Hey Ho! Lets go!

Ik drink een Blitz van brouwerij Bliksem. Een lekkere weizen van 6,66% met een gold medal Brussels Beer Award 2020. Volgens mij wel een verdiende award. Het bier is fluweelzacht en heeft een fijne nasmaak.

Early 2014 we, Merijn and Sebastiaan started Bliksem Brewery. Our aim is to brew rock & roll. We try to create beers that tickle all senses. We like to experiment with various styles and flavours. You can taste our creations at BRACK. At BRACK we have a 600 liter brewhouse. With three 750 liter fermentation tanks. We try to release at least 2 of 3 new beers each month at BRACK. We have a small bottle line, so a part of each brew can be sold through our webshop. (https://www.brouwerijbliksem.nl/brewery/)

Blitz - Brouwerij Bliksem "An all but traditional weizen, with a beautiful full taste. This beer has one unprecedented hop aroma for a weizen. We used German Cascade and American Citra  hops. Think of fresh hoppy bitterness and citrus. Hey Ho Let’s Go!" (https://www.brouwerijbliksem.nl/product/blitz/)

Op het etiket staat 'Hey hop, Lets go!' en als muziektip The Ramones met Blitzkrieg Pop. Met die titel is het verband met de biernaam zo gevonden.

The Ramones waren een punkband uit New York, opgericht in 1974. De band wordt regelmatig aangemerkt als de eerste punkrockgroep. Ondanks dat het commerciële succes beperkt bleef, heeft de band een enorme invloed gehad op de ontwikkeling van punkrock in de Verenigde Staten en misschien nog wel meer in het Verenigd Koninkrijk. In Berlijn bevindt zich het Ramones-Museum. 

(https://nl.wikipedia.org/wiki/Ramones)

the Ramones, American band that influenced the rise of punk rock on both sides of the Atlantic Ocean. The original members were Joey Ramone (byname of Jeffrey Hyman; b. May 19, 1951, New York, New York, U.S.—d. April 15, 2001, New York), Johnny Ramone (byname of John Cummings; b. October 8, 1951, New York—d. September 15, 2004, Los Angeles, California), Dee Dee Ramone (byname of Douglas Colvin; b. September 18, 1952, Fort Lee, Virginia, U.S.—d. June 5, 2002, Los Angeles), and Tommy Ramone (byname of Erdelyi Tamas [later Thomas Erdelyi]; b. January 29, 1949, Budapest, Hungary—d. July 11, 2014, New York). (https://www.britannica.com/topic/The-Ramones)

De Ramones ontstonden toen drie jonge mannen uit Queens een groep oprichten: John Cummings, Douglas Colvin en Jeffrey Hyman. Ze noemden zich de Ramones, naar het pseudoniem Paul Ramon, dat Paul McCartney weleens gebruikte. “Johnny” speelde gitaar. Douglas, die zich “Dee Dee” noemde, nam de bas en zang voor zijn rekening. Jeffrey, die “Joey” werd genoemd, bespeelde de drums. Toen bleek dat Dee Dee niet tegelijk bas kon spelen en zingen nam Joey de rol van zanger over. Tamás Erdélyi, een vriend van John Cummings die oorspronkelijk als adviseur was aangetrokken, nam de taak van drummer over. Hij noemde zich “Tommy Ramone”. Alle leden van het eerste uur en ook latere leden van de band adopteerden het pseudoniem Ramone, alhoewel ze geen familieband hadden.

In 1976 brachten de Ramones hun eerste album uit, kortweg Ramones geheten. Op de hoes stond het advies: PLAY LOUD. Ramones is een kort maar krachtig album dat songs bevat die ontdaan zijn van alle mogelijke ballast. De opvolger Leave Home is bijna identiek maar iets verfijnder. In 1977 bracht de groep Rocket to Russia uit, door velen gezien als hun beste album. Door hun punkimago werden ze echter weinig gedraaid op de radio. Kort daarop verliet Tommy de Ramones. Hij verkoos een job in de studio in plaats van intensief op tournee te gaan. Hij werd vervangen door Mark Bell, die de naam Marky Ramone kreeg. De groep bracht nagenoeg jaarlijks een album uit en was constant op tournee over de wereld.

De Ramones bouwden vooral een stevige livereputatie op, met kenmerkende slogans als "Gabba Gabba Hey" en "Hey Ho, Let's Go" (van hun eerste single Blitzkrieg Bop, verschenen in 1976). Kenmerkend qua uiterlijk waren de zwarte leren jasjes, gescheurde jeans en gympen, en Joeys slungelachtige onbeweeglijkheid tijdens het spelen - in tegenstelling tot de wijdbeense explosiviteit van Johnny en Dee Dee.

Een commercieel hoogtepunt kende de groep na hun medewerking aan de film Rock 'n' Roll High School. Het gelijknamige nummer is hun enige vermelding in de Nederlandse en Belgische hitlijsten.

(https://nl.wikipedia.org/wiki/Ramones)

Founded in New York City in 1974, the Ramones cultivated a simple three-chord sound that became the foundation of punk rock. Played at a blistering tempo, frequently lasting little more than two minutes, and with catchy, often willfully inane lyrics (so stupid they were smart, according to some critics), Ramones songs such as “Blitzkrieg Bop,” “Sheena Is a Punk Rocker,” and “I Wanna Be Sedated” contrasted sharply with the complex, carefully orchestrated mainstream rock of the era. In ripped jeans and black leather jackets, the Ramones made their reputation with almost-nonstop touring and energetic live performances, notably at New York City’s CBGB club. Their tour of England in 1976 proved a major inspiration for the punk movement in Britain, where they enjoyed greater commercial success than at home. Influenced by the rebelliousness of their contemporaries the New York Dolls and by 1960s pop music (especially bubblegum and surf music), the Ramones brought their back-to-basics approach to such albums as their eponymous debut (1976) and Rocket to Russia (1977). With a shifting lineup, they continued to record and perform into the 1990s, disbanding in 1996. In 2002 the Ramones were inducted into the Rock and Roll Hall of Fame, and in 2011 they received a Grammy Award for lifetime achievement. (https://www.britannica.com/topic/The-Ramones)

The Ramones made a model that almost anybody could grab hold of: basic chords, pugnacity and a noise that could lay waste to – or awaken – anything.

But they paid a heavy cost for their achievement. Much of the music world rejected them, sometimes vehemently. Others saw them as a joke that had run its course. The Ramones never had a true hit single or album, though at heart they wrote supremely melodic music. They continued for years across indifference and impediments, but the rift between the two leading members only worsened. They’re revered now – there are statues and streets and museums that honor them – and we see people wearing their T-shirts, with their blackened presidential seal, everywhere. But all four original members are gone; none of them can take pleasure in the belated prestige. The Ramones were a band that changed the world, and then died.

The Ramones didn’t share bloodlines, but they did have the important common background of coming of age in suburbia – in Forest Hills, Queens, a predominantly Jewish middle-class stronghold that bred ennui and restively ness among its nonconformist youth. The Ramones were a few years younger than their 1950s and 1960s heroes – Presley, the Beatles, the Rolling Stones – which allowed them a broader field of musical references to draw from: bubblegum pop, early heavy metal, surf music. More important, most of the original Ramones had some sort of experience of living under dominance – sometimes disconcerting, even frightful – or simply an ineradicable sense of being the wrong person in the wrong place. “People who join a band like the Ramones don’t come from stable backgrounds,” wrote Dee Dee, “because it’s not that civilized an art form. Punk rock comes from angry kids who feel like being creative.”.... By 1975, punk came to describe a handful of emerging rock & roll artists, such as Patti Smith, who sang about people outside of society. Critics Dave Marsh and Lester Bangs began using the term “punk rock” to describe a dissonance and spirit that had owed in a continuum from the mid-1960s, including several of the American garage-rock bands that appeared on Lenny Kaye’s Nuggets collection. You could also hear that spirit in English bands, such as the Stones and early Kinks. In the late 1960s, Detroit’s Stooges and MC5, and New York’s Velvet Underground, took that dissonance further, musically and lyrically. But beginning with the Ramones, punk came to represent an aesthetic and a subculture. Actually, the opening song alone, “Blitzkrieg Bop,” did the job: noisy guitars, insistent rhythms and hurried vocals pronouncing a young generation piling into the back seat for a ride down deadman’s curve, with trouble ahead and behind. (https://www.rollingstone.com/feature/the-curse-of-the-ramones-165741/)

Die naam Blitzkrieg Pop verwijst dan weer naar the Blitz, de Duitse aanvalstactiek in de tweede wereldoorlog.

Blitzkrieg (letterlijk: "bliksemoorlog") is een uit het Duits overgenomen term die in drie verschillende hoofdbetekenissen gebruikt wordt, als aanduiding voor drie te onderscheiden tactieken: de Strategische Overval, de Gemechaniseerde Bewegingsoorlog en de Blitzkrieg in Eigenlijke Zin. ... De strategische overval Hierbij wordt de vijand door een verrassingsaanval op zijn centrale commandocentrum lamgeslagen en gedwongen tot een bijna onmiddellijke capitulatie. Een voorbeeld hiervan is Operatie Weserübung, de Duitse aanval op Noorwegen in april 1940. Ook de luchtlandingsaanval van de Duitsers op Den Haag, de tiende mei van dat jaar, was een mislukte poging tot een strategische overval. Begin 21ste eeuw zijn effects-based warfare en shock and awe verwante termen in deze zin. Het is in deze betekenis dat het woord vermoedelijk eind jaren twintig in Duitsland ontstaan is, niet bij professionele militairen, maar in populaire weekbladen, die toen volstonden met geopolitieke beschouwingen over hoe Duitsland ook zonder een groot leger toch aan de nodige Lebensraum zou kunnen komen: door het uitvoeren van een aantal oorlogen, begonnen met een strategischer Überfall, die bliksemsnel voorbij moesten zijn, anders waren de voorraden grondstoffen, olie en munitie op. Duitse beroepssoldaten vonden dit maar zweverige onzin en stonden een gedegen voorbereiding van een zeer lange oorlog voor. Een hardnekkige legende wil dat het woord pas op 25 september 1939 in Time Magazine gebruikt zou zijn na de Duitse inval in Polen.  (https://nl.wikipedia.org/wiki/Blitzkrieg)

The Ramones set the standard for a new, democratic aesthetic. “We wanted to save rock and roll,” Johnny wrote in Commando. “We weren’t against anybody….I thought the Ramones, the Sex Pistols, and the Clash were all going to become the major groups, like the Beatles and the Rolling Stones, and it would be a better world.” Later, Johnny worried that the Sex Pistols’ infamous doings – swearing on British TV; playing riotous shows on their 1978 U.S. tour and then self-imploding; bassist Sid Vicious’ subsequent arrest for murdering girlfriend Nancy Spungen – had done the Ramones and punk rock serious damage, making it reprehensible rather than merely revolutionary. (https://www.rollingstone.com/feature/the-curse-of-the-ramones-165741/)

Laatst was er weer een verwijzing naar Blitzkrieg Pop op het Eurovision:

Hey ho, Let's go

Folklore and Rock'n'roll

The train's route is east to west

Chisinau – Bucharest (https://eurovisionworld.com/eurovision/2022/moldova)

Moldova participated in the Eurovision Song Contest 2022 in Turin, Italy, with the song "Trenulețul" performed by the band Zdob și Zdub and the Advahov Brothers. Zdob și Zdub had previously represented Moldova in the Eurovision Song Contest in 2005 and 2011, placing sixth and twelfth with the songs "Boonika bate toba" and "So Lucky", respectively. The Moldovan broadcaster TeleRadio-Moldova (TRM) selected the Moldovan entry for the 2022 contest by organising a live audition in 29 January 2022, where "Trenulețul" performed by Zdob și Zdub and Frații Advahov was selected by an expert jury.

Moldova was drawn to compete in the first semi-final of the Eurovision Song Contest which took place on 10 May 2022. Performing during the show in position 9, "Trenulețul" was announced among the top 10 entries of the first semi-final and therefore qualified to compete in the final on 14 May. It was later revealed that Moldova placed eighth out of the 17 participating countries in the semi-final with 154 points. In the final, Moldova performed in position 19 and placed seventh out of the 25 participating countries, scoring 253 points, 239 of them which came from the public televote. (https://en.wikipedia.org/wiki/Moldova_in_the_Eurovision_Song_Contest_2022)

Moldavië koos met het liedje Trenulețul (‘De trein’) voor een derde deelname van de band Zdob și Zdub. Maar wat is het dit keer voor een lied? Een klassieke train song? Een ode aan de beginjaren van punk? Of een traditioneel folknummer? Of misschien zelfs alle drie?...Voor hun inzending van 2022 werkten ze samen met folkgrootheden uit Moldavië: de gebroeders Advahov. Samen hebben ze het lied Trenuleţul geschreven: een opzwepend folklied met traditionele instrumentatie dat gemaakt lijkt om op zijn minst ritmisch je been te bewegen als je het luistert. De vraag die dan overblijft, is: brengt Zdob și Zdub nog steeds compromisloos plezier?... Hey-ho, let’s go!

Het refrein lijkt te zeggen van wel. De Hey-ho, let’s go zal iedere instappunker herkennen als een verwijzing naar punklijflied Blitzkrieg Bop van The Ramones. Deze verwijzing is interessant, want het lied ging volgens The Ramones zelf vooral over het plezier en de rauwe energie van punkoptredens, terwijl de titel en enkele zinsneden in de tekst de suggestie van een diepere laag wekten: een donkere, bijna cynische kijk op de manier waarop gezaghebbers destijds met onstuimige jeugd omgingen (hey-ho, let’s go / shoot them in the back now)....Ook in Trenuleţul lijkt er meer te zitten dan je op het eerste gezicht zou zeggen. Oplettende luisteraars merkten op dat de tekst in de officiële video verschilde van de versie die in de nationale finale opgevoerd werd. Met reden, want de tekst uit de videoclip bevatte regels die als politiek gezien kunnen worden: sommige regels klinken als pleidooi voor het samengaan van Moldavië met Roemenië. In een tijd waarin de spanningen tussen Oost en West tot een nieuw kookpunt gekomen zijn, is dit inderdaad politiek gevoelige materie.

De regels met de strekking: Is het één land? Zijn het er twee? zijn daarom vervangen door iets algemeners: de treinreis maakt de wereld klein / en zorgt ervoor dat de grenzen vervagen. Toch blijft er nog veel overeind: de trein rijdt nog steeds Van oost naar west / Van Chişinǎu naar Boekarest, en door de snelheid van de trein lijkt de omgeving één land zonder begin en eind.... Dit idee van eenheid wordt nog verder uitgewerkt in de prachtig geproduceerde videoclip over de treinreis. Hierin reist een man met een dubieuze koffer en een wandkleed van Chişinǎu naar Boekarest, terwijl er een feest door de trein trekt. Tijdens de controle stopt het feest even en de man moet zijn wandkleed laten zien aan de douanier. Het wandkleed bevat een portret van de laatmiddeleeuwse vorst Stefan de Grote, sinds de negentiende eeuw een symbool voor vereniging van de twee landen. Zodra het wandkleed uitgerold is, salueert de douanier, voegt zich bij het feest en stempelt alle paspoorten.... Tenslotte is ook de muzikale vorm van het liedje bijzonder. Het liedje klinkt als een train song: traditionele liedjes die vaak gaan over vrijheid of het gebrek daaraan. In liedjes zoals Orange Blossom Special, That lonesome whistle en Folsom Prison blues zijn de treinen voertuigen van vrijheid of voorwerpen van verlangen voor vertellers in ballingschap. Het slagritme en de imitatie van een stoomfluit laten deze traditionele verhalen muzikaal weerklinken, met het verschil dat we nu een verteller volgen die op de trein zit: zowel in het lied als in de videoclip een voertuig van vrijheid en verbinding....Om die politieke lading een beetje weg te poetsen, lijkt Zdob și Zdub terug te vallen op hun ouderwetse camouflageprincipe: een energieke groteske verkleedpartij op het podium,... De boodschap hiervan lijkt te zijn dat je alles niet zo serieus zou moeten nemen, net zoals The Ramones en de zangers van train songs destijds deden. Intussen staat de officiële video met de politiek geladen tekst op het officiële kanaal van de gebroeders Advahov, volledig Engels ondertiteld. En zo kunnen Zdob și Zdub en de gebroeders Advahov met een omweg toch doen wat ze willen: hun boodschap aan een zo groot mogelijk publiek overbrengen. (https://eurostory.nl/moldavie-eurovisie-songfestival-2022/)

Dus van een biertje via een iconische punkgroep naar een geopolitieke situatie. Dat maakt bierbloggen zo interessant!