Translate

Zoeken in deze blog

woensdag 5 oktober 2022

Svagdricka

Svagdricka, literally weak drink in Swedish, is a form of sweet, dark, low-alcohol (less than 2.25% ABV) malt beverage or small ale. In the early 20th century, there were local producers of svagdricka all over Sweden, but in recent decades its popularity has dwindled.[1] It is top fermented, unpasteurized and resembles Russian kvass. It is one of the two old Swedish brews that has survived into modern times, the other one being gotlandsdricka.[2] There are only a few manufacturers left and their production volumes display great seasonal fluctuation with peaks around Christmas and Easter when it is consumed with traditional Swedish food,[3] although eclipsed in popularity by julmust. (https://en.wikipedia.org/wiki/Svagdricka)

Ik kocht het in Granna:

Gränna is een klein dorpje, gelegen in Smaland. Het is gelegen tussen het meer Vättern en de Grännaberg en heeft ongeveer 3500 inwoners. Het dorpje is in 1652 gesticht door Graaf Per Brahe. Omdat er niet veel ruimte was tussen het meer en de berg waar het plaatsje ligt, is het dorp vrij langgerekt. Het plaatje maakt een gezellige indruk door de drukke hoofdstraat Brahagatan, en de mooi aangelegde tuinen en boomgaarden. (https://reizen-en-recreatie.infonu.nl/buitenland/9433-granna-het-dorp-van-de-zuurstokken.html)

Op de weg tussen Gothenburg en Stockholm ligt het pittoreske dorpje Gränna. Het ligt aan het op een na grootste meer van Zweden, het Vättermeer. Gränna is bekend om haar typische rood-wit gestreepte zuurstokken in de vorm van kleine wandelstokjes, die polkagris genoemd worden. (https://www.fikamagazine.com/snoepdorp-granna-in-zweden/)

Het begon allemaal in het midden van de negentiende eeuw. Amalia Erikkson was pas weduwe geworden en begon snoep te maken om zichzelf en haar dochtertje te onderhouden. In 1859 kreeg ze toestemming van de burgemeester om haar eigen ‘officiële’ bedrijfje te beginnen, wat zeer ongewoon was voor een vrouw in die tijd. Amalia had een winkeltje in haar eigen huis waar ze haar gestreepte stokjes in een ladekast bewaarde. Al gauw kreeg het hele dorpje bekendheid door haar snoep met typische muntsmaak. Tegenwoordig zijn er verschillende familiebedrijfjes die het snoep met de hand maken en beweren dat zij het originele recept van Amalia gebruiken. Ondertussen zijn er veel andere smaken bijgekomen. En ook een suikervrije versie. (https://www.fikamagazine.com/snoepdorp-granna-in-zweden/)

Gränna is niet groot, maar wel gezellig en omdat het op de populaire route Gothenburg-Stockholm ligt, kan het jaarlijks op heel wat toeristen rekenen. Naast de verschillende snoepwinkels zijn er ook een paar koffiehuisjes waar je een gezonde lunch of gezellige namiddag fika kan hebben. Ook zijn er een paar tweedehandswinkels (loppis) die achter de hoofdstraat liggen. (https://www.fikamagazine.com/snoepdorp-granna-in-zweden/)

Bij binnenkomst in het plaatsje kan je al niet om de zuurstokken heen. De palen van het bord waar het dorpje begint, zien er uit als levensgrote zuurstokken, uiteraard in de originele kleuren rood en wit. In het dorp zijn er talloze polkagrisfabriekjes (polkagriskokeri) te bezichten. Daar is het hele proces te zien hoe de zuurstokken gemaakt worden. Dit gebeurt hier nog steeds met de hand, van het begin tot het einde. Het leuke is ook dat elke willekeurige toerist tijdens zijn bezoek gewoon foto's mag maken. De sfeer is hierdoor heel gemoedelijk. Ook is het mogelijk om op afspraak een workshop te volgen om zelf zuurstokken te maken. In de gezellige hoofdstraat zijn er genoeg snoepwinkeltjes waar deze lekkerij te koop aangeboden wordt. Alles in de winkeltjes ziet er even kleurig en zoetig uit. Het ware paradijs voor de liefhebber van de zuurstok. Hier wordt niet alleen de originele rood-witte polkagris aangeboden, maar het water loopt je gegarandeerd in de mond bij het zien van de verschillende soorten zuurstokken, qua smaak en kleur. Zelfs op een regenachtige dag is het bezoeken van dit kleurige stadje een echt snoepreisje. Het zal dan ook heel moeilijk zijn om dit dorpje te verlaten zonder een paar zuurstokken gekocht te hebben. (https://reizen-en-recreatie.infonu.nl/buitenland/9433-granna-het-dorp-van-de-zuurstokken.html)

 Gränna is ook bekend om de ballontochten die er regelmatig gehouden worden. Dit is natuurlijk niet voor niets. Elk jaar wordt er een ballonnendag gehouden. Dit is ter ere van Salomon August Andrée. Deze ballonvaarder is geboren in Gränna in 1854 en verongelukt in 1897 toen hij samen met een vriend de Noordpool per heteluchtballon probeerde te bereiken. Zijn herinneringen en uitrusting zijn te bezichtingen in Gränna in het Andréemuseum. (https://reizen-en-recreatie.infonu.nl/buitenland/9433-granna-het-dorp-van-de-zuurstokken.html)

De Svagdricka die ik kocht, dronk ik bij ons vakantiehuisje:

Bij het inschenken zag ik rood schuim, maar het schuim verdween snel. Wat overbleef was zwart bier:




Het 'bier' is zoet, mierzoet. Het is op zich wel lekker, maar doet meer denken aan frisdrank dan aan bier. Het enige dat het aan bier doet laten denken is de 'bryggeri' en de ingrediënten waarbij 'hummle' is vermeld.

Het weer was heerlijk, de omgeving bestond uit bos en een meer. Typisch Zweeds... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten