. In het jaar 1986 was de bicentennaire van de eerste beklimming aanleiding voor grootse herdenkingsfestiviteiten op en rond de berg. De Saussure zou zelf in 1787 de top bereiken, om daar metingen uit te voeren.[6] Het hoogste stukje ijsvrije steen dat hij bij zijn beklimming afhakte, het zogeheten "topje van de Mont Blanc", is in 1802 aangekocht door Teylers Museum in Haarlem en daar nog steeds te bezichtigen.[7].... De vraag of de Mont Blanc de hoogste berg van Europa en daarmee een van de Seven Summits is, hangt af van de definitie van de grens tussen Europa en Azië, die niet eenduidig gedefinieerd is. Verschillende geografen hanteren de Koema-Manytsjlaagte als grens, volgens welke definitie de Kaukasus deel zou uitmaken van Azië, terwijl door anderen de toppen van de Kaukasus als grens gezien wordt. Bij alpinisten wordt de hoogste top van de Kaukasus, de Elbroes, gezien als hoogste berg van Europa. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mont_Blanc)
Hoog boven het pittoreske Chamonix torent de hoogste berg van de Alpen: de Mont Blanc. Je kijkt vanuit Chamonix maar liefst 3800 meter omhoog naar de top: dat is een grotere hoogte dan dat bijvoorbeeld de Grossglockner in Oostenrijk uberhaupt hoog is. De Mont Blanc is een reus. Soms een vriendelijke, soms een dodelijke maar vanuit alle hoeken indrukwekkend en spraakmakend. ... De Mont Blanc staat bij velen bekend als de hoogste berg van Europa, hoewel hij deze titel eigenlijk niet verdient: de Elbrus in de Kaukasus is met 5642m ruim hoger dan de Mont Blanc. De Mont Blanc is wel de hoogste berg van de Alpen en dus van Frankrijk. Uiteraard is de Mont Blanc ook de hoogste berg van het Mont Blanc massief. De Mont Blanc is van heinde en verre te zien en steekt ver boven de hem omliggende dalen uit en is een populaire wandelbestemming en wereldberoemd vanwege de Tour du Mont Blanc. De hoogte van de berg ten opzichte van het dal van Chamonix is van Himalayaanse proporties en bijzonder indrukwekkend. Als het massief zichtbaar is tenminste… De Mont Blanc is een beruchte “slecht-weer berg”. Het is de meest westelijk gelegen vierduizender van de Alpen en daardoor vatbaar voor stormen en buien die vaak op de lager gelegen vlaktes ontstaan. Ook is de Mont Blanc de eerste “hindernis” in de Alpen die de zachte en vochtige oceaanlucht vanuit het westen tegenkomt. Ook bij klassieke Genua-depressies, waarbij veel vochtige lucht het dal van Aosta ingeblazen wordt, valt vaak veel neerslag aan de (Italiaanse) oostzijde van de berg. Dit vaak slechte weer met veel neerslag heeft wel tot gevolg dat de Mont Blanc een berg is die groeit, inmiddels bijna 4811 meter hoog. Dit komt doordat er door het vaak warmere weer meer sneeuw valt op de top, waar het vrijwel altijd vriest. Door de status van de Mont Blanc is deze ook een van de drukste vierduizenders. Dit wordt versterkt door de geringe moeilijkheidsgraad. De grootste uitdaging aan de Mont Blanc is de hoogte, de klim zelf is “slechts” een pittige wandeling. Uiteraard kan je de beklimming vele malen moeilijker maken door een moeilijke of ongewone route te kiezen. In recente jaren hebben lokale burgemeesters zich vaak druk gemaakt over de drukte op de berg en het gebrek aan voorbereiding van mensen. Er zijn vier normaalroutes de Mont Blanc op. Niet erg moeilijk maar zeker niet zonder gevaar. Ze komen allemaal tesamen op dezelfde graat, waardoor het laatste stuk naar de top bij mooi weer erg druk is, zowel met klimmers als toeristen die thuis iets te melden willen hebben. De Franse-Italiaanse grens loopt net langs de top. Het hoogste punt van Italie ligt dan ook niet op een top, maar op de helling van de Mont Blanc. (https://cocuzzolo.com/nl/gebieden/frankrijk/mont-blanc-hoogste-berg-van-de-alpen-en-frankrijk/)
The water is taken from the Enchapleuze spring at 2 074 m on the very slopes of Mont Blanc.
Filtered by moraine sand and gravel, this exceptionally pure water is the reason for the success of these exceptional beers. Exclusive recipes were created selecting the finest ingredients (water, malts, hops, spices). At every stage of production, the master brewers follow these recipes to the letter while taking all the time needed. Top fermentation (around 25°C) is preferred to bottom fermentation. Although difficult to implement, the rich aromas developed in top fermentation are worth it. Unlike industrial breweries, our beers are aged for over four weeks. This maturation stage is essential for ripening, developing delicate and subtle aromas and arriving at a perfect balance. https://www.brasserie-montblanc.com/en/the-brewery/the-ingredients-of-an-exceptional-beer/
Ze brouwen verschillende bieren:
La Rousse
A special 3 malts Amber beer 6,5% vol.
An amber beer that combines 3 malts and several hops, including Alsace Strisselspalt with very aromatic floral notes, all enhanced with a unique bouquet of spices.
La Rousse is a beer of contrasts: the initial taste is full-bodied and malty, followed by gourmet notes of caramel and toasted almonds, with a fruity finish.
“Mont-Blanc’s La Rousse, an iron fist in a velvet glove…”
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/rousse-3/
La Blanche
Wheat, coriander and orange peel 4,7% vol.
Light, refreshing, lightly sparkling elegant wheat beer.
The mildness of the wheat notes precedes the acidic freshness and citrus taste of the orange, with a final spicy note.
A Belgian-type wheat beer, it comes from a blend of 3 cereals (wheat malt, barley malt and oats) and aromatic hops, all enhanced by subtly bitter orange peel and a hint of coriander.
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/blanche-4/
La Blonde
A pure malt specialty beer 5,8% vol.
Rich, full bodied, with balanced bitterness, La Blonde offers up a floral, fruity and spicy spirit.
An initial malty flavour, full-bodied, with a spicy liquorice finish.
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/blonde-3/
Triple Epices*
An intense and spicy amber beer 7,2% vol.
Made from a blend of 2 cereals, 2 malts and several hops, including the Strisselspalt hop from the Alsatian region of France, with its highly aromatic floral notes.
Mixed with honey and a unique bouquet of spices.
The initial taste is full-bodied and malty, then appreciate the gourmet notes of caramel and toasted almonds followed by the rounded sweetness of honey and the full force of an intensely spicy bouquet.
It is a beer full of contrasts!
*Triple spices
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/triple-epices-2/
La Verte
Génépi alcoholic beverage 5,9% vol.
An alcoholic beverage brewed with a combination of water from the glaciers of Mont Blanc and Génépi.
La Verte is the bold combination of 2 very bitter notes for a perfect balance between alcohol, acidity, aromas and sugar.
Light and delicate, la Verte is characterised by the powerful aroma of Génépi.
Original and attractive: “often imitated, but never equalled!”
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/verte/
La Violette
Violet-cranberry drink
4,7% vol.
A delicate and light violet-cranberry alcoholic beverage.
La Violette du Mont Blanc, an alcoholic beverage from the mountain sides, an original creation of local cranberries and violets.
The berries express themselves fully at first, then the violet subtly completes the first notes. A dash of vanilla in the finish.
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/violette-2/
La Bleue
La Bleue with blueberries 5,8% vol.
La Bleue is an original creation resulting from Brasserie du Mont-Blanc’s recognised know-how, water from the glaciers of Mont Blanc and Blueberry.
Subtle and light, la Bleue combines the aromatic power of the fruit while preserving the bitterness of a fermented alcoholic beverage: the best of the Alps in your glass.
https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/la-bleue/
La Cristal
Light thirst-quenching Blonde beer 4.7% vol.
La Cristal combines very lightly kilned malt with the Saaz, a noble variety of hops known for its mild and lightly spicy flavour. https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/cristal-3/
La Cristal IPA
An IPA or India Pale Ale revisited 4,7% vol.
A light blonde beer that is well-balanced, refreshing and delicately hopped.
La Cristal IPA contains aromatic and non-bitter hops:
Saaz: noble and aromatic hops
several hops from the United States for their very floral aromas and citrus notes.
A very floral and citrus nose, followed by an equally floral first taste, a balanced body and a finish that makes you want to taste the beer again. https://www.brasserie-montblanc.com/en/product/la-cristal-ipa/
En dat doen ze niet onverdienstelijke:
"Today, Brasserie du Mont Blanc has collected many accolades:
In 2017, at the International Breweries' Competition, Brasserie du Mont Blanc became the first French brewery in the history of the competition to receive a world gold title. La Rousse du Mont Blanc has just been voted best beer in the world at the International Breweries' Competition: one of the most renowned international competitions with more than 2000 beers in competition from 46 countries.
In 2015, La Blanche du Mont Blanc received an award. It has been selected as the best white beer during the World Beer Awards. It is also one of the 8 winners in the world; the Brasserie du Mont Blanc being the only brewery with a traditional character. An exceptional distinction: more than 1000 beers from 30 countries were in competition.
In 2014, La Rousse du Mont Blanc was confirmed ‘best beer in the world’ at the Global Craft Beer Award in Berlin.
In 2013, La Blanche du Mont Blanc, was voted the best white beer in the world during the World Beer awards.
In 2011, La Rousse du Mont Blanc was voted 'best amber beer in the world' at the World Beer Awards in the United States."
https://www.beerwulf.com/en-gb/p/brewers/brasserie-du-mont-blanc
Wel bier had ik?
Ik had een Sylvanus blonde (6,9%) Op het blik staat 'Natura non nisi parendo vincitur'. Een of andere toverspreuk uit Harry Potter? Het zal iets betekenen als 'nature must be obeyed'. Het is duidelijk en ander bier dan de eerder vermelde blonde in het assortiment van Brasserie du Mont Blanc.
Het bier is agricultire biologique sans gluten. Dus zowel biologisch als glutenvrij. Eerdere glutenvrije bieren vond ik smerig, dus ik was bang dat dit ook tegen zou vallen. Dit bier vond ik echter superlekker. Het 0,5 l blik was snel op. Het was geen fantasieloos blond bier. De smaak was uitdagend en kruidig, moutig en licht bitter. Het was niet waterig, maar ook niet alcoholerig. Ook was er geen overdreven prik van de koolzuur. Wel was het een mooi blond bier met vol wit schuim in het glas. Hier kan ik er meer van aanschaffen.
Wat vinden anderen?
Du Mont Blanc Sylvanus Blonde is een Blond bier. Dit biologische bier, een authentieke abdijstijl, onderscheidt zich door een royale body en typische tonen van vanille en kruidnagel uit het werk van een specifieke gist.... Zicht Donkergeel, helder, redelijke schuimkraag ... Neus kruidig, licht zoet ... Smaak Vol, kruidig, vanille, zoetig. Ik mis de bitterheid. Een wat vlakke afdronk. https://www.bierista.nl/du-mont-blanc-sylvanus-blonde
LES BIÈRES TYPÉES ABBAYE BIO SANS GLUTEN
Sylvanus Blonde
Sylvanus blonde - Ronde et Généreuse 6.9% vol.
Authentique style Abbaye, cette bière bio se distingue par un corps généreux et des notes typiques de vanille et girofle issues du travail d’une levure spécifique.
BIO & SANS GLUTEN
Jusqu’à il y a peu, seules les bières brassées exclusivement avec des céréales sans gluten (quinoa, riz, maïs, sarrasin), pouvaient être consommées être sans gluten. Aujourd’hui, il est désormais possible, grâce à un procédé entièrement naturel, de transformer le gluten en protéines plus petites, parfaitement digestes. C’est ce procédé que la Brasserie du Mont Blanc a appris à maîtriser. Il n’ y a désormais plus à choisir entre plaisir et sans gluten. Les bières porteuses du logo sont garanties sans gluten et bénéficient de la certification AFDIAG. / TOUTES SAUF LA BLANCHE / https://www.brasserie-montblanc.com/product/sylvanus-blonde/
Sylvanus Blonde est une bière de style abbaye : un corps généreux, de la rondeur sans excès avec des notes typiques de vanille et girofle https://www.lakoop.com/cave/790-biere-sylvanus-blonde.html#
BRASSERIE DU MONT BLANC (located at the foot of the Mont-Blanc with direct collection of water from the Mont-Blanc glacier below the snack hut) French craft abbey beer Alcohol: 6.9% vol. - Bottle of 0,75 cl We no longer present the Mont Blanc brewery which immediately evokes a wide range of beers all brewed with glacier water! A subtle recipe based on barley and wheat malt from organic farming, as well as cane sugar, hops and spices. Nice balance with exotic notes such as vanilla and slightly spicy notes! A delight ! https://www.vinsolite.fr/en/brasserie-du-mont-blanc/724-sylvanus-blonde-abbey-beer.html
Dick D. Sylvanus Blonde by Brasserie du Mont Blanc Dick D. is drinking a Sylvanus Blonde by Brasserie du Mont Blanc at Untappd at Home Nr 23 vd adventkalender van Beerwulf. Lekker blond biertje met banaan accent (https://untappd.com/b/brasserie-du-mont-blanc-sylvanus-blonde/3040903)
Op beerwulf vind ik iets anders:
Sylvanus Triple du Mont Blanc
Tripel Beer | 8.3% | 33 cl Strong abbey-style beer, this organic beer is diferent with a powerful and gentle mouth at the same time thank to the unique blend of four cereals, highlighted by typical vanilla and clove notes from the yeast with a fresh finish with citrus notes Style Tripel Beer Volume 33 cl ABV 8.3% Origin France https://www.beerwulf.com/en-gb/p/beers/sylvanus-triple-du-mont-blanc-bottle-.33
Tja dat is een ander bier. Sylvanus duidt dus op een groepsnaam van het een of ander.
Silvanus (/sɪlˈveɪnəs/;[1] meaning "of the woods" in Latin) was a Roman tutelary deity of woods and uncultivated lands. As protector of the forest (sylvestris deus), he especially presided over plantations and delighted in trees growing wild.[2][3][4][5] He is also described as a god watching over the fields and husbandmen, protecting in particular the boundaries of fields.[6] The similarly named Etruscan deity Selvans may be a borrowing of Silvanus,[7] or not even related in origin.[8] Silvanus is described as the divinity protecting the flocks of cattle, warding off wolves, and promoting their fertility.[2][9][10][11] Dolabella, a rural engineer of whom only a few pages are known, states that Silvanus was the first to set up stones to mark the limits of fields, and that every estate had three Silvani:[12]
a Silvanus domesticus (in inscriptions called Silvanus Larum and Silvanus sanctus sacer Larum)
a Silvanus agrestis (also called salutaris, literally "of the fields" or "saviour"), who was worshipped by shepherds, and
a Silvanus orientalis, literally "of the east", that is, the god presiding over the point at which an estate begins.
Hence Silvani were often referred to in the plural.
The name Silvānus (Classical Latin: [s̠ɪɫ̪ˈwaː.nʊs̠]) is a derivation from Latin silva ('forest, wood'). It is cognate with the Latin words silvester ('wild, not cultivated'), silvicola ('inhabiting woodlands') or silvaticus ('of woodlands or scrub'). The etymology of silva is unclear.[13]
Like other gods of woods and flocks, Silvanus is described as fond of music; the syrinx was sacred to him,[2] and he is mentioned along with the Pans and Nymphs.[3][14] Later speculators even identified Silvanus with Pan, Faunus, Inuus and Aegipan.[15] He must have been associated with the Italian Mars, for Cato refers to him consistently as Mars Silvanus.[10] These references to Silvanus as an aspect of Mars combined with his association with forests and glades, give context to the worship of Silvanus as the giver of the art (techne) of forest warfare. In particular the initiation rituals of the evocati appear to have referenced Silvanus as a protective god of raiding for women and cattle, perhaps preserving elements of earlier Etruscan worship. [16]
In the provinces outside of Italy, Silvanus was identified with numerous native gods:[17]
Sucellos, Poeninus, Sinquas and Tettus in Gaul and Germany.
Callirius, Cocidius and Vinotonus in Britain. A Romano-Celtic Temple containing several plaques dedicated to Silvanus Callirius has been found at Camulodunum (modern Colchester).[18]
Calaedicus in Spain.
The Mogiae in Pannonia.
Selvans in Etruria (though the validity of this identification has been contested).[8]
Silenus, a Greek God, merged with Silvanus in Latin Literature.[19]
Pan (god of forests, pastures, and shepherds), in Greco-Roman mythology.[19]
Aristaeus, a god/patron of shepherds, harvest and other rural arts.
The Slavic god Porewit has similarities with Silvanus.[20]
Xavier Delamarre suggests the epithet Callirius may be related to Breton theonym Riocalat(is) (attested in Cumberland Quarries), and both mean "(God) With Wild Horses".[21]... The sacrifices offered to Silvanus consisted of grapes, ears of grain, milk, meat, wine and pigs.[2][6][22][23][24] In Cato's De Agricultura an offering to Mars Silvanus is described, to ensure the health of cattle; it is stated there that his connection with agriculture referred to only the labour performed by men, and that females were excluded from his worship.[10][23] (Compare Bona Dea for a Roman deity from whose worship men were excluded.) Virgil relates that in the very earliest times the Tyrrhenian Pelasgians had dedicated a grove and a festival to Silvanus.[9] https://en.wikipedia.org/wiki/Silvanus_(mythology)
This Sylvanus is, beyond all reasonable doubt, the same man who is known to us in the Acts of the Apostles by the name of Silas. A double name was very common amongst Jews, whose avocations brought them into close connection with Gentiles. You will find other instances of it amongst the Apostles: in Paul himself, whose Hebrew name was Saul; Simon and Peter; and probably in Bartholomew and Nathanael. And there is no reasonable doubt that a careful examination of the various places in which Silas and Sylvanus are mentioned shows that they were borne by one person. https://biblehub.com/library/maclaren/expositions_of_holy_scripture_ephesians_peter/sylvanus.htm
Lessen van Sylvanus is een Koptisch handschrift dat deel uitmaakte van de vondst van de Nag Hammadigeschriften in 1945. Er moet een oorspronkelijk Griekse tekst zijn geweest, maar daar is nooit iets van gevonden. Het handschrift zelf moet op zijn laatst even voor 350 geschreven zijn. De codex waarin de tekst bij de vondst zat, had een voorblad van papyrus met een datering van 348. Het verhaal zelf moet zijn ontstaan in de christelijke gemeenschap in en rond Alexandrië. De aannames in het het vakgebied over de datering van het ontstaan van de oorspronkelijke Griekse tekst varieert van midden derde eeuw tot eerste decennia vierde eeuw. Er is brede consensus dat veel van het materiaal in het werk gebaseerd is op aanzienlijk oudere bronnen. Net als het ook in Nag Hammadi gevonden Spreuken van Sextus behoort het tot de vroeg-christelijke wijsheidsliteratuur. De tekst van het werk vertoont duidelijk invloed van de joodse wijsheidsscholen alsmede het stoïcisme en de denkbeelden van Clemens van Alexandrië (ca. 125/150-215) en Origenes (ca. 185-253). De structuur van het werk heeft een grote gelijkenis met het Bijbelboek Spreuken. ... De Sylvanus aan wie dit werk werd toegeschreven was waarschijnlijk degene die in enkele brieven van Paulus genoemd wordt als zijn metgezel, als metgezel van Petrus in de Eerste brief van Petrus en in de Handelingen van de apostelen als Silas. Het toeschrijven van het werk aan Sylvanus maakt een wat kunstmatige indruk, omdat de naam Sylvanus alleen in de titel van het werk voorkomt. De toeschrijving van het auteurschap aan deze Bijbelse figuur had geen ander doel, dan het werk meer gezag te doen verkrijgen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Lessen_van_Sylvanus
