Luxemburg

Luxemburg, officieel het Groothertogdom Luxemburg (Luxemburgs: Groussherzogtum Lëtzebuerg, ⓘ; Frans: Grand-Duché de Luxembourg; Duits: Großherzogtum Luxemburg), is een land in het westen van Europa dat grenst aan België, Duitsland en Frankrijk. Met een oppervlakte van 2.586 km² [4] en meer dan 672.000 inwoners[5] is het groothertogdom op Malta na het kleinste land binnen de Europese Unie. De hoofdstad en grootste stad van het land is de gelijknamige stad Luxemburg. Luxemburg is een parlementaire democratie met een groothertog als constitutioneel monarch. Sinds de stichting van het graafschap Luxemburg in 963 is het land volop beïnvloed door het veel grotere Frankrijk aan de ene kant en het eveneens veel grotere Duitsland aan de andere kant, waardoor het diverse malen onderwerp van conflict is geweest. Desondanks wist het groothertogdom in 1867 zijn onafhankelijkheid te garanderen, al was het tot 1890 nog in personele unie met Nederland verbonden en is het in beide wereldoorlogen door Duitsland overrompeld. ... De oorspronkelijke benaming van Luxemburg is Lützelburg. De eerste vermeldingen ervan in oorkonden zijn echter verlatijnste vormen, waarvan de oudste Lucilinburhuc is in 963. Vervolgens wordt er in 1125 van burgus Lucelenburgensis en van opidum et castrum Luxelenburgensis gesproken. De naam Lützelburg bestaat uit twee Oudhoogduitse woorden luzzil ‘klein’ en burg ‘burcht’. Lützelburg betekent dus zoveel als een ‘kleine burcht’. Het Oudhoogduitse woord luzzil (van Opperduits lützel) komt overeen met het Nederlandse woord luttel, dat ‘klein’ of tegenwoordig ook wel ‘onbeduidend’ betekent. In de loop van de middeleeuwen veranderde in het Frans en Diets de tweede letter "l" in een "n". De Franse spelling breide voort op de Latijnse door de "tz"-klank te blijven schrijven als "c" en later als "cc". Het is bekend dat in de 16e en 17e eeuw Nederlandse schrijvers het als Lutzenburg(h) spelden. Vervolgens veranderde in het Nederlands deze "tz" in een "x". https://nl.wikipedia.org/wiki/Luxemburg_(land)

De vlag van Luxemburg is een horizontale driekleur bestaande uit banen van rood (bovenaan), wit (midden) en lichtblauw (onderaan). ... De vlag lijkt op de vlag van Nederland, die een donkerdere kleur blauw heeft (kobaltblauw in plaats van hemelsblauw). De beide vlaggen hebben geen gezamenlijke geschiedenis. Het feit dat de Nederlandse koning in de 19e eeuw ook groothertog van Luxemburg was, heeft niets te maken met de kleuren van beide vlaggen. Wel is er samenhang met de vlag van de Belgische provincie Luxemburg, aangezien die vlag eveneens gebaseerd is op het Luxemburgse wapen. De provincie Luxemburg werd in 1839 aan het groothertogdom onttrokken, bleef echter het Luxemburgse wapen voeren. De Luxemburgse vlag werd tussen 1845 en 1848 voor het eerst gebruikt, maar in 1972 officieel aangenomen. De kleuren zelf zijn op 27 juli 1993 exact vastgesteld.[8] https://nl.wikipedia.org/wiki/Luxemburg_(land)

De eerste nederzettingen uit het gebied dat nu Luxemburg heet, zijn Keltische nederzettingen uit de 2e eeuw v.Chr. Tussen 58 en 51 v.Chr. trok de Romeinse veldheer Julius Caesar het gebied binnen en werd het een deel van het Romeinse Rijk. Tijdens de Grote Volksverhuizing die aanleiding gaf tot de Val van het West-Romeinse Rijk in de 5e eeuw verdrongen de Germaanse Franken de Romeinen uit het gebied. In de daaropvolgende eeuwen werden de inwoners door monniken tot het christendom bekeerd en werden er kloosters gebouwd. De Abdij van Echternach werd in 698 door de Angelsaksische missionaris Willibrord gesticht. ... In 963 maakte het gebied deel uit van het Heilige Roomse Rijk. In dat jaar verwierf gouwgraaf Siegfried van de Ardennengouw vanwege een ruil met de Sint-Maximinusabdij in Trier het gebied met de burcht Lucilinburhuc. Hiermee legde hij de grondslag voor het Duitse adellijke geslacht Luxemburg en het Graafschap Luxemburg. Met de dood van Koenraad II in 1136 stierf het eerste geslacht Luxemburg uit en erfde Hendrik de Blinde, graaf van Namen, het gebied. Hierdoor ontstond een korte vereniging van Luxemburg met het Graafschap Namen. Na de dood van Hendrik werden de graafschappen echter weer opgesplitst  ... In 1308 werd graaf Hendrik VII van Luxemburg tot koning (later keizer) van het Heilige Roomse Rijk gekroond en twee jaar later werd zijn zoon Jan de Blinde koning van het koninkrijk Bohemen, zodat de macht van de Luxemburgers in het Heilige Roomse Rijk steeds groter werd. In 1354 verhief keizer Karel IV, die zelf graaf van Luxemburg was geweest, het land tot hertogdom onder hertog Wenceslaus I. ... Wenceslaus I werd in 1383 opgevolgd door Wenceslaus II. Deze besloot echter het hertogdom in 1388 te verpanden aan Jobst van Moravië zodat er vanaf dat moment tot in 1457 zowel een hertog van Luxemburg bestond als een hertog van Luxemburg bij verpanding. Na de dood van keizer Sigismund, die ook hertog van Luxemburg was, in 1437, kwam het Huis Luxemburg wegens een gebrek aan mannelijke erfgenamen in een opvolgingscrisis terecht. Dit leidde ertoe dat de hertogin bij verpanding Elisabeth van Görlitz in 1443 besloot tot de verkoop van Luxemburg aan Filips de Goede van Bourgondië, zodat Luxemburg een deel werd van de Bourgondische Nederlanden. ... Na de dood van de laatste hertog van Bourgondië, Karel de Stoute, in 1477 kwam Luxemburg samen met de andere Bourgondische erven in handen van diens dochter Maria van Bourgondië en haar echtgenoot, de latere keizer Maximiliaan I. ... Na het beëindigen van de Frans-Spaanse Oorlog in 1659 wordt bij de Vrede van de Pyreneeën besloten tot de eerste deling van Luxemburg: het zuiden van het land tussen Diedenhoven en Montmédy wordt afgescheiden van de rest en komt toe aan Frankrijk. Tussen 1684 en 1697 staat het land overigens, als gevolg van veroveringen van Lodewijk XIV, geheel onder Franse heerschappij. Ten gevolge van de Spaanse Successieoorlog kwam Luxemburg in 1714 toe aan de Oostenrijkse Nederlanden en werd daarmee opnieuw een Habsburgs land. In 1795 kwam het land echter weer, vanwege Franse veroveringen, onder Franse heerschappij en werd het hertogdom omgevormd tot het Woudendepartement. ... Nadat Napoleon in 1815 verslagen was, werd Luxemburg betwist door Nederland en Pruisen. Op het Congres van Wenen werd toen besloten tot de vorming van het Groothertogdom Luxemburg met de Nederlandse koning Willem I als groothertog van Luxemburg ter compensatie voor het verlies van het vorstendom Fulda en Corvey. Bovendien werd Luxemburg lid van de Duitse Bond en kreeg het een fort dat bezet werd door Pruisische troepen. Het Congres van Wenen had ook een tweede deling van Luxemburg tot gevolg: Bitburg en omgeving werd onderdeel van de Pruisische Rijnprovincie.... Bij het Verdrag van Londen (1839), dat de officiële onafhankelijkheid van België betekende, werd Luxemburg voor de derde maal opgesplitst en verloor het meer dan de helft van zijn grondgebied aan België. Luxemburg had zich tijdens de Belgische Opstand van 1830 namelijk massief achter België geschaard, behalve de stad Luxemburg, die nog altijd bezet werd door Pruisische troepen die loyaal bleven aan de Nederlandse koning. Het grootste, overwegend Franstalige westelijke deel werd daarom samen met het voormalige Hertogdom Bouillon de Belgische provincie Luxemburg met hoofdstad Aarlen, terwijl het kleinere, overblijvende, Duitstalige oostelijke deel in personele unie met Nederland verenigd bleef.... In 1867 leidde de Luxemburgse kwestie bijna tot een oorlog met Pruisen. De Franse keizer Napoleon III probeerde Luxemburg namelijk te kopen van de Nederlandse koning Willem III, die hier wel wat in zag. Dit viel bij de Pruisische kanselier Otto von Bismarck echter niet in goede aarde: Luxemburg, het vaderland van het Huis Luxemburg, dat vier Rooms-Duitse keizers voortgebracht heeft, mocht niet in handen van de ‘vijand’ vallen. Uit deze tijd stamt ook het motto van Luxemburg “mir wëlle bleiwe wat mir sinn” (wij willen blijven wat wij zijn), dat wil zeggen geen Duitser of Fransman worden. Bij het Verdrag van Londen (1867) werd de twist bijgelegd door Luxemburg “voor altijd neutraal” te verklaren. Daarnaast werd besloten tot de ontmanteling van het Pruisische fort. Hierdoor werd Luxemburg in feite onafhankelijk, hoewel het land nog wel in personele unie met Nederland verenigd bleef. ... Er was geen sprake van georganiseerd verzet tegen het Huis Oranje-Nassau, maar toen er in 1890 geen mannelijke opvolger voor Willem III beschikbaar was, greep Luxemburg dit momentum aan om de persoonlijke unie te beeindigen, al werd deze zaak als een juridische kwestie en niet als een afscheiding afgehandeld.... Aan de personele unie met Nederland kwam een einde in 1890, het jaar waarin koning Willem III overleed zonder een mannelijke opvolger na te laten. In 1783 hadden de vier zijtakken van het Huis Nassau de Erneuerte Nassauische Erbverein besloten, waarin ze bepaalden dat indien het Huis Oranje-Nassau in de mannelijke lijn zou uitsterven, de bezittingen over zouden gaan naar het hoofd van de Walramse Linie van het Huis Nassau. Aangezien Willem III alleen een dochter had, ging Luxemburg over naar de Walramse Linie. Wilhelmina werd koningin van Nederland, terwijl hertog Adolf van Nassau de nieuwe groothertog van Luxemburg werd.[11][12][13][14]... Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914–1918) werd de Luxemburgse neutraliteit geschonden door Duitsland, dat Luxemburg gebruikte om op te kunnen trekken naar Frankrijk. Na de oorlog kwam het tot een staatscrisis in Luxemburg vanwege de pro-Duitse houding in deze oorlog van groothertogin Maria Adelheid. Dit leidde in 1919 tot het aftreden van de groothertogin ten gunste van haar zus Charlotte. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Luxemburgse neutraliteit wederom geschonden. Het land werd in mei 1940 door Duitse troepen bezet en in augustus 1942 formeel door het Derde Rijk geannexeerd. ... Op 10 september 1944 werd Luxemburg door de Amerikanen bevrijd. Sinds de Tweede Wereldoorlog is Luxemburg een enthousiast voorstander van de Europese integratie. In 1951 werd het lid van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal dat een voorstadium was voor de huidige Europese Unie. In 1945 werd Luxemburg lid van de Verenigde Naties en in 1944 richtte het samen met België en Nederland de Benelux op. In 1949 trad het land toe tot de NAVO. In 1957 werd Luxemburg een van de zes oprichters van de Europese Economische Gemeenschap (EEG), een voorloper van de Europese Unie. ... In 1985 sloot Luxemburg met vier andere EEG-lidstaten het Schengenverdrag dat in 1995 in werking trad, genoemd naar de gelijknamige Luxemburgse plaats Schengen. In 1986 verkreeg het gezamenlijke Luxemburgse volk de Karelsprijs wegens bijzondere verdiensten voor de Europese eenheid. In 1999 trad het land toe tot de eurozone en in 2002 heeft de euro de Luxemburgse frank als wettig betaalmiddel vervangen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Luxemburg_(land)

Typisch Luxemburgse gerechten zijn Judd mat Gaardebounen (gerookt varkensvlees met tuinbonen), Bouneschlupp (bonensoep met aardappels) en de zogenaamde Kniddelen (grote knödels bestaande uit meel, water, ei en zout). Luxemburgse nagerechten zijn Quetschentaart (pruimentaart) en Omelette soufflée au kirsch (luchtige omelet met kirsch). De gebakken vis uit de Moezel en de Sûre is in Luxemburg een specialiteit. Een andere specialiteit is Kachkéis, gekookte kaas die vaak met kruiden verfijnd wordt. De wijnbouw in Luxemburg vindt plaats langs de zuidoostgrens van het land. Het zijn overwegend lichte, frisse witte zomerwijnen. Er worden ook veel mousserende wijnen gemaakt. Volgens het Guinness Book of Records van 2008 wordt in Luxemburg de meeste alcohol per hoofd van de bevolking geconsumeerd. In 2003 kwam het alcoholgebruik neer op 12,6 liter pure alcohol per inwoner per jaar. Dit zijn vooral statistische gegevens en ze liggen waarschijnlijk ver af van de werkelijkheid aangezien veel alcohol gekocht wordt door Belgen, Fransen en Duitsers van over de grens, die vanwege de lagere belastingen in Luxemburg daar hun alcoholische producten kopen. Om dezelfde reden liggen ook de tabak- en benzineverkoop per inwoner hoog. https://nl.wikipedia.org/wiki/Luxemburg_(land)

Diekirch (Luxemburgs: Dikrech) is een stad in het groothertogdom Luxemburg met zo'n 6200 inwoners, gelegen aan de rivier de Sûre of Sauer. De stad is hoofdstad van het gelijknamige kanton Diekirch en trekt veel toeristen. De stad heeft een lange geschiedenis; in het stedelijk museum kunnen Romeinse mozaïeken worden bezichtigd en ook de St.-Laurenskerk is gebouwd op Romeinse fundamenten.... De mascotte van de stad is een ezel, en de jaarlijkse grote optocht staat in het teken hiervan. De oorsprong hiervan zou liggen in twee theorieën hieromtrent. Bij de aanleg van de spoorlijn Luxemburg-Troisvierges was men van plan bij Diekirch vele lijnen te laten samenkomen. Tegen dit plan zou veel protest zijn geweest waarbij de bevolking als provinciale groene domme ezels te grabbel zouden zijn gezet. Een tweede verklaring kan voortkomen uit het feit dat de heuvels rondom de stad alleen door ezels begraasd konden worden. In de 21e eeuw gebeurt dit niet meer, maar zijn de vrolijke balkgeluiden nog te horen rondom de stad. De stad is bekend vanwege de gelijknamige brouwerij, die een aantal grote panden in bezit heeft en de mouterij aan de rivier de Sûre wijst hierop. Onder bezoekers geniet de stad bekendheid door de voetgangerszone, drie grote campings aan de rivier en de 'vriendelijke' omgeving. https://nl.wikipedia.org/wiki/Diekirch

Bier neemt in Luxemburg een belangrijke plaats in. De Luxemburgse leuze luidt: "Onse Be’er ass gudd". In de jaren 1970 en 1980 werd er meer dan 600.000 hl gebrouwen met als uitschieter meer dan 800.000 hl in 1976. Sinds die tijd loopt de productie terug en na 2000 werd er minder dan 400.000 hl gebrouwen. Luxemburg werd beïnvloed door de invoer van bieren uit het oosten en ging veel eerder dan België over op lage gisting. Rond 1872 waren er al 27 van de 32 toenmalige brouwerijen overgestapt op lagers en rond 1900 hield de laatste brouwerij op met hoge gistingbieren. De productie is in handen van drie grote brouwerijen. De grootste onafhankelijke brouwerij Brasserie Nationale ontstond in 1975, na de fusie tussen Brasserie Bofferding en Brasserie Funck-Bricher. Het grootste biermerk is Bofferding Pils. De laatste jaren ontstonden er verscheidene brouwcafés wat de brouwwereld ten goede komt. https://nl.wikipedia.org/wiki/Bier_in_Luxemburg

De Brasserie de Luxembourg Mousel-Diekirch is een brouwerij in Diekirch in het Groothertogdom Luxemburg. De firma ontstond in 2000 door de fusie van de Brasseries Réunies de Luxembourg (producent van Mousel) en de plaatselijke Brasserie de Diekirch. Ze werd in 2002 overgenomen door Interbrew, het latere AB InBev. De brouwerij produceert de Luxemburgse bieren Mousel en Diekirch en verdeelt internationale merken van AB InBev zoals Jupiler, Stella Artois, Hoegaarden en Leffe. https://nl.wikipedia.org/wiki/Brasserie_de_Luxembourg_Mousel-Diekirch

Geschiedenis Brouwerij Mousel werd in 1825 opgericht in Luxemburg en fuseerde in 1971 met de eveneens in Luxemburg gevestigde brouwerij Clausen tot de Brasseries Réunies de Luxembourg. De Brasserie de Diekirch werd in 1871 opgericht. Ze nam de bestaande brouwerij Drüssel-Glaesener uit Dietrich over. 1900: de brouwerij van Diekirch wordt de grootste van Luxemburg naar productievolume. 1930: een nieuwe brouwerij wordt in gebruik genomen naast het station van Diekirch. 2000: fusie met de Brasseries Réunies de Luxembourg tot Brasserie de Luxembourg Mousel-Diekirch S.A. De productie wordt gecentraliseerd in Diekirch. 2002: overname van de brouwerij door Interbrew. https://nl.wikipedia.org/wiki/Brasserie_de_Luxembourg_Mousel-Diekirch

Brasserie Nationale is een bierbrouwerij in Bascharage, Luxemburg. Hier worden de bieren van de merken Bofferding en Battin gebrouwen. Naast bediening aan de lokale markt, worden ook bieren naar België, Frankrijk en China geëxporteerd. De Brasserie Nationale is ontstaan in het jaar 1975, na de fusie tussen twee brouwerijen: Brasserie Bofferding (opgericht in 1842 door Jean-Baptiste Bofferding) en Brasserie Funck-Bricher (opgericht in 1764). Begin 21e eeuw werd Brasserie Battin (opgericht 1937) opgekocht en in 2005 werd de productie van de Battin-bieren van Esch-sur-Alzette naar Bascharage verplaatst.[1 https://nl.wikipedia.org/wiki/Brasserie_Nationale

Battin is een Luxemburgs blond pilsbier[1] dat wordt gebrouwen sinds 1937. Aanvankelijk gebeurde dit in Brasserie Battin te Esch-sur-Alzette, maar sinds 2005 is de productie verplaatst naar de Brasserie Bofferding te Bascharage[2] die deel uitmaakt van de Brasserie Nationale du Luxembourg. In 2010 werd er 26.902 hectoliter Battin geproduceerd.[3] https://nl.wikipedia.org/wiki/Battin

Bofferding is een Luxemburgs blond lagerbier.[1][2] Het wordt gebrouwen door Brasserie Nationale te Bascharage, dat deel uitmaakt van de Brasserie Nationale du Luxembourg.[3] https://nl.wikipedia.org/wiki/Bofferding Zie ook https://web.archive.org/web/20130307213813/http://brasserie.bofferding.lu/

Diekirch is een Luxemburgs blond pilsbier. Het wordt sinds 1871 gebrouwen door Brasserie de Luxembourg Mousel-Diekirch SA te Diekirch[1], een dochteronderneming van AB InBev.[2] Het water voor het bier is afkomstig van de sources des collines verdoyantes.[3] (vertaling: de bronnen van de groene heuvels) te Diekirch. Op de tweede verdieping van het Nationaal Conservatorium voor Historische Voertuigen (CNVH) is het Historisch Museum van de brouwerij gevestigd. Aldaar zijn onder meer biervaten, glazen, flessen en andere verpakkingen te bezichtigen.[4] https://nl.wikipedia.org/wiki/Diekirch_(bier)

Het museum is te zien op https://www.visitluxembourg.com/nl/attractie/conservatoire-national-voor-historische-autos 

Friendship has its beer: Diekirch Premium! A fine, blond beer made from pure malt and hops, naturally brewed with spring water from Luxembourg's green hills. The perfect recipe for a convivial moment with friends by a lake, around a barbecue, in front of a concert stage... Wherever friendship is celebrated. https://www.mydiekirch.lu/en

Mousel is een Luxemburgs blond lagerbier.[1][2][3] Het wordt sinds 1511 gebrouwen, oorspronkelijk in de stad Luxemburg en vanaf 2000 door Brasserie de Luxembourg Mousel-Diekirch SA te Diekirch[4], een dochteronderneming van AB InBev.[5]... 1825: de Brouwerij Mousel wordt opgericht door Michel Mousel, die de plaatselijke brouwerij in Clausen (een wijk in de stad Luxemburg) koopt. De zaak wordt voortgezet door zijn zonen Emile en Albert Mousel en wordt later de firma Em. Mousel et Cie. 1911: de brouwerij wordt omgevormd tot Brasserie de Luxembourg S.A. In de jaren 1950 en 1960 koopt ze enkele kleinere Luxemburgse brouwerijen op, waaronder de brouwerij Gruber uit Wiltz en de brouwerijen van Eich en Esch-sur-Alzette. 1971: de brouwerijen Mousel en Clausen uit Luxemburg vormen de Brasseries Réunies de Luxembourg. De brouwerij van Clausen gaat in 1985 dicht. 2000: de brouwerijen Mousel en Diekirch fusioneren tot de Brasserie de Luxembourg Mousel-Diekirch S.A. en de productie verhuist naar Diekirch. 2002: afronding van de overname door Interbrew (later AB InBev) In de oude brouwerij van Mousel in Clausen wordt sinds 2008 opnieuw bier gebrouwen door de ambachtelijke brouwerij Clausel. https://nl.wikipedia.org/wiki/Mousel

Okult is een Luxemburgs wit bier[1] sinds 1999. Aanvankelijk werd het gebrouwen in de Brasserie Artisal te Redange, maar sinds 2005 is de productie verplaatst naar de Brasserie Simon te Wiltz.[2] Er is tevens een stout[3] en een rode ale[4] van dit merk op de markt. https://nl.wikipedia.org/wiki/Okult Zie ook https://www.okult.lu/produit.htm

Simon is een Luxemburgs blond pilsbier.[1] Het wordt gebrouwen sinds 1824 door Brasserie Simon te Wiltz. https://nl.wikipedia.org/wiki/Simon_(bier) Zie ook https://brasseriesimon.lu/

De bieren die ik heb gedronken kwamen op mij over op als waterig. Het was mild en relaxed. Het hele land komt ook ontspannen over.