Bij de bespreking van Led Zeppelin en de hop gisteren, helemaal vergeten om de smaken te beschrijven. Duvel Citra heeft een lichtgroene D op het etiket. Duvel Cashmere heeft een donkergroene D op het etiket. Het Duvellogo valt bij de Citra-D goed op, bij de Cashmere D is dat Duvel-wapen bijna niet te zien. Ook de kroonkurk is voorzien van dezelfde kleur groen als op het etiket.
Duvel Tripel Hop Citra: ruikt fris en doet denken aan Palm Nelson Sauvin (bestaat dat nog???). Het ziet er wat bleek uit, maar volgens mij is het net zo blond als Duvel. Het schuim is mooi wit. Het smaakt fris en heeft een fruitige afdronk. Ik kan me voorstellen dat het op een avondje in café fijn is om op deze variant over te schakelen. Het is met 9,5% wel erg zwaar ten opzichte van de frisse afdronk. Ik vind het in vergelijking met de cashmere lichter en frisser van smaak. De (s(?))argum-vergelijking kan ik wel begrijpen.
Duvel Tripel Hop Cashmere: ruikt wat muffer dan de Citra. De geur doet ook wat denken aan witte wijn. Qua uiterlijk is heet bleek geel met wit schuim zoals Duvel en Duvel Tripel Hop Citra. Het is net zoals de Citra-versie 9,5%. Dat is heftig. Het doet wat denken aan een tripel. Ik herken er geen meloen of iets dergelijks in. Zelf omschrijven ze het als "Mooi gebalanceerde bitterheid met tropische impressies zorgen voor een volle en intense smaakbeleving.... intense tropische en florale toetsen vormen een heerlijke combinatie met de typische levendige aroma’s van Duvel. Toetsen van kokosnoot, citrus, perzik, meloen en citroengras.... Dankzij het hoge CO2 gehalte heeft het bier in de mond een zaligmakende rondheid die eindigt in een lange, droge afdronk." Nou, ik krijg geen tropische associaties. Kokosnoot, citrus, perzik, meloen, citroengras, of zelfs een droge afdronk. Nee, dat herken ik niet. Ik ben natuurlijk geen erkend zytholoog, maar een amateuristische bierleek.Geen beergeek, maar bierleek. Bier is bier. De smaak kan ik niet goed thuis brengen. Het is wranger dan de Citra.
Wel bijzonder dat een (dry)hopkeuze zo een invloed op de smaak kan hebben. Als ik deze twee vergelijk dan 'wint' de Citra. Die is (f)ri(s/n)ser(?) dan de Cashmere.
Duik je een Nederlands woordenboek in, dan lees je dat rins zoveel betekent als ‘enigszins zuurachtig; friszuur; lichtzuur; aangenaam zurig en zoetzuur’. Rins beslaat dus op een smaak die in de eerste plaats zuur is maar met een aangename hoeveelheid zoet. Het gaat dus niet om een extreem zure smaak waarvan je kaakspieren samentrekken, maar om een aangenaam, goed gedoseerd zuurtje. Rins dus!.. Benieuwd waar dat gekke woord ontstaan is? Volgens de etymologie is het woord rins afkomstig van het woord rijns, wat dan weer verwijst naar Rijnlands (ofwel: afkomstig van het Rijngebied). Een rinse smaak verwees oorspronkelijk naar de typische zure smaak van Rijnlandse (of rijnse) wijn. Wijnen uit dit gebied stonden namelijk bekend om hun licht zure maar lekkere smaak. Later werd het adjectief rins ook gebruikt om de smaak van andere producten mee te beschrijven. De meest gekende toepassingen van het woord rins zijn zonder twijfel fruit of fruitproducten zoals appelstroop. Toch kan het woord rins in principe gebruikt worden voor om het even welk product met een aangenaam zuurtje te beschrijven. ... Nu goed, als we eerlijk zijn gebruiken we rins in de volksmond bijna nooit zonder dat we het hebben over appelstroop. Hierdoor vermoeden sommige mensen dat rinse appelstroop een merk (of plaatsnaam) is maar dat is dus niet zo. Rinse appelstroop gaat louter om de smaak, die wordt gecreëerd door het zure van appels te combineren met het zoete uit suikerbieten. Daarnaast blijkt rinse ook een begrip te zijn in de koffiewereld, al hebben ze het daar meestal over rinsige koffie. Ook hier gaat het dan om koffie met een zuurachtige (na)smaak. Et voilà, mysterie ontrafeld! Hoef je je nooit meer af te vragen waar dat dorpje Rinse nu toch ergens ligt…(https://www.culy.nl/inspiratie/wat-is-rins/)
In de betekenis van ‘zuurachtig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1514 [1]... In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "rins" herkend door: 52 % van de Nederlanders; 22 % van de Vlamingen.[2] (https://nl.wiktionary.org/wiki/rins#Nederlands)
Maar wat is een Belgian IPA?
The Belgian IPA is a hybrid of the IPA and Belgian Ales. Its history is brief, having originated at the start of the new millennium. American brewers typically substitute a Belgian yeast strain for the standard ale yeast while Belgian brewers increase the hops bill of their Tripel and Pale Ale recipes. Its color ranges from pale gold to amber and its clarity is fair to hazy. Depending on the hops used, its aroma and palate can vary widely with tropical, stone, citrus, floral, grassy, or spicy bite. Fruity esters are moderate to high and typically impart notes of banana, pear, and apple. Light phenols may also be present to add some spice. Its feel has a medium body with moderate to high carbonation. The Belgian IPA is usually stronger than the standard IPA and some warming may be present. Comparatively, what differentiates the Belgian IPA from the American IPA is its spiciness and fruitiness while being stronger and drier. ... The Belgian IPA is a hoppy brew that also features the fruitiness and spiciness derived from the use of Belgian yeast. The examples from Belgium tend to be lighter in color and more attenuated, similar to a Tripel that has been brewed with more hops. This beer has a more complex flavor profile and may be higher in alcohol than a typical IPA. ... Aroma Moderate to high hop aroma, often tropical, stone fruit, citrus or pine-like typical of American or New World hop varieties. Floral and spicy aromas are also found indicating European hops. Grassy aroma due to dry hopping may be present. Gentle, grainy-sweet malt aroma, with little to no caramel. Fruity esters are moderate to high and may include aromas of bananas, pears and apples. Light clove-like phenols may be noticeable. Belgian candied sugar-like aromas are sometimes present. FLAVOR Initial flavor is moderately spicy and estery associated with Belgian yeast strains. Clove-like and peppery flavors are common. Banana, pear and apple flavors are also typical. Hop flavors are moderate to high in intensity and may reflect tropical, stone fruit, melon, citrusy, or piney American/New World varieties or floral and spicy Saazer-type hop flavors. Malt flavor is light and grainy-sweet, sometimes with low toasted or caramel malt flavor but not required. Bitterness is high and may be accentuated by spicy yeast-derived flavors. The finish is dry to medium-dry although some examples have a slight sweetness mixed with the lingering bitterness. MOUTHFEEL The body is medium to light and varies due to carbonation level and adjunct use. Carbonation level is medium to high. Some higher alcohol versions may be warming although this may not be readily apparent. (https://absolutebeer.com/styles/belgian-ipa/)
Ja die tripel hop heeft een wat granige moutigheid, met bitterheid en perzik is een steenvrucht. :p koolzuur is ook zeker aanwezig, en met 9,5% is het ook zeker een zwaar bier.
Belgian IPA Inspired by American India Pale Ales and Double IPAs, more and more Belgian brewers (like Chouffe & Urthel) are brewing hoppy pale colored ales for the US market. There's been an increase of American brewers making Belgian IPAs, too. Generally, Belgian IPAs are considered too hoppy by Belgian beer drinkers. Various malts are used, but the beers of this style are finished with Belgian yeast strains (bottle-conditioned) while the hops employed tend to be American. You'll generally find a cleaner bitterness versus American IPAs, and a pronounced dry edge, akin to an IPA crossed with a Belgian Tripel. Alcohol by volume is on the high side. Many examples are quite cloudy, and feature tight lacing, excellent head retention, and fantastic billowy heads that mesmerize (thanks, in part, to the hops). Belgian IPA is still very much a developing style. ABV: 6.0-11.0% | IBU: 50–80 | Glassware: Tulip (https://www.beeradvocate.com/beer/styles/174/)
Tja de Britse bierstijl IPA ging naar Amerika waar het fink werd gehyped en daarna in België werd vermengd met de 'zware Belgen' tot een nieuwe stijl: Belgische IPA.
Belgian IPA is an IPA with the fruit and spice notes that usually derive from the use of Belgian yeast. This specialty IPA tends to be lighter in color and more attenuated. Some say the Belgian IPA is a cross between an American IPA and a Belgian Tripel. The difficult part of this beer is pairing the hops with the yeast so the outcome does not become muted or clashing. (https://homebrewacademy.com/belgian-ipa-recipe/)
Evidence of hoppy Belgian beers was discovered with Brouwerji Van Eecke’s offering, Poperings Hommel ale. This brewery first brewed this beer in 1981. Well before the IPA craze, this beer contained four different hops and contained an IBU rating of around thirty to forty. Much of hoppy Belgian beers were inspired by the American craft beer movement. (https://homebrewacademy.com/belgian-ipa-recipe/)
The First IPA-Inspired Belgian Beer Urthel Hop-it was the first IPA-inspired hoppy Belgian beer brewed by Hildegard van Ostaden. It was after a trip to the United States in 2005 that grew his curiosity and interest in the hoppy style. De Rank XX Bitter and Houblon Chouffe also came about a year later. Stone Brewing Company’s Cali-Belgique was also released in 2008. (https://homebrewacademy.com/belgian-ipa-recipe/)
Belgian IPA the By the Numbers Color Range: 5 – 15 SRM Original Gravity: 1.058 – 1.080 OG Final Gravity: 1.008 – 1.016 FG IBU Range: 50 – 100 ABV Range: 6.2 – 9.5% (https://homebrewacademy.com/belgian-ipa-recipe/)
You have to love the often-brutal honesty of the BJCP Guidelines. In discussing the Belgian IPA in Category 21B, the authors offer this frank assessment: “The choice of yeast strain and hop varieties is critical since many choices will horribly clash.” They’re not kidding. A haphazard and careless approach to this style is an invitation to disaster, like putting cheese on fish. It’s not that it can’t be done, it’s that there are myriad ways to screw it up. Some of that is going to come down to palate and preference, of course, but that doesn’t mean we can’t take care not to create an “orange juice and toothpaste” situation. This is complicated all the more by the fact that when we say “Belgian IPA” it isn’t entirely clear what that means, overall. It covers everything from Abbey styles that happen to be highly hopped to American-styled base recipes that add in the esters and phenols typical of Belgian yeast strains. As for hops, the style can include almost any variety. ... In broad strokes, I prefer to think of this as a variation on a strong English IPA. It’s more reliant on malt and yeast character than a traditional American IPA, and less hoppy overall, but with a higher ABV than a typical English IPA. We’ll use Belgian malts, a blend of classic American and Continental hops, and a restrained Belgian yeast to (hopefully) create a harmonious flavor profile. (https://beerandbrewing.com/make-your-best-belgian-ipa/)
Style Profile for Belgian IPA Appearance Belgian IPA are light golden to amber in color. The beer’s clarity is usually dependent upon dry hopping. The beer can be really clear or very hazy. Long-lasing moderate to large head with an off-white color. Aroma The aroma of an Belgian IPA is smooth and that of sweet grain maltiness. Light caramel and some sweetness from the Belgian candi sugar. Hop aroma should be moderate to high. Fruity esters of apples, bananas, and pear can be moderately high. Clove-like phenols should be light, but are still present. Flavor The Belgian yeast is in the forefront in the initial flavor of this beer style. The clove-like phenols and the fruity esters of apples, bananas, and pear are present in the taste. Bitterness of the beer may be high and may be heightened by the spiciness from the yeast. Dry finish with lingering sweetness. Mouthfeel The body of this beer is dependent on the carbonation level of the beer. Usually ranges from light to medium. Carbonation level can range from medium to high. Some warming from higher alcohol content. (https://homebrewacademy.com/belgian-ipa-recipe/)
Leuk detail/trivia:
International Police Association is de grootste politievereniging ter wereld. (bijna 100 landen en +/- 372.000 leden). Ze werd gesticht door Arthur Troop, een Britse politieman, in 1950. Zij verenigt actieve en op rust gestelde politieambtenaren, zonder onderscheid van rang, geslacht, ras, taal, filosofische, politieke of godsdienstige overtuiging en wil deze tot elkaar te brengen door dienstbetoon en vriendschap. I.PA. tracht zowel nationale als internationale samenwerking aan te moedigen door samen sociale, sportieve, educatieve en culturele activiteiten te doen. International Police Association - I.P.A. BELGIË (sinds 1953) (https://www.ipa.be/index.php/nl/)
Tja, een zwaar blond bier. Dat is wel aan de Belgen toe te vertrouwen om te brouwen. Hmmmm, lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten