Zo nu en dan ligt er weer een lading flesjes in mijn bad. Wat opvalt is dat bij brouwerijen een aantal zo los weken, met name de Belgische bieren, terwijl andere gelijmd blijken te zijn. Dit overkwam me bij Brouwerij 't IJ. Een aantal liet zo los, terwijl een ander echt een lijmlaag had.
De flesjes met duidelijk gelijmde etiketten gaan niet het bad in, maar de afkoelende oven in. Zo zijn pizza en lasagne ineens een goed excuus. De blikjes en flesjes met plastic etiket gaan eenvoudig. Dat is onder meer het geval bij Moersleutel en Oersoep. Maar soms is het een lijm, zoals die vooral ook op de Engelse flessen zit, die niet smelt of loslaat. De etiketten gaan dan meestal niet in het geheel eraf. Da's jammer. Maar soms gaat het niet anders. Het mooiste zou zijn om een museum te hebben dan zouden daar al die flesjes en blikjes zo kunnen staan. Helaas heb ik die ruimte niet. In Denemarken ben ik eens bij Carlsberg geweest waar zo'n tentoonstelling was. Dat was heel wat meer flesjes dan die je soms wel eens zit aan de muur bij (speciaalbier)cafés. Al ben ik wel jaloers op de cafés want ik zou zelf ook graag zo'n plank met allerlei lege bierflessen willen. Maar dat gaat niet. Dus dan meer etiketten verzamelen. Maar hoe lang nog? De flesjes worden steeds vaker vervangen door blik. En het etiket op dat blik is soms sticker, maar soms ook een sleeve, of nog erger erop gelakt. De sleeves deed ik eerst wel, maar vanwege de onhandige vorm is haast niet netjes te bewaren. Zou het einde van de hobby in zicht komen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten