Black IPA (6,5%)

Tijdens een Kerstbierfestival in essen leerde ik de BIPA kennen, een zwarte IPA. Een bijzonder iets. Jopen heeft ook een Black IPA uitgebracht. Daar ga ik eens van genieten.

Het zwarte bier heeft een lekkere bittere geur. De smaak heeft bitterheid in het begin, daarna komt de koolzuur op en dan een zoetwrange afdronk. Een lekkere IPA. Voor mijn smaak redelijke mild en rustig. 

Black Hop Sun, won’t you come and wash away the rain? We love a good Black IPA. Deze IPA zit vol fruitige hoparoma’s en subtiele tonen van donkere mout. De nasmaak is fruitig bitter. Over de naam Black Hop Sun. Won’t you come and wash away the rain? ‘Black Hole Sun’ is een nummer van de Amerikaanse rockband Soundgarden. (https://www.jopenbier.nl/product/black-hop-sun/, https://foeders.nl/products/jopen-black-hop-sun)

Soundgarden is een voormalige Amerikaanse rockband uit Seattle die in 1984 werd opgericht door zanger en drummer Chris Cornell, gitarist Kim Thayil en bassist Hiro Yamamoto. Matt Cameron werd de bands vaste drummer in 1986 en bassist Ben Shepherd werd in 1990 de definitieve vervanger van Yamamoto. Op 18 mei 2017 werd bekend dat zanger Chris Cornell op 52-jarige leeftijd in Detroit is overleden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Soundgarden)

Soundgardens roots liggen in een coverband genaamd de Shemps. Begin jaren tachtig traden bassist Hiro Yamamoto en zanger en drummer Chris Cornell met deze band op in Seattle en omstreken. ... Soundgarden werd in 1984 opgericht door Cornell (zang en drums), Yamamoto (basgitaar) en Thayil (gitaar). De band vernoemde zich naar een kunstwerk in het Magnuson Park in Seattle getiteld A Sound Garden.[4] Cornell was aanvankelijk zowel zanger als drummer, maar in 1985 sloot drummer Scott Sundquist zich aan bij de band, zodat Cornell zich volledig op de zang kon focussen.[4] ....  Soundgarden was een van de oorspronkelijke bands die 'grunge' creëerden, een vorm van alternatieve rock die ontstaan is in Seattle. Hoewel de band jaren eerder begon en vergeleken met hun tijdgenoten meer gelijkenissen heeft met bands als Black Sabbath en Led Zeppelin, wordt de band beschouwd als een van de grote vier grungebands van de jaren negentig, samen met Alice in Chains, Nirvana en Pearl Jam.[1] Soundgarden was een van de vele grungebands die onder contract stonden bij het indie-label Sub Pop en was de eerste grungeband die tekende bij een grote platenmaatschappij (A&M Records in 1988). De band werd echter pas commercieel succesvol nadat grunge aan het begin van de jaren negentig populair werd gemaakt door met name Nirvana en Pearl Jam. Soundgardens grootste succes was het album Superunknown uit 1994, waarvan de singles "Black Hole Sun" en "Spoonman" beiden bekroond werden met een Grammy Award. In 1997 ging de groep uit elkaar vanwege artistieke meningsverschillen. De bandleden hielden zich enkele jaren met andere projecten bezig tot zij herenigden in 2010. Twee jaar later werd de reünie bezegeld met het uitbrengen van King Animal, de bands zesde studioalbum. ... De band stond in 1996 op Lollapalooza om hierna te beginnen aan een wereldtournee, waarbij de reeds bestaande spanningen tussen de bandleden verergerden. Op de vraag of de band een hekel heeft aan toeren antwoordde Cornell: "We genieten er echt van, totdat het op een zeker moment vervelend wordt, doordat het iteratief wordt. Je hebt het gevoel dat fans betalen en van je verwachten dat je je nummers speelt alsof het de eerste keer is. Dat is het moment waarop we een hekel aan toeren krijgen."[22] De frustraties kwamen tot een kookpunt tijdens het laatste concert van de tournee, op 9 februari 1997 in Honolulu, toen Ben Shepherd na problemen met zijn basgitaar het instrument door de lucht smeet en van het podium afrende.[23] Op 9 april 1997 maakten de bandleden bekend dat ze uit elkaar gingen. Hierover zei Thayil: "Gezien de algemene stemming van iedereen het afgelopen halfjaar was het vrij duidelijk dat er enige ontevredenheid was."[24] Matt Cameron zei later dat Soundgarden was "opgegeten door de muziekindustrie".[25] Het laatste wat Soundgarden uitbracht was het greatest hits-album A-Sides op 4 november 1997. ...Chris Cornell bracht in september 1999 een soloalbum uit getiteld Euphoria Morning. In 2001 vormde hij met ex-leden van Rage Against the Machine de supergroep Audioslave, waarmee hij drie albums maakte: Audioslave (2002), Out of Exile (2005) en Revelations (2006). Begin 2007 verliet Cornell Audioslave waarmee een einde kwam aan die band.[26] Zijn tweede soloalbum Carry On kwam uit in juni 2007 en zijn derde album Scream kwam uit in maart 2009. Kim Thayil werkte samen met ex-Dead Kennedy's-zanger Jello Biafra, voormalig Nirvana-bassist Krist Novoselic en drummer Gina Mainwal voor een eenmalige show; ze traden op als No WTO Combo tijdens de protesten rond de WTO-ministerstop in Seattle op 1 december 1999. Later leverde Thayil enkele gitaartracks aan het album 999 Levels of Undo van Steve Fisk en aan Probot (2004), een project van Dave Grohl. In 2006 droeg Thayil bij aan het album Altar, de samenwerking tussen de bands Sunn O))) en Boris. Matt Cameron ging zich aanvankelijk bezighouden met zijn band Wellwater Conspiracy, waaraan ook Ben Shepherd en Kim Thayil bijdrages leverden. Tevens werkte hij samen met de Smashing Pumpkins op hun album Adore uit 1998. Datzelfde jaar sloot hij zich aan bij de tournee van Pearl Jam om uiteindelijk de vaste drummer van die band te worden. Met Pearl Jam maakte hij vijf albums: Binaural (2000), Riot Act (2002), Pearl Jam (2006), Backspacer (2009) en Lightning Bolt (2016). Ben Shepherd was zanger van Wellwater Conspiracy op hun debuutalbum Declaration of Conformity uit 1997, maar stapte in 1998 uit die band. Hij toerde met Mark Lanegan en fungeerde als bassist op twee van Lanegans albums: I'll Take Care of You (1999) en Field Songs (2001). Shepherd en Cameron hielpen Tony Iommi bij het maken van zijn album IOMMI (2000). Ook speelden Shepherd en Cameron in hun Soundgarden-tijd al samen in de band Hater, dat in 2005 hun tweede album getiteld The 2nd uitbracht. Op 6 oktober 2009 waren alle leden van Soundgarden aanwezig op de derde avond van vier optredens van Pearl Jam in het Gibson Amphitheatre in Universal City. Tijdens de toegift speelden de leden voor het eerst sinds oktober 2003 weer in de formatie van Temple of the Dog. Na dit optreden, waarbij Chris Cornell samen met Eddie Vedder "Hunger Strike" zong, kwamen op internet de geruchten op gang dat Soundgarden weer bij elkaar zou komen.[27] ... Op 1 januari 2010 kondigde Chris Cornell via zijn Twitter-pagina aan dat een reünie van Soundgarden zou gaan plaatsvinden.[28] Al gauw na dit bericht werd een officiële Soundgarden-website gelanceerd. ... Op 16 april 2010 trad de band voor het eerst sinds 1997 weer op. Onder de naam 'Nudedragons', een anagram van Soundgarden (https://nl.wikipedia.org/wiki/Soundgarden)

Christopher John (Chris) Cornell (geboortenaam Boyle; Seattle, 20 juli 1964 – Detroit, 18 mei 2017) was een Amerikaans rockmusicus. Hij was de leadzanger van de rockband Soundgarden en frontman van Audioslave. Als soloartiest heeft Cornell vier studioalbums uitgebracht. Ook was hij de initiator achter Temple of the Dog, een eerbetoon aan zijn overleden vriend en collega-zanger Andrew Wood. Cornells zangstijl werd gekenmerkt door zijn stembereik van vier octaven en het gebruik van de zangtechniek 'belten'. Lezers van het Amerikaanse muziektijdschrift Guitar World riepen hem uit tot de grootste rockzanger ooit en hij werd gerangschikt als vierde in de lijst Heavy Metal's All-Time Top 100 Vocalists van Hit Parader en negende in de verkiezing voor beste leadzanger aller tijden van Rolling Stone.[1][2][3] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Chris_Cornell)

Eric Reed Boucher (Boulder (Colorado), 17 juni 1958), beter bekend onder de artiestennaam Jello Biafra, een Amerikaanse punkmuzikant, politiek activist en vooral bekend als de zanger van de punkband Dead Kennedys.... Zijn artiestennaam is een combinatie van het merk Jell-O en de naam van een gebied in Afrika, dat van 1967 tot 1970 een zelfstandige staat vormde binnen Nigeria. Biafra werd vooral bekend door zijn grote hongersnoden. Jello Biafra creëerde zijn naam als een ironische combinatie van een op grote schaal geproduceerd voedselproduct en massale hongersnood. Hij vertelde dat hij het leuk vond om die twee ideeën in iemands gedachten te laten botsen.[1] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Jello_Biafra)

Maar goed dit is geen muziekblog of juicekanaal, maar bierblog. Wat vinden anderen ervan?

Zoete, fruitige en chocolade-achtige black IPA. Alsof er soort van donkere karamel- en chocoladetonen willen doordringen, maar het dan ineens wat fruitig wordt en die donkere tonen weer naar de achtergrond verdwijnen. (https://www.misterhop.com/products/jopen-black-hop-sun, https://www.thebeershopvught.nl/a-86230178/ipa-neipa-dipa-pale-ale/jopen-black-hop-sun-12-12-black-ipa-6-5-33cl/)

Omarm de gedurfde smaken van Jopen Black Hop Sun. Een rijk, hoppig brouwsel dat zonneschijn naar je smaakpapillen brengt. Duik in een wereld van duister genot. (https://www.beerwulf.com/nl/p/bier/jopen-black-hop-sun-can-can-.33)

De omschrijving van Beerwulf (brouwsel dat zonneschijn naar je smaakpapillen brengt) zou je net zo goed bij een Hoegaarden witbier kunnen gebruiken!? Waar slaat dat op? Misterhop en Beershop hebben een inhoudelijkere omschrijving. Zoet, fruitig, chocolade, karamel, en donkere tonen? karamel en choco zijn er min of meer in te herkennen, maar die bitterheid is toch IPA-achtig? Geen koffie of pure chocolade. 

Trouwens: Jopen heeft meer muzikale BIPA's: Jopen Supermassive Black IPA (8%)

|Dit is volle bak IPA met fruitige, hopbittere smaken gecombineerd met een zacht roasted bittertje. Geen typisch doordrinkertje, maar een goede mond vol. It’s supermassive! Naam Een Black IPA on steroids. We kijken het zwarte gat recht in de ogen. Naar het welbekende Muse-nummer Supermassive Black Hole (https://www.jopenbier.nl/app/uploads/factsheets/Jopen%20Supermassive%20Black%20IPA%20Factsheet.pdf) 

Jopen Black It Up is een Double IPA van 8,5%. Laat je niet afschrikken door de donkere look van dit bier. Dit is geen stout, maar een dubbel IPA verscholen achter een mooie diepzwarte kleur. Deze double IPA brengt je een bak aan hopsmaken afgetopt met een beetje roast. (https://www.bierista.nl/jopen-black-it-up)

Muse is een Britse rockband uit Teignmouth die in 1994 is opgericht. De band bestaat uit zanger, gitarist en pianist Matthew Bellamy, drummer Dominic Howard en bassist Christopher Wolstenholme. Het eerste studioalbum van Muse, Showbiz, kwam uit in 1999. Singles als Muscle Museum, Unintended en Sunburn zijn hiervan afkomstig. De band werd in deze tijd vaak vergeleken met een andere Britse rockband, namelijk Radiohead. Origin of Symmetry, hun tweede studioalbum, kwam uit in 2001. Het behaalde de derde plaats in de UK Albums Chart en verkreeg een platina-status. De singles Plug In Baby en New Born behaalden beide de top 20 van de UK Singles Chart.[2] Twee jaar later verscheen het derde studioalbum: Absolution op 21 september 2003. Dit werd de eerste nummer één-hit van de band in het Verenigd Koninkrijk.[2] De songteksten van het album behandelen complottheorieën en politieke en wetenschappelijke overtuigingen. In 2006 ging de band hiermee door met het voor de Mercury Music Prize genomineerde Black Holes and Revelations, met als hoofdsingle het nummer Supermassive Black Hole. ... De muziek van Muse wordt beschreven als alternatieve rock, progressieve rock of spacerock, en is een mix van (hard)rock met klassieke invloeden die in later werk soms is aangevuld met elektronische muziek. Een ander kenmerk is het bombastische en pretentieuze in de muziek, dat ook terugkomt in de optredens van de band. Bellamy gebruikt vaak zijn falsetstem en schrijft over onderwerpen zoals liefde, maatschappelijke kwesties, het buitenaardse en politieke kwesties.... Bellamy was bij het begin enkel gitarist, maar toen bleek dat hij van het trio de beste stem had, werd hij ook tot zanger benoemd.[7] In februari 1994 besloot de band aan een 'battle of the bands'-competitie mee te doen. Als bandnaam voor dit optreden werd Rocket Baby Dolls gekozen, een naam die alleen op die avond werd gebruikt. Het trio verwachtte zelf geen winst en sloopte naderhand de podiumapparatuur (Wolstenholme: "Eigenlijk probeerden we gewoonweg Nirvana na te doen"[8]), maar toch werden ze als winnaars gekozen. De overwinning was voor het trio een signaal om de band serieus te nemen. Naderhand werd de bandnaam veranderd naar Muse en begon de band meer concerten te geven.[9] Het idee om de band 'Muse' (Engels voor muze) te noemen, kwam nadat Bellamy een uitspraak van een medium hoorde: "Ik kon me herinneren hoe een medium vertelde dat je muzen kon oproepen als je op een erg spiritueel punt in je leven was. En ik denk dat ik deze band heb opgeroepen."[10] Het eerste optreden als Muse was een maand later in een rollerdisco in Dawlish.[3] De daaropvolgende concerten vonden vooral plaats in pubs in Devon. Bellamy: "De mensen wilden helemaal geen band zien. Ze kwamen daar om rustig een biertje te pakken, terwijl wij in de hoek herrie maakten."[11] ... In mei 1995 werd de eerste demo This Is a Muse Demo opgenomen in het huis van Wolstenholme, met behulp van Bellamy's vader George Bellamy (ex-The Tornados).[12] Dit werd opgevolgd door de Newton Abbot-demo in begin 1997. Eén nummer van de demo verscheen op een officiële uitgave: "Balloonatic" (later "Twin" genoemd) werd in 1997 uitgebracht op een compilatiealbum van Lockjaw Records, getiteld Helping You Back to Work - Volume 1.[13] Ondertussen wilde Muse doorgroeien en wist dat er in Devon één man was die in de muziekwereld zat: Dennis Smith, eigenaar van Sawmills (een studio in Cornwall) waar hij samen met Oasis en Supergrass albums had opgenomen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Muse)

The Tornados was een Britse muziekgroep die werd opgericht in 1961 door producer Joe Meek. The Tornados maakten louter instrumentale nummers. De band werd veel als achtergrondgroep gebruikt op Joe Meeks opnames. ... George Bellamy (1941) - gitaar (vader van Matthew Bellamy, frontman van Muse)... Het nummer Telstar werd in 1962 een wereldwijde hit. Het nummer had een uniek geluid en dat kwam doordat delen van Telstar in de badkamer van Joe Meek zijn opgenomen. Aan het begin van het nummer wordt bijvoorbeeld het geluid van een raketlancering nagebootst, door een opname van een toilet dat wordt doorgespoeld achterstevoren af te spelen en veel echo en reverb toe te voegen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Tornados)

Bizar, dat iemand die in mijn gedachte zo recent nog met o.a. Audioslave nog op het podium stond terwijl andere oudere rockers zoals Bellamy van de Torando's, de Rolling Stones of Jello Biafra nog leven.