Hoorns Nat uit Hoorn

 Hoorns Nat uit Hoorn is onderwerp van dit blog.

De hoorn is een muziekinstrument dat sinds lange tijd belangrijke functies heeft vervuld. Net als bij de trompetten kon ook op de hoorn door het ontbreken van kleppen en ventielen in het hoofdbuiscorpus niet chromatisch in alle twaalf toonsoorten worden gespeeld. Dit was al vroeg in de westerse muziekgeschiedenis, rond de 14e eeuw, wel het geval met de schuiftrombone. De hoorn is, met de trompet, in feite het laatste koperblaasinstrument dat van ventielen werd voorzien.... De hoorn hoort bij de familie koperblazers. Een hoorn is een koperen buis die begint met een mondstuk van ca. 17 mm doorsnede, daarna breder wordt tot circa 12 cm. Na een cilindervormig gedeelte mondt de buis uit in een beker met een doorsnede van circa 30 cm. De beker is aanzienlijk groter en anders van vorm dan die van de trompet. De totale lengte van de hoorn is afhankelijk van de grondstemming van het instrument: een Bes-hoorn is ongeveer 2,75 m, een F-hoorn 3,78 m en een C-hoorn 4,72 m. Tegenwoordig is een combinatie van twee hoorns in één instrument gebruikelijk, namelijk de dubbelhoorn (F–Bes). Dit is het standaard instrument in professionele symfonieorkesten. De dubbelhoorn wordt gebruikt voor het vergroten van het bereik en het krijgen van een andere klankkleur of timbre: de Bes-hoorn heeft een scherpere klank waardoor het meer geschikt is voor signalen; de F-hoorn is zachter van klank waardoor hij meer geschikt is voor het samenspel met houtblazers en strijkers. De hoorn heeft standaard drie draaiventielen. Er kan ook nog een stopventiel op zitten. Bij een dubbelhoorn kan men schakelen tussen de twee hoorns door middel van een duimventiel.... De Engelse hoorn heeft niets met de hier vermelde hoorn van doen, het is een – in wezen foutieve, door een onjuiste vertaling van corps anglé ('hoornlichaam met een hoek') of cor anglais ('Engelse hoorn') – naam voor de althobo. Een soortgelijk verhaal geldt voor de bassethoorn, een instrument dat enigszins lijkt op de altklarinet. Enkele slakkensoorten zoals de posthorenslak zijn genoemd naar dit instrument vanwege de wentelingen en het zijwaarts afgeplatte ronde huisje. De hoorn is niet enkel een Westers muziekinstrument, maar komt ook in vele andere culturen voor. Een voorbeeld is de kalebashoorn uit Rwanda: de amakondera. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoorn_(muziekinstrument))

De bugel of flügelhorn is een koperen blaasinstrument dat een belangrijk instrument is in fanfare-orkesten. Het instrument is gestemd in Bes of Es (sporadisch ook wel C) met drie ventielen. De totale lengte van de klankbuis is bij een bugel in Bes 130 cm en bij een bugel in Es 98 cm. De Es- en Bes-bugels zijn transponerende instrumenten. De vorm van de bugel is geheel conisch voorbij het ventielhuis en heeft ruimere bochten dan de trompet. Daardoor heeft de bugel een veel zachtere, warmere en rondere klank. De bugel is een ontwerp van Adolphe Sax, die ook de saxofoon ontwierp. Adolphe Sax wilde een instrument dat op een trompet leek, maar een zachtere en warmere klank had. De bugel heet in het Frans bugle maar in het Engels flugelhorn en moet niet verward worden met de Engelse bugle, die een signaalhoorn of klaroen is, zonder ventielen, waarop alleen natuurtonen gespeeld kunnen worden. De bugel heeft in een brassband een bijzondere status, aangezien er maar één bugel deel van uitmaakt. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bugel)

De trompet is een blaasinstrument van de familie der koperblazers, waarbij het geluid ontstaat doordat de lippen die tegen het mondstuk geplaatst worden, met de adem in trilling worden gebracht.De trompet klinkt vrij hoog en heeft een heldere doordringende toon. De afstand van het mondstuk tot aan de beker is ca. 50 cm. De lengte van de buis varieert echter per stemming en is bij een trompet in C 116 cm, bij een trompet in B♭ 131 cm, bij een trompet in D 104 cm, bij een trompet in F 177 cm en bij een trompet in E♭ 202 cm. De buis kan in een aantal combinaties worden verlengd door middel van een drietal ventielen, of - in het geval van de schuiftrompet - van een schuif. Hij eindigt in een trechtervormige beker, net zoals bij de meeste koperen blaasinstrumenten. De trompet heeft van oudsher een cilindrische buis die een scherpe klank ontwikkelt, en wordt daarom tot het scherpe koper gerekend. Door de eeuwen heen zijn de mondpijp (het eerste gedeelte na het mondstuk) en de beker echter steeds meer conisch geworden om het instrument makkelijker bespeelbaar te maken. Adolphe Sax heeft een hele reeks instrumenten gebouwd, de saxhoorns, die de ontwikkeling van de moderne trompet sterk hebben beïnvloed. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Trompet)

De kornet, in de praktijk vaak ten onrechte als "cornet" gespeld[1], is een koperen blaasinstrument. De kornet heet in het Frans: cornet à pistons; Duits: Kornett; Italiaans: cornetta maar in het Engels cornet. In vergelijking met de bugel is de kornet wat lastiger bespeelbaar door de engere mensuur. De toon van de kornet is hierdoor minder mild dan die van de bugel, maar duidelijk milder dan die van de trompet. De kornet lijkt veel op de trompet. Het instrument heeft evenwel een andere geschiedenis: het stamt af van de posthoorn (cornetta betekent dan ook letterlijk "hoorntje"). Het verschil is voornamelijk dat de buis van de kornet een gemengd cilindrisch-conische vorm heeft en die van de trompet een cilindrische: tussen het mondstuk en de beker wordt de diameter van de buis van de kornet na een recht deel steeds wijder. Ook is de kornet compacter gebouwd, met wijdere bochten dan de trompet. De kornet staat overwegend in Bes gestemd, maar in klassiek repertoire komt ook de kornet in A voor (Stravinsky en Tsjaikovski). Verder komt in de brassband nog de Es-kornet (ook wel sopraan- of sopranokornet genoemd) voor met een hoger bereik. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kornet_(blaasinstrument))

Hoorn ... is een stad en gemeente in de regio West-Friesland, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente ligt via het Hoornse Hop aan het Markermeer. Op 1 juli 2021 woonden er 73.769 mensen (bron: CBS). De gemeente Hoorn heeft een oppervlakte van 52,49 km², waarvan 32,62 km² water. ... De herkomst van de plaatsnaam Hoorn - oude spellingvarianten zijn Horn(e) en Hoirne - is niet zeker. Mogelijk stamt deze van Hornicwed. Het middeleeuwse Hornic betekent Hoek, en wed of wedor is een middeleeuwse woord voor 'water'. Talloze plaatsen en buurten in Nederland heten ook nu nog Heurne, Huurne of Horn. Hornicwed zou dan slaan op de ligging in een hoek in de kustlijn. Ook wordt weleens gesteld dat het gaat om een hoek in de dijk, maar dit roept twijfels op: de kust van de Zuiderzee lag toen verder van Hoorn dan nu: de Westfriese Omringdijk liep van oorsprong van het West in een rechte lijn naar Schardam, en voor deze dijk lag nog buitendijks land, waarop ook het door Velius genoemde dorp Dampten lag. Dit gebied is pas vanaf 1391 - toen de oude dijk opgegeven werd - overstroomd, nadat een nieuwe dijk met een hoek verder landinwaarts gelegd was, en de eerste aanzet voor de baai van het Hoornse Hop ontstond. Hoorn bestond toen echter al, evenals de naam. We kunnen voor Hornicwed ook denken aan de betekenis die we ook nog in ons huidige woord uithoek zien, namelijk een zeker (bewoond?) gebied op enige afstand, en dan gelegen aan het water (wed). De schrijver van de 'Origo Civitatis Hornensis' gaat ervan uit dat Hoorn van Damphoorn afgeleid is.[3] Damphoorn is de middeleeuwse naam voor een kruid waarvan men fluitjes kon maken; deze groeiden volop in het buitendijkse gebied van Hoorn. Kroniekschrijver Velius verwerpt deze verklaring omdat er geen oude vermeldingen zijn waarin Hoorn nog Damphoorn genoemd wordt: De name was van eersten af Hoorn: niet (behoudens beter oordeel) van het kruyt Damphoorn, als t'ghemeyne ghevoelen van noch heden hout. Velius verwerpt ook de verklaring dat de naam van oorsprong Dampter Horn was: een buurt van het dorp Dampten, waarvan het eerste deel na verdrinking van het dorp Dampten vervallen is. Over de herkomst van de naam Hoorn doen daarnaast vele mythes de ronde. De naam Hoorn is volgens oude Friese legenden afgeleid van de stiefzoon van koning Radboud, met de naam Hornus. Andere verhalen dat de naam Hoorn afkomt van een uithangbord met een posthoorn, dat begin 14e eeuw aan een van de etablissementen aan de Roode Steen hing. Een derde variant stelt dat de naam Hoorn afgeleid is van de hoornvorm van de eerste havens. ... Volgens oude Friese legendes is Hoorn gesticht door Hornus, stiefzoon van koning Radbod. Hornus was getrouwd met Gunterdom, dochter van Gordianus, stadhouder van Teckenburgh. Hij stichtte volgens de legendes in 716 in het westen van Friesland aan het water een plaats en noemde die naar zichzelf. Dit was onder de Friese adel vrij gebruikelijk. Dezelfde legendes vertellen ook dat het plaatsje in 724 afbrandde, en dat het toen jaren duurde voor het herbouwd werd. Voor zover deze legende klopt, hoeft dit Hoorn niet op de huidige plaats gelegen te hebben, maar wellicht in het gebied dat later door de Zuiderzee overspoeld is. Het verplaatsen van plaatsen die dreigden te overstromen was in de middeleeuwen in West-Friesland gangbaar. Van Enkhuizen, Scharwoude, Etersheim en Warder is bekend dat zij in westelijke richting verplaatst zijn vanwege de oprukkende Zuiderzee. Oosthuizen is daarentegen door de groter wordende Beemster in oostelijke richting verplaatst. De grens van de Zuiderzee aan de Westfriese/Waterlandse zijde lag rond 600 veel oostelijker (van Wijdenes richting Volendam en Marken), maar is na verscheidene overstromingen van veengebieden kilometers opgeschoven. Met name na 1100 vonden er steeds grotere overstromingen plaats. De oudste restanten van bewoning die tot nu toe bij archeologische opgravingen gevonden zijn, stammen uit ongeveer 1200. Hoorn was toen niet meer dan een kleine plaats, met boerderijen en wellicht enige handel. Volgens de Hoornse geschiedschrijver Velius ontstond Hoorn in de 14e eeuw bij de monding van de Gouw (eigenlijk De Tocht geheten; de Gouw was de weg en buurtschap erlangs) voorbij de dijk van het Oost en het West, een veenstroompje (natuurlijke afwatering in het originele veenlandschap) dat via een sluis en overtoom bij de huidige Roode Steen in de Zuiderzee uitmondde. Ook de landweg Noord (in feite de scheidingsdijk tussen Ooster- en Westerpolder, het verlengde van het Keern en Rijsdam) kwam hier uit. Op dit centrale punt zouden Hamburgse broers in 1316 hun pakhuizen en een herberg gebouwd hebben. Dit laatste kan waar zijn, maar volgens de opgravingen bestond Hoorn toen al, en Hoorn wordt ook al eerder in geschriften genoemd. Bovendien is de binnendijk van Rijsdam-Keern-Noord vermoedelijk in 1320 aangelegd. Tot dan lag de waterkundige bangrens tussen de ontginningsgebieden Hoorn (later deel van de Oosterpolder) en Berkhout (later deel van de Westerpolder) in de Keernsloot. De sluis van de Roode Steen bestond toen al wel enkele decennia (1288). ... De oudste vermelding van Hoorn komt voor in het Stadsboek van Wismar (uit 1250-1272), waarin een Nicolaus de Horne genoemd wordt als borg voor enkele kooplieden uit Muiden. Bekend is dat er vanuit West-Friesland toen al intensief handel gedreven werd richting de Oostzee (en richting Vlaanderen), en blijkbaar hadden de Hoornse kooplieden al voldoende reputatie om borg te staan. ... De nieuwe dijk van het West liep van oorsprong van de Roode Steen - waar de nieuwe sluis gemaakt was - recht naar de door overstromingen in Waterland inmiddels veel westelijker gelegen monding van de Bemestra (later na het aanleggen van de dam werd deze monding Schardam genoemd; de Bemestra werd toen Korsloot genoemd). Deze dijk hield het tot 1391 vol als zeedijk. Na overstromingen moest in 1391 een nieuwe inlaagdijk gemaakt worden. Ook deze zou - net als eerder het Oost - de oude noordelijke ontginningsgrens van Hoorn volgen, en liep recht in het verlengde van het Oost (via de Proostensteeg) en recht in het verlengde van de Naamsloot, de ontginningsgrens tussen Scharwoude en Berkhout. De oude dijk werd wel zo veel mogelijk in stand gehouden om het nog wel deels bestaande buitendijkse land te beschermen, maar dit moest meer en meer prijsgegeven worden. Uiteindelijk moest het dorp Scharwoude verplaatst worden. Maar ook ten westen van Hoorn vonden nog diverse doorbraken plaats, vooral bij de monding van de Keernsloot in de Zuiderzee, waarna eerste helft 15e eeuw de halvemaansvorm van de Westerdijk als nieuwe inlaagdijk aangelegd werd. Bij de overstroming van de omgeving van de Barchouter Sluze (Berkhouter Sluis, monding van de Slimtocht) ontstond de Grote Waal.... Op 26 maart 1356/1357[4] verleende Willem V stadsrechten aan Hoorn, tegen betaling van 1550 schilden (gouden ecu's). Door deze maatregel kon de stad zelf rechtsregels opstellen en handhaven, en belastingen innen. Een neveneffect was dat de ontwikkeling van de stad als handelsnederzetting sterk bevorderd werd. De akte bevindt zich in het Westfries Archief.[5] Hoorn overvleugelde al snel de andere Zuiderzeehavens. Alleen Amsterdam kende in de 15e eeuw een soortgelijke snelle groei. Belangrijke impulsen voor de stad was de keuze voor Filips van Bourgondië. Het Bourgondische rijk vormde een stimulans voor de handel. In de 15e eeuw ontwikkelde zich een levendige lakenindustrie, waarvan het product zich qua prijs en kwaliteit kon meten met het laken uit Leiden, Den Haag en Haarlem. Tegenspoed, voortkomende uit onder andere de Hoekse en Kabeljauwse twisten, alsmede de Gelderse Oorlogen rond 1500 brachten deze lakenhandel in de problemen. Bovendien kozen steeds meer Hoornse handelaren er voor te participeren in de Oostzeehandel (graan uit Polen en Litouwen naar Italië brengen).(https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoorn_(Noord-Holland))

Midden in de stad vindt u de Roode Steen. Hier staat het Westfries Museum. In dit museum van de Gouden Eeuw gaat u terug in de tijd van de VOC. U kunt hier ook binnenlopen voor toeristische informatie. (https://www.hoorn.nl/toerisme)

Brouwerij Bosteels van het bekende bier Kwak sleurt de kleine Waalse brouwer Gaëtan Patin (31) voor de rechtbank. ‘Ja, ik heb ook een bierglas dat op een houten constructie staat', zegt die. ‘Maar het lijkt in niets op dat van Kwak. Al denken zij daar duidelijk anders over.' Patin bracht zijn bier ‘la Corne du Bois des Pendus' een dikke twee jaar geleden uit. Het glas ervan was al vanaf de eerste dag een hoorn die met een lederen riempje vastzit in een houten constructie. ‘Een paar weken nadat ik mijn bier lanceerde, viel er al een brief in de bus van Bosteels', vertelt de jonge brouwer uit Ebly. ‘Ik moest stoppen met dat glas te gebruiken, ik had hun idee gepikt.' Hoorn is geen Kwak Patin schreef daarop een brief terug, en na een paar weken ging de storm liggen. Tot nu. ‘Want veertien dagen geleden werd ik plots gedagvaard. Ik mag het gaan uitleggen op de rechtbank. Ik snap er niets van. Mijn glas is een hoorn, dat lijkt toch in niets op dat van Kwak?' Maar het staat óók op een houten blok. ‘Ja, maar zo bestaan er nog in de wereld, hoor. Het idee komt ook helemaal niet van het Kwak-glas. Er zit een geschiedenis achter mijn bier. Het is genoemd naar een woud hier in de buurt dat de vorm van een hoorn heeft. Op die plaats zijn in de 17de eeuw een honderdtal mensen opgehangen. De hoorn van het bos der opgehangenen, zo kun je de naam van mijn bier vertalen. Dan moet dat glas toch in de vorm van een hoorn zijn? En een hoorn kun je nu eenmaal niet op tafel zetten, daar heb je een houten constructie voor nodig.' Verhaal voorbij Aan de rechter om te beslissen of hij gelijk heeft. Op 23november volgt het vonnis. ‘Wint Bosteels deze zaak, dan heb ik wel een probleem. Mijn brouwerij marcheert net goed, het bier is populair. Maar als ik al mijn glazen moet vervangen en opdraaien voor de gerechtskosten, dan is het verhaal voor mij voorbij.' Bij Bosteels uit Buggenhout was gisteren niemand aanwezig die commentaar kon of wou geven op de zaak. (https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20120924_00309474)

Brouwerij Hoorns Nat is een bierbrouwerij uit Hoorn (Nederland) die is opgericht in 2018. .. Hoorns Nat is een lokale microbrouwerij die zijn oorsprong vindt in de mooie oude havenstad Hoorn. Henri, Rick en Rob uit Hoorn brouwen met veel plezier speciaalbieren op kleine schaal.... Na twee jaar leren en experimenten, was eind 2018 de tijd rijp om een eigen bier op de markt te brengen. Een Black India Pale Ale. Een uitgesproken fris en hoppig speciaalbier, gebrouwen met mooie donkere mouten. (https://www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/noord-holland/hoorn/hoorns-nat)

De black IPA HN.03 van Hoorns Nat is in de prijzen gevallen tijdens de Dutch Beer Challenge van 2019. 35 juryleden uit 8 verschillende landen proefden ruim 450 verschillende soorten speciaalbieren. Hoorns Nat werd goed beoordeeld en zelfs bekroond met een zilveren medaille. ... Hoorns Nat is een lokale micro brouwerij die zijn oorsprong vindt in de mooie oude havenstad Hoorn. Horinezen Henri, Rick en Rob brouwen met veel plezier, speciaal bieren op kleine schaal. Na twee jaar leren en experimenten, was eind 2018 de tijd rijp om een eigen bier op de markt te brengen. Een black India Pale Ale. Uitgesproken fris en hoppig speciaalbier, gebrouwen met mooie donkere moutsoorten. (https://hoornsnat.nl/)

Hoorns Nat is een lokale micro brouwerij die zijn oorsprong vindt in de mooie oude havenstad Hoorn. Horinezen Henri, Rick en Rob brouwen met veel plezier, speciaal bieren op kleine schaal. Na twee jaar leren en experimenten, was eind 2018 de tijd rijp om een eigen bier op de markt te brengen. (https://www.bier-compagnie.shop/brands/hoorns-nat/)