Wat te doen als je in maart een kerstbier drinkt? En blogbericht vooruit schrijven. Heerlijk, dan heb ik alvast wat ingepland staan. Mocht ik onverhoopt komen heen te gaan, dan staat dit bericht alvast. Met kerst gedenken we het heengaan of wacht, nee geboren worden. Pasen is of Pinksteren of Hemelvaart of ergens is iets met de dood toch? Mayo de Cinco?
De dood en herrijzenis, verrijzenis of opstanding van Jezus is een centraal thema in het christendom. De verhalen hierover in de evangeliën zijn het hoogtepunt van een reeks verhalen over Jezus' passie. Deze verhalenreeks start met Jezus aankomst in Jeruzalem voor Pesach. Nadat hij de Joodse tempel had gereinigd, hield hij het Laatste Avondmaal met zijn twaalf apostelen. Hierna volgde de arrestatie van Jezus, het proces tegen Jezus en uiteindelijk diens executie door kruisiging op bevel van de Romeinse prefect Pontius Pilatus. Op de derde dag na zijn dood, werd hij opgewekt uit de doden en verscheen hij lijfelijk aan zijn leerlingen.[1] Veertig dagen later vond Jezus' hemelvaart plaats. ... Volgens de in het vroege christendom zeer invloedrijke apostel Paulus is het christelijk geloof nutteloos als Jezus niet zou zijn opgewekt uit de dood (1 Korintiërs 15:1-19)..... Mede omdat ook seculiere bronnen zoals Josephus en Tacitus vermelden dat Jezus werd veroordeeld en gekruisigd, behoren deze beweringen daarmee tot de zekerste dingen die over hem gezegd kunnen worden; vrijwel geen historicus betwijfelt het dat de historische Jezus werd gekruisigd. Waarom en hoe dat precies is gebeurd, blijft echter omstreden. Jezus' opstanding wordt bovendien als geloofskwestie beschouwd in plaats van als historisch feit, net als de overige wonderen in het Nieuwe Testament.[23] Hoewel volgens de meeste christenen de lege graftombe behoorlijk betrouwbaar bewijs is dat Jezus wel uit de doden moet zijn opgestaan, hebben onderzoekers door de eeuwen heen alternatieve hypothesen geopperd over wat er met het lichaam van Jezus zou kunnen zijn gebeurd waarvoor de natuurwetten niet hoeven te zijn overtreden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dood_en_herrijzenis_van_Jezus)
Geboren worden om dood te gaan, zou gaat het in het leven. Of doodgaan om te herrijzen....
Maar goed ik zal doordrinken voordat het bier doodslaat.
Het bier van Moersleutel is weer zo zwart als motorolie. Het bier met donker schuim is dik, maar minder dik dan de Azvex Vantablack Creatures. Peanut Butter Brownie Imperial Stout. Het bier tintelt/prikt lichtjes en heeft een wat dikke plakkerige nasmaak. Het is echt zo'n dessertbier voor bij de kerstmaaltijd. Hoe zal ik het omschrijven? Geen idee. Ik zal eens online zoeken naar inspiratie.
Brouwerij De Moersleutel is een echt familiebedrijf. Sjaak en Margreet Zomerdijk runnen de brouwerij samen met hun vier zoons Pim, Tom, Rob en Max. De brouwerij is gevestigd in de voormalige keuken op het GGZ-terrein in Heiloo. Bekende bieren van De Moersleutel, beer engineers, zijn de Ofjecitrahoplust (IPA), Motorolie en Willy Tonka. (https://cafedestap.nl/product/moersleutel-wanna-taste-my-yule-log/)
THERE ONCE WERE… …four brothers from the Netherlands who just finished their technical studies and wanted to prove they were better than their dad at everything. But mostly at brewing beers. Dad dared them to prove their claim and let them have a go at the small brewery he owned. The guys went on and brewed their first beer which was, as we the Dutch call it ‘slootwater’, or garbage to put it mildly. Thankfully dad and his friends weren’t the worst winners. After they stopped laughing at the four youngsters, they all went back to the brewery and kept brewing beers until they turned out better and better. After some time practicing at brewing beers and experimenting with all kinds of different flavours and additives, the brothers decided it was time to show the Dutch beer market how to brew real tasty beers. The first concoction they put on shelves of beer shops was an Imperial Stout. But not just a regular imperial stout. No, that would be too easy. It was the very first Barrel Blend (A blend of the Stouts ‘Motor Oil’ and ‘Je Moer’) which was well received by beer lovers. A successful start, but the brothers saw room for improvement. They went back to the original recipe and optimized it to make the beer even tastier. It’s something that they would go on and do for all the beers they released. The first version is usually great, but the second, third or fourth are even better. Which, if you ever tasted one of the first batches, is kind of amazing to pull off. But the guys seem to be able to do it again and again. Now, several years later, Moersleutel beers are perceived as some of the best in the world and even the absolute best in The Netherlands. That’s what makes them not just brewers, but true Beer Engineers. (https://moersleutel.com/about-us)
We aim to engineer beers that become legendary. We brew big, bold and flavorful beers. Not for the faint of heart. They are made with the most exquisite and finest ingredients, carefully chosen by our Brewers, and sourced from the best Craftspeople. Let it be known: we seek to understand quality and thus never compromise. Therefore, in every sip you take, you taste our brewing passion. So sit back, dare to pour yourself a Moersleutel beer and get ready to enjoy life! (https://moersleutel.com/)
Style: Stout with fennel, cardamom, orange peel, cocoa, vanilla, tonka.... This year we invite you to taste our Yule Log. Most people know this as a cake, but actually it's origins lie in Pagan ceremonies. Where people gathered around the fire to spend the darkest days of the Midwinter Solstice together. You may not find tree bark ashes too appealing, so we chose to go with the cake flavors instead. We drew inspiration from the classic chocolate cake, but made it more Moersleutel. Added extra doses of orange peel, cardamom and fennel seeds during boil, only to be topped up with copious amounts of chocolate, tonka beans and vanilla. Get ready for the ultimate blend of sweet and spicy. A creamy, festive, thick delicacy for your holiday cravings. Have a good one! (https://shop.moersleutel.com/products/moersleutel-wanna-taste-my-yule-log)
De Wanna Taste My Yule Log? is een bier gebrouwen door De Moersleutel uit Alkmaar. Deze Imperial Pastrystout heeft een alcohol percentage van 9.0%. De bierstijl Imperial Pastrystout komt van oorsprong uit Amerika. (https://www.beerinabox.nl/speciaalbier/moersleutel-craft-brewery-wanna-taste-my-yule-log)
8,5Zicht Zwart met bruine grote schuimkraag 8,2Neus Zoet Karamel , koffie 8,4Smaak Zoet koffie chocolade karamel... (https://www.bierista.nl/moersleutel-wanna-taste-my-yule-log)
Op https://www.youtube.com/watch?v=KohNrW9ZmIs wordt het bier geproefd:
De Moersleutel Wanna Taste My Yule Log? is een zwart kleurige Imperial Winter Stout afkomstig uit Nederland. Het bier is gebrouwen met klassieke kerstingrediënten zoals sinaasappelschil, kardemom, venkel, vanille, cacao bonen en tonka bonen. Je proeft een warme smaak met kruidige tonen van kaneel en kardemom gevolgd door een vleugje zoetheid van vanille en chocolade. De afdronk is mooi droog. Heerlijk tijdens de koude winteravonden. De Moersleutel Wanna Taste My Yule Log? heeft een alcoholpercentage van 9%. (https://www.drankgigant.nl/de-moersleutel-wanna-taste-my-yule-log.html)
Ik wist niet dat tonkabonen een klassiek kerstingrediënt waren.
De tonkaboon is de vrucht van Dipteryx odorata, een boom uit de Fabaceae-familie die in het noorden van Zuid-Amerika voorkomt. Het zaad van deze vlinderbloemige is zwart en gerimpeld aan de buitenkant en bruin binnenin. De geur heeft iets weg van vanille, amandel, kaneel en kruidnagel. Ze vindt dan ook haar toepassing in parfum, tabakmengsels en sinds enkele jaren ook in bier. Vanaf de negentiende eeuw werd olie gewonnen uit tonkabonen ook wel tot margarine, of zogenoemde tonkaboter, verwerkt. Later werd deze tonkaboter vrijwel volledig verdrongen door margarine gemaakt uit palmolie. Ondanks haar soms als hypnotiserend omschreven geur, wordt de boon zelden genoemd als ingrediënt in kookboeken. Sommige kookboeken suggereren het gebruik van minieme hoeveelheden van de tonkaboon voor de bereiding van deeg voor koekjes of cake. Andere gerechten waarin van oudsher weleens tonkabonen in verwerkt worden zijn snoepjes op kokosnootbasis of crème brûlée. Culinair recensist Johannes van Dam omschreef tonkabonen als "een soort vanillesurrogaat dat als vanillevervanger ooit chic werd gevonden".[1] De boon bevat tot 10% coumarine, dit is echter geen anticoagulantium[2], wat de coumarinederivaten wel zijn [3]. Het is echter wel giftig voor de lever[2], daarom worden de bonen voor gebruik in alcohol geweekt. Tonkabonen worden op EU-niveau beschouwd als een niet toegelaten 'novel food'. Het gebruik van tonkabonen is verboden in België; enkel het gebruik in aroma's kan toegestaan worden als het coumarinegehalte voldoende laag is.[4] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Tonkaboon)
De herkomst van de naam van het bier is volgens mij een verwijzing naar het dessert:
A Yule log or bûche de Noël (French pronunciation: [byʃ də nɔɛl]) is a traditional Christmas cake, often served as a dessert near Christmas, especially in France, Belgium, Luxembourg, Switzerland, Vietnam,[1] and Quebec, Canada. Variants are also served in the United States, United Kingdom, Scandinavia, Portugal, and Spain. Made of sponge cake, to resemble a miniature actual Yule log, it is a form of sweet roulade. The cake emerged in the 19th century, probably in France, before spreading to other countries.[2] It is traditionally made from a genoise, generally baked in a large, shallow Swiss roll pan, iced, rolled to form a cylinder, and iced again on the outside. The most common combination is basic yellow sponge cake and chocolate buttercream, though many variations that include chocolate cake, ganache, and icings flavored with espresso or liqueurs exist. Yule logs are often served with one end cut off and set atop the cake, or protruding from its side to resemble a chopped off branch. A bark-like texture is often produced by dragging a fork through the icing, and powdered sugar sprinkled to resemble snow.[3] Other cake decorations may include actual tree branches, fresh berries, and mushrooms made of meringue or marzipan. The name bûche de Noël originally referred to the Yule log itself, and was transferred to the dessert after the custom had fallen out of popular use. References to it as bûche de Noël or, in English, Yule Log, can be found from at least the Edwardian era (for example, F. Vine, Saleable Shop Goods (1898 and later).[4] (https://en.wikipedia.org/wiki/Yule_log_(cake))
Die naam verwijst weer naar een blok hout:
The Yule log, Yule clog, or Christmas block is a specially selected log burnt on a hearth as a winter tradition in regions of Europe, and subsequently North America. The origin of the folk custom is unclear. Like other traditions associated with Yule (such as the Yule boar), the custom may ultimately derive from Proto-Indo-European religion as similar traditions have been recorded in Celtic, Germanic, Baltic and Slavic paganism, among others. American folklorist Linda Watts provides the following overview of the custom: The familiar custom of burning the Yule log dates back to earlier solstice celebrations and the tradition of bonfires. The Christmas practice calls for burning a portion of the log each evening until Twelfth Night (January 6). The log is subsequently placed beneath the bed for luck, and particularly for protection from the household threats of lightning and, with some irony, fire. Many have beliefs based on the yule log as it burns, and by counting the sparks and such, they seek to discern their fortunes for the new year and beyond.[1] Watts notes that the Yule log is one of various "emblem[s] of divine light" that feature in winter holiday customs (other examples include the Yule fire and Yule candle).[1]... According to the Dictionary of English Folklore, although the concept of Yule extends far into the ancient Germanic record long before Christianization, the first "clear" references to the tradition appear in the 17th century, and thus it is unclear from where or when exactly the custom extends.[2] However, it has long been observed that the custom may have much earlier origins, extending from customs observed in Germanic paganism. As early as 1725, Henry Bourne sought an origin for the Yule log in Anglo-Saxon paganism:
Our Fore-Fathers, when the common Devices of Eve were over, and Night was come on, were wont to light up Candles of an uncommon Size, which were called Christmas-Candles, and to lay a Log of Wood upon the Fire, which they termed a Yule-Clog, or Christmas-Block. These were to Illuminate the House, and turn the Night into Day; which custom, in some Measure, is still kept up in the Northern Parts. It hath, in all probability, been derived from the Saxons. For Bede tells us, That [sic] this very Night was observed in this Land before, by the Heathen Saxons. They began, says he, their Year on the Eight of the Calenders of January, which is now our Christmas Party: And the very Night before, which is now Holy to us, was by them called Mædrenack, or the Night of the Mothers … The Yule-Clog therefore hath probably been a Part of those Ceremonies which were perform'd that Night's Ceremonies. It seems to have been used, as an Emblem of the return of the Sun, and the lengthening of the Days. For as both December and January were called Guili or Yule, upon Account of the Sun's Returning, and the Increase of the Days; so, I am apt to believe, the Log has had the Name of the Yule-Log, from its being burnt as an Emblem of the returning Sun, and the Increase of its Light and Heat. This was probably the Reason of the custom among the Heathen Saxons; but I cannot think the Observation of it was continued for the same Reason, after Christianity was embraced. …"[3] More recently, G. R. Willey (1983) says: Communal bon-bons with feasting and jollification have a pagan root—ritual bonfires at the beginning of November once signaled the start of another year and the onset of winter. Their subsequent incorporation into the Christian calendar, to become part and parcel of the festival of Christmas, and, later, their association with the New Year (January 1st) is an intriguing story. Many, if not all, of the various customs and traditions at one time extensively witnessed at Christmas and the 'old' New Year stem from this common source, e.g. Twelfth Night bonfires, including 'Old Meg' from Worcestershire and burning the bush from Herefordshire, first footing, etc. … Any traces of primitive ritual such as scattering of burnt ashes or embers as an omen of fertilisation or purification have long since disappeared.[4] The events of Yule were generally held to have centred on Midwinter (although specific dating is a matter of debate), and feasting, drinking, and sacrifice (blót) were involved. Scholar Rudolf Simek comments that the pagan Yule feast "had a pronounced religious character" and that "it is uncertain whether the Germanic Yule feast still had a function in the cult of the dead and in the veneration of the ancestors, a function which the mid-winter sacrifice certainly held for the West European Stone and Bronze Ages." Yule customs and the traditions of the Yule log, Yule goat, and Yule boar (Sonargöltr) are still reflected in the Christmas ham, Yule singing, and others, which Simek takes as "indicat[ing] the significance of the feast in pre-Christian times."[5] Diffusion and modern practices The first mention of a log burned around Christmas comes from Robert Herrick's poetry collection of 1648 where it is called a "Christmas log".[6] It is not referred to as a "Yule log" until John Aubrey's work from 1686. Prior to that century, there has been no evidence of Yule logs let alone evidence that can be traced back to the holiday of Yule.[7] The Yule log is recorded in the folklore archives of much of England, but particularly in collections covering the West Country and the North Country.[2] For example, in his section regarding "Christmas Observances", J. B. Partridge recorded then-current (1914) Christmas customs in Yorkshire, Britain involving the Yule log as related by "Mrs. Day, Minchinhampton (Gloucestershire), a native of Swaledale". The custom is as follows: The Yule log is generally given, and is at once put on the hearth. It is unlucky to have to light it again after it has once been started, and it ought not go out until it has burned away. To sit around the Yule log and tell ghost stories is a great thing to do on this night, also card-playing. (https://en.wikipedia.org/wiki/Yule_log)
Tja, zo bezien zou een rooksmaakje aan het bier ook wel toepasselijk zijn...
Dat zou het bier net wat steviger maken. Het is nu, maar dat kan ook zijn omdat het al een tijdje bij de slijter had gestaan misschien, wat vlak. Ik merk wat koffiebitterheid en een beetje metaaltintel, maar de andere kruiden kan ik niet echt duiden. Ik voel me een beetje Biden in het beschrijven van dit bier. Het zou ook goed voor een Amerikaanse stevige pastry stout door kunnen gaan. Zou Obama zoiets brouwen? En dan als uitspraak Jezus, wat een bier! Zoals destijds Duvel aan z'n naam kwam? Waarom is er geen 'kerstfeest' met de geboorte van de duivel eigenlijk? Of was die er al eerder? Of is de afwezigheid van God de hel? Dan zou je iets als Hilldevils misschien met een kerstbier verwachten, zoals:
Red Hot Hilly Peppert - Imperial Stout(Hot) - 10% Alc. Imperial Stout, maar dan verrassend, aangenaam verwarmend, door de rode pepers. (https://hilldevils.nl/product/red-hot-hilly-peppert/)
Kerstbier is een bier speciaal gebouwen voor tijdens en rond de kerstdagen. Over het algemeen kun je de Kerstbieren ook als winterbier beschouwen. De kenmerken van het Kerstbier is dat het meestal tussen de 8 en 10 % alcoholgehalte zit en licht donker tot donker van kleur is. Het Kerstbier is vol en rond van smaak met een beetje kruidigheid erin. De meeste brouwerijen en vooral de grote brouwen elk jaar het zelfde Kerstbier. Vaak brouwen de kleinere brouwerijen elk jaar een ander Kerstbier. (https://www.bier-winkel.com/kerstbier-c-413.html?keep_https=yes)
Kerst gaat om samen zijn. Of je het nu met z’n 2e of 8e viert, samen is altijd leuker dan alleen. Daarom hebben we voor Kerst de leukste en lekkerste bieren gezocht om te delen. Denk dus aan kruikjes of grote flessen. Het liefste met een kurk, zodat je de fles extra feestelijk kunt openen. Pak de glazen erbij en geniet van een heerlijk kerstbiertje tijdens jouw Kerst! (https://www.highbeer.nl/uitleg/de-6-lekkerste-en-leukste-kerstbieren/)
Kerstbier of winterbier is geen bierstijl. Net als trappisten- en abdijbier is het meer een verzamelnaam voor verschillende bieren en bierstijlen. Maar in tegenstelling tot trappistenbier - dat iets zegt over de afkomst van het bier - zegt kerstbier of winterbier meer iets over het drinkmoment. Toch zijn er genoeg overeenkomsten te vinden in kerst- of winterbieren. Algemeen kun je stellen dat het bier van hoge gisting is en vaak zwaarder van alcoholgehalte. Vaak heeft het een donkere kleur en is het gekruid. De kruiden zijn dan typisch 'winters', kruiden die ook in een glühwein voorkomen. Denk aan kruidnagel, kaneel, vanille, zoethout, anijs en tijm. ... Hoe is de traditie kerst- en van winterbier eigenlijk ontstaan? Al ver voor onze jaartelling vierden de Scandinaviërs de Winterzonnewendefeesten ter ere van de Goden Odin en Thor. Ook hadden de Germanen het gebruik om tijdens de winter een warme, gekruide heildrank uit te brengen. Deze heildrank werd in Engeland overgenomen en wordt nu nog steeds in bepaalde gebieden gedronken als een soort cider. Later, toen de Christenen de geboorte van Jezus Christus gingen vieren, werd er ook veel feestdrank genuttigd. Een speciale drank voor de feestdagen is dus een eeuwenoud gebruik. ... Die asociatie met zwaar en donker bier was er echter niet altijd. In de jaren '20 van de vorige eeuw werd de nu bekende Stella Artois pils als kerstbier gepresenteerd (Stella staat immers voor 'ster'). Vanwege het enorme succes wordt het sindsdien het hele jaar door gebrouwen en is het uitgegroeid tot een enorm populair Belgisch pils. ... Maar in de biergeschiedenis zijn ook genoeg voorbeelden te vinden van wél typisch winterbier. De paters van Chimay ontwikkelde in 1948 een kerstbier dat de eerste jaren alleen in de winter beschikbaar kwam, maar later als Chimay Bleue uitgroeide tot een klassieker. ... Op het platteland was het in de 19e en in het begin van de 20e eeuw alleen in de winter mogelijk om te brouwen vanwege het ontbreken van koeltechnieken. Dat kwam ook goed uit voor de boerenknechten, die in de brouwerij hun arbeid verrichtten in plaats van op het land. De overschotten in de graanschuur werden in de winter gebruikt om een zwaarder, winters brouwsel te maken. Zo werd er een bestaand bier, zwaarder gebrouwen. Dit diende dan als geschenk voor personeel en vaste klanten. Een mooi voorbeeld hiervan is Avec les Bons Voeux (Met de Beste wensen in het Nederlands), een Triple Saison van Brouwerij Dupont. Een flink zwaardere versie dus van de Saison Dupont. Tegenwoordig brengt welhaast elke Belgische brouwerij een dergelijke winterse creatie op de markt. ... Begin jaren '90 namen een aantal OBER’s (Objectieve Bierproevers Essense Regio) uit Essen het initiatief om alle Belgische kerst- en winterbieren op één plaats bij elkaar te brengen. Wat ooit begon als lokaal festival met 40 bieren, is het Kerstbierfestival inmiddels uitgegroeid tot een fenomeen. Het festival is opgenomen in de lijst met 10 Beste Bierfestivals van België en verkoopt steevast uit, soms zelfs in augustus al. Een internationaal gezelschap proeft twee dagen kerst- en winterbieren. Van een warme Liefmans Gluhkriek tot veel op hout gelagerde bieren worden aangeboden. De bezoekers stemmen tevens op hun favoriete kerstbier. Een legendarisch bierfestival dus. (https://www.beerwulf.com/nl/artikelen-over-speciaalbier/kerstbier)
Dit weekend is het weer zo ver: 16 en 17 december 2023: Heuvelhal : Essen (zie https://www.kerstbierfestival.be/)
Op het jaarlijks Kerstbierfestival kan u het uitgebreid gamma aan Belgische kerst- en winterbieren degusteren. Het proeven gebeurt uit glaasjes van 15 cl zodat u goed de verschillende brouwsels kunt beoordelen. We doen telkens ons best om u te verrassen met zelfs de meest exclusieve brouwsels van de kleinste en meest afgelegen brouwerijen. We proberen alle in België gebrouwen kerst- en winterbieren aan te bieden. Sommige bieren hebben we zowel van het vat als op fles, en ook voor een warm geserveerde gluhkriek moet u bij ons zijn. In totaal zullen we u weer een lijst van om en bij de 200 bieren presenteren, waarvan een 20-tal van het vat en warm geserveerde gluhkriek. Sinds een aantal jaren zijn er ook veel winterbieren die op houten vaten zijn gerijpt. Altijd een ontdekking voor de liefhebber. We verwelkomen elk jaar zo'n 2100 dorstige kerstbierliefhebbers uit een 25-tal landen in de Essense Heuvelhal. Voor beide dagen is er een exclusieve online voorverkoop via deze website. De ticketverkoop gaat van start op 1 augustus 2023, om 10u in voormiddag. Wees er snel bij,, want ze zijn snel uitverkocht. Op zaterdagavond vanaf 18u kan u nog inkom betalen aan de kassa. O.B.E.R.-leden kunnen al een maand op voorhand maximaal 4 tickets reserveren. Het kerstbierfestival heeft intussen een reputatie als internationaal topevenement, een ontmoetingsplaats voor bierliefhebbers uit alle windstreken en werelddelen. (https://www.kerstbierfestival.be/)
AAN DE INKOM (ZATERDAG NA 18u) €25 Enkel op zaterdag na 18u kan u een ticket aan de inkom kopen. We dienen door de brandwetgeving wel het maximum aantal personen van 900 personen in de hal te blijven hanteren. Het festival sluit dan om 23u de deuren. (https://www.kerstbierfestival.be/tickets)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten