Soetbier

 Josef Wilhelm "Jupp" Soetebier b. St. Louis (1960 - Living) Raised in the American Midwest in what was once known as The German Triangle, Mr. Soetebier's work explores what effect his Deutsch heritage, ancestral family, and the myths and traditions of his peoples have had on memory and the way he perceives and goes about the world. "Jupp Soetebier calls his work an examination of "personal archaeology and the genesis of memory, while revealing some of my identity." His abstract sculpted surfaces expose a complex, multi-layered journey. The layers are composed of wood, fibers, and acrylic paint that are hand-sculpted across a visual plane, melding discovery into tactile and emotive experiences. (http://soetebier.art/statement.html)

CRAFT, een branchevereniging voor brouwers in Nederland, vroeg zich af welk bier er in het glas zit bij het schilderij “De Verloren Zoon”. Een schilderij van Rembrandt, waarop hijzelf en zijn vrouw Saskia poseren. Het is eigenlijk een 17de eeuwse “selfie”, volgens de kunstkenners. Roel Mulder, de man die alles weet van onze biergeschiedenis denkt dat het een licht bier moet zijn geweest, omdat het glas lang was met zwarte strepen erop. Het was een soort bierspel: men nam een slok, het glas rechtop zetten en het bier moest exact op de streep staan. Zo niet, dan was de volgende slok ook van jou! (https://www.mitra.nl/product/jopen-i-have-a-brush-on-you-33cl)

Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/De_verloren_zoon_in_een_herberg#/media/Bestand:Rembrandt_Harmensz._van_Rijn_139.jpg 

De verloren zoon in een herberg[1], ook wel getiteld Zelfportret met Saskia, is een schilderij van de Nederlandse kunstschilder Rembrandt van Rijn uit 1635, olieverf op doek, 161 x 131 centimeter groot. Thema is de gelijknamige parabel uit het Nieuwe Testament, met de kunstenaar en zijn vrouw als modellen. Het werk bevindt zich in de collectie van de Gemäldegalerie Alte Meister te Dresden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/De_verloren_zoon_in_een_herberg)

Jopen I Have A Brush On You is een Old Ale. Dit historische bier wordt gebrouwen met boekweit, gerst en haver. Een subtiel, zoet en mild bitter troebel bier met anijs, citrus en karamel. (https://www.bierista.nl/jopen-i-have-a-brush-on-you)

I Have A Brush On You We have a brush on you Rembrandt! This historic Soet Ale is brewed with buckwheat, barley and oats. A subtle, sweet and mild bitter hazy beer with anise, citrus and caramel. (https://www.beertube.tv/bier/jopen-i-have-a-brush-on-you/)

Jopen I Have A Brush On You | 4,6% | AmberZICHT/KLEUR Goudblond met een romige schuimkraag. GEUR Een kruidige geur met aroma's van korianderzaad, steranijs en speculaas en met een vleugje gele appel. SMAAK Fruitig en kruidig met tonen van appel, gedroogde vruchten en citrus. AFDRONK Een droge afdronk met een hint van anijs en noten. CULINAIR Lekker bij kip, witvis of varkenshaas. BIJZONDERHEDEN (https://www.mitra.nl/product/jopen-i-have-a-brush-on-you-33cl)

Ja ik proef die anijs wel. Ik had het niet in een bier verwacht. Het doet wat denken aan een medicinaal drankje. Steranijs en koriander en dergelijk denk ik er ook in te herkennen. Qua mondgevoel en zwaarte is het geen winterbier, maar de smaak doet daar wel aan denken. 

De Nieuwtestamentische parabel van de verloren zoon (Lukas 15: 11-32) verhaalt van een vader met twee zonen. De jongste zoon eist zijn erfdeel op, verbrast het, keert vervolgens berouwvol terug, maar wordt toch vergeven door zijn vader, tot ongenoegen van de oudste zoon. In de protestantse Nederlanden van de zeventiende eeuw was het thema erg populair, vanwege de dubbele moraal die er van uitgaat: enerzijds een afwijzing van een zondig leven, anderzijds barmhartigheid voor hen die oprecht berouw tonen. Rembrandt nam de parabel voor het eerst in het hier besproken werk uit 1635 tot onderwerp, waarbij hij de "verloren zoon" afbeeldt in een herberg of bordeel. Later zou hij de gelijkenis opnieuw weergeven in enkele etsen en in een rond 1668 voltooid schilderij, toen steeds met het moment van terugkeer als thema. De relatering van het thema aan de parabel van de verloren zoon werd overigens pas in de twintigste eeuw definitief geaccepteerd. In de achttiende eeuw was het werk nog opgenomen in de collectie van August III van Polen, keurvorst van Saksen, onder de titel zittende officier streel een dame en heft een glas bier. Later werd wel het in de beschrijving steeds een zelfportret genoemd, hoewel de gelijkenis niet op alle punten overtuigend lijkt. De koppeling aan het Bijbelse thema vond vooral plaats op grond van de lei aan de muur, waarop in herbergen traditioneel de rekening werd opgemaakt. Deze interpretatie werd nog ondersteund door röntgenonderzoek dat laat zien dat de vrouwelijke figuur aanvankelijk een muziekinstrument bespeelde, hetgeen toentertijd symbool stond voor een zondig leven.[2]... De verloren zoon in een herberg staat ook wel bekend als Zelfportret met Saskia: als modellen neemt Rembrandt zichzelf en zijn jonge vrouw Saskia, met wie hij in 1634 huwde. Hij portretteert zichzelf als een jongeman met snor die de kijker provocatief in de ogen kijkt en een toost uitbrengt. Saskia als wordt uitgebeeld als een prostituee die zich de banale avances van een bezoeker laat welgevallen. Ze zit bij hem op schoot en gedoogt dat hij haar middel vastpakt, de weelderige billen van achteren weergegeven alsof hij ze elk moment mag gaan strelen. Beide figuren gaan elegant gekleed, hij "op zijn Oostenrijks", met een grote gevederde hoed, zij in een geborduurde jurk van zijde. Geopperd is wel dat de schilder met het werk ook een weergave van zijn eigen levenssituatie heeft willen geven, die met Saskia's bruidsschat en grote opdrachten voor Rembrandt op dat moment betrekkelijk extravagant was geworden. Het thema van de verloren zoon wordt hier op geheel eigen wijze verbeeld, met name door de keuze voor een specifiek en niet voor de hand liggende gebeurtenis uit de parabel: het moment waarop de hoofdpersoon er onbekommerd en opgewekt zijn vermogen doorheen jaagt. Hij stelt zicht bloot aan meerdere ondeugden, meer in het bijzonder drank en vrouwen van lichte zeden. De moraal van het werk wordt onderstreept door symbolen als de pauw, die staat voor ijdelheid en vluchtige rijkdom. Het bord aan de muur geeft aan dat spoedig de rekening zal worden opgemaakt. De stilistische uitwerking van het werk is in de realistisch-barokke stijl die het werk van Rembrandt bij uitstek typeert, met een rijkheid aan details. Kenmerkend is het gebruik van clair-obscur, om de focus nog sterker op de hoofdpersonen te krijgen. Het kleurenpalet is gelijkmatig, waarbij de verf in meerdere lagen is aangebracht, met additionele pigmenten als gele okers, loodtingeel, alizarinerood en smaltblauw. De achtergrond is egaal, in een groenachtig bruin. Opvallend is dat het linker deel van het schilderij is afgesneden, mogelijk door Rembrandt zelf. De reden van de inkorting blijft gissen. Wellicht heeft hij de aandacht daarmee nog meer willen richten op de centrale karakters, maar het kan ook gewoon zijn gebeurd om het formaat op een door de opdrachtgever gewenst formaat te krijgen.[3] (https://nl.wikipedia.org/wiki/De_verloren_zoon_in_een_herberg)

Ja met al die oude schilderijen en dit soort bier is het dat je er wat van moet weten om het wat te vinden. Het kan mij niet bekoren. De smaak is op zich wel bijzonder, maar de geur vind ik niet lekker. 

Soft & historic sweet. Ja dat is het wel. Zacht mondgevoel en een zoete smaak. Wat dat betreft is het een geslaagd bier.  

Rochefort 10 en/of 4?

Ik kocht een Rochefort 10 en die wilde ik 10 jaar bewaren, maar helaas ik kon het niet laten. Ik dronk 'm en genoot. Het kan bijna niet dat dit beter wordt in 10 jaar. 

Verder dronk ik dit weekend een Rochefort zonder nummer. De 10, 8 en 6 hebben geen naam. De tripel? 

Trappist Rochefort: Tripel Extra Nog voor de productie van de befaamde Trappist van Rochefort 6-8-10 tijdens de jaren 50 van vorige eeuw, brouwden de monniken van Rochefort in 1920 en gedurende meerdere daaropvolgende jaren, een bier, “ blond-extra-sterk”. Honderd jaar later zijn de Monniken zeer verheugd opnieuw een sterk blond bier te brouwen geïnspireerd op het originele recept: de Trappist Rochefort “ Tripel extra “. Meer over de Triple Extra Vol van smaak en met sterk uitgesproken karakter zoals bij onze klassiekers 6-8-10, onderscheidt de Tripel extra zich door de goudblonde kleur, de zachtheid, de toetsen van citrusvruchten en het kruidig aroma. Door deze subtiele mengeling van traditie en brouwkunde ontdekt u een verfrissend bier dat het gehemelte van elke liefhebber van degustatiebieren in verrukking zal brengen. Het alcoholvolume is 8.1% alc. In alle omstandigheden te degusteren in het origineel Rochefort glas en te schenken tussen 6 en 9 graden. (https://www.trappist.be/actueel/rochefort-nieuw-trappistbier-triple-extra/)

Rochefort Triple Extra is het jongste bier van trappistenbrouwerij Rochefort. Het krachtige blonde bier heeft 8,1% alcohol. Fruitige tonen, zoetheid en een karaktervolle bittere afdronk zijn kenmerkend voor dit bijzondere Belgische trappistenbier. (https://www.bierista.nl/rochefort-triple-extra)

ZICHT/KLEUR Goudblond. GEUR Een kruidige geur. SMAAK Zacht en fruitig met toetsen van sinaasappel en subtiele hopbitters. AFDRONK Een lange, licht bittere afdronk. CULINAIR Lekker bij eend en Aziatische gerechten. BIJZONDERHEDEN Authentiek Trappistenbier, voor het eerst in 65 jaar wordt door Rochefort een nieuw bier geïntroduceerd. (https://www.mitra.nl/product/rochefort-triple-extra-33cl)

1 oktober 2020

Een nieuw trappistenbier is geen wekelijkse kost. Het komt maar zelden voor dat trappistenbrouwerijen een nieuw bier op de markt brengen. Dat geldt zeker ook voor Rochefort. En als ze dan met een nieuw bier komen, dan mag je er ook vanuit gaan dat het een bijzonder bier is! De laatste keer dat Rochefort een nieuw bier lanceerde is 65 jaar geleden. Ja, je leest het goed. Het nieuws dat de trappisten van de abdij Notre-Dame de Saint-Remy in Rochefort nu Rochefort Triple Extra op de markt brengen, is dus best groot nieuws. Het nieuwe bier zal in Nederland vooralsnog beperkt in de horeca verkrijgbaar zijn. De Triple Extra is een goudgeel bier met 8,1% alcohol. Rochefort staat bekend om de Rochefort 6, de Rochefort 8 en de zware Rochefort 10. Dit zijn stuk voor stuk donkere bieren. Het is bijna een eeuw geleden dat er door de trappisten van Rochefort een blond bier is gebrouwen.

Rochefort Triple Extra

Rochefort Triple Extra is goed gelukt volgens de brouwers. Ze zijn tevreden, maar zullen het bier verder gaan finetunen. Pas als echt alles klopt, zal de productie worden opgeschaald. Het label krijgt een paarse signatuur. Paars is in de katholieke kerk een veel voorkomende kleur, die bovendien staat voor vriendschap. Zoals gezegd in Nederland is het bier binnenkort beperkt verkrijgbaar in de horeca. In België wordt het vanaf komend weekend ook in diverse winkels verkocht. (https://www.bierista.nl/actueel/nieuw-rochefort-triple-extra)

De tripel vond ik ook erg lekker. Eigenlijk vind ik die Rochefort's erg lekker.

Ekstera

De Ekstera is een troebel donkergele NEIPA met passievrucht. Het bier smaakt zurig. Doet me denken aan een zure roze grapefruit IPA met fruit erin. Die dronk ik eens in Canada (of was het Nieuw Zeeland?). Het bier smaakt niet echt bitter, maar vooral zuur. De carbonatie is scherp, maar de afdronk is wat filmachtig. Het heeft geen waterig mondgevoel. Het is niet te verwarren met Fanta. 

Het is te verwarren met een ander bier van Bird Brewery, of is het verschil te proeven?

EKSTER VS EKSTERA Dit jaar delen wij onze liefde voor bier met unieke brouwsels. Om de maand lanceren wij twee bieren met een klein verschil. Bij Ekster (NEIPA) en Ekstera (NEIPA Passion Fruit) is de basis van het bier een New England IPA, de toevoeging van de passievrucht bij dit bier maakt het verschil tussen beiden. (https://birdbrewery.com/ekster-vs-ekstera/)

Bij de Ekster en Ekstera is de basis van het bier een New England IPA. Zo simpel is het. Het verschil zit tussen de bieren zit in de toevoeging van fruit. De passievrucht geeft het bier een andere aroma- en smaakprofiel mee dan dat de hoppen al deden. Genoeg redenen om samen te proeven.  (https://birdbrewery.com/ekster-vs-ekstera/)

De Ekster (6,2%) is een volle New England IPA. Het bier heeft een volle body door de mix van mouten. Door een flinke dosis hop toe te voegen na het koken krijgt het bier weinig bitters, maar heel veel fruit in de smaak. (https://birdbrewery.com/ekster-vs-ekstera/)

De Ekstera (6,2%) is volle New England IPA mét passievrucht. De mix van gerste-, tarwe- en havermout geeft het bier een volle body met heel veel fruit. (https://birdbrewery.com/ekster-vs-ekstera/)

Ekstera Biertype: IPA - New England / Hazy Smaakcategorie: Fris & Fruitig Verpakking: Fles, Fust Dit bier werd gebrouwen in 2022. De Ekstera is een volle New England IPA mét passievrucht. De mix van gerste-, tarwe- en havermout geeft het bier een volle body met heel veel fruit. Beschrijving Alcoholpercentage 6.2% EBU 5 Brouwerijen Bird Brewery (https://www.nederlandsebiercultuur.nl/databank/bier?bier_id=17476)

Nu is dit een bierblog, maar anders zou het gaan over Ekstera:

Ekstera Inc. is a power equipment company founded in March 2019. Our base of operations is in Oshawa, Ontario, Canada. We are a member of the Brilliant Catalyst and the Spark Centre. Our technology has received funding from the Natural Sciences and Engineering Research Council of Canada (NSERC) Idea to Innovation Grant, the Department of National Defence’s (DND) Innovation for Defence Excellence and Security (IDEaS) Program, Transport Canada, and the Firefly Fund. (https://ekstera.ca/)

Poslanstvo podjetja Ekstera d.o.o. je s pomočjo krožnega gospodarstva podjetjem zagotoviti najboljše rešitve. Našo vizijo dosegamo na način nudenja celostne pomoči podjetjem pri ravnanju z odpadki in razvojem uporabnih izdelkov iz odpadkov. Razvoj izdelkov poteka na način povezovanja podjetji iz naše široke mreže poslovnih partnerjev. (https://www.ekstera.si/sl/)

Svaki Exterra model urađen je sa posebnom pažnjom. Dobri krojevi i kvalitetna izrada su ono što nas izdvaja od drugih. (https://exterra.rs/)

Nu wil ik wel eens wat afwijken van uitsluitend bier, want het bier verwijst naar Ekster. de pica pica. 

De ekster (Pica pica) of gewone of Euraziatische ekster is een vogel uit de familie van kraaien. Geluidsfragment zang (info / uitleg) De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 als Corvus pica gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]... Met zijn opvallende zwart-witte verenkleed is de ekster een van de gemakkelijkst te herkennen vogels. De vogel bouwt zijn grote nest meestal in een boom, maar er zijn ook nesten gevonden in struikgewas, op steigers, elektriciteitsmasten en zelfs op vensterbanken. Zijn kostje scharrelt hij op de grond bij elkaar en bestaat voornamelijk uit insecten en aas. 's Winters eet hij ook wel zaad (van de voertafel) en andere plantaardige bestanddelen. In het voorjaar, als hij jongen heeft, wil hij ook wel eieren en jongen van andere vogels aan zijn eigen jongen voeren. Zoals alle kraaiachtigen is de ekster een echte omnivoor. De ekster is niet bang om zich in de buurt van mensen te laten zien of zich te vestigen, bijvoorbeeld in tuinen; in landelijke gebieden zijn ze schuwer omdat ze een gemakkelijk doelwit vormen voor de -illegale- jacht. Eksters vormen levenslange broedparen, en ze vormen met de uitgevlogen jongen nog een tijd een gezin, maar ze leven 's zomers niet in groepen. Wel kunnen de juveniele eksters in groepen voorkomen... De vogel is 40 tot 51 cm lang, inclusief de staart (20 tot 30 cm lang).[5] Het opvallende bonte verenkleed en de lange staart, samen met de luide karakteristieke roep, maken de soort onmiskenbaar. In open landschap trekt de vogel de aandacht door in groepjes van twee of drie met snel bewegende vleugels een voor een langs te vliegen, onderwijl krassend. Als de vogel neerstrijkt wordt de lange staart meteen omhoog getild, en zorgvuldig van de grond gehouden. Kop, nek en borst zijn glanzend zwart met vaak een metaalgroene of -blauwe glans; de buik en schouders zijn zuiver wit; de vleugels hebben een groene weerschijn. De slagpennen hebben witte binnenvlaggen, wat van onderaf zichtbaar is. Poten en snavel zijn zwart. De jongen lijken op de ouders, maar hebben aanvankelijk niet dezelfde weerschijn op de roetzwarte delen van hun verenkleed. Het mannetje is iets groter dan het vrouwtje. Dominante dieren hebben tevens een langere staart dan de niet-dominanten. Net als bij andere kraaiachtigen wandelen ze over de grond, maar als ze worden aangetrokken door voedsel of door een bijzonder voorwerp verplaatsen ze zich met kleine sprongetjes zijwaarts, met de vleugels iets open gespreid. Het is een fabeltje dat eksters blinkende objecten zouden verzamelen (meestal 'stelen' genoemd) of zelfs eten.[6] Eksters zijn nieuwsgierige vogels en onderzoeken alles wat voor hen nieuw is. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ekster)

stichting PICA bevordert & stimuleert informatievoorziening in Nederland... Ben jij een bibliotheekmanager of -medewerker die altijd rondloopt met innovatieve ideeën? Dan komt stichting Pica dolgraag in contact met je. Initiatieven en projecten die de openbare en wetenschappelijke informatievoorziening van bibliotheken in Nederland naar een hoger niveau tillen komen in aanmerking voor een subsidie van stichting Pica. Zodat zoveel mogelijk mensen meeprofiteren. (https://www.stichtingpica.nl/)

Voel je de drang om dagelijks niet-eetbare dingen te consumeren, zoals bijvoorbeeld aarde, haar, steentjes en munten? Dan heb je wellicht de eetstoornis pica. Ook het eten van grote hoeveelheden rauw en onbewerkt voedsel wordt gezien als pica. Het grote verschil met andere eetstoornissen zoals bijvoorbeeld anorexia, boulimia of NAO is dat het bij pica niet draait om gewichtsverlies. Officieel is 'eetstoornis' dan ook niet de goede naam voor de pica eetstoornis. Als je pica hebt, eet je naast niet-eetbaar voedsel namelijk ook 'gewoon' voedsel. Het consumeren van producten die niet bedoelt zijn als voedsel, kan leiden tot grote lichamelijke problemen. Bij het eten van oneetbare dingen kan je denken aan: aarde zand en klei stenen takken, hout en houtschilfers plastic ontlasting haar zeep munten verf gloeilampen (knoopcel)batterijen magneten ....Voor kleine kinderen is het de normaalste zaak van de wereld om alles in hun mond te stoppen. Dit is normaal en hoort bij het leerproces waarin ze ontdekken wat wel en niet eetbaar is. Als een kind ouder is dan 3 à 4 jaar en nog steeds oneetbare dingen eet, wordt dit vaak gedefinieerd als pica. Maar pica komt zeker niet alleen bij kinderen voor. Ook bij volwassenen en zwangere vrouwen kan de voedingsstoornis zich ontwikkelen. ... We kunnen nog geen exacte oorzaak geven voor het ontstaan van pica. Net als bij andere eetstoornissen, gaat het vaak om een combinatie van factoren. Wél blijkt uit onderzoek dat iemand met pica vaak ook is gediagnostiseerd met een ontwikkelingsstoornis of een psychische stoornis. Bij kinderen met een ontwikkelingsstoornis zoals autisme, wordt bijvoorbeeld vaker pica geconstateerd dan bij leeftijdsgenoten zonder ontwikkelingsstoornis. Er zijn ook aanwijzingen dat armoede, verwaarlozing en mishandeling aanleiding kunnen zijn voor het ontwikkelen van pica. Het vermoeden bestaat dan ook dat pica in ontwikkelingslanden vaker voorkomt dat in ontwikkelde landen zoals Nederland. In ontwikkelingslanden speelt ondervoeding soms een rol. Maar het komt ook voor dat het consumeren van niet-eetbare dingen cultureel bepaald is. Bij een aantal Afrikaanse culturen is het normaal om bepaalde soorten klei te eten. In dit laatste geval spreken we niet van een voedingsstoornis maar van een gebruik of gewoonte. (https://www.psyq.nl/eetstoornis/voedingsstoornissen/pica-eetstoornis)

Pica is het eten van niet-eetbare materialen. Maar ook wanneer katten alleen kauwen of sabbelen op niet-eetbare materialen valt dit onder pica. Sommige dierenartsen en wetenschappers zien pica als een gedragsstoornis terwijl anderen het zien als een medisch probleem. Pica komt voor bij bloedarmoede, bij ondervoeding en bij maagdarmproblemen, bijvoorbeeld bij een worminfectie of ontstekingen aan de darmwand. Daarentegen komt pica ook vaak samen voor met (ander) dwangmatig gedrag Dwangmatig gedrag heeft als kenmerk dat het gedrag op een zodanige manier herhaald wordt dat het nor... (zoals overmatig wassen (met kale plekken tot gevolg), sabbelen op staart en poten en overmatig eten) en met bepaalde vormen van angst (zoals verlatingsangst). In sommige gevallen is pica een vorm van aandacht vragend gedrag. ... Katten met pica kunnen een voorkeur hebben voor vele verschillende materialen zoals wol, stof, papier, karton, rubber, hout, leer, plastic en cellofaan. Zie figuur 1 in de sectie ‘Wetenschappelijk onderzoek naar pica’. Het sabbelen, kauwen en opeten van wol en stof is mogelijk een aparte categorie. Deze vorm van pica komt vaker voor bij de Oosterse rassen (zoals de Siamees, de Tonkinees en de Heilige Birmaan) dan bij andere katten. Dit duidt op een genetische aanleg voor dit gedrag. Maar er zijn ook Oosterse rassen die een voorkeur hebben voor andere materialen, net zoals er niet-raskatten zijn die een voorkeur hebben voor wol. (Bradshaw 1997). ... In de periode dat kittens leren op de kattenbak te gaan komt het voor dat zij kattengrit eten. Klontvormende klei kan tot uitdroging en problemen met de luchtwegen leiden wanneer de kittens het inhaleren. Het is beter bij jonge kittens houtkorrels als kattengrit te gebruiken. Wanneer volwassen katten kattengrit eten kan dit een aanwijzing zijn voor een onderliggend lichamelijk probleem zoals bloedarmoede. In deze gevallen dient contact opgenomen te worden met de dierenarts. (https://kattenkenniscentrum.nl/pica-bij-katten/)

Soms vormen twee of drie eksters een groepje dat bijvoorbeeld katten pest, dat wil zeggen dat ze onder luid "gekekker" schijnaanvallen uitvoeren op deze dieren. Ze doen dat omdat ze instinctief weten dat de kat een voor hen gevaarlijk roofdier is, dat uit hun gebied moet worden verdreven. Andere vogelsoorten en ook zoogdieren (muizen en dergelijke) worden hierdoor gewaarschuwd en zullen extra oppassen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ekster)

Sinds enkele decennia zoeken eksters graag het gezelschap op van mensen in tuinen, stadsparken, etc. Ze profiteren van het extra voedselaanbod en nemen de daarbij behorende huiskatten voor lief. (https://www.bnnvara.nl/vroegevogels/artikelen/ekster-jaagt-op-kat)

We kennen de ekster natuurlijk vooral als die ene zwart/witte kraaiachtige vogel met de eigenschap glimmende dingen te willen stelen. Het zouden dieven zijn en net als kraaien onheilvoorspellers.... Dit blijkt echter niet zo te zijn. Van oudsher wordt de ekster juist in verband gebracht met geluk. Niet het soort dat je in de schoot wordt geworpen, maar juist dat de ekster in staat is om waardevolle dingen uit een hele hoop te vinden. ... De ekster is een van de intelligentste kraaisoorten en wordt in verband gebracht met hekserij. ... Tevens is de ekster nieuwsgierig en op zoek naar kennis en wijsheid. Niet vanuit hebzucht om maar zo veel mogelijk te nemen, maar juist vanuit nieuwsgierigheid en om die kennis te kunnen toepassen en delen. (https://zonenmaan.net/dierensymboliek-de-ekster/)

De ekster (Pica pica) komt voor in heel Europa en in grote delen van Azië. Oorspronkelijk kwamen eksters vooral voor in open en halfopen landschappen zoals velden, landerijen en weilanden, afgewisseld met wat bossen en struiken. Tegenwoordig vind je ze echter ook steeds meer in de stedelijke omgevingen. De ekster wordt beschouwd als één van de intelligentste dieren op aarde. Eksters hebben uitgebreide sociale rituelen, vertonen expressie van verdriet en rouw, maken gebruik van gereedschappen en kunnen zichzelf, als een van de weinige dieren, herkennen in een spiegel. ... Eksters zijn omnivoren en eten alles wat ze maar kunnen vinden. Het grootste deel van hun menu bestaat uit emelten, torren, kevers, regenwormen, bessen, fruit, kadavers en menselijk afval. In het broedseizoen, wanneer de eksters zelf jongen hebben, wordt dit aangevuld met eieren en jongen van andere (zang)vogels. Studies hebben uitgewezen dat eieren en zangvogels slechts een zeer klein percentage uitmaken van het eksterdieet; en dit uitsluitend tijdens het broedseizoen. De zangvogelpopulatie ondervindt hier geen schade van en het aantal jonge en volwassen zangvogels dat door rondstruinende katten wordt gegeten is velen malen groter. (https://www.vogelhospitaal.nl/kennis/onze-vogels/ekster/)

Maar genoeg over vogels en eetgedrag, terug naar dat bier. Ik heb een decennium (???) geleden eens zo'n IPA met grapefruit gedronken. Erg zuur en met besjes erin, was erg exotisch. Schreef ik er toen er ook al over???

Eens zoeken wat ik kan vinden:

Brewed with the hop aficionado in mind, Fat Tug is a Northwest-style India Pale Ale with an intense hop profile featuring notes of grapefruit, mango, melon and passionfruit. Sufficient malt is there to provide support. At 7% alc/vol and 80+ IBUs this beer delivers on the promise to satisfy anyone with a thirst for all things hoppy! ... ABV 7 % MALTS Pilsner, Crystal, Carapils HOPS Cascade, Columbus, Centennial, Amarillo, Citra (https://driftwoodbeer.ca/beers/fat-tug-ipa/)

It's Not Me, It's You Grapefruit IPA, 6.6% If you love IPA and summertime, then this beer is for you. Jammed full with fresh grapefruit puree, this beer is hoppy and refreshing! (https://www.arrowheadbrewingcompany.ca/food)

Bench Brewing Company 3991 King Street Beamsville, ON, LOR 1B1 Kanada www.benchbrewing.com (https://bierblog.info/?tag=ontario)

Hopsters DIPA is a subtly hazy golden colour, this Double IPA is bold and full bodied. Bursting with tropical notes of mango, grapefruit and pineapple, balanced by a smooth and subtle sweetness ABV: 8.0% IBU: 70 (https://benchbrewing.com/products/hopsters-dipa?_pos=1&_sid=b956e73dd&_ss=r)

Kerel Grapefruit IPA (4,2%Alc.Vol.) VBDCK – Tielrode Amberkleurig bier met gebroken witte schuimkraag Licht florale neus Grapefruit Agrum Tijm Lichte bitterheid Tikje honing Eerste slokken zijn bitter Agrum Pompelmoes Citrus Ook prikken tijm in de smaak Lange bittere afdronk Aangenaam bier (http://www.blog.seniorennet.be/bierblog/zoeken.php)

Nee, ik kon 'm niet vinden. Maar er is in 10 jaar tijd al zo veel bijzonder bier op de markt gekomen...

Einbecker Ainpöckisch Bier 1378

Einbecker Ainpöckisch Bier 1378 van Einbecker Brauhaus ... De Einbecker Ainpöckisch Bier 1378 is een bier gebrouwen door Einbecker Brauhaus uit Einbeck. Deze Meibock heeft een alcohol percentage van 6.0%. De bierstijl Meibock komt van oorsprong uit Duitsland. (https://www.beerinabox.nl/speciaalbier/einbecker-brauhaus-einbecker-ainpockisch-bier-1378)

Meibock? Ik kocht deze begin november? De smaak viel me tegen. Zeker in vergelijking met de IJsselbock die ik eerder proefde.

Wat is Ainpöckisch Bier 1378 Ur-Bock?

Ainpöckisch Bier, urkundlich belegt seit 1378, ist die naturtrübe Bockbier-Spezialität aus der Heimat des Bock-Bieres. Gebraut nach traditioneller Rezeptur, unfiltriert und hopfenbetont. Zu Zeiten der Hanse war Ainpöckisch Bier im gesamten Hanseraum begehrt und selbst Martin Luther lobte 1521: „Der beste Trank, den einer kennt, wird Ainpöckisch Bier genennt.“ Karamell, Brot, Nüsse, Zitronengras und Orange – die Aromavielfalt entsteht durch vorherrschend noblen Hopfen gepaart mit Malzaroma und kräftiger Hefe, die zugleich die honiggelbe Farbe aufhellt. Weich, spritzig und mit ausgeprägtem Bockbier-Charakter ist das Ainpöckisch ein Genuss für besondere Anlässe. EMPFEHLUNG: Das Ainpöckisch passt zu raffinierten Speisen mit ebenso reicher Aromenvielfalt, zum Beispiel Wildbraten, Gulasch, Gemüse-Eintopf und Bratkartoffeln mit oder ohne Speck. Angabe zur Lebensmittelinformationsverordnung: Alkoholgehalt in %: 6,7 % vol Lebensmittelhersteller/- vertreiber: Einbecker Brauhaus AG, Papenstr. 4-7, 37574 Einbeck Zutatenverzeichnis: Brauwasser, Gerstenmalz, Hopfen, Hefe Allergene: Gerstenmalz Nettofüllmenge: 0,33 Liter Mindestens haltbar bis: 3 Monate ab Zustellung Verkauf erst ab 18 Jahren!  (https://www.einbecker.de/genuss/ainpoeckisch-bier-1378-box-23-x-033l-ur-bock-stutzen.html)

When Duke Erich handed Martin Luther a mug of Einbecker Beer at the Worms Reichstag in the year 1521 Martin Luther called out “the best drink known to man is called Ainpöckisch Beer.” His love to Katharina von Bora and to Ainpöckisch Beer was also shown at his wedding in Wittenberg when the council of the town of Wittenberg presented him a barrel of Einbecker as a gift. Already after his disputation in Leipzig in the year 1519 the council of the town of Wittenberg did welcome him by a jar of Einbecker Beer. (https://www.einbecker.de/bock-beers.html)

The oldest available receipt for the sale of 2 tons of Einbecker beer to the city of Celle is dated April 28, 1378. (https://www.einbecker.de/history.html)

‘Einbecker’ was in de Middeleeuwen het bier van de stad Einbeck. Dat was een van de befaamde Saksische brouwsteden (Saksen was ongeveer het noorden van het huidige Duitsland). (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/1-einbecker-bier)

In the Early Middle Ages a number of villages existed along the river Ilme in the middle Leine valley before Einbeck was founded. On January 1, 1158 Einbeck was first mentioned in a deed of Friedrich Barbarossa, which mentioned … in loco qui Einbike vocatur ….[4] and related to a transfer of an estate in the 11th century. Count Udo of Katlenburg owned an estate on the bank of a brook, the Krummes Wasser (crooked water). His grandson founded the stift Sankt Alexandri, that subsequently developed into an important sanctuary. On the other side of this brook a market town developed at the end of the 12th century, mainly due to convenient access for traffic. A church was built there as well, the market church (St. Jacob). The floodplain between market and stift was filled in and covered with buildings. The market and stift were walled in and a moat was built. In 1252 Einbeck received a town charter and a town council was established. In 1279 the town received through its sovereign, Heinrich Mirabilis, an extension of its town charter. Einbeck was topographically extended and a town wall is mentioned that enclosed the market church St. Jacob and the stift St. Alexandri. St Jacob was (and is) located in the center of the city around the ‘old market’, St. Alexandri was built only some hundred meters away. Extensions were called the ‘new market’, first mentioned 1389 as was the ‘new town’. The new town received its own church, St. Mary, first mentioned 1318.[5] ... The city gained importance during the reign of the dukes of Grubenhagen. Smaller villages as Oldendorf or Tiedexen were deserted and inhabitants moved inside the city walls. Written evidence about the export of Einbecker beer dates back to 1351. The beer was brewed in larger houses that had the entitlement to brew. These houses are still easily identified through their arched wide doors, necessary to move in the brewing kettle, called a brewing pan. The organization of the process and the marketing of the beer was led by the city council. Einbeck joined the Hanse in 1368 thus broadening the distribution area which now reached from Antwerp in the west to Riga in the east and from Stockholm in the north to Munich in the south. In Munich the name Einbeck was mispronounced as "ein bock" (a billy goat), and when the ducal brewhouse copied the taste, Bock style beer was born. (https://en.wikipedia.org/wiki/Einbeck)

De eerste informatieve getuigenis over Einbecker is waarschijnlijk afkomstig uit Holland! In een document uit 1340 werden de rechten van Delftse brouwers voor het betrekken van hun hop geregeld (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/1-einbecker-bier)

April 17, 1521 Martin Luther received a mug of Einbecker beer from Duke Erich at the Worms Reichstag and praised it with the words: “The best drink known to man is called Einbecker Beer.” (https://www.einbecker.de/history.html)

Einbecker was een luxebier en een van de duurste uit deze streek. Het werd grootschalig geëxporteerd, tot in ver weg gelegen oorden als Utrecht, Stockholm en München. De jaarlijkse ‘Einbecker Biertreck’, een dagenlange tocht per paard en wagen, maakte het begeerde Einbecker daar nog wat duurder. Desondanks was en bleef het geliefd. Maarten Luther (die van de Reformatie) hield ervan. Hij zou in 1521 hebben gezegd dat Einbecker ‘der beste Trank, den einer kennt' was. Uit diverse 16e-eeuwse getuigenissen is op te maken waaróm het destijds zo populair was. In 1555 bijvoorbeeld schreef de Zweedse geleerde en diplomaat Olaus Magnus over dit ‘opmerkelijke’ bier. Het was volgens hem ‘tamelijk bitter door overvloedig hopkarakter’ en ‘’s zomers goed tegen de dorst’. Ook de dichter Heinrich Knaust rekende Einbecker in zijn boek over het bierbrouwen uit 1575 tot de ‘zomerse lichte’ bieren.  (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/1-einbecker-bier)

1612 An Einbecker master brewer is lured to Munich in order to brew the famous “Ainpöckische Bier” there. The name of the beer changed to the Bavarian accent and was called “Oanpock” and later “Bockbier” (bock beer) in this region: One could say that the city of Einbeck gave Bockbier its name. “Ain’t no Bock Beer without Einbeck!”. (https://www.einbecker.de/history.html)

De stad München kocht graag Einbecker bier, of 'ainpeckhisch' zoals het in een bestelling uit 1553 stond. De hertogen van Beieren behoorden tot de geïnteresseerden. Maximiliaan I liet in München al bruin en wit bier brouwen in het in 1589 opgerichte Hofbräuhaus. Aan dat assortiment wilde hij begin 17e eeuw ook Einbecker toevoegen. Dat zou dan altijd ter plaatse kunnen worden gedronken. In het voorjaar van 1614 kwam er inderdaad ‘Münchener Einbecker’ uit de brouwketels. Er bestaat een verhaal dat Maximiliaan hiervoor een brouwmeester uit Einbeck heeft aangetrokken, Elias Pichler. Deze is in 1614 inderdaad brouwmeester geworden in het Hofbräuhaus, maar werkte er daarvóór ook al. In 1614 volgde hij de toenmalige brouwmeester Heimeran Pongraz op. Waar Pichler vandaan kwam, is onbekend. Het verhaal van zijn afkomst uit Einbeck wordt door sommige historici naar het rijk der fabelen verwezen. Volgens een andere lezing is er in elk geval een brouwer uit Einbeck gekomen, die toen ook eigen gist heeft meegenomen. Overigens mochten andere Beierse brouwerijen ook Einbecker produceren, maar zagen die daarvan af. Door de hoge belastingen op grondstoffen was het voor hen (te) duur om zo’n zwaar bier te maken. Er was één uitzondering: het brouwhuis van de jezuïeten. ... Het Einbecker werd populair in München. De naam zou in het lokale dialect vervolgens verbasterd zijn, valt vaak te lezen . Via ‘einbeckisch’ zou het ‘einpöckisch’ of 'ainpöckisch' en uiteindelijk ‘ein Bock’ zijn geworden. Zo ging het net niet.  Het werd eerder al als 'ampekhisch' aangeduid, en uit juni 1630 is een volgende verbastering overgeleverd. Op twee rekeningen van het brouwhuis der jezuïeten staat ‘ampokhisch’ of ‘anpokhisch’ bier vermeld. Inmiddels werd het in het voorjaar gebrouwen; later dan in Einbeck dus. Het was nagenoeg alleen in mei en juni verkrijgbaar; daarna was het gewoon op. Het werd dus iets eerder gedronken dan het oorspronkelijke Einbecker, dat een zomerbier was.... De naam van het bier is langzaam blijven veranderen. 'Ampokhisch' is vermoedelijk 'Aimbock' geworden, wat dan weer erg lijkt op 'Oambock'. En 'oam' is in Beieren zoals 'ein' wordt uitgesproken. Op den duur heette het bier ook zo: 'Einbock'.  De arts, econoom en wetenschapper Johann Joachim Becher vermeldde in een boek een waar arsenaal van biersoorten. Hij noemde bieren uit de toenmalige Nederlanden (Delfts, Rotterdams, Bredaas, Haarlems, Gronings, Nijmeegs, Utrechts en Antwerps) – én Einbock. Opvallend: het oorspronkelijke Einbecker kwam niet voor in Bechers overzicht. Dat was inmiddels nog slechts een kleine, lokale biersoort. (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/2-muenchen-van-einbecker-naar-ainbock)

Maar hoe kwam het van München naar Nederland?

Een Hertog van Beieren was verzot op bier uit de stad Einbeck dat hij een lokale brouwmeester ‘kocht’. Diens bier werd in Beiers dialect ‘Ainpökisches Bier’ genoemd. Dat zou zijn verbasterd tot ‘bockbier’. Belangrijker: in München, de hoofdstad van Beieren, brouwde men ’s winters ondergistend, stevig donker bier dat bekend stond als bockbier: dat kwam naar Nederland, en inspireerde hier lokale brouwers die er de herfstvariant van schiepen. (https://www.bierenco.nl/zeven-wetenswaardigheden-over-bockbier/)

Net als Einbecker zou bock succesvol en geëxporteerd worden. In de jaren dertig kwamen al de eerste 'gewone' Beierse bieren naar Nederland (vooral uit Erlangen en Kitzingen), maar bock volgde niet lang daarna.1853 De Groningse brouwer W. Alingh Bulthuis kwam met zijn nieuwe bierbrouwerij als eerste in Nederland met een eigen bock naar Beiers voorbeeld. Zijn bedrijf heette in 1854 De Struisvogel en bood ook toen bock aan. Daarna viel daar niets meer over te vernemen. 1868 De Koninklijke Nederlandsche Beijersch-Bierbrouwerij te Amsterdam was de eerste speciaal voor ondergisting gebouwde brouwerij van Nederland. Het bedrijf had met zijn gewone 'Beijersch' in 1867 direct succes. In maart 1868 bracht de (reeds lang verdwenen) KNBB ook een ‘uitmuntend bockbier’ op de markt. Het was de eerste Nederlandse bock die jaarlijks zou verschijnen. 1872 De Amstelbrouwerij kwam in april 1872 eveneens met een bock die ‘menigvuldigen bijval’ oogstte. Heineken volgde in februari 1874.... De Beierse traditie van een meibier namen de Nederlandse bockbrouwers niet over. Wel werd het ook hier een seizoensbier. Vanaf de introductie verscheen de Nederlandse bock vroeger in het voorjaar dan in Beieren en op den duur zelfs in de winter. Elke brouwerij bepaalde zijn eigen tijdstip; er waren bocken aan te treffen van november tot maart. Meestal ging het om een eenmalige release, maar een enkeling kwam twee keer in een winter met een voorraad bock. Pas in 1928 besloten de brouwers tot een gezamenlijk en vast introductietijdstip: de tweede donderdag van december. Dat ging soms gepaard met feestelijke optochten of bockbieravonden.... Tijdens de Tweede Wereldoorlog zaten de Nederlandse bierdrinkers zonder bock, door een tekort aan grondstoffen. Pas in december 1948 was hij weer terug. Eind jaren zestig van de 20e eeuw werd het winterse karakter van de bock losgelaten. De brouwers namen weer meer vrijheid bij het op de markt brengen van hun bock. Het was al in november en op den duur oktober te koop. Zo werd het steeds meer het herfstbier dat we tegenwoordig kennen. De grote brouwers (vroeger verbonden in het Centraal Brouwerij Kantoor, tegenwoordig in Nederlandse Brouwers) kwamen op den duur overeen de bock jaarlijks bij het begin van de herfst en later op de eerste maandag van oktober te introduceren. Van die traditie resteert inmiddels niets meer. In de praktijk laten brouwerijen tegenwoordig zelfs al voor de herfst officieel begint (21 september) bocken los in de winkels en cafés.(https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/5-bock-in-nederland)

Wanneer de eerste bock er was, is niet precies vast te stellen. Een Münchner Bock-Blatt uit 1839 had het terugblikkend al over de Bockzeit van 1805, compleet met Bockwurst. Enkele bladen van buiten München vermeldden het nieuwe 'Starkbier' of 'Doppelbier' in 1815 en 1820. In diverse publicaties kwam overigens ook 'Einbock' of 'Ainbock' nog voor. Dat lijkt op de nieuwe bock te duiden, maar zeker is dat niet altijd. Het oude bovengistende bier en de nieuwe ondergistende bock hebben zeer waarschijnlijk naast elkaar bestaan. Alleen het Hofbräuhaus brouwde in de eerste decennia van de 19e eeuw al bock, dus de andere brouwerijen zullen nog Ainbock hebben geproduceerd.. Misschien is die ondergistende bock van het Hofbräuhaus er al veel langer geweest. De Duitse onderzoeker Franz Meußdörffer† heeft achterhaald dat er rond 1600 al op grote schaal zowel boven- als ondergistend werd gebrouwen in het Hofbräuhaus. Vervolgonderzoek heeft zelfs een hybride gistcultuur gedetecteerd – een giststam die de voordelen van de oorspronkelijke Einbecker en Beierse gisten verenigt. Beide stonden bekend als zeer krachtig. Deze hybride gistcultuur is de hedendaagse ondergistcultuur geworden. Genetische ‘berekeningen’ duiden er ook op dat de hybridisering rond 1600 heeft plaatsgevonden. Het kan zomaar betekenen dat het Münchener Einbecker al veel eerder een ondergistend bier is geworden. (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/3-geboorte-en-jeugd-van-de-bock)

Het is de Amstel Bierbrouwerij geweest die in 1872 als eerste adverteert met ‘bockbier’. Het heeft daarna nog honderd jaar geduurd voordat het in flessen werd afgevuld – bijna een eeuw was bockbier louter van tap verkrijgbaar! (https://www.bierenco.nl/zeven-wetenswaardigheden-over-bockbier/)

In 1982 kwam het eerste bovengistende bokbier op de markt, gebrouwen door de Arcense Bierbrouwerij. In 1983 was Amstel Bokbier het eerste bokbier dat op vat verkrijgbaar was. Tegenwoordig zijn er meer dan 50 bokbieren op de markt. (https://bokbier.nl/geschiedenis)

Bock lijkt op het eerste gezicht een duidelijke, herkenbare biersoort. Voor veel liefhebbers is dat misschien ook wel zo, maar er is eigenlijk weinig over afgesproken of vastgelegd. In het Warenwetbesluit Gereserveerde Aanduidingen, van kracht sinds 2015, staat maar een voorwaarde: het stamwortgehalte (de in het wort opgeloste suikers) moet hoger dan 15% zijn. (In de bierwereld spreekt men dan overigens liever van graden Plato.) NB Daar is iets in veranderd. Nog niet zo lang geleden was dit 15,5%... De toedracht hiervan werd ontrafeld door bierblogger Rick Kempen.... Maar waar moet een bock volgens hen dan aan voldoen?  (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/5-bock-in-nederland)

Oorspronkelijk was bokbier een bier van lage gisting van rond de 6,5% alcohol, robijnrood van kleur en met een moutige en wat karamelachtige smaak. Tegenwoordig wordt daar niet meer streng op gelet en is feitelijk alles mogelijk. De enige eis die in de bierverordening aan bokbier wordt gesteld is dat het een stamwortgehalte van minimaal 15,5 Plato heeft. Er zijn tegenwoordig zwaardere bokbieren (meer dan 6,5% alcohol) en met verschillende grondstoffen, zoals tarwe. (https://bokbier.nl/wat-is-bokbier)

Ainbock was in enkele decennia dus donkerder van kleur geworden - van 'wit' (bleek, licht), zoals het aloude Einbecker, naar bruin. Naar de reden daarvoor valt alleen te gissen. Misschien ging de voorkeur van bierdrinkers inmiddels uit naar donkerder bier. (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/2-muenchen-van-einbecker-naar-ainbock)

Tussen 1800 en 1840, terwijl de revolutie van de ondergisting zich in Beieren voltrok, was daar een nieuw bier ontstaan. Ainbock, de bovengistende opvolger van Einbecker, werd daarna niet langer gebrouwen en was zelf opgevolgd door bock. Het verschil tussen die nieuwe bock en het oude Einbecker kon bijna niet groter zijn: Einbecker was een bovengistend, goudgeel, hoppig, verfrissend en licht bitter tarwebier geweest, en bock was ondergistend, lichtbruin, zwaar, met een derde meer mout dan het gewone lagerbier en uit 100% gerstemout gebrouwen. Het moest minstens vier maanden rijpen. Er was nog één overeenkomst overgebleven: bock was net als het vroegere Einbecker een sterk bier. (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/4-bock-het-bier)

Dit zijn de criteria die de Dutch Beer Challenge in 2018 hanteerde: 'Bovengistend en ondergistend. Amber tot koper/bruin. De geur is moutig, iets roosterig, noten en karamel. De smaak is moutig, karamel, iets roosterig, soms iets fruitig met een medium tot vol mondgevoel. Hopbitterheid van traditionele Europese aromavariëteiten is laag tot medium. Hopsmaak en -geur zijn laag. Geen kruiden, rookmout of diacetyl.' En als feitelijke richtlijnen: 6 tot 8,5% alcohol, 20 tot 35 EBU (bitterheid) en 30 tot 60 EBC (de kleur). ... En is het nou bock of bok? Over het Duitse woord kan geen misverstand bestaan: bock. De Duitse taal kent niet of nauwelijks woorden die eindigen op -ok. Nederland nam 'bock' in de 19e eeuw natuurlijk over, maar al snel werd hier ook 'bokbier' geschreven (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/5-bock-in-nederland)

Kortom: de echte originele bock was en is een meibock! Is, want bock is in zijn geboortestad nog altijd in de eerste plaats een meibock. De Maibockanstich is een bijeenkomst vol bier en satire, die in het buitenland veel minder bekend is dan het Oktoberfest, maar in München zelf een belangrijke dag op de jaarkalender is. Ook de traditie rond (mei)bock is er springlevend! (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/4-bock-het-bier)

Hoe verging het Einbeck? In 1749 waren daar nog 404 brouwgerechtigden, van wie slechts 66 hun recht gebruikten. In 1843-1844 besloot het stadsbestuur een einde te maken aan deze aloude praktijk. Het ‘confisqueerde’ alle brouwrechten en richtte zelf de Städtische Dampfbierbrauerei op - die overigens snel succesvol werd. In 1889 verkocht de stad haar aandelen in het bedrijf en werd dat een naamloze vennootschap, de Einbecker Brauerei AG. Die bestaat nog altijd – en, het moet gezegd, brouwt uitstekende bocken. In Einbeck wil men ook graag doen geloven dat dit de ‘Ur-Bocken’ zijn, maar dat is een verkeerde voorstelling van zaken. München heeft bijna twee eeuwen Einbecker gebrouwen (een periode waarin dat al van karakter en naam veranderde), maar begin 19e eeuw is het daar verdwenen. Toen maakte het plaats voor bock; een andere biersoort, uitgedokterd in München zelf door lokale brouwers. Kortom, bock is een Münchener bierstijl. Het bier zelf is daar in plaats van het plaatselijke Einbecker (Einbock, Ainbock) gekomen. Alleen de naam en de sterkte herinneren nog aan Einbecker. Ook de bocken die tegenwoordig uit het Einbecker Brauhaus komen zijn naar de Münchener bierstijl gebrouwen. Het is dus precies andersom dan zoals men het daar voorstelt: Einbeck borduurt voort op München, in plaats van München op Einbeck... Revival van het 'Ainpöckisch' ? In 2016 lanceerde het Einbecker Brauhaus het Ainpöckisch Bier 1378. Dat zou zoveel mogelijk teruggaan op het oorspronkelijke oer-bockbier. De historici van het Einbecker Brauhaus gaven zelf toe dat dit inhoudelijk niet veel voorstelde: ‘We kunnen echter niet stellen dat het naar een origineel recept is gebrouwen.’ Dat bestond volgens hen namelijk niet. Waarom het dan toch 'oorspronkelijk' zou zijn, is onduidelijk. Het was louter met gerstemout gebrouwen. Om het 'authentiek' te doen voorkomen, was het niet gefilterd. Terwijl het oorspronkelijke Einbecker juist helder moest zijn! Dat en andere gegevens over de samenstelling, de brouwwijze en het karakter van het Einbecker staan gewoon in een boek - Geschichte der Stadt Einbeck van H.L. Harland uit 1854 (fotomechanisch herdrukt in 1978-1979). In Einbeck zelf lijkt men dat echter niet te weten. Een gemiste kans op een glas ‘echt’ Einbecker dus.. (https://waarkomtbockbiervandaan.jouwweb.nl/4-bock-het-bier)

En wederom een biermythe ontzenuwt.... Bock komt uit München in plaats van Einbeck? 

Bockbier of bokbier? Beide schrijfwijzen zijn ‘goed’: bock is het origineel, het vernederlandste bok levert vooral verwarring op. De geitenbok is een vergissing Hier kunnen we kort over zijn: die bok slaat nergens op. Gewoon een grapje van een vroegere bier marketeer. (https://www.bierenco.nl/zeven-wetenswaardigheden-over-bockbier/)

Bockbier is de enige, echte, Nederlandse biertraditie Ja, dat kunnen we eigenlijk wel zeggen. Alle biersoorten die ooit verdwenen (en wie weet weer terugkeren, zoals Princessebier) zijn weg – en bockbier is al sinds 1872 een jaarlijkse vaste waarde. Het is daarmee ‘ouder’ dan al onze pilsener bieren! (https://www.bierenco.nl/zeven-wetenswaardigheden-over-bockbier/)

Tja, als de conclusie is dat de bockbiertraditie aan het wegebben is, is dat een teloorgang van een biertraditie. Maar afgelopen maand heb ik een aantal bijzondere bockbieren kunnen proeven, waardoor ik toch behoorlijk wat bieren heb gezien. genoeg om van een traditie te spreken denk ik.  

B(r)o(n)ckhorster

Bronckhorster IJsselbock is vernoemd naar de IJssel, de rivier die op een steenworp afstand van de brouwerij in Rha ligt. Dit bockbier werd oorspronkelijk als bovengistend gebrouwen. Sinds 2016 is het recept aangepast en is het een ondergistend bockbier geworden. Hierdoor zijn de weelderige fruitige aroma's ingewisseld voor cleane mouttonen vol karamel. De Bronckhorster IJsselbock werd meerdere keren onderscheiden. Zo haalde het de afgelopen jaren goud en zilver tijdens de verkiezing Lekkerste Bockbier van Nederland (https://www.bierista.nl/bronckhorster-ijsselbock)

De IJsselbock is vernoemd naar de IJssel, de rivier die op een steenworp afstand van de brouwerij in Rha ligt. Dit bockbier werd oorspronkelijk als bovengistend gebrouwen. Sinds 2016 is het recept aangepast en is het een ondergistend bockbier geworden. Hierdoor zijn de weelderige fruitige aroma’s ingewisseld voor cleane mouttonen vol karamel. De IJsselbock werd meerdere keren zowel nationaal als internationaal onderscheiden. Zo haalde het de afgelopen jaren goud en zilver tijdens de verkiezing Lekkerste Bockbier van Nederland. (https://www.bronckhorster.beer/bieren/ijsselbock/)

Het bockbier proef ik aan het eind van oktober en het is misschien wel het beste bockbier tot nu toe.

etikettenweken

Vroeger was verzamelen van etiketten eenvoudig het in het water leggen van de lege flesjes, om zo de etiketten af te weken. Tegenwoordig zie je steeds vaker stickers. Ze vallen op door het gebruikte materiaal, de afgeronde hoekjes, en het feit dat ze in het water niet loskomen.

Nu er steeds meer bier in blik op de markt komt, komen er meer stickeretiketten. Op die bierblikken zie ik geen afweekbare etiketten komen, maar wel met die krimpfolie-sleeves. 

Als ik op internet zoek vind ik dat ik niet alleen ben:

In de 50er jaren van de vorige eeuw promootte de Guinness brouwerij het verzamelen van bieretiketten. In Engels sprekende landen wordt het verzamelen van (bier) etiketten 'Labology' genoemd.  (https://bieretiketten.nl/?p=etiketten-verzamelen)

etiketten verzamelen is een mooie hobby. Op de etiketten vindt men diverse afbeeldingen zoals o.a. auto's, bloemen, dieren, kunst, klederdrachten, wapenschilden, religie, vogels, transportmiddelen, enz. Door de etiketten alleen al op deze manier te sorteren krijgt men een thematische verzameling. Ze kunnen ook per land of per regio verzameld worden (https://vinografia.nl/)

Het is een beetje als postzegels verzamelen. Afweken, drogen, bestuderen op jaartal, land van herkomst, tekst en afbeelding. Vervolgens sorteren op thema en wegbergen op de juiste plek in een verzamelmap, achter beschermend en transparant papier, om later nogmaals te bewonderen. Het grote voordeel van wijnetiketten verzamelen is echter dat je eerst de inhoud van de fles kunt genieten. Het nippen van wijn – en zo ook het roken van een sigaar waarvan je het bandje wilt bewaren – is natuurlijk bevredigender dan het likken aan postzegels. Maar ook geeft de herinnering aan het smaakprofiel een extra dimensie aan het weerzien met het label in je verzamelmap. (https://www.winelife.nl/news/hobby-in-de-herfst-wijnetiketten-verzamelen/)

Voor veel mensen is het aanleggen van een verzameling een fantastische vrijetijdsbesteding. Het aanleggen van een collectie (bier) etiketten vormt daarop zeker geen uitzondering. Etiketten zijn oorspronkelijk gemaakt om informatie te verschaffen over het product, dat in de verpakking waarop het etiket bevestigd is, zit. Tegenwoordig is ook de herkenbaarheid van een merk voor de fabrikant erg belangrijk. Aan het ontwerp van het etiket wordt zodoende – vooral door de grotere ‘merken’ – veel aandacht besteed. Etiketten zien er daarom meestal erg mooi uit. Gewoon heel erg zonde om weg te gooien! Het verzamelen van bieretiketten kan een erg goedkope hobby zijn. Leg het bierflesje dat je zojuist hebt leeggedronken in een bak warm water, wacht tot het etiket van het flesje loslaat, laat het etiket drogen en …. het begin van een leuke hobby is er. (https://bieretiketten.nl/?p=etiketten-verzamelen)

Zelf heb ik als nadeelervaren dat je soms papieren etiketjes hebt die (serieus!) oplossen in water. Of waarvan de inkt oplost. Of waarvan de inkt loslaat van het etiket!! Bizar dat dat kan.

‘De meeste wijnliefhebbers zijn uitsluitend gefocust op de inhoud van de fles (en hoe snel die is verdwenen), maar pensionado Bert Wentzel gaat het ook om de buitenkant. Om het etiket, met name. In 40 jaar tijd heeft hij er zo’n 200 duizend verzameld. Help, mijn man heeft een hobby! Staat hij al in het Guinness Book of Records? Zijn expositie in museum CODA in Apeldoorn getuigt van een imponerende verzameldrang.’ ... ‘Inmiddels is mijn verzameling gegroeid naar ruim 350 duizend stuks uit 99 landen. Ze zijn geordend in 23 ringbanden. Voor mij is de geschiedenis van het wijnetiket een stuk cultuurhistorie van grote charme, hoewel ook ik de inhoud van de wijnfles nog meer prefereer.’ (https://www.winelife.nl/news/hobby-in-de-herfst-wijnetiketten-verzamelen/)

De verzamelaar met de grootste collectie Nederlandse bieretiketten is waarschijnlijk Arie Vuurens (64) uit Meerkerk. Hij bezit 28.654 etiketten (12 november 2013). Daarbij zijn rug - en halsetiketten en etiketten die verschillen in batchnummer niet meegerekend.  (https://bieretiketten.nl/?p=etiketten-verzamelen)

Harry Pinkster (1960) .. in Groningen. Vanaf 1983 verzamel ik verschillende bieretiketten uit de hele wereld. Ik heb mijzelf de voorwaarde opgelegd dat ik alleen etiketten opneem in mijn verzameling als ik ook de inhoud van de fles daadwerkelijk heb gedronken. Het gaat dan ook niet alleen om het hebben van het etiket, maar ook om het proeven van het bier. Mijn verzameling is gerubriceerd naar de herkomst van het bier. Op mijn homepage staat een overzicht van mijn verzameling die bestaat uit meer dan 15.700 verschillende bieretiketten. (https://pinkgron.nl/)

De gemakkelijkste manier om aan etiketten te komen is natuurlijk aan een brouwerij te vragen je de etiketten in ongebruikte staat toe te sturen. Dat is echter niet de leukste manier. Als je het flesje zelf hebt leeggedronken en daarna het etiket afweekt, heb je dubbel plezier aan je hobby. Bovendien zijn niet alle brouwerijen even blij met de vele verzoekjes op promotiemateriaal op te sturen. Ze hebben het immers druk genoeg met waar het voor hen uiteindelijk om draait: bier maken en verkopen. (https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Veel bier wordt in Nederland nog steeds in statiegeldflessen verkocht. De bedoeling van het statiegeldsysteem is dat de flessen opnieuw gebruikt worden. De brouwerijen hebben er zodoende belang bij dat de etiketten gemakkelijk te verwijderen zijn. Daarom zijn de etiketten van de meeste statiegeldflessen er het best af te krijgen door de flessen in een bak water te leggen. Warm of heet water heeft vaak het beste en snelste resultaat. Zet de flessen onder water in bijvoorbeeld een afwasteiltje. Sommige etiketten zullen na enkele minuten loslaten, andere etiketten zullen wat meer tijd nodig hebben. Het toevoegen van een scheutje ammonia of wat 'backing soda' (niet helemaal hetzelfde als bakpoeder) kan wonderen verrichten. Verwijder nadat de etiketten los hebben gelaten de lijmresten zorgvuldig. Dit voorkomt het opkrullen. Dep de etiketten zoveel mogelijk droog met een theedoek of stuk keukenpapier. Daarna verder laten drogen in een (oud) boek of bloemenpers om ze mooi glad te krijgen. Een andere manier van afweken is afstomen. Omdat het erg warm wordt kan dit goede resultaten opleveren. Houd de fles geruime tijd in de stoom van bijvoorbeeld een kokende fluitketel (fluit mag er wel af). Af en toe voorzichtig proberen of het etiket al los begint te laten (dan wel even de fles uit de stoomwolk halen!). (https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

De methode die ik het meest gebruik is het afweken met heet water. Over het algemeen stop ik de lege fles direct na het leegdrinken in een maatbeker of vaas. Als je een paar druppels afwasmiddel toevoegt zorgt dit er voor dat de lijmlaag eerder zal oplossen. Ik laat de fles gewoon in het water staan totdat ik mijn volgende bierflesje moet afweken. Dat kan dus een uurtje later zijn, maar ook rustig de volgende dag. In 9 van de 10 gevallen kun je het etiket na een uurtje zo van de fles halen en in het beste geval ligt het etiket al los in de maatbeker. Soms wil een etiket nog net niet loslaten en moet je het etiket heel voorzichtig met een zo breed mogelijk stanleymes (verfkrabber) van de fles schrapen. ... Het zal je niet verbazen dat de hierboven beschreven methode ook prima werkt met koud water. Het is alleen wel zo dat je dan over het algemeen wat langer moet wachten totdat het etiket loslaat. De "koud watermethode" gebruik ik vaak voor meerdere flessen in een grote bak water of emmer. Ook dan is het handig om een scheut afwasmiddel toe te voegen. Naast deze laatste tip kreeg ik ook het advies een scheutje azijn toe te voegen. Dit heb ik zelf nog nooit uitgeprobeerd, maar wie weet... (https://pinkgron.nl/etikettenafweken.php)

De oudste en meest beproefde methode is en blijft de waterbak. Afhankelijk van voorkeur, koud of warm water. Heet water is aan te bevelen als de lijm erg sterk blijkt te zijn. Eventueel is een nachtje in gewoon lauw of koud water ook een oplossing. Koud water vooral gebruiken als blijkt dat het etiket zelf begint op te lossen (meestal alleen bij erg slechte kwaliteit papier). Warm water is erg slecht voor goudkleuren, die dan sterk gaan verbleken. Er zijn mensen die zeggen dat het beter gaat als je een beetje biotex bij het water doet. Ik heb dat nog nooit geprobeerd en sta niet in voor bijvoorbeeld het verbleken van de kleur. ... De fles in warm of koud water, goed nathouden en afkrabben met een scherp mesje of een verfkrabber. Het etiket wordt er dan zeker niet mooier op, maar je hebt tenminste wat.(https://vinografia.nl/afweken.html)

Steeds vaker komt het gebruik van zelfklevende etiketten (stickers) voor. Het kan in sommige werkelijk een drama zijn deze te verwijderen. Wasbenzine Bij veel zelfklevende etiketten is het de moeite waard eerst te kijken of de lijm met wasbenzine op te lossen is. Onder andere bij de etiketten van brouwerij de Schans werkt dat erg goed. Zelf heb ik een maatbeker waar een flesje precies in past. Zodoende heb ik maar heel weinig wasbenzine nodig. Na enkele minuten komt het etiket los van de fles. Wasbenzine heeft als voordeel dat het het papier niet zacht maakt en geen verkleuring veroorzaakt. De wasbenzine is meerdere keren te gebruiken, maar er zullen steeds meer lijmstoffen opgelost worden. Het is zodoende beter de wasbenzine niet al te vaak te hergebruiken. Speciale stickerverwijderaar zal het etiket prima verwijderen, maar het doel van dit soort middelen is niet de sticker onbeschadigd te laten! Niet doen dus! In plaats van wasbenzine kan ook Tolueen gebruikt worden. Dit middel is af te raden. Eventueel bij de drogist verkrijgbaar.(https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Toluol: Dit chemische middel is bij de drogist verkrijgbaar. Het is een bewerkelijke methode: probeer ergens een beetje van het etiket op te lichten. Giet er een druppel Toluol onder, trek/snij het etiket iets verder los, weer een druppel, weer trekken/snijden, enz.. Schijnt vooral goed te zijn als het etiket erg dun is. Opmerking: ik ben zelf een tegenstander van het gebruik van chemische middelen omdat je niet weet wat het met de kleur doet. Lijm lost ook op in wasbenzine, tot op heden heb ik daardoor nog geen verkleuringen in een etiket meegemaakt. (https://vinografia.nl/afweken.html)

Voor stickers met een zilver- of goudkleurige opdruk gebruik ik altijd eerst de kokend water methode. Dit wil zeggen dat je het kokend heet water in dit geval in de fles giet. Om het water zo gemakkelijk en veilig mogelijk in de fles te krijgen gebruik ik daarbij altijd een trechter! Na een paar minuten giet je de fles voorzichtig leeg en kun je beginnen met het etiket te verwijderen. In sommige gevallen gebruik ik daarbij weer het eerder genoemde stanley-mes. (https://pinkgron.nl/etikettenafweken.php)

Deze optie heb ik wel eens geprobeerd. Als je een druppel morst dat scheurt het etiket langs die streep. 

Door warmte wordt de lijm zachter en door de fles op te warmen is vaak het etiket te verwijderen. Snel iets opwarmen gaat natuurlijk uitstekend in de magnetron, maar om flessen op te warmen is deze manier wat minder geschikt. Het gaat vaak te snel en er kunnen metalen in het etiket verwerkt zijn die voor het nodige vuurwerk kunnen zorgen. De oven is meer geschikt. Verwarm de oven niet voor, maar eerst de flessen in de oven leggen en ga daarna pas verwarmen. Leg je ijskoude flessen in een hete oven, dan kan er het nodige mis gaan: fles in veel stukken, etiket ook. (https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Voor sticker-etiketten zonder zilver of goudopdruk kun je het allerbeste de magnetron gebruiken. Het is in het begin even puzzelen en afhankelijk van de capaciteit van je magnetron. Voor mij pakte een instelling van eerst 50 seconden prima uit. Na deze 50 seconden begin je voorzichtig in een hoekje te trekken. Als je merkt dat de lijm nog niet voldoende is gesmolten stop je de fles gewoon nog een keer 20 seconden in de magnetron. (https://pinkgron.nl/etikettenafweken.php)

Altijd de flessen in een koude oven leggen, dan opwarmen en dan 10 minuten op 100 graden of 5 minuten op 140 dat zal niet veel uitmaken, maar altijd de oven met fles en al opwarmen. Attentie: Leg geen ijskoude flessen in een gloeiend hete oven, dan vraag je om moeilijkheden (fles kapot, etiket weg). Voorzichtig: nagebleven inhoud,de plastic capsule en de kurk verwijderen (anders gaat het vreselijk stinken) en niet de handen branden! Gebruik een ovenwant of handdoek. Proefondervindelijk (elke oven is anders) de temperaturen en de tijd bepalen. Ook hier geldt dat goudkleuren nogal eens vervagen als ze te lang warm zijn gemaakt; sterker nog: de goudkleuren kunnen in extreme gevallen zelfs uit elkaar gaan spatten! Dat is een mooi vuurwerk, maar krijg je oven maar weer eens schoon en je etiket is natuurlijk zwaar beschadigd. Als etiket en fles goed warm zijn, kan je met de punt van een scherp mesje een hoekje van het etiket oplichten en het er voorzichtig in zijn geheel van aftrekken. Over het verder verwerken: zie hierna. Tip: doe 4 of 5 flessen tegelijk in de oven, dat spaart energie. Wat ook wel eens wil helpen: giet kokend water in de (voorverwarmde) fles. Laat 5 minuten staan en probeer met een mespuntje het etiket van de fles te halen. Wanneer dat niet meteen lukt wacht weer even en probeer het opnieuw. (https://vinografia.nl/afweken.html)

Soms smelt het etiket of rimpelt het als de hitte nog te hoog is. Ook dat is zonde.

Haardroger/verfstripper: Houd het apparaat dicht bij het etiket en zorg ervoor dat het hele etiket gelijkmatig wordt verwarmd. Als je te dichtbij komt merk je dat vanzelf, want dan verbrandt je etiket! Probeer na enige tijd met een mesje het etiket aan één kant wat op te lichten en trek het er dan in zijn geheel af. (https://vinografia.nl/afweken.html)

Verwijder vooraf zaken van de fles die voor het verwijderen van het etiket onhandig zijn zoals capsules of beugels bij beugelflessen. Gebruik een ovenwant of theedoek om de flessen uit de oven te halen. Je zult zelf moeten uitproberen wat in jouw situatie de beste resultaten geeft. Iedere oven is weer anders. Ook verwarmen met een föhn of zelf een verfstripper is volgens sommige verzamelaars een methode. Houdt het apparaat dicht bij het etiket en zorg ervoor dat het hele etiket gelijkmatig wordt verwarmd. Als je te dichtbij komt merk je dat vanzelf, want dan verbrandt je etiket .(https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Magnetron: Haal weer alle plastic van de hals en de restinhoud uit de fles. Verwarm de fles(sen) gedurende enige tijd (zelf proefondervindelijk vast te stellen), licht met een mesje een punt van het etiket op en probeer het er af te trekken. (https://vinografia.nl/afweken.html)

Bij al de bovengenoemde manieren om etiketten te verwijderen kun je, als het etiket niet spontaan van de fles komt, met een scherp mesje een beginnetje maken door in een hoekje met een scherp mesje het etiket iets omhoog te pulken. Dat zegt vaak iets over de vooruitzichten voor de rest van het etiket. (https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Verzamelaars van wijn- en whiskyetiketten gebruiken ook wel een folie dat de voorste papierlaag van het etiket van de fles afneemt. Het etiket is daarmee zwaar beschadigd, omdat een gedeelte van het etiket op de fles achterblijft, het is een 'beter iets dan niets' oplossing.  (https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Bijzondere aandacht vragen de meeste etiketten uit amerikaanse landen. In veel gevallen zorgt de papier / lijmcombinatie er voor dat het erg lastig is de etiketten mooi van de fles te krijgen. Een van mijn handigheidjes is om de papierlaag met opdruk te scheiden van de papierlaag met lijm. Hiervoor maak je eerst het etiket nat via optie 1 of 2 en daarna begin je heel langzaam aan het etiket te trekken zodat het papier splitst. Doe dit heel voorzichtig zodat je als het fout dreigt te gaan altijd nog met het stanley-mes kunt ingrijpen! (https://pinkgron.nl/etikettenafweken.php)

Er bestaat ook een folie dat de voorste papierlaag van het etiket van de fles afneemt. Als laatste redmiddel is dit aan te raden. Maar onder het motto "beter iets dan niets" zeker aan te bevelen. Houdt er rekening mee dat in het plastic waarschijnlijk weekmakers zitten en dat na verloop van jaren het etiket gaat verkleuren. Werking: plak de folie op het etiket, wrijf stevig over het etiket heen met een kurk om de luchtbellen te verwijderen, wacht een tijdje en herhaal deze wrijfactie, waarna het etiket er voorzichtig is af te halen volgens de "splijt-methode" waarbij de afbeelding dan aan de dikke (100 micron) folie blijft zitten en een gedeelte van de papierlaag achterblijft op de fles. Je splijt het etiket dus eigenlijk. Er is ook een variant op de plastic velletjes op maat, nl. bij de Officecentre (waarschijnlijk ook bij veel andere grotere kantoorboekhandels) kun je zgn. "koud-lamineervellen" kopen in A-4 of misschien zelfs wel A-3 formaat. Knip het klevende deel in stukjes en wrijf stevig over het etiket heen met een kurk, waarna het etiket er voorzichtig is af te halen volgens de hiervoor beschreven "splijt-methode ". (https://vinografia.nl/afweken.html)

Probeer ook eens de (lege) fles een tijd in vriezer te leggen. Als de fles uit de vriezer komt onstaat er veel condens. Hierdoor zal in sommige gevallen de lijmlaag loslaten. (https://bieretiketten.nl/?p=etiket-verwijderen)

Zelfklevende etiketten: Etiketten die met folie zijn afgehaald: uitknippen en/of opplakken op wit papier: Let op beschadigingen. Dan op een wit stuk papier plakken en dit uitknippen. Je loopt dan wel kans dat je het etiket beschadigt bij het knippen en je etiket wordt er ook twee maal zo dik van. Het etiket eerst enige tijd tussen 2 vellen "onplakbaar papier" (bijvoorbeeld oude ondergrond van stickervellen) leggen, zodat het plat wordt, daarna insmeren met reukloze talkpoeder en de kleeflaag is weg. Ook kan je er direct talkpoeder op doen en dan het etiket in een oud telefoonboek leggen of zo, zodat dan de bolling eruit kan trekken. (https://vinografia.nl/afweken.html)

Het oudste "etiket" dat ooit is teruggevonden is een 6000 jaar oud Babylonisch cilindervormig zegel dat bedoeld was om een amfora te merken. Heel toepasselijk, en net als we nu nog vaak zien, staat er een groep vrolijke mensen op afgebeeld die nog vrolijker wordt dankzij het gegiste druivensap. Andere cilinders en zegels uit deze periode laten zien dat ook de Egyptenaren wijn konden maken en hoe amfora's werden gemerkt. In het graf van Toetanchamon (1358 - 1349 v. Chr.) waren amfora's aanwezig waarop het jaartal en de wijnmaker vermeld waren. Jammer genoeg is geen enkele amfora zelf bewaard gebleven. Zo komt het dat we het bewijs dat de identiteit van een wijn net zo belangrijk was als de smaak aan de Grieken en de Romeinen danken. De Romeinen bedrukten hun amfora's met de naam van de wijn en de naam van de consul onder wiens regering hij was gemaakt. En, als we Plinius de Jongere mogen geloven, namen sommige wijnmakers al de moeite om verschillende cuvées van elkaar te scheiden. Maar, zoals gezegd, tot ongeveer de twintigste eeuw, werd wijn vervoerd in vaten en was er weinig reden om te etiketteren. Vaak ging de wijn rechtstreeks uit het vat in het glas. Hoewel de vaten wel merktekens hadden, werd hier nonchalant mee omgegaan. Dit leidde vaak eerder tot de naam van de verkoper dan tot de oorsprong van de wijn. In de Middeleeuwen werd wijn geserveerd in aardewerk flessen. Tussen de 13e en de 16e eeuw werd de kwaliteit van deze flessen steeds beter, maar de naam van de wijn werd er niet op vermeld. Dat had ook weinig zin, want de flessen werden voortdurend hergebruikt. Deze flessen zijn eerder de voorlopers van onze decanteerkaraffen dan van de moderne wijnfles. (https://vinografia.nl/geschiedenis.html)     

Het oudste bewijs van een papieren wijnetiket vinden we in Duitsland op een oude fles in het Pfalz-Museum in Speyer. Op het handgeschreven etiket staat "Steinwin, 1631er". Jammer genoeg wordt de authenticiteit wat in twijfel getrokken door een fraaie gelithografeerde kroon die bovenaan het etiket is gedrukt. Lithografie werd pas tussen 1794 en 1798 uitgevonden...! Bij Moét en Chandon kun je flessen bekijken met als etiket "Mousseux Claude Moét", 1741 en 1745. De flessen zijn 200 jaar oud, maar, zoals de Belgische auteur Georges Renoy schrijft in zijn "Les etiquettes du vin" lijkt het handschrift eerder 19e eeuws. Het eerste zekere bewijs van handgeschreven etiketten zijn drie flessen met de etiketten "Gin", "Burgundy" en "Champagne", die afgebeeld worden in "An Election Entertainment" (nr. 1) van William Hogarth uit 1755. Toch was dit soort etikettering waarschijnlijk zeldzaam. Er zijn geen wijnetiketten uit die tijd bewaard gebleven. (https://vinografia.nl/geschiedenis.html)

etiketten hebben als verzamelgebied geen grote betekenis. Daarom zijn er nauwelijks albums en toebehoren te vinden om de etiketten op te bergen. Het meest geschikt zijn fotoalbums met insteekhoezen van 15x10 cm. Maar veel verzamelaars plakken hun etiketten op papieren bladen en bergen die op in ordners. Om de etiketten niet te beschadigen moet men wel de juiste lijm kiezen. Bij grote verzamelingen komt men toch al gauw plaats te kort en nemen de kosten voor nieuwe ordners en albums toe. Een oplossing zou kunnen zijn dat de mooiste etiketten in de ordners/albums komen en de anderen bewaard worden in plastic of pergament zakjes. De manier van sorteren is ook zeer belangrijk. Maar naar welk criterium moeten de etiketten dan worden ingedeeld? Men zou een onderverdeling kunnen maken naar land, regio, Chateau, wijnboer, etc. Het probleem is, dat men zich voor één bepaalde indeling vast moet leggen. Wanneer b.v. iemand een tentoonstelling wil houden met etiketten met dierenthema's, dan helpt een sortering naar Chateaux niet veel. Wanneer men de etiketten opslaat in een electronische databank, kan men daar veel plezier van hebben. Zeker, als ook het gescande etiket daarin wordt opgenomen. In deze virtuele verzameling kan men dan gemakkelijk naar een etiket zoeken. (https://vinografia.nl/verzamelen.html)

Zie bijvoorbeeld: https://bieretikettenverzamelen.blogspot.com/ 

De grote van het etiket doet er niet veel toe, als het maar groot genoeg is voor het vermelden van de wettelijke verplichte onderdelen in leesbaar nederlands. Hieronder een opsomming van de verplichte elementen: Ten eerste moet de tekst op het etiket leesbaar zijn. Welk lettertype en de grootte ervan staat niet letterlijk beschreven in de wet, maar het moet “toegankelijk leesbaar” zijn. Letterlijk staat er:  „leesbaarheid” of „leesbaar”: de verschijningsvorm van informatie, waarmee de informatie visueel toegankelijk wordt gemaakt voor het publiek, en die onder meer wordt bepaald door de grootte van het schrift, de afstand tussen de letters, de afstand tussen de regels, de lijndikte, de kleur, het lettertype, de verhouding tussen de letterbreedte en -hoogte, het oppervlak van het materiaal en het aanzienlijke contrast tussen het schrift en de achtergrond. Bier. Op het etiket moet het product van inhoud vermeld staan, dus letterlijk het woord “bier” moet ergens op het etiket vermeld staan.   Het type bier moet ook worden vermeld op het etiket, dus; Tipel/ Blond/ Saison/ Dubbel etc.   Het alcoholpercentage.   Categorie;  In Nederland kent men het categorieënstelsel. Dit is een methode om het bier in groepen met een bepaald stamwortgehalte te plaatsen. We kennen de volgende categorieën: Cat. Stamwortgehalte S 15,5 of hoger I 11 tot 15,5 II 7 tot 11 III 1 tot 7 Het stamwortgehalte: Het stamwortgehalte is het vaste-stofgehalte van het ongegiste wort. Het wordt uitgedrukt in graden Plato (perc. suiker) Het stamwortgehalte van bier geeft niet altijd aan hoeveel alcohol er in het bier zit. Het alcoholgehalte is afhankelijk van de vergistingsgraad. Als vuistregel kan gelden dat het gew.% alcohol ongeveer 1/3 deel is van het aantal graden Plato. Dit gaat niet op bij bieren met een hogere vergistingsgraad, tot soms wel 95%. Deze vergistingsgraad verkrijgt men door i.p.v. mout, suikers te gebruiken (suiker is 100% vergistbaar). De brouwerij. Ergens op het etiket moet vermeld staan waar het bier gebrouwen is. Ook bij white label of huurbrouw; dit betekent echt waar het bier in de ketel gebrouwen is, niet waar de etiketten geplakt worden ;-)   De gebruikte ingrediënten, met daarbij alle allergenen VET gedrukt. Diverse moutsoorten hoef je niet te vermelden, mout volstaat. Bottelsuiker hoeft ook niet vermeld te worden, deze is bij consumptie immers niet meer aanwezig. Houd je wel aan de volgorde; wat er het meeste in zit vermeld je als eerste, daarna de rest dus bijv; water, mout, hop en gist.   Wijze van bewaren (in elk geval donker en koel)   Waarschuwing voor zwangeren (zie voor voorbeeld “nietvoorzwangeren-logo” op ons etiket)  Glasbak of statiegeld; vermeld op het etiket (eventueel met een embleem/ logo) of er statiegeld op de fles zit, of dat het in de glasbak hoort.   Houdbaarheidsdatum; ten minste houdbaar tot, houdbaar tot, beste voor datum: ,  er zijn verschillende varianten, kies er een.  Volume; de netto-hoeveelheid in de verpakking moet vermeld staan, bijvoorbeeld: 33cl.  (https://www.bieruitbrabant.nl/single-post/2018/01/31/Waar-moet-een-bieretiket-aan-voldoen)

Belcrum naar de bliksem (11%)

Het is net februari 2021 en ik drink een quadrupel van 11% van brouwerij Bliksem. Mondgevoel is wat branderig een scherp randje. De geur was lekker met chocolade en gebrande mout, karamel? De smaak is complex, maar niet wreed. Het is bitter als chocolade, met weinig carbonatie. Ik ben een slechte beschrijver van bier, maar wat vinden anderen?

BROUWERIJ BLIKSEM – WINTER SABBATH (2021) Maple syrup Quadrupel infused with local rum from Breda (BelcRUM) and winter spices.Maple syrup Quadrupel infused with local rum from Breda (BelcRUM) and winter spices. (https://geheimbiertje.nl/product/brouwerij-bliksem-winter-sabbath-2021/)

Een winterbier om de duistere maanden van het jaar er warmpjes bij te zitten. Dit jaar hebben we gekozen een infusie van lokale RUM uit de wijk van ons proeflokaal belcRUM met vanille, laurier, rozijnen en steranijs.Quadrupel met belcRUM en kruiden. 11% (https://www.brouwerijbliksem.nl/product/winter-sabbath-2021-24-33/)

Een winterbier om de duistere maanden van het jaar er warmpjes bij te zitten. Dit jaar heeft Brouwerij Bliksem gekozen voor een infusie van lokale rum uit de wijk van het proeflokaar BelcRUM met vanille, laurier, rozijnen en steranijs. (https://kapiteinbier.nl/products/brouwerij-bliksem-winter-sabbath)

BROUWERIJ BLIKSEM WINTER SABBATH (2021) Brouwerij Bliksem Winter Sabbath (2021) - Quadrupel / 11% vol / 33 cl. De Brouwerij Bliksem Winter Sabbath (2021) is een Maple Syrup quadrupel geinfuseerd met BelcRUM rum uit Breda. (https://www.hop-in.nl/products/brouwerij-bliksem-winter-sabbath-2021)

Van Brouwerij Bliksem: Winter Sabbath De bekende quadrupel Black Sabbath mèt een twist! En wat voor een: een infusie van BelcRum! Ieder jaar maakt Brouwerij Bliksem de Black Sabbath met een andere twist en dit jaar is dat de heerlijke rum BelcRum en verschillende kruiden. Vanaf vrijdag 5 november 2021 staat hij op de tap van Brack en is ie verkrijgbaar bij bierspecialisten en slijterijen door heel Nederland. Limited editon: 3000 flessen, dus op = op. (https://www.belc-rum.nl/)

Brouwerij Bliksem Brouwerij Bliksem uit Breda, een brouwerij waar metal, rock, punk en hardcore de rode draad in het gehele brouwproces is. Zoals de brouwers Sebastiaan en Merijn zelf zeggen “Bier van levensgenieters, voor levensgenieters. Goed bier met een tegendraadse attitude.” In 2014 na een concert van Iron Maiden in Londen werd de bodem voor Brouwerij Bliksem gelegd. Hun ‘Shocking Beers’ hebben verrassende etiketten, met daarop een degustatietip in de vorm van een stevig muzieknummer. De voorkeur ligt bij dikke vette bieren, met een stevige body en een volle smaak, niet voor niks hebben ze al diverse prijswinnende bieren gebrouwen zoals de Grom BBA, Black Sabbath en Hemelvuur. (https://streken.nl/bier/winter-sabbath/)

Early 2014 we, Merijn and Sebastiaan started Bliksem Brewery. We try to create beers that tickle all senses. We like to experiment with various styles and flavours. All of our beers are brewed at Bierbrouwerij Breda, but that is going to change in 2021. In a few months we will open our own brewery at our taproom BRACK beer beer construction. We will transform BRACK into a brewpub, because almost all of our beers will be brewed exclusively for BRACK. We can go crazy on our 600 liter brewhouse. With three 750 liter fermentation tanks we can release at least 2 of 3 new beers each month at BRACK. We have a small bottle line, so a part of each brew can be sold through our webshop. (https://www.brouwerijbliksem.nl/brewery/)

BRACK beer construction is een structurele samenwerking tussen Brouwerij Bliksem, Ramses Bier en Bredase Bomen. Met als uitgangspunt vernieuwende bieren en (h)eerlijk eten met een verantwoord en origineel uitgangspunt. De naam BRACK beer construction is een afgeleide van Backer & Rueb, Ramses, Bliksem en een verwijzing naar de locatie en oprichters. Ook een knipoog naar brak water omdat de locatie aan het water ligt en we bieren schenken die niet altijd in een hokje te plaatsen zijn. Niet zout niet zoet maar iets nieuws. (http://www.brackbreda.nl/)

Over BelcRum Deze rum is uniek, net als de wijk ‘de Belcrum’ in Breda, waarnaar de rum is vernoemd. De wijk is ontstaan in de jaren dertig van de vorige eeuw. Drooggelegd vanuit de polder. De Belcrum is van origine een robuuste arbeiderswijk en nu uitgegroeid tot een eigenzinnig en artistiek middelpunt van Breda, waar een ‘blend’ van mensen zich thuis voelt. Deze kenmerken hebben we speciaal meegenomen in onze receptuur en dat proef je in deze eigentijdse rum.  Over de smaak Hoe ben ik gekomen tot de smaak? Ik ben een rum-liefhebber. Ik drink graag aged rums, maar houd minder van de soms te dominante smaak van eikenhouten vaten waarop veel aged rums zijn gerijpt. Ik wilde een rum die niet te veel is aangezoet met vanille en/ of karamel , deze verdoezelen de pure smaak van rum en overheersen vaak in een cocktail. Het was zoeken naar puurheid in de juiste balans. Ik wilde een rum die puur of ‘on the rocks’ lekker toegankelijk is, een rum die het goed doet in de mix, een rum die overeind blijft in een cocktail. En dat is gelukt, alles komt samen in mijn BelcRum. Deze Caribbean rum blend is uniek en heeft een volle body en een prettige, lange, zachte afdronk. Er zitten jonge, fruitige rums in, maar ook op eikenhouten bourbonvaten gelagerde rums van 3 tot 5 jaar oud. Zeer geschikt om puur te drinken. Ook in de mix met ginger beer of cola, of geshaked in een daiquiri, komt deze blend mooi tot zijn recht!  Batch 1 en 2 en … 3 Op 28 juli 2021 was het zover: distilleren, blenden, bottelen, etiketteren, inpakken. De eerste batch van 600 flessen is een feit! Deze batch was binnen een maand uitverkocht. Wie had dat kunnen verwachten? (https://www.belc-rum.nl/over-belcrum/)

BelcRum wordt geschonken bij BRACK, hét bier proeflokaal van Breda, gelegen in de Belcrum. Bij BRACK draait alles om bier, maar ook voor BelcRum is een plekkie op de kaart, mits er geëxperimenteerd mocht worden met recepten met bier. Lotte en crew zijn aan de slag gegaan en daar zijn deze twee overheerlijke hoptails uit voortgekomen. (https://www.belc-rum.nl/hoptails/)

De quad met rum heeft als naam Winter Sabbath en verwijst daarmee naar de sabbat, de Joodse rustdag, maar waarschijnlijk wordt gezien de metal de band Black Sabbath bedoeld.

In bepaalde stromingen van het christendom is de sabbat de religieuze rustdag naar het voorbeeld zoals deze was voorgeschreven door het vierde gebod van de Tien geboden. Het Hebreeuwse woord sjabbat ("šabbāth", שַׁבָּת) betekent "De dag van rust (of ophouden)", met als gevolg hebbende, ophouden of rusten van arbeid. Dit concept vond een vroege voorganger in het Babylonische sabattu,[1] waar ook het woord vandaan komt.[2] Binnen het jodendom wordt de sjabbat al enkele millennia als rustdag gevierd onder de naam sjabbat. Het instellen van de sjabbat was uit respect voor de dag waarop God rustte na de schepping van de aarde in zes dagen, Genesis 2:2-3. Oorspronkelijk was de verwijzing naar de zaterdag, de zevende dag van de week, of, wat preciezer, de tijdsperiode vanaf vrijdagavond zonsondergang tot zaterdagavond zonsondergang. Later kon de term sabbat binnen het christendom verschillende betekenissen krijgen, afhankelijk van de uitleg/samenhang en de vertaler/spreker.... Sommige christenen, voornamelijk de zevendedagsadventisten, maar ook de zogeheten messiasbelijders en een toenemend aantal andere vrije evangelische gemeenten houden net als de joden ook de zevende dag als de sabbat, de rustdag. Enkele van de redenen uit het Nieuwe Testament zijn als volgt. In Marcus 2:28 en in Matteüs 12:8 wordt door Jezus verklaard: “Zo is dan de zoon des mensen een Heere ook op de Sabbat”. Dit zou er volgens hen een indicatie voor zijn, dat het houden van de Sabbat essentieel is voor het volgen van Christus. Met andere woorden, omdat hij op de zevende dag sabbat hield, is dit de ware dag des Heeren volgens de zevendedagsadventisten. Verder vinden wij in de toekomstige verwijzing naar de verwoesting van Jeruzalem, de aanwijzing van Jezus, “Doch bid dat uw vlucht niet 's winters of op sabbat gebeurt” Zevendedagsadventisten geloven dat dit inhoudt, dat de Christus verwacht dat de sabbat ook na zijn dood zou worden gehouden. Volgens Hebreeën 4:8-11 blijft er een sabbat. Dit wordt zo begrepen dat de joodse sabbat ook voor christenen de heilige dag zou blijven. Het houden van de sabbat wordt gezien als een blijvende plicht zoals in het vierde gebod wordt voorgeschreven. Lucas 23:56 schrijft dat, toen het lichaam van Christus bereid werd door zijn volgelingen, zij rustten op de sabbat voordat hun werk af was.... Sommige christenen beschouwen de zondag als sabbat of als een soort vervanging hiervoor. Al is de oorsprong van zondag als bijzondere dag niet te vinden in een sabbatsgebod, maar verwijst het naar het verlossende werk van Christus die op deze dag opstond uit de dood en zo nieuw leven mogelijk maakte. De zondag blijft wel de eerste dag van de week, maar tegelijk ook de achtste dag. De zevende dag is de Oudtestamentische sabbat. De zondag als achtste dag verwijst ook naar de nieuwe wereld die aanbreekt bij de wederkomst van Jezus Christus. De invoering van de zondag als rustdag binnen het Romeinse rijk vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de Grote. Door Constantijn werd in een edict in 321 n. Chr. zowel aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon. Hierdoor kreeg de zondag meer de functie van maatschappelijke rustdag zoals de sabbat uit het jodendom. Het christendom werd overigens pas decennia later een staatsgodsdienst. Hoewel de dag nog altijd een belangrijke rol speelt in de christelijke week, wordt het woord sabbat nagenoeg niet meer gebruikt (eigenlijk alleen nog in bijbelcitaten). In plaats daarvan spreekt men over de Zondag, zondagsdiensten, zondagsrust, enzovoort. Het woord sabbat wordt ook door christenen gebruikt voor de joodse sabbat. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sabbat_(christendom))

De sabbat (Hebr. sjabbat; Gr. sabbaton; Lat. sabbatum) is de rust van de gedane arbeid, op de laatste dag van de week, de verplichte rustdag voor de Joden. Het houden van de sabbat wordt geboden in het vierde gebod van de Tien Geboden. De Israëliet is verplicht te rusten van zijn arbeid in de afgelopen week; alle arbeid is verboden. De sabbat begint vrijdagavond na zonsondergang en eindigt op zaterdagavond na zonsondergang. De sabbat is een teken tussen God en het volk Israël. Verreweg de meeste christenen nemen de zondag als dag voor rust en kerkbezoek. Voor het volk van God is een toekomstige sabbatsrust. Naast de wekelijke rustdag was elk zevende jaar was voor Israël een sabbatsjaar, een rustjaar, waarin het land rustte: onbebouwd bleef en braak lag. Zie verder bij Sabbatsjaar.  Instelling. God rustte op de zevende dag van zijn scheppingswerken en heiligde die dag, zette die apart.  Het sabbatsgebod is niet ingesteld bij de schepping, maar in Ex. 16:25-30, bij gelegenheid van de gave van het hemelbrood (manna). De Israëlieten mochten zes dagen manna verzamelen en op de zesde dag een dubbel deel voor deze en de volgende dag, want op de zevende dag moesten zij rusten. In Egypte hadden ze geen vrije dag gekend. De sabbat is een gave van God (Ex. 16:29), ten behoeve van mens en dier.  (https://www.christipedia.nl/wiki/Sabbat)

Black Sabbath was een Britse band uit Birmingham die door velen beschouwd wordt als de eerste metalband. De band maakte in de loop der jaren verschillende veranderingen in de samenstelling door, waarin alleen gitarist Tony Iommi een constante bleef.... De groep werd in 1969 opgericht door Tony Iommi en Terence Michael Joseph "Geezer" Butler. Butler speelde oorspronkelijk gitaar maar schakelde over naar basgitaar omdat Iommi niet met een andere gitarist wilde samenspelen. Zanger Ozzy Osbourne werd via een advertentie op het raam van een muziekwinkel uit de buurt gevonden. Bill Ward vervolledigde de groep als drummer. De groep heette oorspronkelijk Polka Tull Blues Band en daarna Earth en speelde vooral covers van bekende bluesrock nummers. Omdat de groepsnaam Earth al door een andere band gebruikt werd, veranderden Iommi, Butler, Osbourne en Ward hun naam in Black Sabbath, naar een horrorfilm van Mario Bava die in de bioscoop tegenover de studio werd vertoond tijdens de opnamen voor hun titelloze debuutalbum. In 12 uur tijd leverden ze een plaat af met donkere teksten en muziek; hoofdzakelijk blues en hardrock. Het album stond recht tegenover de flowerpowercultuur en werd razendsnel populair. Er werd gebruik gemaakt van de tritonus, wat het geluid een duisterder kantje gaf. Black Sabbath was de eerste groep die zo duidelijk het occulte in zijn teksten verwerkte, en lag hiermee aan de basis van de heavy metal. De opvolger Paranoid volgde nog in hetzelfde jaar, en verkocht nog beter. Het titelnummer betekende in 1970 de definitieve doorbraak. De klassieke formatie van Black Sabbath hield het 8 albums vol tot 1979, toen Ozzy Osbourne na de opnames voor Never Say Die uit de band werd gezet wegens overvloedig drank- en drugsgebruik. Hij startte een succesvolle solocarrière en bleef live Black Sabbath-nummers spelen. De band zat in een diepe crisis, maar zanger Ronnie James Dio, die net uit de band Rainbow was gestapt, deed met Heaven and Hell (1980) en Mob Rules (1981) het tij weer helemaal keren. Na het album Heaven and Hell verliet Bill Ward de groep en werd hij vervangen door Vinnie Appice. Nadat Dio ervan verdacht werd stiekem te sleutelen aan de mix van het livealbum Live Evil werd hij uit de groep gezet. Hij nam Appice mee om de succesvolle band Dio te vormen. Met ex-Deep Purple-zanger Ian Gillan werd het album Born Again (1983) gemaakt. Bill Ward keerde terug als drummer maar ging niet mee op tournee; Bev Bevan van Electric Light Orchestra werd aangetrokken als invaldrummer. Na afloop van de tournee hielden zowel Ian Gillan als Geezer Butler het voor gezien. Gillan keerde terug bij Deep Purple en zei prettige herinneringen te bewaren aan zijn Black Sabbath-periode;[1] Butler stichtte The Geezer Butler Band en voegde zich in 1988 bij Ozzy Osbourne voor diens wereldtournee No Rest For The Wicked. Black Sabbath zat op het dieptepunt van zijn populariteit en werd overschaduwd door de solocarrières van Ozzy en Dio. ... Het album 13 verscheen in juni 2013. Op 17 juni van dat jaar werd bekend dat het album in Groot-Brittannië op nummer 1 binnenkwam. Daarmee vestigden ze een record met een interval van bijna 43 jaar tussen twee topnoteringen. Op 19 juni kwam Black Sabbath met dit album voor het eerst in hun carrière op nummer 1 in de VS Billboard. Op 29 juni 2014 was Black Sabbath, na 16 jaar afwezigheid, headliner op Graspop Metal Meeting. Op 28 januari 2017 overleed Geoff Nicholls op 68-jarige leeftijd. De toetsenist leed aan longkanker. Op 4 februari 2017 gaf de groep een slotconcert in Birmingham.[3] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Black_Sabbath)

Oat heb ik weer...

Dat heb ik weer. Dacht ik een oatmeal stout van Homeland te gaan drinken... 

Ik dacht daarbij o.a. aan iets zoals Highland Brewing Oatmeal Porter... This smooth-bodied oatmeal porter offers a full mouthfeel, with roasted notes and a touch of cereal sweetness. Slightly nutty and less intense on coffee flavor than others in the style, this is an unfussy ale that blends into the background at gatherings but remains reliable pint after pint. Paired with sharp cheddar, Shepherd's pie or raspberry sorbet, it's just a delight to drink. JOHN HOLL (https://www.winemag.com/buying-guide/highland-brewing-oatmeal-porter/)

De eerste ongezien slok uit het blik was wat wrang, dus toch maar inschenken voor een betere smaakbeleving.  Blijkt het bij het inschenken een blond bier te zijn! dus ik dacht eerst aan een brouwfout of een pale stout (!?), maar nee het is een All Oat Ale. 

Wat is dat nu weer? Het smaakt in ieder geval wrang. Te wrang voor mijn smaak. Het mondgevoel vind ik ook tegenvallen. De kleur (troebel geel) vind ik mooi. Doet me denken aan een (mier)zoette NEIPA. Het witte schuim verdwijnt snel. De koolzuur is ook niet echt aanwezig. Ik weet niet echt wat ik er van moet vinden. Het bier heeft wel smaak. Ik vind het niet lekker, maar ik kan me wel voorstellen dat ik het zou kunnen gaan waarderen. Voorstellen dat kan ik trouwens slecht. Ik stel me soms voor waarbij ik de naam van de ander herhaal. 'Toevallig dan heten we hetzelfde'  Nou nee ik heet niet zo, maar herhaalde gewoon de naam. 

Wat is dat trouwens voor naam Homeland? Doet me denken aan die TV-serie.

Homeland (stylized as HOMƎLAND) is an American espionage thriller television series developed by Howard Gordon and Alex Gansa based on the Israeli series Prisoners of War (Hebrew: חטופים, romanized: Hatufim, literally "Abductees") which was created by Gideon Raff,[1][2] who serves as an executive producer on Homeland. The series stars Claire Danes as Carrie Mathison, a CIA officer with bipolar disorder, and Damian Lewis as Nicholas Brody, a Marine Corps Scout Sniper. Brody was held captive by al-Qaeda as a prisoner of war, and Mathison becomes convinced that he was "turned" by the enemy and poses a threat to the United States. The series storyline grows from this premise, together with Mathison's ongoing covert work. (https://en.wikipedia.org/wiki/Homeland_(TV_series))

De serie is bedacht door Howard Gordon (24) en Alex Gansa en wordt geproduceerd door Fox 21 en Showtime Originals. De serie is gebaseerd op de Israëlische televisieserie Hatufim, ook bekend als Prisoners of War, welke bedacht is door Gideon Raff. Claire Danes speelt in de serie Carrie Mathison, een CIA-agent die ervan overtuigd is dat een Amerikaanse marinier een spion is voor Al Qaida. Deze marinier is acht jaar lang krijgsgevangene geweest van Al Qaida en is in de ogen van de CIA een bedreiging voor de nationale veiligheid. De serie ging in de Verenigde Staten op 2 oktober 2011 in première.[1] Op 11 februari 2018 werd het zevende seizoen vrijgegeven. Het achtste en laatste seizoen werd begin 2020 uitgezonden. In Nederland werd de serie vanaf het eerste seizoen door BNN uitgezonden. In België begon 2BE vanaf 7 januari 2013 met het uitzenden van Homeland. De serie was eveneens tot 31 december 2021 te zien op Netflix. Momenteel is de serie te bekijken op Disney+. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Homeland_(televisieserie))

Wie had als kind kunnen denken dat zo'n kindertekenfilmmerk zich zou gaan bezighouden met dat soort series.... Maar goed we hebben het niet over megalomane mediaorganisaties, maar over bier. 

Brouwerij Homeland werkt vanuit een rijke geschiedenis en een historisch besef aan een eigentijdse brouwerij en bierassortiment. Met een onafhankelijke eigenzinnigheid verrassen we onze klanten uit alle windstreken met een nieuwe wereld van bier. De brouwerij In 2015 zijn Koen Vollaers en Joost Carlier op de oude Marinewerf in hartje Amsterdam een brouwerij begonnen waar het voor iedere bierliefhebber prettig thuiskomen is; Brouwerij Homeland. Eind 2017 heeft brouwerszoon Bart Maes zich door dit illustere duo dronken laten voeren en was het driemanschap een feit. Als hedendaagse vrijbuiters en avonturiers voelen zij zich helemaal thuis op deze historische locatie waar inmiddels een hypermoderne brouwerij is neergezet. Ambacht, innovatie en brouwpassie zorgen hier voor een bijzonder assortiment aan bieren dat elk jaar weer uitgebreid en verbeterd wordt. De brouwers Stoere kerels met liefde voor smaak en brouwketels die het avontuur niet schuwen bij de receptuur en het brouwen van onze ambachtelijke craftbieren. Samen met de rest van de bemanning zorgen de brouwers dat de brouwpassie altijd te proeven is in onze bieren. En met succes! Dit jaar hebben onze bieren 2 gouden en 2 zilveren medailles gewonnen bij The Dutch Beerchallenge! We waren de brouwerij met de meeste medailles. Proost! (https://brouwerijhomeland.nl/onze-brouwerij/)

Niet 1, niet 2, niet 3 maar 4 medailles bij de Dutch Beer Challenge voor Brouwerij Homeland! Goud voor Lorre, Goud voor Scheepsbok, Zilver voor Katzwijm en Zilver voor Brassers Blond. (https://brouwerijhomeland.nl/)

Bij Homeland koersen we bij het brouwen op gevoel, kennis en het avontuur. Onze brouwers laten zich graag inspireren door de nieuwste brouwtechnieken, ingrediënten en alternatieve processen, die bijdragen aan de ultieme smaaksensatie voor alle ambachtelijke bieren die we bij Homeland brouwen. ... Onze hele brouwerij draait bijvoorbeeld niet op gas maar op elektrische stoomgeneratoren die, net als alles op het Marine terrein, draaien op groene stroom. Zelfs onze vorkheftruck rijdt elektrisch. ... Wij maken tijdens het filteren, het scheiden van de wort van de mouten, gebruik van een Meura Mashfilter. Met deze technologie halen we op een veel efficiëntere manier alle bruikbare bestanddelen uit de mout en zodoende hele bijzondere bieren brouwen. Bovendien wordt ook nog eens 30% op de benodigde mouten bespaard, een enorme winst voor het brouwproces én het milieu.  Met trots kunnen we melden dat wij een van de drie craftbier brouwerijen in Nederland zijn, die deze machine bezitten. Het residu wat overblijft na het filteren, de ‘bostel’, bevat trouwens nog ontzettend veel voedingswaarde. De varkens van Boerderij Lindenhoff zijn er blij mee! ... In de brouwerij voeren wij actief water- en warmtemanagement. Naast zo min mogelijk water te verliezen en te gebruiken tijdens het brouwen, afvullen en schoonmaken, wordt gebruikte warmte ook weer opgevangen. Zo wordt het koude water gebruikt voor het terug koelen van warm bier en direct opgevangen en weer teruggeleid naar de boiler. Dit warme water wordt voor de volgende brouw gebruikt om zo energieverlies te minimaliseren.... Brouwerij Homeland is, als eerste van Amsterdam en 1 van de eerste van Nederland, trotse eigenaar van een blikkenlijn. Blik heeft vele voordelen ten opzichte van fles; blik is volledig recyclebaar en een stuk duurzamer dan fles. Daarbij laat blik geen lucht of licht door, waardoor het beter is voor de kwaliteit van het bier. Wij geloven dat bier in blik de toekomst van craft beer is. (https://brouwerijhomeland.nl/duurzaam-brouwen/bier-brouwen/)

Kon je maar een blik in de toekomst werpen om te zien of die verpakking gaat aanslaan. Als ik de laatste slokken uit het blikje mijn mond in laat druppelen voel ik een (r)istig iets. Alsof er wat gist of hopgruis op de bodem lag.   

Als ik trouwens kijk bij de bieren die ze brouwen dan staan daar speciale bieren bij de specials (logisch eigenlijk). Wat te denken van een triple NEIPA of een sour? 

Kraken Triple NEIPA specificaties alc.: 10%, ibu: 30, ebc: 22 Driedubbel gebrouwen troebele en hoppige Tripel NEIPA van 10%. (https://brouwerijhomeland.nl/onze-bieren/)

Wegtrekker Sour specificaties alc.: 6%, ibu: 22, ebc: 8 Een zomerse fris-zure dorstlesser die alle zintuigen prikkelt.(https://brouwerijhomeland.nl/onze-bieren/)

Klapgijp #5 Stout specificaties alc.: 11%, ibu: 55, ebc: 98 Ons Melkmeisje gerijpt op oude Plantation Rum vaten. (https://brouwerijhomeland.nl/onze-bieren/)

Havermeester All Oat Ale specificaties alc.: 4%, ibu: 30, ebc: 6 De hoppen Galaxy, BRU1 en Vic Secret geven een bijzonder aroma. (https://brouwerijhomeland.nl/onze-bieren/)

De Havermeester is trouwens uit de vaart genomen. Waarom zouden ze het niet meer brouwen?

Havermeester All Oat Ale Brouwerij Homeland trapt de zomer af met een unicum: een hazy pale ale gebrouwen met 100% haver. Havermeester is een bier met een lichtbittere en heerlijke fruitige afdronk om je in tropische sferen te brengen. Komt dat zien! Een bier zoals de Havermeester heb je nog nooit eerder gedronken. Hij is gebrouwen met 100% naakte haver, een bijzondere en exlusieve haversoort zonder kaf, die voor ons wordt gemalen door traditionele windmolen de Zandhaas. Zijdezacht Zonder MEURA-filter is dit brouwsel onbegonnen werk, maar zelfs met dit filter hadden we er onze handen vol aan. In de maisch hebben we enzymen toegevoegd voor de omzetting van zetmeel naar suiker, en het filteren duurde tot in de kleine uurtjes. Maar het resultaat mag er zijn: een bier met een zijdezacht mondgevoel met een bittere afdronk. De hoppen Galaxy, BRU1 en Vic Secret geven een bijzonder aroma met tonen van ananas. Een smaakvol en bijzonder bier, waar je er met 4% alcohol gerust nog 1 van kan drinken. ... Untappd "Lichtbittere bite, fruitig en vooral erg ZOMERS." biersoort All Oat Ale ingrediënten haver, water,  hop, gist, specificaties alc.: 4%, ibu: 30, ebc: 6 (https://brouwerijhomeland.nl/bier/ale/havermeester/)

Zijdezacht mondgevoel??? Nou daar is niks meer van te merken...

Op het blik staat ook nog informatie. Het is gelukkig zo'n wikkel-etiket, dus het kan bij mijn etikettenverzameling. 

KOMT DAT ZIEN! Brouwer Homeland pt de zomer af met een unicum: een hazy pale ale gebrouwen met 100% haver. WAYO! Havermeester is een bier met een lichtbittere en heerlijke fruitige afdronk om je in tropische sferen te brengen. 

Nou het brengt me niet in tropische sferen, maar gedurende de 33 cl. is mijn waardering wel gegroeid. De smaak en mondgevoel zijn op zich een uitdaging, maar wel goed te doen. 

Als ik zoek op Havermeester vind ik enkel wat info over havenmeesters.

Een havenmeester, in België ook havenkapitein genoemd, is een functionaris, in dienst van de overheid of van een geprivatiseerd havenbeheer, die belast is met het toezicht op het veilig en economisch gebruik van een haven. Dat kan een zee- of een binnenhaven zijn. Eventueel heeft hij ook het toezicht over vaarwegen, die de haven toegankelijk maken. Door de grote verschillen tussen havens in aard en omvang, is de functie van havenmeester zeer divers. Hij of zij ziet over het algemeen toe op veiligheid, bevaarbaarheid en technische staat van een haven en regelt het gebruik ervan door de scheepvaart. Tevens ziet hij er op toe dat de vaargeul voldoende diep is, dat de kade goed is afgewerkt en dat schippers ordelijk aanmeren. Ook veel jachthavens hebben een havenmeester. In de grotere havens is de havenmeester over het algemeen een ambtenaar. In de grotere havens wordt de taak van de havenmeester ook steeds meer door diverse functionarissen bekleed. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Havenmeester)

Wel vind ik info over oat ale!?

THE BLENDER OAT ALE 500 ml bottle   ABV: 7.25%  IBUS: 25 Appropriately named 'The Blender', Kirk's first foray into recipe development predominantly features malted oats. Deep amber in colour, drinking as smoothly as a breakfast shake. You won't realize til you stand up that it's 7.25% ABV. Pleasant Valley Hops Ontario cluster hops balance out the maltiness with mild floral undertones. (https://parsonsbrewing.com/products/the-blender-oat-ale?variant=37999483093188)

I don't know how many of you are as fascinated as I am by historical brewing manuals, but while searching for information about a lost style known as Yorkshire Oat Ale, I've just stumbled upon a couple that I wasn't previously aware of which are readable in their entirety via Google Books, so I thought I'd share them. The complete practical brewer; or ... - Google Books The town and country brewery book ... - Google Books Definitely some interesting reading in there for those so inclined. Yorkshire oat ale, which as I said led me to these, is a really interesting recipe, particularly as the malted oats don't seem to have been mashed per se, but rather left to stand in cold soft water for twelve hours. There's a related recipe from the era for Edinburgh Oat Ale, wherein the oat malt was mashed conventionally. Both versions were lightly hopped, and the Edinburgh version seems to have had a very high original gravity. Anyone have any guesses as to how an all-oat malt ale would taste? I'm damn curious and I may try it out in the near future. Special bonus off-the-wall historical recipe: The Project Gutenberg eBook of The American Practical Brewer and Tanner, by Joseph Coppinger I posted this link in another thread but I just wanted to draw attention to the fact that it contains a recipe supposedly of Swiss origin that includes rice, mustard, and a good amount of lean beef. It'll take a brewer more adventurous than I to try out that one, but if anyone's crazy enough I'd love to hear about it. (https://www.homebrewtalk.com/threads/oat-ale-and-a-couple-of-sources.134280/) 

Toch weer iets nieuws geleerd, de have-ale bestaat als bierstijl. Al ishet wellicht een niet al te eenvoudige en dus populaire stijl...