Rollende Bierton: koken met bier

Posts tonen met het label koken met bier. Alle posts tonen

vrijdag 29 november 2024

Lobik Better Than Gluhbier (12,0%) Imperial Stout

Op het moment dat de temperaturen gaan dalen en de eerste sneeuw is gevallen beginnen de meesten al te hunkeren naar het eerste glaasje glühwein. Niks mis mee, maar een beetje variatie kan geen kwaad. Nu weet je wellicht dat glühwein eigenlijk niks anders is dan verwarmde wijn. Tijdens het verwarmen wordt er kaneel, kruidnagel, steranijs en citrusschillen aan toegevoegd.

Wil je het echt lekker hebben, dan kan je er ook nog suiker of honing bij doen. Dat klinkt eenvoudig, maar de echte glühwein mag niet warmer worden dan 70 graden. De reden is dat anders de alcohol verdampt en dat willen we natuurlijk niet. (https://man-man.nl/zelf-gluhbier-maken/)

Mulled beer, also known as Glühbier, is the perfect winter drink for beer lovers. This comforting, warming concoction is made by heating beer with spices and sweetening it with honey or sugar. It's the ideal beverage to enjoy during the chilly winter months, providing a comforting and flavorful alternative to traditional hot drinks.

Its unique flavor and aroma come from the spices used, such as cinnamon, anise, and cloves. Enjoy a mug of mulled beer with friends and family to truly experience winter's cozy atmosphere. ... Home » Recipes » German Drink Recipes

Mulled Beer German Glühbier Recipe

Published: Dec 9, 2022 by Angela Schofield · Leave a Comment

Jump to Recipe Print Recipe

Its unique flavor and aroma come from the spices used, such as cinnamon, anise, and cloves. Enjoy a mug of mulled beer with friends and family to truly experience winter's cozy atmosphere.

...

The first mulled beer, known as "Glühkriek" originated in Belgium. This mulled beer experience is traditionally made with a cherry beer that forms the base of the Flemish mulled beer..... Beer - Dark strong beer is best for mulled wine. Bockbier, a dark lager, is the best choice for glühbier.

Juice - The recipe calls for cherry juice but you can experiment with other juices to find your favorite combination.

Lemon Juice - Instead of lemon juice you can opt for orange juice. Freshly pressed makes a big different in this drink.

Honey - The delightful taste of honey and the full aroma of dark beer are a match made in heaven. But if you don´t like honey, you can opt for brown sugar.

Spices - Glühbier is infused with the festive flavors of cinnamon, cloves and star anise. These spices create a unique and delightful holiday taste that will make you crave it all season long.

Vanilla Extract - A hint of vanilla elevates this beer experience to the next level. But if you don´t like vanilla extract you can just omit it.

Rum - For a delicious twist on this recipe, try adding a ¼ to ½ cup of brown rum. The warm and inviting flavor of the rum will add an extra layer of complexity and richness to your winter drink. ... INSTRUCTIONS

In a large pot, combine all the ingredients and cook for about 20 minutes on medium-high heat. Make sure not to bring the mixture to a boil.

Make a taste test. Add more honey or brown sugar if you like it sweeter, or more lemon juice if you like it tarter.

Cover the pot with a lid and allow it to rest for about 30 minutes.

Remove spices before serving. (https://alltastesgerman.com/mulled-beer-gluhbier-recipe/)

Glühwein has become an annual holiday tradition wherever I happen to call home. And since I’ve never been known to leave a perfectly good recipe be, I’ve cooked up several variations over the years. Why not a tankard of mulled beer in place of Glühwein? After all, every now and then you’ll find a Christmas market stall selling Glühbier. And the Belgians, too, are no strangers to warm beer, having once enjoyed a popular holiday concoction of old lambic, sugar, cinnamon, cloves, and beaten eggs. Recently, producers such as Liefman’s have revived the tradition with Glühkriek meant to be served warm.... Whether you’re making Glühwein, mulled beer, or wassail, the basic ingredients are simple: red wine, beer, or cider; some form of citrus juice; sugar (or some other sweetener such as honey); spices; and brandy. Amounts for each ingredient will depend largely on how much Glühwein or Glühbier you want to make, and how spicy you want it. The cooking process drives off plenty of the alcohol (along with about ten percent of the volume), so don’t worry about knocking your guests out.... Glühbier (Serves ten to twelve)

6 bottles (500mL) of a rich and malty beer like Bock or Doppelbock

6 mandarin oranges

3 tsp grated ginger

¼ cup honey

¼ cup brown sugar

8 cloves

3 cinnamon sticks

2 star anise

¼ of a whole nutmeg, grated (or two good pinches of powder)

1 to 2 ounces dark rum

Follow the same procedure as you would for Glühwein, (https://tempestinatankard.com/2014/12/24/spreading-good-cheer-with-a-recipe-for-mulled-beer/)

INGREDIENTS

Beer. I used a German dark beer, but you can also experiment with using different beers like a lager or pilsner. I would suggest not picking a beer that's too hoppy.

Sugar. I add just a couple of teaspoons in this recipe, but that may also depend on the type of beer you use (as well as personal preference). If you'd like, sub for honey.

Orange. Just the peel and I'd encourage using organic. I love the warming citrus flavor the peel adds.

Lemon. Cut into slices and I usually use organic when using the peel or whole lemon in a recipe, too.

Cherries. I add frozen cherries to let them steep with the other fruit and spices. You could also use blueberries.

Cinnamon. I always use whole spices when making Glühbier or Glühwein.

Cloves. Whole cloves if possible. Or just add a pinch of ground.

Cardamom. Not a typical whole spice to have in your pantry, so you can also use a pinch of ground cardamom.

Allspice. Just a pinch if you don't have the whole spice.

Liqueur or Whiskey (optional). A fruit liqueur or whiskey would be a fun addition to this beer cocktail. I like it plain, however (https://dirndlkitchen.com/gluhbier-hot-beer-cocktail/)

It's really simple. You steep the beer with fruit and spices, then sweeten it to taste with a bit of sugar or honey. There are a few things to pay attention to.

Do not bring it to a boil, or else you're losing the alcohol. You can also increase the alcohol content by adding liqueur or whiskey at the end.

Steep the fruit and spices only for 10 minutes, then remove them. This is important, so the spice is mild and the fruit pith doesn't turn your cocktail bitter.

Turn your heat to low to keep the Glühbier warm and cover it with a lid. (https://dirndlkitchen.com/gluhbier-hot-beer-cocktail/)

Om een echt ouderwets lekkere glühbier te maken kunnen je voor een groot deel je eigen fantasie gebruiken. Zo zal de een watertanden bij het idee van een heerlijk abdijbiertje, terwijl een ander liever een oud bruin of Kriek gebruikt. Welk bier je ook wil gebruiken: verwarm het met beleid! Door het te snel op te willen warmen jaag je de aroma’s het bier uit en dat komt de smaak zeker niet ten goede. Met andere woorden, gebruik een lage vlam voor het beste resultaat. En met opwarmen bedoelen we dan ook opwarmen: blijf weg van te hete temperaturen zodat het niet aan de kook raakt.... Natuurlijk wil je dat je eerste probeersel gelijk een hit wordt en daarom is het verstandig om te kiezen voor een heerlijk fruitig bier als een Kriek of Geuze. Gebruik bij voorkeur drie flesjes bier en hou de (pers)sinaasappelen, het kaneelstokje en de kruidnagels bij de hand, net als de kristal- en bruine basterdsuiker. Het hele proces is extreem simpel zolang je onderstaande stappen doorloopt:

Steek de kruidnagels in de schil van de perssinaasappelen.

Maak eventueel kleine inkepingen in de sinaasappel om een beetje sap in het bier te laten trekken

Schenk het bier in een ruime pan op een laag vuur. (Hou de pan goed in de gaten)

Als het bier warm wordt voeg je de sinaasappelen met kruidnagel toe. Ook het kaneelstokje doe je er bij.

Vervolgens voeg je twee eetlepels bruine basterdsuiker toe.

Het geheel laat je gedurende 20 minuten op een laag vuur pruttelen. Laat het deksel op de pan om de aroma’s te bewaren.

Na 20 minuten kun je jouw brouwsel proeven. Mocht het nog niet op smaak zijn, voeg dan wat suiker toe. Daarna is het genieten geblazen! (https://man-man.nl/zelf-gluhbier-maken/)

Het Glühbier recept:

Gebruik bij voorkeur drie flesjes Alfa Donker Bruin bier en hou de (pers)sinaasappelen, het kaneelstokje en de kruidnagels bij de hand, net als de kristal- en bruine basterdsuiker. Het hele proces is eenvoudig zolang je onderstaande stappen doorloopt:

Steek de kruidnagels in de schil van de perssinaasappelen;

maak kleine inkepingen in de sinaasappel om een beetje sap in het bier te laten trekken;

schenk het bier in een ruime pan op laag vuur’;

als het bier warm is voeg je de sinaasappelen met kruidnagel toe. Ook het kaneelstokje doe je er bij;

voeg twee eetlepels bruine basterdsuiker toe;

laat het geheel gedurende 20 minuten op laag vuur pruttelen. Laat het deksel op de pan om de aroma’s te bewaren.

Na 20 minuten kun je jouw huisgemaakte Glühbier recept proeven. Mocht het nog niet op smaak zijn, voeg dan wat suiker toe. (https://www.alfabier.nl/nieuws/recept-gluhbier/)

Voor 4 personen

3 flessen kriekbier

2 steranijs

1 tl szechuanpeper

2 kaneelstokjes

1 el venkelzaad

2 kruidnagels

(https://www.foodandfriends.nl/recepten/gluh-kriekbier/?ingredienten)

Doe alle ingrediënten in een steelpan en zet deze in een grotere pan gevuld met heet water (au bain-marie). Verhit 1 uur op laag vuur en zorg ervoor dat het water in de pan niet gaat koken. De temperatuur van het bier mag niet boven de 70 ºC komen, anders verdampt de alcohol. Zeef het bier na het trekken en serveer warm in hoge glazen. (https://www.foodandfriends.nl/recepten/gluh-kriekbier/)

Lobik Better Than Gluhbier (12,0%) Imperial Stout zou beter zijn dan glubier?

Lobik Better Than Gluhbier is een zwart bier met bruin schuim. Het heeft een dik mondgevoel en ietswat branderige nasmaak. Er zit wat koolzuur in met smaken als roodfruit. Wat zeggen ze bij de Mitra hierover?

ZICHT/KLEUR Zwart.

GEUR Elegante tonen van koffie en chocolade.

SMAAK Intens en avontuurlijk met accenten koffie, chocolade en port

AFDRONK Een romige en zoete afdronk.

(https://www.mitra.nl/product/lobik-better-than-gluhbier-44cl)

Het blikje dat ik meenam bij de Mitra was trouwens maar 33 cl!? Het is met 12% best en waar bier, alhoewel het is eigenlijk net zo zwaar als een wijntje.

Better Than Gluhbier

Lobik

Stout - Imperial / Double

... 12% ABV N/A IBU ...

It's been a while since we made an imperial stout. Some was brewed in 2021 and some last year. They were aged in wine barrels... S. Neus: spiritus, onprettig. Schuim: mooi. Kleur: als teer. Smask: romig, jodium maar lekker, raar, beetje drop, cognac? Nasmask: lang, boozy. 330ml €5,79... Zwaar, koffie, zurig, cognac achtig..... Zoet, dik, stroperig, boozy, gluhwein (https://untappd.com/b/lobik-better-than-gluhbier/5644548)

Pivo-man had er trouwens ook al eens over geschreven: "Kaj je torej boljše kot kuhano pivo? Mogoče kar konkreten imperial stout. V pivovarni Lobik pravijo, da je minilo že kar nekaj časa, od kar so zvarili zadnjega. Del tega so zvarili leta 2021, del pa 2022, nato pa so ju skupaj starali v starih vinskih sodih.

Lobikov Gluhbier je popolnoma črnega telesa, kot nafta, tanka bež obarvana glava pa ni ravno obstojna. V začetku arome nam podari kar izrazit alkoholni značaj, spomni na viski, sledi pa nekaj žita, sena in nekoliko več kosmičev. Še nekoliko kasneje pa se razvije dih piškotov in čokolade, vseeno pa prevlada prej omenjen alkoholast pridih. Požirek je nežno grenkoben v začetku, sledi pa kar izrazen kiselkast ribezov značaj. Proti koncu se pojavi še nekaj sladkobe, finiš pa je rahlo pražen in kar dobro začinjen.

Ta imperial stout je srednje polnejšega telesa s kar izrazito alkoholno toplino tudi v požirku. Vse to pa ga dela nekoliko bolj konkretnega, nekoliko bolj ostrega in zahtevnega." (https://pivo-man.blogspot.com/2024/02/lobik-better-than-gluhbier.html)

Tja daar kan ik geen chocolade van maken. Google-translate geeft wat duidelijkheid:

"Dus wat is er beter dan gebrouwen bier? Misschien wel een behoorlijk betonnen imperial stout. De Lobik-brouwerij zegt dat er nogal wat tijd is verstreken sinds de laatste werd gelast. Een deel hiervan is in 2021 gelast en een deel in 2022, en vervolgens aan elkaar gerijpt in oude wijnvaten. Lobik's Gluhbier heeft een volledig zwarte body, zoals olie, en een dunne beigekleurige schuimkraag is niet bepaald duurzaam. Aan het begin van het aroma geeft het ons een nogal uitgesproken alcoholisch karakter, doet het ons denken aan whisky, gevolgd door wat graan, hooi en iets meer vlokken. Even later ontwikkelt zich een adem van koekjes en chocolade, maar de eerder genoemde alcoholische toets overheerst. De slok is in het begin zacht bitter, gevolgd door een uitgesproken zuur bessenkarakter. Tegen het einde verschijnt er wat meer zoetheid en is de afdronk licht geroosterd en redelijk goed gekruid. Deze imperial stout is medium body voller met een uitgesproken alcoholische warmte, zelfs in een slok. Dit alles maakt hem een beetje concreter, een beetje scherper en veeleisender."

Inderdaad doet de kleur denken aan olie. Het prikkende bier heeft een wijnachtige smaak, met een alocholische toets. Chocolade en bessen kan ik ook wel plaatsen. Ik mis kruidigheid? Zou ik het bier moeten verwarmen?

De Lobik Brewery is een nog vrij jonge en onafhankelijke brouwerij. De uit Maribor afkomstige brouwerij, gelegen in Noordoost-Slovenië, maakt sinds 2016 beweging in de bierwereld met hun Sloveense IPA’s. De missie van de brouwerij is simpelweg om de grenzen van hoppig bier te verleggen en dat doen ze op fruitige wijze. Dit is duidelijk terug te zien in hun assortiment (https://www.burgbieren.nl/lobik-brewery/)

LOBIK BREWERY

Land: Slovenië Slovenië

Website: http://lobikbrewery.com

(https://www.hopsandhopes.nl/brouwerijen/lobik)

Het bieraanbod heeft allemaal etiketen met een zelfde stijl.

Slovenië

Slovenië (Sloveens: Slovenija), officieel de Republiek Slovenië (Sloveens: Republika Slovenija), is een land in Midden-Europa aan de zuidrand van de Alpen en is lid van de Europese Unie. Het wordt begrensd door Oostenrijk in het noorden, Italië en de Adriatische Zee in het westen, Kroatië in het zuiden en oosten en Hongarije in het noordoosten. Het land is klein, dichtbebost en bergachtig. In het westen heeft het land een korte Adriatische kust. De grens met Oostenrijk wordt grotendeels gevormd door de waterscheiding van de bergkam van de Karawanken, met toppen boven de 2000 m, die deel uitmaken van de Alpen. De hoofdstad en tevens grootste stad is Ljubljana.

Slovenië werd een soevereine staat nadat het op 25 juni 1991 zijn onafhankelijkheid uitriep. Vóór de onafhankelijkheidsverklaring maakte Slovenië deel uit van het voormalige Joegoslavië als (Socialistische) Republiek Slovenië (Sloveens: (Socialistična) republika Slovenija).

Op 1 mei 2004 werd Slovenië lid van de EU. Sinds 2007 hanteert Slovenië de euro als betaalmiddel.

(https://nl.wikipedia.org/wiki/Sloveni%C3%AB)

Het huidige Slovenië behoorde eeuwenlang tot Oostenrijk. De Slovenen leefden in de kroonlanden Krain, Karinthië, Stiermarken, Küstenland (Primorska) met het graafschap Görz (vorstelijk graafschap Gorica en Gradišče), en het achterland van Triëst. Een klein deel van het huidige Slovenië lag in Hongarije: Prekmurje (Muravidék) wat betekent 'aan de overzijde van de Mur', de grensrivier met Hongarije.

In 1866 werden enkele westelijke, door Slovenen bewoonde, gebieden afgescheiden van Oostenrijk en toegewezen aan het nieuwe Koninkrijk Italië. In 1918 volgde het grootste deel van Küstenland (Primorska) met de stad Triëst en een aantal andere kuststeden. Enkele honderdduizenden Slovenen kwamen toen samen met Kroaten in Italië te wonen in wat Istrië heette. In 1918 werden door Slovenen bewoonde delen van de Oostenrijkse kroonlanden, Krain, Karinthië, Stiermarken samen met de voornamelijk door Slovenen bewoonde en tot dan Hongaarse Prekmurje samengevoegd als provincie Slovenië in de kortstondige staat van Slovenen, Kroaten en Serviërs (SHS), die zich al snel transformeerde tot het koninkrijk Joegoslavië. Op dat moment, in de periode 1919-1920, werden de grenzen van Slovenië vastgelegd in het Verdrag van Saint-Germain (noordgrens), het Verdrag van Rapallo (westgrens) en het Verdrag van Trianon (noord-oostgrens).

Na de bezetting in 1941 werd Slovenië opgedeeld tussen Duitsland, Italië en Hongarije. Deze met elkaar in bondgenootschap verbonden staten probeerden in hun deel de Sloveense taal en cultuur te marginaliseren en de Slovenen vervolgens onder druk te germaniseren, italianiseren dan wel magyariseren. Een aanzienlijk aantal Slovenen, met name in het 'Duitse' deel, gaf daar gevolg aan. Anderen organiseerden een hevige bevrijdingsstrijd die voorlopig onderling werd gestreden omdat de nationalistische Sloveense Domobranci en het communistische Sloveens Bevrijdingsfront elkaar de voorrang betwistten. De communisten voegden zich in de partizanen van Tito en met toestemming van de geallieerden kregen zij in 1945 de overmacht. Grote aantallen nationalisten werden toen geëxecuteerd en op 10 augustus 1945 ging Slovenië samen met het door Joegoslavië geannexeerde Istrië als 'volksrepubliek Slovenië' deel uitmaken van het Democratisch Federatieve Joegoslavië, dat zich een paar maanden later, na de onvrije verkiezingen op 11 november, 'Federatieve Volksrepubliek Joegoslavië' ging noemen, en nog weer later, van 1963 tot 1991, 'Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië' (SFRJ) heette. Tot 1954 was er strijd met Italië over de stad Triëst die uiteindelijk toch Italiaans zou blijven.

Slovenië was de welvarendste republiek in deze federatie. Op 7 maart 1990 werd de naam "Socialistische Republiek Slovenië" gewijzigd in "Republiek Slovenië". In 1991 werd Slovenië onafhankelijk. Hieraan ging de Tiendaagse Oorlog vooraf, die werd beëindigd door het Akkoord van Brioni. Op 1 mei 2004 trad het land toe tot de Europese Unie. Inmiddels is het eveneens lid van de NAVO en van de OESO.

Op 1 januari 2007 is Slovenië officieel toegetreden tot de eurozone. Dit betekende het einde van de Sloveense tolar. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sloveni%C3%AB)

De officiële taal van Slovenië is Sloveens. Het Italiaans en Hongaars worden naast het Sloveens als ambtstaal gehandhaafd in de regio's waar de Italiaanse (ca. 3000 personen) en Hongaarse (ca. 8000 personen) minderheden leven. Er wonen naar schatting ook nog 2000 overgebleven Duitstaligen ("Sloweniendeutsche"), wier rechten echter niet worden erkend.[4]...

Een Duitstalige minderheid was in de Oostenrijkse tijd dominant. In de hoofdstad Ljubljana (Laibach) behield zij tot aan het einde van de 19de eeuw een meerderheid in de gemeenteraad. In andere steden was dat het geval tot aan de overname van het gezag door Joegoslavië, met name in Maribor (Marburg an der Drau), Celje (Cilli), Ptuj (Pettau) en Kranj (Krainburg). Duitstaligen woonden ook in de dorpen rond deze steden. Een bijzonder gebied was de stad Kočevje (Gottschee) met haar omgeving van een twintigtal dorpen waar sinds de 14de eeuw een Duitstalige bevolking woonde. Zij werden in en na 1945 verdreven en vervangen door een bevolking uit de andere Joegoslavische republieken.

Een tweede, na 1945 grotendeels verdreven minderheid, wordt gevormd door een restant van de Italiaanse bevolking van Istrië, enkele duizenden Italiaanstaligen die voornamelijk wonen in de kuststeden Koper (Capodistria), Portorož (Portorosso), Piran (Pirano) en Izola (Isola). Zij organiseren zich cultureel samen met de Italiaanstalige minderheden in de aangrenzende Istrische kuststeden die nu tot Kroatië behoren. ... Van de 2 miljoen inwoners is 90% Sloveens. Andere bevolkingsgroepen zijn de Kroaten (3%), Serven (2%), Bosniërs (1%) en Macedoniërs. Veel van deze buitenlanders werken er al tientallen jaren als arbeidsmigrant of het zijn vluchtelingen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sloveni%C3%AB)

Slovenië ligt in Midden-Europa en grenst aan Italië, Oostenrijk, Kroatië en Hongarije. Qua oppervlakte is het slechts anderhalf keer zo groot als Nederland en toch is dit één van de meest diverse landen van Europa. De Julische Alpen, de Soča rivier en vallei, de wijnvelden in Brda en de meren van Bohinj en Bled maken dit een heerlijke bestemming vol variatie en outdoor mogelijkheden. Daarnaast zijn de hoofdstad Ljubljana en het kustplaatsje Piran ook absoluut de moeite van een bezoekje waard. De steden in Slovenië zijn niet groot, maar wel heel sfeervol en mooi. (https://reisgenie.nl/slovenie/)

Op de kaart van Europa is Slovenië terug te vinden in het midden van de kaart. Het is duidelijk te zien dat Slovenië wordt omgeven door vele landen. Wie op de kaart met de klok mee de landen afgaat, komt achtereenvolgens Oostenrijk, Hongarije, Kroatië, Adriatische zee en Italië tegen. Daarbij valt op dat Slovenië aan de zuidkant van de Alpen is gelegen. Het beslaat een betrekkelijk klein oppervlak, van 20 273 km2, wat is te vergelijken met de helft van het oppervlakte van Nederland. Ondanks het kleine oppervlakte van Slovenië is er een grote diversiteit aan landschappen terug te vinden. (https://www.slovenie.nl/kaart-slovenie/)

Op https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_landen_naar_oppervlakte staat Nederland op plek 133 en Slovenië op plek 153.

Slovenië is met een oppervlakte van 20.373 km² ongeveer half zo groot als Nederland. De omtrek van de landsgrenzen meet 1213 km (546 km met Kroatië, 330 km met Oostenrijk, 188 km met Italië en 102 km met Hongarije). De kustlijn van Slovenië is 47 km lang. .... Het land heeft op een kaart wat weg van een kip, en inwoners van Slovenië leggen soms aan landgenoten uit waar ze wonen, als die de naam van het dorp niet kennen, in welk lichaamsdeel van de kip het ligt.

....

Ondanks het relatief kleine oppervlak kent het land grote verschillen in het landschap. In het noorden liggen de Karawanken, Kamnische Alpen en in het noordwesten de Julische Alpen.[6] In de Julische Alpen ligt in het Triglav Nationaal Park de gelijknamige berg Triglav (bet.: drie toppen), die met 2864 m de hoogste berg van het land is. Hier ontspringen ook de Koritnica, Soča en Sava. De Sava behoort met de Mura en de Drava tot de belangrijkste Sloveense rivieren. In de Julische Alpen ligt ook het grootste meer van Slovenië, het 3,18 km² omvattende Meer van Bohinj. Het oosten is daarentegen vlak, overgaand in de Pannonische laagvlakte van Hongarije. In het zuidwesten en zuiden overheersen middelgebergtes en heuvellandschappen, die overgaan in de Dinarische Alpen. Hier is sprake van een karstlandschap met de kenmerkende periodieke meren (bijvoorbeeld in Cerknica) en vele onderaardse grotten. In het uiterste zuidwesten bij de haven- en badplaats Portorož (Italiaans: Portorose) verloopt de 47 km lange kustlijn. De helft van het land is bebost. Het klimaat is in het noorden continentaal, aan de kust tot aan de lijn Nova Gorica-Postojna mediterraan. ... Sinds de onafhankelijkheid in 1991 is het land verwikkeld in een geschil omtrent de territoriale en maritieme grenzen met het tegelijkertijd onafhankelijk geworden zuidelijk buurland Kroatië, dat het op vreedzame wijze met arbitrage tracht te beslechten (zie Sloveens-Kroatisch grensgeschil). Het gaat om de Baai van Piran en de noordelijke kuststrook van het schiereiland Istrië. Op 4 november 2009 sloten de regeringen van beide staten een arbitrage-overeenkomst die voorzag in gezamenlijke besprekingen, die plaatsvonden in Den Haag. In 2017 deed het arbitragetribunaal uitspraak in het voordeel van Slovenië.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Sloveni%C3%AB)

Het huidige Slovenië bestaat sinds 1991. Op 25 juni van dat jaar riep het zijn eigen onafhankelijkheid uit en het is sindsdien een zelfstandige republiek die sinds mei 2004 ook lid is van de Europese Unie. Vanaf 1945 hoorde Slovenië bij Joegoslavië. Tijdens de bezetting in de ‘Tweede Wereldoorlog’ werd het land namelijk verdeeld door Duitsland, Italië en Hongarije. Verzetsstrijders in Slovenië begonnen een heftige guerrillastrijd en sloten zich aan bij de strijders van Tito. Tussen 1945 en 1991 was Slovenië één van de welvarendste delen van Joegoslavië. Verder terug in de geschiedenis zijn het vooral de Oostenrijkers en Italianen die hun stempel drukken op Slovenië. Grote delen van het land hoorden eeuwenlang bij het grote Habsburgse rijk. Dit is goed te merken. Veel dorpen en steden doen wat Oostenrijks aan en kennen een beetje dezelfde charme. De kustgebieden kenden, net als de rest van de Adriatische kust, vooral Romeinse en Venetiaanse overheersing. In de oudheid waren het de Romeinen die zich hier settelden. Ljubljana en Koper werden zelfs gesticht onder de Romeinen. In Koper vind je nog Romeinse overblijfselen terug. Na de val van het Romeinse rijk en de opkomst van de Italiaanse stadstaten in de 9e eeuw kwamen stadjes als Koper, Piran en Izola meer en meer onder Venetiaanse invloed. De Italiaanse cultuur zie je nog in sommige bouwwerken en in de eetcultuur van het land. (https://www.slovenievoorbeginners.nl/)

Het in Midden-Europa gelegen Slovenië is een nog relatief onbekende vakantiebestemming voor de Nederlanders. Het grenst aan Italië, Oostenrijk, Hongarije en Kroatië. Vaak wordt het door Nederlanders alleen gebruikt als tussenstop voor de reis naar Kroatië en dat is jammer. Slovenië heeft namelijk een prachtig landschap, een rijke geschiedenis, prachtige natuur en een vriendelijke bevolking. Het is een land van kleine sprookjesachtige dorpjes die ongerept in de groene heuvels liggen, prachtige kastelen die boven spiegelgladde meren uittornen, ruige kloven met bruisende rivieren en mooie kleine ommuurde kustplaatsjes. Van de korte kust in het zuiden tot de Alpen in het noorden heeft het een mooi gevarieerd landschap. Wie graag actief is kan in Slovenië zeker zijn hart ophalen. Er zijn rivieren om in te vissen, op te kanoën en raften. De bossen en heuvels zijn uitgestrekt, zodat je er ook heerlijk kunt wandelen. Meerdaagse wandeltochten door het groene landschap horen tot de mogelijkheden. Er zijn verschillende mtb-routes en downhillparcours te vinden en in de wintermaanden kent Slovenië ook verschillende wintersportmogelijkheden. De nationale sport van het land is de biatlon. Een combinatie van langlaufen en schieten. Bijkomend voordeel is dat het land nog niet door de grote drommen toeristen is ontdekt en op veel stukken nog ongerept lijkt. Slovenië is een aangename verrassing. (https://www.slovenievoorbeginners.nl/)

Piran, een kustplaatsje in het zuidwesten van het land. In Piran zie en voel je dat dit deel van Slovenië een heel rijke geschiedenis heeft. De stad heeft lange tijd onder Venetiaans bewind gestaan en dat zie je overal terug. De stad leent zich uitermate goed voor lange dwaaltochten door smalle steegjes: om elke hoek wacht weer een prachtig plekje. Piran is volledig autovrij. Heb je een paar dagen in dit deel van Slovenië te besteden dan is het een aanrader om ook de zoutpannen net buiten de stad te bezoeken.... In Kočevje, een regio in het zuiden van Slovenië, ligt Rajhenav Rog virgin forest. Dit is een van de laatste én de oudste oerbossen van Slovenië en in dit gebied leven nog zo’n 250 beren. Daarnaast leven hier ook wolven en zelfs lynxen. Je mag het hart van het oerbos niet in omdat je hiermee de natuur en de dieren verstoord. Wel mag je wandelen door een stuk bos wat als een beschermende ring tussen het oerbos en de bewoonde wereld ligt. ....Brda is de wijnregio van Slovenië en in het hart van dit gebied ligt Šmartno, een middeleeuws vestingsdorpje. Met zo’n 200 inwonders is Šmartno ontzettend klein, maar het is ook zo mooi en sfeervol. Omdat het dorp gebouwd is op een heuvel heb je vanaf hier prachtig uitzicht over de wijngaarden. Daarnaast is het de perfecte uitvalsbasis om Brda te ontdekken.... De Vintgar Gorge is nog net was populairder dan de Tolmin Gorge en dat komt omdat deze redelijk dichtbij het meer van Bled ligt. Voor veel toeristen is deze kloof dus gemakkelijker te bezoeken.... Het mooiste en meest indrukwekkende kasteel van Slovenië is zonder twijfel Predjama Castle. Deze burcht dichtbij de grens met Kroatië is gebouwd tegen een rots. De meeste kamers ligt in een uithakt deel van deze rots en de binnenmuren zijn deels gemaakt van rotswanden. Het is bizar om je te bedenken dat mensen hier echt leefden en dat ze tijdens een belegering maanden achtereen hier binnen zaten. In de zomer bleef het lekker koel, maar in de winter was het er ijskoud.... Naast Predjama Castle bevinden zich de Postojna Grotten. Dit is het op één na grootste grottenstelsel ter wereld ... Zo’n half uur ten zuiden van de Postojna Grotten liggen de Škocjan Grotten. Ook deze zijn absoluut de moeite van een bezoekje waard. Deze grotten staan als enige natuurfenomeen in Slovenië op de UNESCO World Heritage List. Een bijzondere eer die wel aangeeft hoe bijzondere de Škocjan Grotten zijn. Pas sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw zijn deze grotten bezoeken en ze zijn nog lang niet zo bekend als de Postojna Grotten. Mocht je dus een wat minder drukbezocht alternatief zoeken, dan zijn de Škocjan Grotten een goede optie!... Maribor is met 100.000 inwoners de tweede stad van Slovenië. Door de ligging middenin een belangrijk wijngebied is het een echte wijnstad. Daarnaast is Maribor dankzij haar universiteit ook een studentenstad te noemen. De stad ligt in het noordoosten, op slechts een uurtje rijden van he Oostenrijkse Graz. Maribor heeft geen enorme bezienswaardigheden maar is vooral een toffe bestemming om op je gemakje doorheen te wandelen. Bewonder in ieder geval het Glavni plein en het Old Vine House. Hier kun je de oudste wijnrank ter wereld bewonderen. Deze is maar liefst 400 jaar oud! (https://reisgenie.nl/mooiste-plekken-slovenie/)

Nationaal Park Triglav is geconcentreerd rondom de hoogste berg van Slovenië; de 2864 metershoge Triglav in het noordwesten van Slovenië. Deze berg is onderdeel van de Julische Alpen; de uitlopers van het Oostenrijkse Alpenmassief. Het Nationaal Park heeft een oppervlakte van 880km² en beslaat zo’n 3% van Slovenië. In en rondom Triglav National Park vind je de bekendste bezienswaardigheden van Slovenië. Je kunt er hiken, mountainbiken, klimmen en zelfs skiën in de winter. Wie geen last heeft van hoogtevrees kan de tientallen haarspeldbochten trotseren en naar de top van de Vršič pass rijden.... Het meer van Bled is wereldberoemd. Reizigers van over de hele wereld bezoeken het meer om die ene iconische foto van het eilandje met het kerkje te maken. In het hoogseizoen ben je hier dus zeker niet de enige. Toch is het een must-see als je een rondreis door Slovenië maakt. Vaar met een waterfiets naar het eilandje, neem een duik in het water en bezoek het kasteel van Bled dat op een 130 metershoge rots naast het meer ligt.... Op slechts een kwartiertje rijden van het meer van Bled vind je ook een van de mooiste kloven in Slovenië. De Vintgar kloof is namelijk een waar natuurwonder waar je een prachtige wandeling doorheen kan maken. Een bezoekje aan deze kloof mag je absoluut niet overslaan!... De hoofdstad van Slovenië mag natuurlijk niet in dit lijstje ontbreken. Ljubljana is een kleine maar zeer charmante stad. ... De Soča vallei is beroemd en geliefd door de felblauwe Soča rivier die er doorheen stroomt. Het behoort tot de absolute hoogtepunten van Slovenië en deze kristalheldere staat bekend als een van de mooiste rivieren in Europa. Bezoek de imposante Boka waterval of maak een prachtige wandeling naar de Slap Kozjak waterval in Kobarid. Zie hoe het water door de Tolmin kloof, de Small Soča Gorge of de Great Soča Gorge raast... Hoewel het de afgelopen jaren aan populariteit toeneemt, is het meer van Bohinj nog steeds een goed alternatief voor wie de drukte bij het meer van Bled wilt vermijden. Lake Bohinj wordt omringt door gigantische bergtoppen en met een bootje kun je er heerlijk varen. ... De bekendste (en meest bezochte grotten) zijn die in Postojna. Het is de grootste grot van Europa en er rijdt zelfs een treintje doorheen. Als je de grotten van Postojna bezoekt, mag je het unieke middeleeuwse kasteel van Predjama (gelegen te midden van kliffen van wel 123 meter hoog) ook absoluut niet missen.

De Škocjan Caves zijn minder groot, maar minstens zo spectaculair (misschien zelfs wel een tikkeltje mooier) en veel minder druk bezocht. De grotten zijn prachtig verlicht en tijdens een rondleiding loop je over torenhoge bruggen en wandelpaden. Door de grotten stroomt de Reka rivier die voor een magische akoestiek zorgt.... In Brda draait alles om wijn. ... Maribor is na Ljubljana de grootste stad van Slovenië. De stad ligt helemaal in het oosten van het land. Omdat veel reizigers alleen het westen van Slovenië bezoeken, wordt deze stad vaak overgeslagen. Toch is er genoeg te zien en beleven in deze bruisende studentenstad. Je vindt hier bijvoorbeeld veel terrasjes, leuke winkels en de oudste wijnrank ter wereld; die ook in het Guinness Book of Records staat. De wijnrank is inmiddels meer dan 400 jaar oud maar er groeien nog steeds druiven aan.

Bezoek ook het eerste wijnhuis van Slovenië (in de middeleeuwse watertoren), de kathedraal en het prachtige regionale museum van Maribor. Vlakbij vind je ook de iconische ‘heart road’; een autoweg in de vorm van een hart die dwars door de wijngaarden loopt. Je vindt deze weg bij het huis op het adres; Špičnik 1. (https://www.slovenietips.nl/hoogtepunten-slovenie-highlights/)

The city of Maribor has a pleasant location at the crossroads of an important European path leading from the west to both the east and south Europe; and it is located only 20 km from the Austrian border. It is only 45 minutes from the Austrian city of Graz and 1.5 hours from the Croatian capital, Zagreb. The city is easily accessible from all the neighbouring countries, as it has good road and railway connections.

275 metres above sea level between Pohorje, Slovenske gorice, Kozjak and by the Drava River lies a city with rich history, surrounded by winegrowing hills. (https://www.visitmaribor.si/en/information/how-to-get-to-maribor/)

Maribor is also the economic, administrative, educational, and cultural centre of eastern Slovenia.

Maribor was first mentioned as a castle in 1164, as a settlement in 1209, and as a city in 1254. Like most Slovene ethnic territory, Maribor was under Habsburg rule until 1918, when Rudolf Maister and his men secured the city for the State of Slovenes, Croats and Serbs, which then joined the Kingdom of Serbia to form the Kingdom of Yugoslavia. In 1991 Maribor became part of independent Slovenia.... Maribor was attested in historical sources as Marpurch c. 1145 (and later as Marchburch, Marburc, and Marchpurch), and is a compound of Middle High German march 'march (borderland)' + burc 'fortress'. In modern times, the town's German name was Marburg an der Drau (pronounced [ˈmaʁbʊʁk ʔan deːɐ̯ ˈdʁaʊ̯]; literally, 'Marburg on the Drava').[3]

The Slovene name Maribor is an artificial Slovenized creation, coined by Stanko Vraz in 1836. Vraz created the name in the spirit of Illyrianism by analogy with the name Brandenburg (cf. Lower Sorbian Bramborska). Locally, the town was known in Slovene as Marprk or Marprog.[4] The name Maribor was accepted among Slovenes in 1861,[5] when Lovro Toman published a song named Mar i bor, giving the name a Slovene compound Mar ('to care') + i ('and') + bor ('to fight for').[6] In addition to its Slovene and German names, the city is also known as Marburgum in Latin and Marburgo in Italian.[7][8][9] (https://en.wikipedia.org/wiki/Maribor)

Pivovarna Lobik je majhna, neodvisna pivovarna, kateri začetki segajo v leto 2009. Specializira se za moderne stile piva. Danes v okviru pivovarne ob petkih in sobotah deluje tudi majhna točilnica. (https://www.visitmaribor.si/si/kaj-poceti/ostali-ponudniki/6645-)

Lobik Brewery is a small, independent brewery, with beginnings since 2009. It is specialised in contemporary beer styles. There is also a small bar operating on Fridays and Saturdays in the framework of the brewery. (https://www.visitmaribor.si/en/what-to-do/objects/6645-)

PROFILO BIRRIFICIO

Categoria Micro Birrificio

Indirizzo Ulica Pohorskega bataljona 25

Città Maribor - Oltredrava

Nazione Slovenia (https://thebeeradvisor.eu/41-database-cat/breweries/591-lobik-brewery.html)

It all started when we were fifteen and couldn’t buy beer after rowing trainings. We decided to make our own because why not? It took a long eight years of studying, brewing, experimenting and working our asses off. And than we finally reached the point where we were happy with our brew and decided to open a proper brewery. Thus the Lobik Brewery was born. It took another two years of heavy debts and unpaid working hours until our hard work paid off. We were recognised as one of the best breweries in the region.

We are named after the silver carp, the very fat fish roaming the rivers and lakes of Europe. Its shape resembles the body of one our brewers after he quit rowing. With all the fat he gained the nickname Lobik came included. From the look of things the whole team will earn the nickname rather soon.

The goal of the brewery from the very beginning has remained the same. It means making the beers we like to drink. Admittedly it means they are a bit heavy on the alcohol and complex with its tastes. Consequentially it means we use the highest quality of ingredients. Anyway, enough about us. We just hope you like our beers and drink them with the joy we do!

(https://thebeeradvisor.eu/41-database-cat/breweries/591-lobik-brewery.html)

HOW IT STARTED, WHAT OUR NAME MEANS AND WHAT OUR GOAL IS?

Cheers!

Founder and headbrewer

ALEN ZARIČ (https://lobikbrewery.com/home/)

Lobik Brewery

Ulica Pohorskega bataljona 25

2000 Maribor

Slovenia

PE Lobik Brewery

Taproom and production

Tovarniška c. 51

2342 Ruše

Slovenia

(https://lobikbrewery.com/home/)

maandag 27 november 2023

SNAB IJs Bok Hout 9%

Stichting Noord-Hollandse Alternatieve Bierbrouwers (SNAB) is een Nederlandse brouwerijhuurder te Purmerend in de provincie Noord-Holland. Geschiedenis SNAB werd opgericht op 24 januari 1991 met als doel het promoten van de Nederlandse biercultuur en in het bijzonder het promoten van alternatieve bieren. Onder alternatieve bieren verstaat men bieren die met andere grondstoffen bereid worden of volgens andere methodes worden gebrouwen. SNAB heeft zich ook tot doel gesteld onbekende bieren op de Nederlandse markt te (her)introduceren. De ontwikkeling van de bieren vindt plaats in hun eigen micro-brouwinstallatie en worden vervolgens onder licentie gebrouwen bij De Proefbrouwerij te Hijfte, België. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Stichting_Noord-Hollandse_Alternatieve_Bierbrouwers)

SNAB Bierbrouwers is opgericht op 24 januari 1991. Onze missie is 'het promoten van de biercultuur in het algemeen en van alternatieve bieren in het bijzonder'. Onder alternatieve bieren verstaan wij bieren die met traditionele en nieuwe grondstoffen en methodes worden gebrouwen. Wij laten ons inspireren door zowel de Oude en Nieuwe Wereld. Wij volgen steeds onze eigen weg, onafhankelijk van marktverwachtingen. Dit resulteert in een markant palet SNAB bieren voor beginnende en gevorderde biergenieters, zowel national en international... SNAB STAAT VOOR: Cultuur De (her)introductie van oude biersoorten die verloren zijn gegaan of ooit of nooit eerder in Nederland zijn gebrouwen. Creativiteit Door gebruik te maken van natuurlijke, niet-conventionele grondstoffen, gaat SNAB een grensverleggende uitdaging aan. Ook klassieke bieren worden tot alternatieve bieren ontwikkeld door eigen interpretatie van traditionele receptuur. Karakter Het brouwen van bieren met een eigen, herkenbare smaak. Avontuur en smaaksensatie krijgen de nadruk. Brouwerij De ontwikkeling van de SNAB bieren vindt plaats in onze pilot-brouw installatie. Vervolgens worden de bieren onder SNAB licentie gebrouwen bij de “Proef” brouwerij te Lochristi, België. (https://snab.beer/nl/over-snab)

2019Ezelenbok2e prijs - Beste Bockbier van Nederland, Dubbelbock

2018IJsbok1e prijs - Beste Bockbier van Nederland, Dubbelbock

Ezelenbok2e prijs - Beste Bockbier van Nederland, Dubbelbock

IJsbok Hout2e prijs - Beste Bockbier van Nederland, Special Bock

MaelstrømSilver Medal - Dutch Beer Challenge, Barley Wine

2017IJsbokSilver Medal - Brussels Beer Challenge, German-Style Eisbock

Koning HoningCertificate of Excellence - Brussels Beer Challenge, Flavoured Beer: Honey Beer

IJsbok2de - Lekkerste Bockbier van Nederland, zwaar bockbier

(https://snab.beer/nl/over-snab)

SNAB staat bekend om de sterke bieren. De SNAB IJs Bok Hout vind ik dan ook zeker de moeite waard om mee te nemen om te proberen. Het roodbruine -haast zwarte- bier geeft weinig schuim. Ook de smaak, waarin ik ijs-, rook- en houtaroma's verwacht blijkt weinig verheffend te zijn. Het is een rustig mild bier dat ingetoomd of ingeslapen overkomt. Het is zwaar, maar mist karakter. Dat is het nadeel van hoge verwachtingen. Die geven een hoge kans op teleurstelling, doordat de lat steeds hoger komt te liggen. Het is alsof je een keer iets voor de eerste keer probeerde en het zo ontzettend geweldig vond dat je later nog eens ervoor gaat. Of als je vakantiebier koopt voor thuis na de vakantie. Op de een of andere manier is die keer daarna de smaaksensatie toch minder. Dit doet daar aan denken. Ik had hoge verwachtingen en dit bier lost die belofte niet in helaas. Het bier is gebotteld 2 jaar voor 04/07/24

Wat zeggen anderen hierover?

SNAB IJsbok is geïnspireerd op het verhaal van Nova Zembla. De basis van het bier is de SNAB Ezelenbok. Hier werd door bevriezing een concentraat van gemaakt, dat ook nog eens houtlagering heeft meegekregen. De lagering met Amerikaans Eiken zorgt voor een licht gebrand karakter en toetsen van karamel en vanille. Hoeveel smaak in één bier kun je aan ... (https://www.bierista.nl/snab-ijsbok-hout)

Van hun Ezelenbok heeft Snab een eisbock gemaakt die gerijpt heeft op Amerikaans eiken. Dit geeft mooie vanille tonen in het bier, maar ook karamel vind je in dit volmondige bier. (https://www.misterhop.com/products/snab-ijsbok-hout)

Smaak Zoet, fruitig, en een prettige houtsmaak... Zicht Heel donkerbruin biertje met een stevige, cremkleurige schuimkraag. Die ook nog mooi blijft zitten op het biertje. Extra punten!... Smaak Lekker zoet en vol van smaak. Bitter in de afdronk...."Heerlijk bier voor de koudere natte herfstdagen, zodat je lekker wordt opgewarmd."...Smaak Lekker smaakt van karamel, mout, een beetje fruitig en een licht bittertje. De afdronk is lekker vol en alcoholvelrwamend. Spijssuggestie Een lekkere smeuige brownie.... "In de geur is het hout goed te ruiken, daarnaast ook dennenappel, hopjes & vers gebakken oerbrood. Ondanks de te verwachtte complexiteit komt het bier heel rustig over en zeer fijn om te drinken in zijn soort, ook hier is het hout de smaakbepaler. Drink 'm niet te koud want dan geeft ie te weinig (± 11℃ vond ik een fijne temperatuur)." (https://www.bierista.nl/snab-ijsbok-hout)

SNAB heeft met dit bier een eisbock neergezet, feitelijk een dobbelbock die door bevriezing zwaarder in alcohol wordt. Dat resulteert hier in een bier van 9% alcohol. De toevoeging van Amerikaans eikenhout geeft het bier kruidige aroma’s en smaken mee, en bovendien een tikje vanille. Het bier heeft een uitgebreid (kartonnen) etiket, en daar houden we van. Het etiket is immers het contract met de consument, en dat kan ons niet uitgebreid genoeg zijn. Zo leren we dat het bier een houtlagering van Amerikaans eiken heeft gehad, waarschijnlijk snippers. De moutbasis is een mengsel van Müncher, Caramüncher, Pils- en Chocolademout. Hallertau-Hersbrucker-hop zorgt voor het bittere randje. Proefnotities Geur: Complex. Drop, zoethout, hout, kruiden, dadels. Na een tijdje komt ook stroop, en vanille van het Amerikaans eiken door. Smaak: Stevig, maar minder complex dan de geur. Cola, rozijnen, caramel. De smaak vloeit bitterzoet uit en eindigt in een houtige, bitterzoete afdronk. Mondgevoel: Redelijk vol, maar iets stevigere body had zeker gekund. SNAB Ijsbok Hout is een geslaagde en ietwat aparte eisbock. De neus is verleidelijk complex, al lost de smaak die verwachting niet helemaal in. De kruidige en zoete smaken zijn aardig in balans en de alcohol is nauwelijks te proeven. Een aanrader voor liefhebbers van kruidige en zware bocks. Ook mooi bij een kruidig stoof- of wildgerecht. SNAB Ijsbok Hout SNAB Ijsbok Hout 8 GEUR8.8/10 SMAAK7.8/10 MONDGEVOEL7.5/10 FINISH8.0/10 PROS Kruidig en zoet goed in balans Alcohol goed verborgen Uitgebreide informatie op etiket Volle smaak Mooie, complexe neus CONS Body kan voller Smaak lost beloften geur niet helemaal in (http://biernetwerk.nl/recensie-snab-ijsbok-hout/)

Source of inspiration for this beer is the Nova Zembla travelogue “To the North” by Gerrit de Veer in 1597. The report describes how the ship’s crew to their surprise discovered that deep in a frozen keg liquid was left, which tasted great. All the power of the beer had been concentrated in that little bit liquid beer. SNAB has succeeded with its “IJSBOK” to mimic this process. IJsbok Hout (Wood) brings Nova Zembla even more closely. Lagering with American Oak creates a light roasted character and subtle presence of caramel and vanilla. (https://www.debiersalon.nl/product/snab-bierbrouwers-ijsbok-hout/)

IJsbok Hout, #63238

Toon lege velden

Nummer 63238

Brouwerij St. Noord-Hollandse Alternatieve Brouwers (SNAB)

Biernaam op etiket IJsbok Hout

Type Flesetiket

Inhoud 37,5 cl

Jaar 2017

Alcohol 9

(https://bieretiketten.nl/?p=details&t=etiket&e=63238)

Dit bier wordt gebrouwen sinds 2013.

SNAB laat zich voor haar IJsbok inspireren door het reisverslag 'Om de Noord' van Gerrit de Veer uit 1597. Hij beschrijft hoe de scheepsbemanning tot eigen verbazing ontdekt dat diep in een bevroren bierfust vloeistof is achtergebleven die uitstekend smaakt en waarbij 'alle kracht in het kleine beetje nog vloeibare bier zit'. SNAB bootst met haar Ezelenbok dit proces na om IJsbok te verkrijgen. IJsbok Hout brengt Nova Zembla nog meer nabij. Lagering met Amerikaans Eiken zorgt voor een licht gebrand karakter en toetsen van karamel en vanille.

Aroma: karamelmout, fruitig, vanille

Hoofdsmaak: mout, karamel, bitterig

Mondgevoel: zeer vol, alcohol warmend

Beschrijving

Alcoholpercentage

Stamwortgehalte

16.9

EBC

100

EBU

Grondstoffen

water, pils-, münchener-, kristal- en chocolademout, Hallertau Hersbrücker hop, bovengist

Gisting

bovengisting

Hergisting op fles/fust

Gefiltreerd

Nee

Gepasteuriseerd

Nee

(https://www.nederlandsebiercultuur.nl/databank/bier?bier_id=9434&d052a27d559c1506ae629e592d877bfa=1)

Wie/wat is SNAB eigenlijk?

Stichting Noord-Hollandse Alternatieve Bierbrouwers (SNAB) is een Nederlandse brouwerijhuurder te Purmerend in de provincie Noord-Holland....SNAB werd opgericht op 24 januari 1991 met als doel het promoten van de Nederlandse biercultuur en in het bijzonder het promoten van alternatieve bieren. Onder alternatieve bieren verstaat men bieren die met andere grondstoffen bereid worden of volgens andere methodes worden gebrouwen. SNAB heeft zich ook tot doel gesteld onbekende bieren op de Nederlandse markt te (her)introduceren. De ontwikkeling van de bieren vindt plaats in hun eigen micro-brouwinstallatie en worden vervolgens onder licentie gebrouwen bij De Proefbrouwerij te Hijfte, België. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Stichting_Noord-Hollandse_Alternatieve_Bierbrouwers)

Het Purmerendse SNAB is een bijzondere gastbrouwer. Het heeft niet de ‘geeky’ status van enkele andere relatief nieuwe Nederlandse brouwers. Toch brouwden zij al ‘craft beer’ ver voordat de Amerikaanse bierhashtags over Instagram vlogen. SNAB heeft in hun pakweg 25 bestaansjaren laten zien dat ze de kunst van het brouwen verstaan, en bovendien een eigenwijze kijk daarop hebben. Hun honingbier Koning Honing en barley wine Maelstrøm behoren tot de Nederlandse top van hun genres. (http://biernetwerk.nl/recensie-snab-ijsbok-hout/)

SNAB Bierbrouwers is opgericht op 24 januari 1991. Onze missie is 'het promoten van de biercultuur in het algemeen en van alternatieve bieren in het bijzonder'. Onder alternatieve bieren verstaan wij bieren die met traditionele en nieuwe grondstoffen en methodes worden gebrouwen. Wij laten ons inspireren door zowel de Oude en Nieuwe Wereld. Wij volgen steeds onze eigen weg, onafhankelijk van marktverwachtingen. Dit resulteert in een markant palet SNAB bieren voor beginnende en gevorderde biergenieters, zowel national en international.... SNAB STAAT VOOR: Cultuur De (her)introductie van oude biersoorten die verloren zijn gegaan of ooit of nooit eerder in Nederland zijn gebrouwen. Creativiteit Door gebruik te maken van natuurlijke, niet-conventionele grondstoffen, gaat SNAB een grensverleggende uitdaging aan. Ook klassieke bieren worden tot alternatieve bieren ontwikkeld door eigen interpretatie van traditionele receptuur. Karakter Het brouwen van bieren met een eigen, herkenbare smaak. Avontuur en smaaksensatie krijgen de nadruk. Brouwerij De ontwikkeling van de SNAB bieren vindt plaats in onze pilot-brouw installatie. Vervolgens worden de bieren onder SNAB licentie gebrouwen bij de “Proef” brouwerij te Lochristi, België. (https://snab.beer/nl/over-snab)

Wat zeggen ze er zelf over hun bier?

INGREDIËNTEN: WATER, PILS-, MÜNCHENER-, KRISTAL- EN CHOCOLADEMOUT, HALLERTAU HERSBRÜCKER HOP EN BOVENGIST. AROMA: KARAMELMOUT, FRUITIG, VANILLE. HOOFDSMAAK: MOUT, KARAMEL, BITTERIG. MONDGEVOEL: ZEER VOL, ALCOHOL WARMEND. GISTING: BOVENGISTEND, NIET GEPASTEURISEERD EN NAGISTING OP DE FLES. ALC. 9,0 % VOL. / STAMWORT: 16,9° PLATO KLEUR: ~100 EBC. / BITTERHEID: ~32 EBU (https://snab.beer/bieren/ijsbok-hout)

Tja, ik vind het niet superbitter of moutig, maar ik geef toe dat het wat zoet en karamel aandoet. Met wat fantasie herken je vanille. De alcohol vind ik mild en niet echt overheersend. Wellicht dat het bier het goed doet in een grog of koek en zopie koffie of chocomel.

Koek-en-zopie is een term die gebruikt wordt voor het voedsel en de drank die tijdens schaatsperiodes bij het ijs verkocht wordt. Origine De term koek en zopie komt voor ca 1840 in geschreven bronnen niet voor.[1] Vanaf de 17e eeuw bestaat het woord zoopje met de betekenis drankje. In de 19e eeuw bestond zopie uit een mengsel van bockbier en rum. Door aan dit mengsel eieren, kaneel en kruidnagelen toe te voegen en vervolgens te verwarmen, ontstaat zopie. Later, in de 20e eeuw, werd in een koek-en-zopietentje vaak warme punch verkocht. Tegenwoordig worden er voornamelijk warme chocolademelk, snert, glühwein en gevulde koek verkocht. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Koek-en-zopie)

De naam zopie komt van soopje en dat is weer een afgeleide van ëzopieí, ëzoopjeí of ësoopjeí wat slokje of borrel betekent. De originele zopie werd van de 17e eeuw tot en met de 19e eeuw geschonken om schaatsers warm te houden. Het bestond uit een warm mengsel van bockbier, rum, eieren, kaneel en kruidnagel en werd in die tijd ook gewoon aan kinderen geschonken. In de 20e eeuw ging met over op warme punch, totdat de chocolademelk en glühwein hun intrede deden. (https://www.eieiei.nl/dit-is-de-echte-zopie-van-koek-zopie/)

Je denkt misschien; ‘grappig bedacht, koek-en-zopie’. Wist je dat zopie echt een drankje is? De naam zopie komt van soopje, wat slokje of borrel betekent. Zopie werd geschonken van de 17e tot en met de 19e eeuw om schaatsers warm te houden. Het bestond uit een mengsel van bockbier, rum, eieren, kaneel en kruidnagel. Het werd in die tijd zelfs aan kinderen gegeven! In de 20e eeuw werd de zopie vervangen door warme punch en daarna trad het tijdperk van warme chocolademelk en glühwein aan. (https://www.heelhollandbakt.nl/artikelen/koek-en-zopie-maak-je-zo/)

Zopie: van origine een mengsel van bockbier en rum met eieren, kaneel en kruidnagel. Iets waar we tegenwoordig niet bepaald meer bij watertanden. Gelukkig kennen wij koek-en-zopie vandaag de dag als chocolademelk, snert, glühwein én natuurlijk zoete lekkernijen zoals poffertjes. (http://www.koekenzopie.nl/)

Rond 1900 kreeg iedereen bij de koek & zopiestalletjes deze drank geserveerd, ook de kinderen. Ook nu kunt u er ouderwets lekker mee opwarmen. Wel raadt Landleven voor moderne kinderen chocomelk aan. Bereidingstijd: 30 min. DIT HEB JE NODIG 1 l bier 2 plakjes citroen 1 pijpje kaneel 2 kruidnagels 2 eieren 125 gr donkerbruine basterdsuiker 1 dl rum ZO GA JE TE WERK Meng bier, citroen, kaneel en kruidnagels. Breng het mengsel aan de kook en laat het op laag vuur ongeveer twintig minuten trekken (niet koken!). Roer de eieren goed los met de basterdsuiker. Haal het bier van het vuur en meng met het eimengsel. Voeg tot slot de rum toe. (https://www.landleven.nl/inspiratie/lekker-eten/2015/januari/echte-zopie/)

Die originele zopie kun je gewoon maken. We hebben het recept voor je uitgewerkt. Ps. dit recept is dus niet geschikt voor kinderen. 1 liter bockbier Kaneelstokje 2 kruidnagels 2 schijfjes citroen 2 eieren 125 gram bruine basterdsuiker 100 milliliter rum Kook het bockbier met het kaneelstokje, de kruidnagels en de citroen in een pan voor ongeveer 20 minuten. Roer de eieren en de basterdsuiker door elkaar. Voeg dit mengsel al kloppend toe aan het warme biermengsel. Haal van het vuur af en voeg de rum toe. (https://www.heelhollandbakt.nl/artikelen/koek-en-zopie-maak-je-zo/)

Ingrediënten 4 3 flesjes bockbier of 3 flesjes donker bier 1 kaneelstokje of 0.5 theelepel kaneelpoeder 2 kruidnagels 4 plakjes citroenen 125 gram bruine basterdsuiker 2 eidooiers 100 milliliter rum... Bereiden Verwarm het bier tegen de kook aan met de kaneel, de kruidnagels, de citroen en de basterdsuiker. Laat dit 10 minuten trekken. Klop de eidooiers los en bind de drank hiermee zonder te koken. Voeg als laatste de rum toe. Lekker met een warme stroopwafel met gebakken peren. (https://www.boodschappen.nl/recept/koek-a-zopie/)

Als (bock)bier zou deze SNAB IJs Bok Hout prima passen volgens mij. De smaak zou de andere smaken niet verstoren aangezien het bier van zichzelf weinig smaken inbrengt. Of zou het exemplaar dat ik heb net verkeerd zijn gegaan?

Dat betekent een herkansing morgen!

dinsdag 26 april 2022

Brewdog Layer Cake

Wie verzint dit?

Marshmallow & chocolate stout

Het bier is zwart, met bruin schuim. Man, wat ruikt dat zoet! Karamel? Hopjesvla?

Nu is het mondgevoel wat waterig. Ik had het crèmerig verwacht, maar het is geen mlkshake. De smaak die als eerste opvalt is de leegte. Haast waterig te noemen?? In de afdronk herken je echter heel duidelijk de marshmallow en de chocoladebitterheid. Het is een bijzonder bier. Erg zoet. Iets voor een toetje?

Wat vinden anderen?

Layer cake is een pastry stout van brewdog uit aberdeen, schotland. In dit biertje kom je smaken tegen van marshmallow, chocolade en vanille. Deze pastry stout is de definitie van een toetje in een blikje. Een groot vloeibaar spekje. (https://www.google.nl/search?q=Brewdog+Layer+Cake&source=hp&ei=FoQ_Yq_LFo_ykgXhka6wCA&iflsig=AHkkrS4AAAAAYj-SJsOW9oxuEgcpcxiHfo1a99MB9Tl8&ved=0ahUKEwivrvnp2uT2AhUPuaQKHeGIC4YQ4dUDCAk&uact=5&oq=Brewdog+Layer+Cake&gs_lcp=Cgdnd3Mtd2l6EAMyBQgAEIAEMgUIABCABDIFCAAQgAQyBQgAEIAEMgUIABCABDIFCAAQgAQyBggAEBYQHjIGCAAQFhAeMgYIABAWEB4yBggAEBYQHlAAWABg4rcJaAFwAHgAgAE_iAE_kgEBMZgBAKABAqABAQ&sclient=gws-wiz)

Layer Cake, een smaakvol en decadent donker bier. Je moet het geprobeerd hebben om het te geloven. Lagen marshmallow, chocolade brownie, vanille en gepelde cacaobonen, dit is een dessert in een blikje. (https://www.brewdog.com/nl/layer-cake-nl)

ingrediënten open Water, gemoute gerst, lactose (melk), gemoute haver, gist, natuurlijke aroma's, hop. KLEUR icon HOP Columbus icon MOUTEN Carafa, Chocolate, Munich, Oats, Pale, Medium Crystal, Extra Dark Crystal, Caramalt icon STIJL Stout (https://www.brewdog.com/nl/layer-cake-nl)

BrewDog Layer Cake Dit bier combineert smaken van chocoladebrownies, cacao nibs, marshmallow en tonen van vanille. Een ware traktatie! Durf jij dit bier aan? Chocolade, vanille en marshmellow Waanzinnig lekker bij: Chocoladedesserts De grootste smaakexplosie op: 8-10 graden Celsius (https://daretodrinkdifferent.nl/alle-bieren/brewdog-layer-cake-blik-44cl/)

Layer Cake is een op s’mores geïnspireerde stout met een robuuste, geroosterde moutbasis en een zijdezacht mondgevoel. Dit bier combineert smaken van chocoladebrownies, cacao nibs, marshmallow en tonen van vanille. Een ware traktatie! (https://www.bierenco.nl/product/brewdog-layer-cake/)

Over de brouwerij In 2007 begonnen James en Martin BrewDog met een missie om andere mensen net zo gepassioneerd te maken over geweldig ambachtelijk bier als zij. In april 2007, op een godvergeten industrieterrein in het noordoosten van Schotland, brulde BrewDog de wereld in. (https://bier-online.nl/product/brewdog-layer-cake/)

Wat zijn s'mores nu weer?

Een klassiek Amerikaans zomertoetje: s’mores. Je kunt ze op een kampvuur of op de barbecue maken, maar natuurlijk ook gewoon binnen, met de grillstand van je oven. (https://www.culy.nl/recepten/smores/)

Breek de reep chocolade met pinda en krokante stukjes in stukjes. Leg de tea biscuits op een grote schaal en verdeel de chocolade erover. Rijg de marshmallows aan metalen spiesen en rooster ze boven de nog hete barbecue. Leg op elk koekje voorzichtig een warme marshmallow, zodat de chocolade een beetje smelt, en serveer. BereidingstipJe kunt de s’mores ook in de oven op de grillstand maken. Verwarm de grill voor. Leg de koekjes met de chocolade en daarop een marshmallow op de bakplaat en zet ca. 2 min. in het midden van de oven. (https://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R1190408/open-s-mores)

S'mores: A s'more is a campfire treat popular in the United States and Canada, consisting of one or more toasted marshmallows and a layer of chocolate sandwiched between two pieces of graham cracker. S'more is a contraction of the phrase "some more". S'mores appeared in a cookbook in the early 1920s,[1][2] where it was called a "Graham Cracker Sandwich". The text indicates that the treat was already popular with both Boy Scouts and Girl Scouts. In 1927, a recipe for "Some More" was published in Tramping and Trailing with the Girl Scouts.[3][4] The contracted term "s'mores" appears in conjunction with the recipe in a 1938 publication aimed at summer camps.[2] A 1956 recipe uses the name "S'Mores", and lists the ingredients as "a sandwich of two graham crackers, toasted marshmallow and 1⁄2 chocolate bar". A 1957 Betty Crocker cookbook contains a similar recipe under the name of "s'mores".[5] The 1958 publication Intramural and Recreational Sports for High School and College makes reference to "marshmallow toasts" and "s'mores hikes"[6] as does its related predecessor, Intramural and Recreational Sports for Men and Women, published in 1949.[7] S'mores are traditionally cooked over a campfire, although they can also be made at home over the flame of a wood-burning fireplace, in an oven, over a stove's flame, in a microwave, with a s'mores-making kit, or made in a panini press. A marshmallow, usually held by a metal or wooden skewer, is heated over the fire until it is golden brown. Traditionally, the marshmallow is gooey but not burnt, but, depending on individual preference and cooking time, marshmallows can range from barely warm to charred. The roasted marshmallow is then sandwiched between two halves of a graham cracker and a piece of chocolate (or with chocolate on both top and bottom), between the graham crackers.[8] An additional step may follow, wherein the entire sandwich is wrapped in foil and heated so that the chocolate partially melts.[9] Various confections containing graham cracker, chocolate, and marshmallow are often sold as some derivative of a s'more, but they are not necessarily heated or served in the same shape as the traditional s'mores. The Hershey's S'mores bar is one example. Kellogg's Pop-Tarts also feature a s'mores variety. (https://en.wikipedia.org/wiki/S%27more)

A banana boat is a traditional campfire treat consisting of a banana cut lengthwise and stuffed with marshmallow and chocolate, then wrapped in aluminium foil and cooked in the embers left over from a campfire. Sometimes the banana boat is topped with caramel sauce prior to cooking. The banana boat is sometimes referred to as a hybrid between a Banana split and a S'more. (https://en.wikipedia.org/wiki/Banana_boat_(food))

Waar komen marshmallows vandaan?

Marshmallow (UK: /mɑːrʃˈmæloʊ/, US: /ˈmɑːrʃmɛloʊ, -mæl-/)[1] is a type of confectionery that is typically made from sugar, water and gelatin whipped to a solid-but-soft consistency. It is used as a filling in baking or normally molded into shapes and coated with corn starch. The sugar confection is inspired by a historical medicinal confection made from Althaea officinalis, the marsh-mallow plant.[2] (https://en.wikipedia.org/wiki/Marshmallow)

The word "marshmallow" comes from the mallow plant species (Althaea officinalis), a herb native to parts of Europe, North Africa, and Asia which grows in marshes and other damp areas. The plant's stem and leaves are fleshy, and its white flower has five petals. It is not known exactly when marshmallows were invented, but their history goes back as early as 2000 BCE. Ancient Egyptians were said to be the first to make and use the root of the plant to soothe coughs and sore throats and to heal wounds. The first marshmallows were prepared by boiling pieces of root pulp with honey until thick. Once thickened, the mixture was strained, cooled, then used as intended.[3][4] Whether used for candy or medicine, the manufacture of marshmallows was limited to a small scale. In the early- to mid-1800s, the marshmallow had made its way to France, where confectioners augmented the plant's traditional medicinal value with indulgent ingredients utilized by the Egyptians. Owners of small candy stores would whip the sap from the mallow root into a fluffy candy mold. This candy, called Pâte de Guimauve, was a spongy-soft dessert made from whipping dried marshmallow roots with sugar, water, and egg whites.[5][6] It was sold in bar form as a lozenge. Drying and preparation of the marshmallow took one-to-two days before the final product was produced.[7] In the late 1800s, candy makers started looking for a new process and discovered the starch mogul system, in which trays of modified corn starch had a mold firmly pushed down in them to create cavities within the starch. The cavities were then filled with the whipped marshmallow sap mixture and allowed to cool or harden.[8] At the same time, candy makers began to replace the mallow root with gelatin which created a stable form of marshmallow.[4] By the early 1900s, thanks to the starch mogul system, marshmallows were introduced to the United States and available for mass consumption. They were sold in tins as penny candy and were soon used in a variety of food recipes like banana fluff, lime mallow sponge, and tutti frutti. In 1956, Alex Doumak patented[9] the extrusion process which involved running marshmallow ingredients through tubes. The tubes created a long rope of marshmallow mixture and were then set out to cool. The ingredients were then cut into equal pieces and packaged.[4] Modern marshmallow manufacturing is highly automated and has been since the early 1950s when the extrusion process was first developed. Numerous improvements and advancements allow for the production of thousands of pounds of marshmallow a day.[10] Today, the marshmallow typically consists of four ingredients: sugar, water, air, and a whipping agent (usually a protein). The type of sugar and whipping agent varies depending on desired characteristics. Each ingredient plays a specific role in the final product. (https://en.wikipedia.org/wiki/Marshmallow)

Confectioners in early 19th century France pioneered the innovation of whipping up the marshmallow sap and sweetening it to make a confection similar to modern marshmallow. The confection was made locally by the owners of small sweet shops. They would extract the sap from the mallow plant's root and whip it themselves. The candy was very popular, but its manufacture was labour-intensive. In the late 19th century, French manufacturers thought of using egg whites or gelatin, combined with modified corn starch, to create the chewy base. This avoided the labour-intensive extraction process, but it did require industrial methods to combine the gelatin and corn starch in the right way.[11][12] Another milestone in the production of marshmallows was the development of the extrusion process by the Greek American confectioner Alex Doumak, of Doumak Inc., in the late 1940s. In this process, which Doumak patented in 1956,[9] marshmallow mixture is pumped through extrusion heads with numerous ports aligned next to each other which form continuous "ropes" of marshmallow. This invention allowed marshmallows to be manufactured in a fully automated way and gives us the familiar cylindrical shape of today's marshmallow. To make marshmallows in large quantities, industrial confectioners mix water, sugar, and corn syrup in massive kettles which are then heated to a precise temperature and cooked for a precise time. This mixture is then pumped into another kettle to cool. Once the mixture has cooled enough to not denature the gelatin, the re-hydrated gelatin is added and blended in. To give the marshmallow its fluffiness, it is pumped through a blender while air is pumped into it. At this point, the mixture still needs to be cooled further so that it will hold its shape when extruded; it is pumped through a heat exchanger prior to being pumped through the extrusion heads and onto a wide conveyor belt. The conveyor belt is coated in corn starch and more corn starch is dusted onto the top of the marshmallow extrusion as it passes down the conveyor. A large knife the width of the conveyor is located at the end of this conveyor table that chops the extrusion into the size marshmallow desired. The pieces will then be tumbled in corn starch in a large drum, allowing the marshmallow to form its familiar skin and to allow pieces that did not get cut all the way to break apart.[12] Marshmallows, like most candies, are sweetened with sucrose. They are prepared by the aeration of mixtures of sucrose and proteins to a final density of about 0.5 g/ml. The molecular structure of marshmallows is simply a sugar solution blended with stabilizing structure agents such as gelatin, xanthan gum, or egg whites. The aforementioned structural components prevent the air from escaping and collapsing the marshmallows during aeration.[13] (https://en.wikipedia.org/wiki/Marshmallow)

A popular camping or backyard tradition in the United Kingdom,[22] North America, New Zealand and Australia is the roasting or toasting of marshmallows over a campfire or other open flame.[23] A marshmallow is placed on the end of a stick or skewer and held carefully over the fire. This creates a caramelized outer skin with a liquid, molten layer underneath. Major flavor compounds and color polymers associated with sugar browning are created during the caramelization process.[24] S'mores are a traditional campfire treat in the United States, made by placing a toasted marshmallow on a slab of chocolate, which is placed between two graham crackers. These can then be squeezed together, causing the chocolate to begin melting.[25] (https://en.wikipedia.org/wiki/Marshmallow)

2000 B.C. Ancient Egyptians discover a wild herb growing in marshland from which a sweet substance could be extracted. This substance, the sap of the marshmallow plant, is combined with a honey-based candy recipe to create a confection so delightful that it’s reserved only for the pharaohs and the gods. 1800s Candy makers in France combine the marshmallow sap with egg whites and sugar and whip by hand to create the first marshmallows as we know them today. The treat became popular so quickly that candy makers developed the starch mogul system using corn starch molds to form the marshmallows so that they could be made faster. Doctors also used the sap combined with egg whites and sugar to form a hard meringue that was sold as a medicinal candy to soothe sore throats, suppress coughs and heal wounds. 1927 The Girl Scout Handbook is the first publication to share a recipe for roasted marshmallow combined with chocolate bars and graham crackers, what we know as a s’more. 1948 Alex Doumak (son of the founder of Doumak, Inc., the makers of Campfire Marshmallows) patented the marshmallow extrusion process, revolutionizing marshmallow production by making it fast and efficient. In extrusion, the marshmallow mixture is pressed through tubes, then cut into equal pieces, cooled and packaged. This new process allowed enough marshmallows to be produced that they became an everyday sweet treat and staple for favorite family recipes. (https://www.campfiremarshmallows.com/history-of-marshmallows/)

have you ever tried Brewdog’s LayeCake beer? Well, I’m not such a fun of sweet stouts. But I always thought it would I used have been amazing as an ingredient for a cake – I wasn’t wrong. My husband LOVES stouts. I LOVE IPAs. Which is funny, as when we met he was just a normal guy “I like good beers”. After we went to Ireland, for our first trip together (OMG I was just 18yo) I made him try some real stouts and he fell in love. However, stouts aren’t that kind of beers you can drink anytime and during lockdown we made a huge stock. Here I got the idea: LayerCake is so sweet and tasty, I could make a cake, using less sugar than normal (healthy!) and adding some ricotta and raspberries as a taste-contrast. YES. I’m a fan of salted caramel and never made it before. I thought it would go perfectly with the cake, so I added it as well. It was A BOMB. I’m not exaggerating. I believe I’ve never had such an amazing cake. We were supposed to give some to our building’s caretaker, but it finished much earlier. Please, DO NOT make my same mistake: wait for the caramel and cake to cool down. It won’t break and the final look will be much cuter! “Layer Cake, a rich and decadent stout that has to be tried to be believed. Layering marshmallow, chocolate brownie, vanilla and cocoa nibs, this is a dessert in a can.” (https://aliceinkitchen.com/marshmallow-and-chocolate-stout-brewdogs-layercake-bundt-cake/)

maandag 11 april 2022

Dulle griet

Zo nu en dan koop ik een bier dat ik al ken, zoals Dulle Griet een dubbel van de Schelderbrouwerij. Hoe smaakte dat bier ookal weer? En wat was het ook alweer?

La brasserie Scheldebrouwerij a créé ce merveilleux bière et présente fièrement ce produit dans notre webshop. Dulle GrietÂ Â est colorée brune et a tout à fait une mousse bière blanche. Ce breuvage artisanal a un beau corps et un arà´me merveilleux. (https://www.belgianbeerfactory.com/fr/a-dulle-griet-33cl.html)

Dulle Griet Op Pieter Bruegels wereldbefaamde schilderij Dulle Griet raak je nooit uitgekeken. Er is altijd wel iets nieuws te zien en te beleven. (https://museummayervandenbergh.be/nl/pagina/dulle-griet)

Dulle Griet, also known as Mad Meg, is a figure of Flemish folklore - a virago, who leads an army of women to pillage Hell. Griet was a disparaging name given to any bad-tempered, shrewish woman. Her mission refers to the Flemish proverb:'She could plunder in front of hell and return unscathed'. Bruegel is thus making fun of noisy, aggressive women. At the same time he castigates the sin of covetousness: although already burdened down with possessions, Griet and her grotesque companions are prepared to storm the mouth of Hell itself in their search for more (https://www.wikiart.org/en/pieter-bruegel-the-elder/dulle-griet-mad-meg-1564)

Dulle Griet is een schilderij van Pieter Bruegel de Oude uit 1563. Het hangt in het Museum Mayer van den Bergh in Antwerpen. Bruegel heeft in dit werk twee tegenstellingen met elkaar gecombineerd: Dulle Griet op de voorgrond is de vrouw die zich gedraagt als een man, met de focus op hebzucht met daartegenover de Reus op de achtergrond die staat voor de man die zich gedraagt als een vrouw, met de focus op verspilling. Dit tegen de achtergrond van de hel, waar andere zonden aan bod komen bij de vechtende vrouwtjes, de duiveltjes en de minnende koppeltjes. ... Er is voor het eerst sprake van Dulle Griet in het Schilder-Boeck (1604) van Karel van Mander: oock een dulle Griet, die een roof voor de Helle doet / die seer verbijstert siet / en vree[m]t op zijn schots toeghemaeckt is: ick acht dees en ander stucken oock in s’Keyers Hof zijn. — Karel van Mander De toenmalige keizer was Rudolf II (1576-1612), een groot liefhebber van kunst. Hij riep Praag uit tot nieuwe hoofdstad en bouwde er een enorme kunstcollectie op. In 1648 werd Praag echter geplunderd door de Zweden tijdens de Dertigjarige Oorlog. Een groot deel van de collectie werd als oorlogsbuit meegenomen naar Zweden waar het in bezit kwam van Christina I van Zweden. Aangezien Dulle Griet in 1894 terug boven water komt in een Zweedse collectie, vermoedt men dat het schilderij eveneens door plunderende Zweden werd meegenomen in 1648. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dulle_Griet_(schilderij))

Het schilderij Dulle Griet van Pieter Bruegel de Oude is een unicum in de schilderkunst wanneer men kijkt naar de wijze waarop Bruegel deze furie heeft geportretteerd; een laaiende reuzin die uit de hel gebeend komt met haar buit onder de arm, terwijl haar medekrijgsters nog volop in de weer zijn de duivel een loer te draaien.Het thema zelf, de vrouw die de broek aan heeft, is echter allesbehalve origineel en al vele malen weergegeven. Ik spreek nu zo vlot over “het” thema, maar dat er veel discussie is gevoerd over de eigenlijke betekenis van dit schilderij zal blijken in het vervolg van dit verhaal. De kern van dit onderzoek is het verband tussen Dulle Griet, of liever gezegd, de afbeeldingen van furieuze dames, en de daadwerkelijke maatschappelijke situatie in de tijd waarin de afbeeldingen gemaakt zijn. Waren laat Middeleeuwse echtgenotes werkelijk de belichaming van de razernij en de gekte, of bestond dat spookbeeld slechts in de geest van een paar gynofobe kamergeleerden? (http://www.historien.nl/dulle-griet/)

Dulle Griet draagt figuurlijk de broek. Zij is tot de tanden gewapend en ontvlucht met heel haar hebben en houden de brandende stad. Mocht haar zwaard niet toereikend zijn, dan heeft ze nog altijd een koekenpan bij de hand. In haar kielzog gaat een vrouwenmassa soldaten en duivels te lijf. Rondomrond krioelt het van de Boschiaanse monsters die Bruegel heruitvindt. Ook verwerkt hij spreekwoorden in de voorstelling en herneemt hij motieven uit eerdere werken. Elke figuur getuigt van zijn unieke, humoristische beeldtaal. (https://museummayervandenbergh.be/nl/pagina/dulle-griet)

Op de voorgrond staat een vrouw op een brug. Zij is meer dan levensgroot gezien de gebouwen, bomen en andere figuren om haar heen. Zij wendtzich van de hel af die zich op de achtergrond bevindt. In haar rechterhand draagt zij een lang zwaard, in de linker een zak, een ketel en een mand waaruit allerlei voorwerpen puilen. Op haar hoofd draagt zij een helm en zij heeft een borstkuras. Griet heeft een woeste blik in de ogen, haar mond is geopend en haar neus opvallend rood. Aan haar voeten zitten enkele composietmonstertjes met ronde lichamen bij een open ei. Op de brug zelf zijn kleine vrouwen bezig duivels te bestrijden. Een ervan wordt op een kussen gebonden. De vrouwen scheppen zakken vol met broden en ander huiswaar, en bestormen een hellepoort met lansen en ladders. In het water aan weerszijden van de brug zijn weer composietmonstertjes te zien voor waterpoorten in de vorm van gezichten. De linkerpoort wordt bevolkt door geharnaste figuurtjes, de rechter door monstertjes. Over het poortgebouw bij de brug stapt een tweede reusachtige figuur. Hij heeft een mannelijke fysionomie, maar is gehuld in vrouwenkleding. Hij draagt een schip met feestende figuurtjes op zijn schouder en schept ondertussen geld uit zijn eivormige achterste. Het helse landschap dat zich achter hem aftekent is tamelijk leeg, afgezien van enkele stenen gebouwen, een waterrad, een eivormige schaal waar een harp uitsteekt en die bekroond wordt met een hertenkooi, een maansikkel waar een glazen bol aan hangt, een gebouwtje onder een glazen stolp en een enorme aardewerken kruik. Uiterst links wordt voor een brandende lucht een wimpel in een scheepsmast gehesen. In de lucht vliegt een visachtig wezen met flaporen en een vlag in zijn poten.. (http://www.historien.nl/dulle-griet/)

In 2017 vertrok de Dulle Griet van Pieter Bruegel de Oude naar het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK) in Brussel. Daar werd het wereldbefaamde schilderij onderzocht en gerestaureerd. Anderhalf jaar later is het paneel in topconditie. De gele vernislagen en latere overschilderingen zijn weg, de originele kleurenpracht is terug. Bovendien leidde het onderzoek tot enkele opzienbarende ontdekkingen. (https://museummayervandenbergh.be/nl/pagina/restauratie-dulle-griet-onthult-kleurenpracht-en-ontdekkingen)

Pigmentonderzoek leert dat de grauwgrijze jurk van Dulle Griet oorspronkelijk felblauw was. Bruegel gebruikte het goedkope smalt in plaats van het zeer dure ultramarijn, maar smalt heeft als nadeel dat het langzaam grijs wordt. Een ander voorbeeld hiervan is het niet te herkennen dier dat op de boom voor de Hel kruipt met een harp in zijn hand. In infrarood komt heel duidelijk een pad in beeld, een symbool van zondigheid. Uit de ondertekening blijkt ook dat Dulle Griet aanvankelijk haar tong uitstak, maar Bruegel heeft dit detail uiteindelijk weggelaten. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dulle_Griet_(schilderij))

Het onderzoek bracht ook enkele opzienbarende ontdekkingen aan het licht en stelt een eerder onderzoek uit 2011 en 2012 bij. Het toont aan dat Bruegel het woord ‘Dul’ niet als titel op het paneel heeft aangebracht. Deze lusvormige inscripties of krassen zijn later, mogelijk toevallig, aangebracht en zijn ook elders op het schilderij aangetroffen. Ook de datering van het werk is twee jaar bijgesteld. Dankzij de reiniging en het verwijderen van de oude verflagen is 1563 als datering op het schilderij teruggevonden. En niet 1561 zoals eerder werd aangenomen. (https://museummayervandenbergh.be/nl/pagina/restauratie-dulle-griet-onthult-kleurenpracht-en-ontdekkingen)

Hoewel Dulle Griet een van Bruegels bekendste schilderijen is, heeft het al veel kunstkenners en toeschouwers op een dwaalspoor gezet. Het werk laat zich op het eerste gezicht maar moeilijk begrijpen. Nochtans werd het al in 1604 geïnterpreteerd door Karel van Mander in zijn Schilder-Boeck. Het gaat dus over een dulle Griet die een roof voor de hel doet. Dul betekent boos, woest, razend. De inscriptie dul op de ondertekening van het paneel, zou aantonen dat de titel afkomstig is van Bruegel zelf, maar een restauratie in 2018 leidde tot de conclusie dat de inscriptie dul niet daadwerkelijk op het schilderij staat maar toevallige strepen in de verf zijn.[1] Taalgeleerde Jan Grauls kwam tot het besluit dat de figuur van Griet afgeleid is van de heilige Margaretha van Antiochië die zich volgens de legende tegen duivels moest verweren. Dulle Griet is de personificatie van de kijvende vrouw die de baas wil spelen over haar man, een zeer populair thema in de komische literatuur van de middeleeuwen en de nieuwe tijd. Een roof voor de hel doen is een oud Nederlands spreekwoord en het uitgangspunt van dit schilderij. Het staat in het boekje ‘Gemeene Duytsche Spreckwoorden’ dat P. Warnersen publiceerde in 1550 in Kampen: Sie solde wel een roof voer die Helle hale[n] ende coemen ongeschendet weder. De Mechelse rederijkerskamer De Lischbloeme voerde tijdens het Landjuweel van 1561 in Antwerpen een stuk op waarin vermeld wordt: En Griete die den roof haelt voorde helle. De dulle Griet verpersoonlijkte dus het kwade wijf, de helleveeg, die duivel noch hel ontziet en nergens voor terugdeinst. Ze komt zelfs roven tot voor de poorten van de hel en komt er nog mee weg ook. Dat is de reden waarom van Mander schrijft dat de Hel seer verbijstert siet, en vreemt op zijn schots toeghemaeckt is. Menig kunstkenner dacht dat deze zin op Dulle Griet sloeg, waarbij sommigen zelfs beweerden dat ze in Schotse klederdracht gekleed was! Maar de zin slaat veeleer op de Hel die verbijsterd naar Dulle Griet kijkt. Het woord schots vinden we nog terug in het gezegde schots en scheef, het betekent vreemd, raar, gek. De Hel ziet er inderdaad heel vreemd uit, bijvoorbeeld de oogleden van houten planken. .... De grote gelijkenis tussen scènes op Dulle Griet en de Zeven Hoofdzonden doet vermoeden dat Bruegel in Dulle Griet een samenvatting geeft van de zeven hoofdzonden. Dulle Griet zelf is duidelijk een symbool voor gramschap (dul), hoogmoed (Griet als de bazige vrouw), hebzucht (roven tot voor de hel) en hier kan eventueel ook afgunst aan gekoppeld worden. Haar rode neus, het vaatwerk en de grote pan in haar buit kunnen wijzen op gulzigheid. Misschien verwijst de losse riem in de buit naar een losse gordel en dus losbandige seksualiteit of lust, maar dit lijkt eerder vergezocht. De verwijzing naar de lust is veel duidelijker te zien in de exhibitionistische duiveltjes en minnende koppeltjes. De plunderende vrouwen gedragen zich als kleine Grietjes en worden evenals hun leidster gedreven door afgunst en hebzucht. Fysieke luiheid is niet onmiddellijk te vinden in Dulle Griet, maar de oorspronkelijke hoofdzonde was morele luiheid en dan vooral luiheid in het geloof. Het is duidelijk dat Dulle Griet het geloof verwaarloost, want haar zondig gedrag en haar ‘roof voor de hel’ wijzen erop dat ze geen cent geeft om de Dag des oordeels.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Dulle_Griet_(schilderij))

Margaretha van Antiochië (Sint-Margriet) († ca. 305) is een heilige en martelares van de Rooms-Katholieke Kerk. In de Anglicaanse Kerk wordt zij ook vereerd. Ze is bekend onder de Veertien Heilige Helpers omdat ze helpt bij ziekte of aandoeningen. Wat de levensgeschiedenis van Margaretha betreft, is niets met zekerheid te vertellen. Verhalen over haar duiken pas op in de 9e eeuw. Volgens de overlevering, die te vinden is in de Legenda Aurea is zij geboren in de 3e eeuw in Antiochië, de hoofdstad van Pisidië, als dochter van de heidense tempelpriester Aedesius. De streek in West-Azië maakte deel uit van het Romeinse Rijk. Haar vader minachtte haar om haar christelijk geloof. Margaretha leefde op het land als herderin. Toen de stadsprefect Olybrius haar een huwelijksaanzoek deed, op voorwaarde dat ze haar geloof zou afzweren, weigerde ze. Daarop werd ze gevangengezet en gemarteld. Dan volgen een aantal wonderbaarlijke gebeurtenissen. De bekendste is dat satan, in de gedaante van een draak, haar opslokte. Margaretha ontsnapte levend doordat de draak haar uitspuwde, vanwege het kruis dat ze droeg wat zijn ingewanden irriteerde. Uiteindelijk werd ze toch omwille van haar geloof ter dood gebracht. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Margaretha_van_Antiochi%C3%AB)

De oudst bekende kunsthistorische tekst die betrekking heeft op dit schilderij is die van Karel Van Mander. Door zijn toedoen heeft het schilderij de naam Dulle Griet gekregen. Grauls neemt de tekst van Van Mander letterlijk en beschrijft uitgebreid hoe deze dolle Mina avant la lettre is ontstaan uit de figuur van de heilige Margaretha. Verder bespreekt Grauls het verband met Zwarte Griet uit de Vlaamse sprookjeswereld en werkt hij het spreekwoord “een roof voor de helle doen” uit. De specialistische kennis van deze Germanist werd door vele kunsthistorici vol dankbaarheid aangenomen. Zo niet Margaret Sullivan. Sullivan verwerpt Grauls op denigrerende wijze in een voetnoot door zijn uitgebreide werk te vergelijken met enkele losse artikelen waarin Griet afwisselend wordt geïnterpreteerd als symbool van ketterij, blijk van onderdrukt geweld of personificatie van de menselijke ondeugden. Zij vindt dat Griet tot nu toe geïsoleerd werd onderzocht van de rest van het schilderij, en in haar opinie ligt de sleutel tot het ontraadselen van de betekenis juist in het geheel. Sullivan gelooft in een overkoepelend programma, waarin Griet symbool staat voor Madness en de figuur op de achtergrond met het schip op de schouders voor Folly. Vertrouwenwekkend schrijft zij dat ” this analysis will be based entirely on literature and imagery of proved interest to the humanists in Antwerp in the 1560″s.” Zij geeft hier aan dat zij Bruegel rekent tot de Antwerpse humanisten, net zoals haar landgenoot Meadow dat doet. Vervolgens gaat zij in op de overeenkomsten tussen Bruegels prent Ira en Dulle Griet. De formele overeenkomsten zijn in mijn ogen niet bijzonder duidelijk waarneembaar, maar de gevolgtrekking van Sullivan dat Dulle Griet “dus” ook een allegorie is kan ik absoluut niet onderschrijven; formele en materiële continuïteit hoeven lang niet altijd samen te gaan. Zij versterkt haar stelling o.a. met een tekst uit het Enchiridion van Erasmus die gaat over het verband tussen woede en gekte, en dat de scheidslijn tussen beide soms moeilijk te trekken is. Nu zij een link met Erasmus heeft aangetoond kunnen ook de humanisten als Plantin ten tonele verschijnen met hun embleemboeken, zinnebeeldige prenten en klassieke teksten over woede en gekte die in Antwerpen in die dagen verkrijgbaar waren. Horatius noemt drie uiterlijk waarneembare kenmerken van een gek, namelijk hebzucht, eerzucht en spilzucht. De eerste twee zijn te zien in Griet ( of Madness): ze draagt haar buit onder de arm en is groot ( grootheidswaan; eerzucht). De spilzucht komt tot uitdrukking in Folly die geld met een lepel uit zijn achterste schept en in de losse gordel ( losse zeden) en rode neus (drankzucht) van Griet. Het schip dat Folly op zijn rug draagt interpreteert Sullivan als het befaamde Narrenschip dat Brant als eerste hanteerde om alle zotternijen tentoon te spreiden en maakt dus deel uit van Folly. Nu koppelt zij ook de “kleine Grietjes” aan Madness en maakt hen tot een versterking van het hoofdthema. Sullivan besluit met een samenvatting waarin zij Bruegel poneert als een van de grootste allegorieënmakers van de 16e eeuw. Hij bekritiseerde volgens haar de idiotie van zijn tijdgenoten en in het bijzonder van zijn stadgenoten ( Griet is immers een grote figuur; zij zinspeelt op de reus van Antwerpen die Pieter Coecke 30 jaar eerder had ontworpen) met dit schilderij. De schilder Rosoman ziet het schilderij Dulle Griet als een allegorie van de strijd tussen goed en kwaad. Hij vergelijkt het met werken van Ensor, Fuseli en Goya en legt de nadruk op de waanzin die eruit spreekt. Vervolgens plaatst hij Bruegel in de traditie van Bosch ( waarbij hij overigens de ideeën van Franger moeiteloos overneemt) en stelt hij dat het programma van Dulle Griet niet uit te leggen is op een rationele manier. Dulle Griet zelf ziet hij als een goede gek die om onduidelijke redenen vecht tegen de duivels in de hel. Een proefschrift van L. Milne plaatst Bruegel in de rederijkerssfeer. Zij neemt het spreekwoord “Een roof voor de helle doen” van Grauls over en maakt het tot uitgangspunt van het schilderij. Milne verklaart niet alle losse elementen van de voorstelling, zij maakt zich er van af door te zeggen dat het allerlei ” topical allusions to lost cliches, proverbs and town customs” zijn. De attributen van Griet, met name de pan, verklaart zij aan de hand van oude heksenverhalen en keukenmagie. Zij stelt dus dat het uitgangspunt de figuur Dulle Griet is, afkomstig uit de folklore zoals de prent die Bruegel maakte van de heks van Malleghem. Milne maakt een excurs naar de “nachtwandelaars”, vrouwen die “s nachts over de wegen zwierven en vertelden over alle vreemde dingen die zij hadden meegemaakt. Deze vrouwen werden gevreesd net zoals de heksen, omdat zij deel hadden aan twee werelden, die van de duivel en de aarde. De brug waar Dulle Griet over heen loopt zou een doorwerking van dit volksgeloof in het schilderij van Pieter Bruegel zijn. Tenslotte alludeert Milne even aan de vrouwenfeesten met carnaval, waar vrouwen de baas speelden en mannen vrouwenkleding aantrokken. Die travestie komt hier tot uitdrukking in de figuur met het schip op de schouder, die een blauw waas over zijn kin heeft maar wel vrouwenkleding draagt. Tenslotte verbindt zij het geld schijten van deze figuur met zowel de koopmansmentaliteit als de gierigheid in het Antwerpen van de 16e eeuw. (http://www.historien.nl/dulle-griet/)

Dulle Griet (anglicized as Dull Gret), also known as Mad Meg, is a figure of Flemish folklore who is the subject of a 1563 oil-on-panel by Flemish renaissance artist Pieter Bruegel the Elder. The painting depicts a virago, Dulle Griet, who leads an army of women to pillage Hell,[1] and is currently held and exhibited at the Museum Mayer van den Bergh in Antwerp. (https://en.wikipedia.org/wiki/Dull_Gret)

The Dulle Griet ("Mad Meg", named after the Flemish folklore figure Dull Gret) is a medieval large-calibre gun founded in Gent (Ghent)..... Three cannons were founded: one resides now in Edinburgh and is called "Mons Meg", and the last one was in France but has since been lost. The wrought-iron bombard was constructed in the first half of the 15th century from 32 longitudinal bars enclosed by 61 rings.[1] In 1452, the bombard was employed by the city of Ghent in the siege of Oudenaarde, but fell into the hands of the defenders on the retreat and was only returned to Ghent in 1578.[2] Today, the bombard is set up close to the Friday Market square in the old town. Besides the Dulle Griet, a number of 15th-century European superguns are known to have been employed primarily in siege warfare, including the wrought-iron Pumhart von Steyr and Mons Meg as well as the cast-bronze Faule Mette, Faule Grete and Grose Bochse. (https://en.wikipedia.org/wiki/Dulle_Griet)

The gun is not called "Mons Meg" in any contemporary references until 1678. In 1489, she first appears in record as "Monss",[15] and in the painter's account of 1539 she is called; "Monce in the castell," the only piece with an individual name. In 1650 she was noted as "Muckle Meg."[11] "Meg" may either be a reference to Margaret of Denmark, Queen of James III of Scotland, or simply an alliteration, while Mons was one of the locations where the cannon was originally tested. McKenzie records that this class of artillery was known as a murderer and Mons Meg was certainly described as such.[16] Mons Meg was made in the town of Mons (now the Walloon French-speaking part of Belgium) or Bergen (in Flemish Dutch as in those days it was part of Flanders). Three cannons were founded: one resides now in Edinburgh, one in the Flemish town of Ghent at the Friday Market and one was in France but disappeared ages ago. The one in Ghent can be visited today, undamaged. The cannon is named "Dulle Griet" which translates into "Mad Meg". (https://en.wikipedia.org/wiki/Mons_Meg)

Dulle Griet is een monumentale, ijzeren bombarde in de Belgische stad Gent. Vanwege de oorspronkelijke rode kleur werd het kanon van oudsher ook groten rooden duyvele genoemd. De bombarde stamt uit 1431 en werd waarschijnlijk vervaardigd door Jean Cambier, de grote wapenleverancier van de Bourgondische hertog Filips de Goede. Ze werd in 1578 samen met ander wapentuig van Oudenaarde naar Gent gebracht om daar te worden gebruikt in de strijd tegen de Spanjaarden. Of het kanon werd gestolen of gekregen is onduidelijk. Het is een zogenaamd gecercleerd kanon dat werd vervaardigd uit smeedijzeren staven waar omheen ijzeren hoepels werden gelegd. Met een lengte van 5,025 meter en (volgens metingen van de Gentse stadsdiensten) een gewicht van 12.250 kg was het een voor de tijd ongewoon groot geschut. Het oorspronkelijke gewicht is mogelijk zelfs 12.500 kg geweest, maar door de eeuwen heen is het totale gewicht door verroesting gedaald. De bombarde kon stenen projectielen met een diameter van 64 cm en een (geschat) gewicht tot 295 kg verschieten. De houten schragen waar Dulle Griet oorspronkelijk op rustte, werden in 1783 vervangen door versierde steunen van blauwe hardsteen. Sinds 1943 is de Dulle Griet een beschermd monument. Het pleintje waar het kanon staat, is Groot Kanonplein genoemd. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dulle_Griet_(kanon))

Margaret of Denmark (23 June 1456 – 14 July 1486) was Queen of Scotland from 1469 to 1486 by marriage to King James III. She was the daughter of Christian I, King of Denmark, Norway and Sweden, and Dorothea of Brandenburg.... Margaret was born in Denmark to King Christian I and Queen Dorothea of Denmark, Norway and Sweden. Not much is known about her upbringing. By the time she was four years old there were talks about her marriage to the Scottish Prince James.[1] In 1468 Margaret was betrothed to James of Scotland as a means to stop a feud regarding the debt Scotland owed Denmark over the taxation of the Hebrides and Isle of Man. The marriage was arranged on the recommendation of king Charles VII of France. In July 1469, at the age of 13 she married James III at Holyrood Abbey. Upon their marriage all of the Scottish debt was cancelled.[1] (https://en.wikipedia.org/wiki/Margaret_of_Denmark,_Queen_of_Scotland)

Nadat Barabas De Dulle Griet tot leven heeft gewekt, zaait ze enorme paniek in de stad. (https://www.akim.nl/stripalbum/suske-en-wiske/78/de-dulle-griet?publicationId=19316)

https://www.lambiek.net/share/image.php/de-dulle-griet.jpg?width=350&image=/catalog/img/1023--56153-800-r8v.jpg

De dulle griet is het achtenzestigste stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het is geschreven door Willy Vandersteen en gepubliceerd in De Standaard en Het Nieuwsblad van 22 februari 1966 tot en met 1 juli 1966. De eerste albumuitgave was in 1966, als vijftiende en tevens laatste deel in de gezamenlijke tweekleurenreeks. Het verhaal kreeg hier nummer 66. Na de publicatie van De dulle griet werden alle verdere Suske en Wiske-albums uitgegeven in de Vierkleurenreeks. Een jaar later verscheen De dulle griet zelf opnieuw in laatstgenoemde reeks, en kreeg nu albumnummer 78. In 1999 werd De dulle griet als laatste verhaal heruitgebracht in Suske en Wiske Klassiek.[1] (https://nl.wikipedia.org/wiki/De_dulle_griet_(Suske_en_Wiske))

Prachtig 67e avontuur met Schanulleke in de hoofdrol. De Dulle Griet (die naam alleen al vond ik mysterieus, pas jaren later kwam ik er achter dat dul boos of kwaad betekende) zelf is een formidabele tegenstandster... Tweekleurenuitgave uit 1966. Dit zou de laatste tweekleurenuitgave zijn. (http://stripcollectie.blogspot.com/2010/12/suske-en-wiske-066-en-078-de-dulle.html)

Dulle Griet (6,5%) is een fantastische dubbel die lekker makkelijk drinkt. Met dit rode etiket krijgt iedere bierliefhebber een klein beetje rode oortjes! ... Dulle Griet, deze brunette is een dame die haar mannetje staat en ondanks haar krachtige aroma’s toch goed te temmen blijkt. Het speciaalbier heeft zoete geuren van drop en kandij, welke mooi samen gaan met een mond vol fruit en kruiden. Deze vurige vlam is pittig van karakter maar mild in de omgang, een vrouw naar ons hart. De naam “Dulle Griet” is een verwijzing naar het krachtige, roodkleurige kanon van de Gentenaren dat doeltreffend werd ingezet in hun strijd tegen de Spanjaarden. (https://www.bierfamilie.nl/dulle-griet/)

Dulle Griet is een Dubbel met 6,5% alcohol. Dulle Griet wordt gebrouwen door De Scheldebrouwerij BV in Meer... Dulle Griet is een donker bruinrood bier van hoge gisting met een alcoholpercentage van 6,5%. Het wordt gebrouwen sinds 1999..... Smaak & Omschrijving Dulle Griet is zoetig van drop met een bitterig tintje nadien. Deze brunette lonkt er lustig op los met haar verleidelijke licht zoete geuren van drop en kandij die soepeltjes samengaan met een mond vol fruit en kruiden. Dulle Griet is een donker bruinrood bier van hoge gisting met een alcoholpercentage van 6,5%. Het wordt gebrouwen sinds 1999. Oorspronkelijk had het een alcoholpercentage van 8,5%. Rond de periode van de verhuis naar België werd het etiket vernieuwd en het alcoholpercentage verminderd naar 6,5%. (https://www.biernet.nl/bier/merken/dulle-griet)

Dulle Griet Dubbel 6.5% Brutale brunette Een vurige vlam met een krachtig karakter maar mild in de omgang: een evenwichtige vrouw naar ons hart. Deze brunette lonkt er lustig op los met haar verleidelijke licht zoete geuren van drop en kandij die soepeltjes samengaan met een mond vol fruit en kruiden. Wees gewaarschuwd: één date met Dulle Griet en een huwelijk ligt in het verschiet... Kleur: Kastanjebruin Geur: Roast & hout Smaak: Moutig & kandij Afdronk: Droge afdronk 8-11° / 75 EBC / 22 EBU Haar naam verwijst naar het loodzware, roodkleurige kanon uit 1431 dat in de 16e eeuw naar Gent werd gebracht om gebruikt te worden in hun strijd tegen de Spanjaarden. (https://scheldebrouwerij.com/bieren/dullegriet/)

Dulle Griet Dubbel 6.5% Zoetig aroma van drop en kandij. Een mond vol fruit, kruiden en geroosterde mout. 8-11 °C 75 EBC 22 EBU (https://scheldebrouwerij.com/bier-en-spijs/) Je kan met het bier ook een stoofpot maken, zie: https://scheldebrouwerij.com/recepten/dulle-stoofpot/

Wat vind ik ervan?

De dubbel is donkerder dan ik had verwacht. Inderdaad kastanjebruin. Mondgevoel tintelt met lichte koolzuurprikkeling en heeft wat zoets. En de smaak heeft ook wat van drop kandij in zich. Wat zoet. Het doet authentiek aan, maar maakt wel dat ik me minder kritisch voel over al die zoete NEIPA-meuk. Het bier doet echt en goed gebrouwen aan, maar is niet een van mijn favorieten, ik mis de hopbitterheid. Wel ben ik fan van de etiketten van de Scheldebrouwerij waarop je het kanon duidelijk kan zien: https://arthurenco.nl/wp-content/uploads/Scheldebrouwerij-Dulle-Griet-etiket.jpg en https://www.bierfamilie.nl/wp-content/uploads/2017/11/dulle-griet.png

Rollende Bierton

Translate

Zoeken in deze blog