Dutch triple (9,2%)

Laatst dronk ik weer een lekkere tripel. Het was de Dutch Triple: een gedryhopte triple met STERK karakter volgens het etiket. Volgens mij bedoelen ze de smaak, want die is stevig en lekker! Als ik de website https://dutchbeerbrewery.nl/ opzoek staat er "Binnenkort meer info op deze pagina." tja als ik dan verder zoek vind ik erg weinig:

The Power of Three: The Dutch Triple Helix Approach Powers AI The Dutch are finding AI solutions for the future through collaboration... Recognizing that AI  is one of the key drivers of opportunity in the 21st century, the Dutch government launched its Strategic Action Plan for AI in 2019. The strategy acknowledges that AI is a huge asset in economic growth and that it can help us solve many problems of the future, but that the technology also comes with its challenges. Through the strategy, the Dutch government aims to capitalize on the societal and economic opportunities presented by AI, as well as safeguarding the public interests of AI, thus contributing to prosperity and well-being. The key to reaching this goal is collaboration. To foster ideal conditions for innovation, the Dutch traditionally take a triple helix approach, where government, business and academia join hands to find solutions for the future. Public-private partnerships (PPP) are the Dutch way of driving success in research and development. And this also goes for AI. To stay at the forefront of AI development, the Netherlands set up intensive PPPs, ensuring the country can make a difference on the European playing field and in global markets. (https://investinholland.com/news/the-power-of-three-the-dutch-triple-helix-approach-powers-ai/)

Paul Verhoeven's "Triple Dutch" trilogy by CountRonin | created - 26 Feb 2020 | updated - 05 Mar 2021 | Public Action | Sci-Fi | Thriller... 1. RoboCop (1987) 16 | 102 min | Action, Crime, Sci-Fi... In a dystopic and crime-ridden Detroit, a terminally wounded cop returns to the force as a powerful cyborg haunted by submerged memories. ... 2. Total Recall (1990) 16 | 113 min | Action, Adventure, Sci-Fi... When a man goes in to have virtual vacation memories of the planet Mars implanted in his mind, an unexpected and harrowing series of events forces him to go to the planet for real - or is he?... 3. Starship Troopers (1997) 16 | 129 min | Action, Adventure, Sci-Fi ... Humans in a fascist, militaristic future wage war with giant alien bugs. (https://www.imdb.com/list/ls092017677/)

Tja dat gaat niet over bier, maar AI en films. Ik zocht info over de triple.

Tripel is een vrij zware biersoort met een alcoholpercentage tussen 7% en 10%. Door de toevoeging van suiker zijn de smaken zoetig. Deze toevoeging zorgt trouwens ook voor het hoge alcoholpercentage. De kleur van tripel is goudblond en dus lichter dan dubbel bier en quadrupel bier. (https://www.gall.nl/bier/soorten/tripel-bier/)

Een tripel is een meestal goudkleurig en zwaar bovengistend bier. Het alcoholpercentage ligt tussen de 7 en 11%. Dit hoge alcoholpercentage ontstaat doordat er veel mout wordt gebruikt en er veel suikers worden vergist. (https://www.biernet.nl/algemeen/biersoorten/tripel)

A triple, sometimes spelled trippel or tripel, usually is a golden beer ranging from 8% to 9.5% (although there are some that go much higher).  Triple is probably the most famous and commonly copied of the Trappist styles. Westmalle is considered to be the “king” of the triples and is fairly easy to find.  Chimay White is also a great example. (https://ithinkaboutbeer.com/2013/03/19/q-ale-why-are-they-called-dubbel-tripel-quad-etc/)

Tripel is a term used by brewers mainly in the Low Countries, some other European countries, and the U.S. to describe a strong pale ale, loosely in the style of Westmalle Tripel.[1] The origin of the term is unknown, though the main theory is that it indicates strength in some way.[2] It was used in 1956 by the Trappist brewery, Westmalle, to rename the strongest beer in their range, though both the term Tripel and the style of beer associated with the name (strong pale ale), were in existence before 1956.[2] The style of Westmalle's Tripel and the name was widely copied by the breweries of Belgium,[3] and in 1987 another Trappist brewery, the Koningshoeven in the Netherlands, expanded their range with a beer called La Trappe Tripel (https://en.wikipedia.org/wiki/Tripel) 

Waar de term tripel vandaan komt is niet helemaal bekend. Bekendste verklaring is toch wel dat tripel de kracht van het bier aangeeft. De naam ‘tripel’ werd voor het eerst gebruikt in 1936 door de Trappistenbrouwerij in Westmalle. Ze brouwden toen hun sterkste biertje voor de opening van hun nieuwe brouwzaal. De naam tripel werd hierna overal gekopieerd en verspreide zich zo van merknaam tot soortnaam. Andere producten die nu ook onder de naam Tripel bier vallen zijn Hertog Jan Tripel, La Trappe Tripel en Affligem Tripel. Waar tripel bier vandaan komt valt dus niet te betwisten. Dat was bij Trappistenbrouwerij Westmalle. Hier brouwde Hendrik Verlinden van brouwerij Drie Linden in het begin van de jaren 1930 samen met de trappisten het eerste blondkleurige tripel bier, wat toen nog super bier werd genoemd. Dit superbier werd zo genoemd door z’n (super) sterke karakter. Het recept was gebaseerd op een blond bier dat de monniken sporadisch brouwden sinds 1931. Superzware bieren werden al langer gebrouwen, maar waren altijd donker gekleurd. En zo kom je ze nu nog steeds tegen. Vandaag de dag wordt tripel overal gedronken maar Nederland en België zijn de grootste producenten en afnemers.  (https://www.gall.nl/bier/soorten/tripel-bier/)

The term Tripel comes from the Low Countries (now Netherlands and Belgium); though the origin of the term is unknown. The two main theories are that it indicates strength, either by a series of marks, such as crosses, on a cask - X for the weakest strength, XX for medium strength, and XXX for the strongest beer, or by reference to the original gravity of a beer which roughly corresponds to 3% abv, 6% abv or 9% abv.[2] According to brewing historian Michael Jackson, the first golden strong pale ale associated with the term was brewed by Hendrik Verlinden of the Drie Linden (Three Lindens) brewery in the early 1930s, when ale brewers were looking to compete with the pale lagers from Plzeň.[2][6] Verlinden had an association with the Trappist brewery, Westmalle, assisting them with brewing,[7] and becoming the only secular brewer allowed to carry the Trappist Beer designation.[8] In 1933, Westmalle released a beer under the name Superbier; this was the year after Verlinden produced a golden strong pale ale for his own brewery, the Witkap Pater (now known as Witkap Tripel, produced by the Slaghmuylder Brewery).[9] It was a strong blonde ale and was very likely based on a blonde beer the monks had been brewing sporadically since 1931. In 1956 they renamed it Tripel, and the popularity of that brand ensured the name is still strongly associated with the Westmalle brewery,[10] though both the term Tripel and the style of beer associated with the name (strong pale ale), were in existence before 1956.[2] In 1956, the recipe was modified by the head brewer of Westmalle, Brother Thomas,[11] by the addition of more hops, and it then took on the name Tripel. It has remained essentially unchanged since. Tim Webb in his Good Beer Guide to Belgium says that some of the pre-1956 beers called Tripel were dark, in contrast to modern beers using the term.[12] (https://en.wikipedia.org/wiki/Tripel)

Een tripel is vaak een zwaar bovengistend bier met hergisting in de fles. De complexe smaak dankt tripel aan de typische gist die is toegevoegd aan het product. Ook de hop en mout dragen bij aan de bitterheid. De hoeveelheid mout is spreekwoordelijk 3 keer hoger dan een normaal trappistenbiertje. Het alcoholpercentage ligt tussen de 7% en 10%. Hoe het komt dat dit percentage zo hoog is? Doordat suiker of glucose wordt toegevoegd bij het brouwen. Dit verhoogt het alcoholpercentage en draagt bij aan de zoetige smaak van tripel bier. Heel verraderlijk!  (https://www.gall.nl/bier/soorten/tripel-bier/)

 a X indicated a single, XX a double, XXX a Triple, and XXXX a quad.  It’s in this tradition that these beers most likely got their names. The MBAA (Master Brewers Association of the Americas) provides a more technical theory on how these beers earned their name based on the parti-gyle system of mashing.  In this system, you drain off your first running of wort and keep it separate   This leads to a first running with a fermentable sugar content of about 22.5%.  The second wash (after the first has completely drained) would be less strong at around 15%.  The final wash would end up with a sugar content of about 7.5%.  Now if you work backwards, the double has 2x’s the sugar as the single and the triple has 3x’s the sugar as the single.  Essentially, you’d have 3 beers of 3 different strengths brewed from one mash.  While most people no longer use this system (they blend all the washes together), it might be a good historical explanation on how these styles got their names. Some of the more common and erroneous theories revolve around the idea that a double has 2x’s the malt of a single and a triple, 3x’s the malt of a single.  Or that they’re double or triple fermented.  If this were the case, the alcohol levels would be significantly higher as “pounds of extract collected is linear,” according to Jamie Emmerson, Executive Brewmaster of Full Sail Brewing.  He believes the most likely reason involves ancient methods of brewing based around the above mentioned “parti-gyles” system.  Jamie also contacted one of his Belgian brewing friends and this is what he said: “As far as I’m informed, this old designation was in the abbeys for the strength of the beer (and hence the strength of the wort used to make it).  “Double” made with stronger wort and “Triple” with even stronger wort.  The “Petite Bière” (litterally “Small Beer”) was made from the last sparging water and was a light beer for local consumption of the monks themselves. Today these are only marketing words. It is pretty much referred that the “Double” are rather dark beers somewhere in the 6-8° alcohol and “Triple” are rather pale beers with higher alcohol contents (8° and above). But there is no strict rule for that. And this is also often confused with “double fermentation” and “triple fermentation” (fermentation/ageing/repitching in bottle) which are even more only marketing fancy words.” (https://ithinkaboutbeer.com/2013/03/19/q-ale-why-are-they-called-dubbel-tripel-quad-etc/)

Leuk, al die achtergrondinformatie over deze bierstijl, maar wat is over Dutch Triple te zeggen?

Op https://untappd.com/b/dutch-beer-brewery-dutch-triple/4957491 vind ik een hoop foto's en vermeldingen van het bier. Jammer dat er weinig achtergrond bij staat . 

Maar eerlijk is eerlijk het bier is lekker, met een kruidige smaak. Zeker de moeite waard! Maar wat is het achtergrondverhaal? Bij de KvK vind ik enkel Dutch Beer Concepts Brewery B.V. en Beer Broker Dutch Brewery XL Beer B.V. Groothandel.  Via Google kom ik nog tegen: Kompaan - Dutch Craft Beer Company, waar is Dutch beer brewery?

Blønd

D'N DRUL VERRASSEND BLØND TRIPEL33 cl Seien Sie der Erste, der dieses Produkt bewertet SOFORT VERFÜGBAR! ... BESCHREIBUNG D'n Drul Verrassend Blønd Tripel is een speciaalbier die afkomstig is uit Groesbeek, een plaatsje vlakbij de grens tussen Nederland en Duitsland in de provincie Gelderland. Het receptuur van deze tripel is gebaseerd op tripelbieren uit België, die bekend staan om hun volle en zoete smaak. Accenten van koriander voeren de hoofdtoon in zowel de smaak als in het aroma, ondersteund door invloeden van granen, mout en hop. Ook zul je fijne zoete tonen proeven die de onderliggende toets voeren. Het bier is amber van kleur en wordt gebotteld in een fles met een inhoudsmaat van 33cl. D'n Drul Verrassend Blønd Tripel heeft een alcoholpercentage van 8.5%. (https://www.drankgigant.de/d-n-drul-verrassend-blond-tripel.html)

Ik schenk het bier in en zie een zeer fijn schuim. Gebroken wit? De kleur van het bier is wat donkerder dan ik had verwacht. Het is inderdaad amber en niet blond (wat ik had verwacht). De smaak is ook opvallend  

Het etiket doet denken aan Vikingen. Dus ik dacht dat er honing in zou zitten. Maar dat zit er niet in. Er zit wel opvallend veel koriander in. De smaak is niet vies. Al is het geen hopbitterheid of moutigheid die overheersen.  

Brouwerij Brouwerij d'n Drul Biernaam op etiket Verrassend Blønd Tripel Omschrijving #2103 / tht 06-2024 Type Flesetiket Inhoud 33 cl Jaar 2021 Alcohol 8,5 (https://bieretiketten.nl/?p=details&t=etiket&e=97950)

Steenuil

De steenuil is de bekendste van de kleinere uilensoorten. In ons land is hij van oudsher een bekende verschijning in vooral kleinschalig agrarisch cultuurlandschap. De steenuil schuwt de menselijke omgeving niet en broedt vaak op boerenerven, vooral als deze voldoende natuurlijke variatie bieden. Dan kan een steenuil op een klein oppervlak alles vinden wat hij nodig heeft. Vanaf paaltjes of andere verhogingen zoekt de steenuil naar voedsel en vliegt daar in golvende vlucht op af. (https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/steenuil)

De steenuil is nauwelijks groter dan een merel maar oogt toch wat forser door z’n opgezette veren. Het verenkleed is overwegend bruin tot grijsbruin met witte streepjes en druppelvormige vlekken. Opvallend zijn de felgele ogen en lichte ‘wenkbrauwen’. Het achterhoofd lijkt een kopie van het voorhoofd met toegeknepen ogen. In rust is zijn postuur gedrongen, bij waakzaamheid rekt de uil zich uit. Niet altijd zichtbaar zijn de lange, bevederde poten. GELUID Laag fluitende baltsroep, wel echt uilachtig,"kiew-kiew-kiew". Verder veel andere roepen. (https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/steenuil#Herkenning)

De steenuil (Athene noctua) is een kleine gedrongen uil met gele ogen en witte wenkbrauwstrepen. ... De steenuil is een kleine gedrongen uil van ongeveer 21 tot 27 cm lang en met een spanwijdte van ongeveer 55 cm. De bovenzijde is bruingrijs, dicht witgevlekt en -gestreept. De onderzijde is lichtgrijs met donkere brede strepen. De steenuil heeft een onduidelijke sluier en een afgeplatte, brede kop met gele ogen. In de vlucht vertoont de bovenzijde witte druppelvormige vlekken. De vleugels zijn kort en rond. De staart is kort. De vlucht is golvend als die van een specht.[2] De steenuil is op de dwerguil na de kleinste uil in de Benelux. Het mannetje wordt ongeveer 180 gram, het vrouwtje wordt 200 gram. ... De steenuil leeft solitair. Hij zit - ook overdag - veel op daken, telegraafpalen, in een knotwilg of op een weidepaaltje en wipt en buigt bij verstoring. De vogel wordt dankzij zijn kleine formaat weinig opgemerkt. Hij maakt wel veel lawaai, met name van oktober tot februari is zijn roep vaak te horen. Deze bestaat uit een schel en fluitend 'kieuw-kieuw', 'koewiet' of 'kwief'. Bij het nest klinkt de roep als 'kiff, kiff' of 'kef, kef'. De zittende vogel roept een langgerekt 'hoe.....k', dat gemakkelijk is na te bootsen, waarop de partner antwoordt, vooral in de schemering.[2] ... Het voedsel van de steenuil is aangepast aan zijn grootte: hij vangt wel muizen als hij kan, maar ook veel regenwormen, kevers en andere insecten en kikkers of jonge vogels. Soms verrast de steenuil prooien die relatief groot zijn ten opzichte van zijn eigen formaat, zoals ratten. Hij heeft verschillende jachttechnieken, zoals observeren vanaf een paaltje, over de grond lopen en rennen of jagen vanuit een lage vlucht. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Steenuil)

De Steenuil jaagt grotendeels in de schemering en 's nachts. Zomers, vooral tijdens de broedperiode, wordt overdag ook gejaagd. De jaagmethode hangt af van het soort biotoop. Op plaatsen waar de vegetatie kort is, wordt lopend, huppend en soms rennend gejaagd op insecten en wormen. Veelal jaagt de Steenuil vanaf vaste uitkijkposten, zoals paaltjes en overhangende takken. Af en toe wordt in lage vlucht, zwevend of biddend gejaagd. De Steenuil is een voedselopportunist: hij heeft een breed voedselpakket en kan zich goed aanpassen aan de locale voedselsituatie. Op het menu staan kleine zoogdieren (vooral Veldmuis), vogels, amfibieën, reptielen, insecten, wormen, slakken en zelfs aas. Regenwormen en insecten vormen met 75% het hoogste aandeel van het voedsel van de Steenuil. In de winter worden vooral muizen gevangen. De braakballen van de Steenuil zijn smal (32 x 13 mm) en bevatten onverteerbare voedselresten. (https://waarneming.nl/species/34/)

De uil van Athene werd meestal afgebeeld als steenuil, zoals bijvoorbeeld op oude Atheense munten uit de vijfde eeuw v.Chr.[7] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Steenuil)

De uil van Athene is een kleine uil die in de Griekse mythologie Pallas Athena, de godin van de wijsheid, vertegenwoordigt of vergezelt. In de Romeinse mythologie is het equivalent de uil van Minerva, Athene's syncretische incarnatie. De uil was in de klassieke oudheid een symbool van kennis, wijsheid en scherpzinnigheid. ... De reden waarom de uil werd geassocieerd met Pallas Athena of met de wijsheid is onbekend. Mogelijk heeft Pallas Athena haar oorsprong in de paleisgodin uit de Minoïsche beschaving, die vaak werd geassocieerd met vogels.[1] Volgens de archeologe Marija Gimbutas gingen de wortels van Pallas Athene nog verder terug en stamde zij af van een Europese vogel- en slanggodin uit de kopertijd.[2] Enkele mythologen denken dat de oorsprong recenter was en vinden een mogelijke aanwijzing in de legenden over de oorsprong van de stad Athene, waar Pallas Athena de beschermgodin van was. Deze legenden gewagen namelijk van veel steenuilen in die regio. Weer anderen opperden dat de Grieken de uil mogelijk associeerden met een alziende wijsheid, daar de uil uitstekend in het donker kan zien.[3] ... Athene's uil werd in Athene meestal afgebeeld als een steenuil (Athene noctua); het uilengeslacht Athene dankt hieraan zijn naam. Afbeeldingen van de uil werden gebruikt op vazen, schalen, amforas en andere kunstvoorwerpen.[3] Vanaf 510 v.Chr. verscheen de uil op de voorzijde van de Atheense geldstukken. De tetradrachme werd door de Grieken na verloop van tijd een glaux (γλαύξ) genoemd, het Griekse woord voor 'uil'.[4][noot 1] De munten waren voorzien van de inscriptie 'ΑΘΕ', een afkorting voor 'ΑΘΗΝΑΙΩΝ', wat vertaald kan worden met 'van de Atheners'. Later werd dit opschrift ook gebruikt op andere afbeeldingen van Athene's uil.

Ook buiten de stad Athene werd de uil met de godin geassocieerd. Volgens Plutarchus' biografie van Themistocles vlogen gedurende de Slag bij Salamis in 480 v.Chr. uilen tussen de ranken van het Griekse leger, wat werd gezien als een bewijs van de zegen van Pallas Athena. Hetzelfde gebeurde naar verluidt in 310 v.Chr., tijdens de succesvolle campagne van Agathocles van Syracuse tegen de Carthagers.[6]... In de Romeinse mythologie werd Minerva, Pallas Athena's incarnatie, ook vaak vergezeld door de uil. In sommige mythologieën was de uil geen vertegenwoordiger, maar louter een favoriet dier van de godin. In Ovidius’ Metamorphosen bijvoorbeeld klaagt Cornix de kraai dat hij rechtmatig de favoriet van Minerva zou moeten zijn in plaats van de uil, die volgens het verhaal een gereïncarneerde dochter van koning Epopeus bleek te zijn.... Ook later bleef de uil in de westerse culturen een symbool voor wijsheid, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de afgebeelde uilen op boekenleggers en boekensteunen. De 19e-eeuwse filosoof Georg Wilhelm Friedrich Hegel gebruikte de uil van Minerva als een filosofische metafoor:

Die Eule der Minerva beginnt erst mit der einbrechenden Dämmerung ihren Flug.

(De uil van Minerva begint pas bij het aanbreken van de avondschemering haar vlucht.)

— Georg Wilhelm Friedrich Hegel (https://nl.wikipedia.org/wiki/Uil_van_Athene)

1. Een dode steenuil gevonden? Wat te doen?Is de steenuil geringd? Geef het ringnummer door aan het Vogeltrekstation (website www.griel.nl). Ringterugmeldingen zijn een onmisbare schakel in het onderzoek, o.a. van de overleving van jonge en volwassen steenuilen, en dragen daarmee bij aan een adequate bescherming. 

2. Een gewonde steenuil gevonden? Wat te doen?Heeft u een gewonde steenuil gevonden, bijvoorbeeld aangereden door een auto? Breng het dier dan naar een naburig vogelasiel. Dat kunt u ook het beste met zieke uilen doen. Raadpleeg voor een vogelasiel bij u in de buurt het overzicht van Nederlandse vogelasiels.Let op! Als u een ogenschijnlijk hulpeloze jonge steenuil (op de grond) in de buurt van zijn vermoedelijke nestplaats vindt, weet dan dat de oudervogels in de buurt zijn en voor hun jong zullen zorgen. Als de jonge uil op de grond zit (waar hij kwetsbaar is voor huisdieren), dan is het aan te raden om hem op een veilige plek te zetten, bijvoorbeeld op een tak in een boom. 

(https://www.steenuil.nl/steenuil-gevonden)

Brouwerij De Ryck Steenuilke 6.5% ... Goudgeel Blond bier met fijne schuimkraag en een alcoholpercentage van 6,5%. Bloemig en fruitig in de neus. De smaak is zacht met een licht zoetje en een fijn koolzuurgehalte. Steenuilke is afkomstig van browerij De Ryck uit België (https://www.hellobier.nl/steenuilke-24-33.html)

Steenuilke is een uniek en pittig blond bier met een lichte moutsmaak, een subtiele fruitigheid en een fijne kruidige, licht grassige smaak. Het heeft een volmondige hoppige en droge afdronk . Dit blond degustatiebier werd in samenwerking met het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen gecreëerd ter ondersteuning van het steenuilproject in de regio. Om de specificiteit van deze streek en dit kleine diertje te onderstrepen werden zorgvuldig 3 kruiden uitgezocht (Engelwortel, Lieve vrouwe bedstro en Weegbree) die in de streek groeien. Deze geven het bier een heel eigen volmondig aroma en smaak, zodat eentje al snel smaakt naar meer. (https://www.vlaamschereus.nl/bier/steenuilke/)

Steenuilke is een Belgisch bier van hoge gisting. Het bier wordt gebrouwen in Brouwerij De Ryck te Herzele. Het is een blond bier met een alcoholpercentage van 6,5%. Dit bier wordt gebrouwen in opdracht van het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen naar aanleiding van het steenuilproject. Het is een hoppig bier met drie kruiden uit de Vlaamse Ardennen. Steenuilke behaalde een zilveren medaille op de European Beer Star 2011 te Neurenberg in de categorie Belgian Style Ale.[1] ... Alcoholpercentage 6,5 % Stamwortgehalte 15,9° Plato Graan gerstemout Ingrediënten lievevrouwebedstro, sleedoorn, engelwortel Lagering lagertanks Afwerking nagisting op fles, gefilterd, niet gepasteuriseerd Brouwer Brouwerij De Ryck Type streekbier Kleur blond (https://nl.wikipedia.org/wiki/Steenuilke)

Steenuilke is een uniek en pittig bier met een lichte moutsmaak, een subtiele fruitigheid en een fijne kruidige, licht grassige bittertoets. Het heeft een volmondige, hoppige en droge afdronk. TYPE blond degustatiebier SMAAK frisse kruidigheid met subtiele bittertoets KLEUR donkerblond GISTING Hoge gisting , hergist op de fles GRADEN PLATO 16 Plato (https://brouwerijderyck.be/nl/bieren/steenuilke/?legal)

Steenuilke is een goudblond bier met een alcoholpercentage van 6,5%. Het werd in 2009 gelanceerd als een samenwerking tussen brouwerij De Ryck en het regionale landschap van de Vlaamse Ardennen (RLVA) ter ondersteuning van het Steenuilke-project in de regio. Om de link met onze regio en de natuurlijke habitat van de kleine uil te benadrukken, werden 3 speciale kruiden die in de Vlaamse Ardennen groeien geselecteerd en aan het brouwsel toegevoegd. Ze geven het bier zijn uitgesproken en unieke kruidige, peperige smaak. Dit heerlijke bier won de zilveren medaille bij de European Beer Star in Nürnberg. (https://www.beervikings.com/product/steenuilke/)

Dit heerlijke bier won de zilveren medaille bij de European Beer Star in Nürnberg? Als ik de lijst met winnaars  van 2017 t/m 2022 nakijk kom ik geen Steenuil tegen? 

Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen vzw is een samenwerkingsverband tussen gemeenten, Provincie en Vlaanderen, verschillende middenveldorganisaties (natuur en milieu, land- en tuinbouw, toerisme en recreatie, jacht en wildbeheer, erfgoed, etc.) en de gebruikers van de open ruimte. Het regionaal landschap engageert zich om de natuurlijke troeven van de Vlaamse Ardennen te beschermen. Dat doen we door overheid, bewoners en bezoekers van de streek te betrekken bij acties op het terrein die in een duurzame streekontwikkeling passen. Tegelijk willen we het draagvlak voor natuur en landschap bij de inwoners van de Vlaamse Ardennen te verhogen. (https://www.rlva.be/samenwerking)

De Vlaamse Ardennen liggen in het zuiden van de provincie Oost-Vlaanderen. Het werkingsgebied van het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen omvat achttien gemeenten: Brakel, Erpe-Mere, Gavere, Geraardsbergen, Haaltert, Herzele, Horebeke, Kluisbergen, Kruisem, Lierde, Maarkedal, Oosterzele, Oudenaarde, Ronse, Sint-Lievens-Houtem, Wortegem-Petegem, Zottegem en Zwalm. Door de fusies van deze gemeenten stemt deze afbakening niet volledig meer overeen met de landschappelijk heuvelige streek, die oorspronkelijk als Vlaamse Ardennen beschouwd werden. De totale oppervlakte van het werkingsgebied bedraagt 77600 ha of 776 km2. ... Het heuvelend en glooiend landschap van de Vlaamse Ardennen is het gevolg van een langdurig geologisch proces. Het resultaat is een steeds variërend landschap, dat aan de oorsprong ligt van een waaier aan biotopen: beekecosystemen met bronbossen en broekbossen, getuigenheuvels met eiken-berkenbossen en eiken-beukenbossen, open kouters en riviervalleien. Daarnaast vind je ook heel wat kleine landschapselementen met streekeigen bomen en struiken die van groot belang zijn voor de aanwezige dieren. Verspreid in het landschap vind je dan ook heel wat natuurgebieden en natuurreservaten die een bezoek meer dan waard zijn. (https://www.rlva.be/regio)

European Beer Star in Nürnberg As an internationally renowned beer tasting competition, the European Beer Star is dedicated to honoring top-quality beers. Only three medals - gold, silver and bronze - are awarded in each category. This makes the European Beer Star one of the toughest competitions in the world. The European Beer Star promotes beer diversity and emphasizes beer specialties of European origin. The competition is as diverse as beer culture itself. Therefore, the competition is open to the whole world! (https://www.european-beer-star.com/ebs-en/index.php#empfang)

The world is becoming more digital and is in a constant state of flux. The beer market is also subject to this change. That's why the categories of the European Beer Star are adapted every year to current consumer expectations. The feedback from our experienced tasters from all over the world - the stars of the competition - helps us. The European Beer Star is dedicated to promoting beer culture. That's why we describe selected beer styles in more detail in each issue of our Beer Star News. Thanks also go to the Association of Diplom Bier Sommeliers and our many friends from around the world who support us with their descriptions. By clicking on the pictures, you will learn much more than just the analytical values about the beer styles. (https://www.european-beer-star.com/ebs-en/wettbewerb/kategorien/)

Moby Dick

Entering that gable-ended Spouter-Inn, you found yourself in a wide, low, straggling entry with old-fashioned wainscots, reminding one of the bulwarks of some condemned old craft. On one side hung a very large oilpainting so thoroughly besmoked, and every way defaced, that in the unequal crosslights by which you viewed it, it was only by diligent study and a series of systematic visits to it, and careful inquiry of the neighbors, that you could any way arrive at an understanding of its purpose. Such unaccountable masses of shades and shadows, that at first you almost thought some ambitious young artist, in the time of the New England hags, had endeavored to delineate chaos bewitched. But by dint of much and earnest contemplation, and oft repeated ponderings, and especially by throwing open the little window towards the back of the entry, you at last come to the conclusion that such an idea, however wild, might not be altogether unwarranted. (https://www.gutenberg.org/files/2701/2701-h/2701-h.htm)

Een van mijn lievelingsboeken is Moby Dick. Op https://www.gutenberg.org/ebooks/2701 vind je een gratis versie om deze klassieker te lezen.

Moby-Dick; of, de Walvis is een roman van de Amerikaanse schrijver Herman Melville uit 1851, over de jacht op de witte potvis Moby Dick[a] door kapitein Achab van de walvisvaarder Pequod, die in een eerdere confrontatie met het dier zijn been heeft verloren. Deze potvis zou zoveel rampen hebben veroorzaakt voor de walvisvaarders dat het dier uitgroeide tot een mythe. Melville droeg het werk op aan de bevriende schrijver Nathaniel Hawthorne, 'als blijk van mijn bewondering voor zijn begaafdheid'.[b] Hoewel de roman bij verschijning flopte en al snel vergeten was, behoort de openingszin ('Call me Ishmael') thans tot de bekendste openingen uit de hele wereldliteratuur. In de 20e eeuw verwierf Moby-Dick de reputatie een van de belangrijkste Amerikaanse bijdragen aan de literatuur te zijn. Het verhaal is gebaseerd op Melvilles eigen ervaringen als walvisvaarder op de Acushnet in 1841. Het slot van de roman is gebaseerd op het lot van de Essex, die in 1820 door een walvis tot zinken werd gebracht. Moby Dick zelf is gebaseerd op de beruchte ongrijpbare witte potvis Mocha Dick, die in de jaren tussen 1810 en 1840 herhaaldelijk de wateren onveilig maakte. De schrijfstijl kenmerkt zich door een rijke woordenschat, een complexe, barokke zinsbouw, humor, metaforen en symboliek. Tal van registers worden benut, waaronder preken, regionale accenten en hoofdstukken in een stream-of-consciousness stijl. Elk hoofdstuk vormt een afgeronde eenheid; sommige zijn opgebouwd als een anatomische verhandeling of een pseudo-taxonomie van walvissoorten, andere zijn opgezet als de tekst van een toneelstuk of zelfs een ballet of een alleenspraak. Grote invloed ging dan ook uit van de toneelschrijver Shakespeare, wiens stijl en taal het boek doordesemen. De thematiek betreft de aard en betrouwbaarheid van kennis en waarneming, de vrije wil versus predestinatie, sociale status, het concept van goed en kwaad, en de vraag omtrent het wel of niet bestaan van goden. Op het laatste moment veranderde Melville de titel van The Whale naar Moby-Dick. De nieuwe titel kwam te laat voor de Britse editie in drie delen, die eerder dan de Amerikaanse verscheen. In de Britse editie ontbrak de epiloog waarin het overleven van Ishmael beschreven wordt. Dit leidde tot kritiek in de recensies, omdat het nu leek alsof het verhaal verteld werd door een verdronken bemanningslid. Ook werd de Britse editie sterk gecensureerd, met name waar het blasfemische en seksuele passages betrof: zelfs passages over het seksleven van walvissen sneuvelden, terwijl veel blasfemisch opgevatte frasen in feite verwijzingen zijn naar Miltons Paradise Lost. Daarnaast werd alles geschrapt wat maar enigszins als kritiek op de Engelsen kon worden uitgelegd: zo verdween het volledige hoofdstuk 25 over de rol van walvisolie bij de Britse kroningsplechtigheid. De gemengd ontvangen roman werd geen succes in de 19e eeuw. Op de titelpagina's van Melvilles latere boeken staat wel vermeld dat hij de auteur van Typee was, maar niet van Moby-Dick. Na de Eerste Wereldoorlog nam de studie van de Amerikaanse literatuur een aanvang, en in de jaren na de herdenking van Melvilles honderdste geboortedag steeg zijn reputatie gestaag en in het bijzonder die van Moby-Dick. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Moby-Dick_(boek)) Zie ook https://en.wikipedia.org/wiki/Moby-Dick.

Moby Dick De witte potvis waar het verhaal om draait. Hij staat bekend als een uitzonderlijk agressief dier dat al vele schepen heeft aangevallen en onder andere Achabs been heeft afgebeten. Hij wordt vaak gezien als een symbool voor de zee, de natuur, het noodlot en zelfs God. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Moby-Dick_(boek))

Het is niet met zekerheid te zeggen wanneer de conceptie van het boek bij Melville opkwam. Melvilles belevenissen op een walvisvaarder in 1841 vormen de basis van het boek. Een van de door Melville gebruikte bronnen is J. Ross Browne, Etchings of a Whaling Cruise (1846). Melville recenseerde dit boek voor de Literary World van 6 maart 1847. Gewoonlijk beschouwen onderzoekers de lente van 1850 als de periode waarin Melville met het schrijven van het boek begon.[1] In die tijd verwittigde Melville zijn uitgever dat hij in de herfst van dat jaar een avonturenboek over de walvisvaart af zou hebben. Uiteindelijk duurde het een jaar langer. ... De basis voor de roman zijn Melvilles eigen ervaringen op walvisvaarders in 1840-1841 en 1842. Volgens Wilson Heflin, die het meeste onderzoek aangaande Melvilles loopbaan als zeeman heeft verricht, monsterde Melville met Kerstmis 1840 aan op de Acushnet, een toen nieuwe walvisvaarder die aan haar eerste reis begon onder leiding van kapitein Valentine Pease. Volgens de bewaard gebleven lijst van bemanningsleden bestonden deze bij vertrek uit vier gezagvoerders (behalve de kapitein een eerste en tweede officier, en een derde maat), vier specialisten, waaronder een zwarte kok, en zestien manschappen. Onder deze laatste groep bevonden zich Melville zelf en de eveneens 21-jarige Richard T. Greene, die later samen zouden deserteren en het avontuur beleven dat Melville in zijn debuut Typee beschreef. De bemanning telde vijf buitenlanders, waaronder vier Portugezen; de timmerman was een Schot. De rest waren (genaturaliseerde) Amerikanen, waaronder drie zwarten: twee gewone zeelieden en de scheepskok. Een derde van de bemanning had niet eerder op een walvisvaarder gevaren.[2] ... Enkele van de sensationeelste aspecten zijn gebaseerd op historische gebeurtenissen. De witte walvis Moby Dick zelf is tot de naam aan toe geïnspireerd op de beschrijvingen van de witte potvis Mocha Dick.[3] Ook het tot zinken brengen van de Pequod door Moby Dick is geen ongeloofwaardige fantasie, maar gemodelleerd naar het ware verslag van de door een walvis getorpedeerde en tot zinken gebrachte walvisvaarder Essex. Daarnaast gebruikte Melville een reeks van andere walvisboeken om de cetologische hoofdstukken te kunnen schrijven. Toen hij de roman aan het schrijven was, maakte Melville kennis met de auteur Nathaniel Hawthorne. Vijf boeken vormen Melvilles belangrijkste bronnen voor de hoofdstukken over walviskunde: de belangrijkste bron is het destijds gezaghebbende boek van Thomas Beale, Natural History of the Sperm Whale uit 1843. Melville schafte het boek aan op 10 juli 1850. De belangrijkste ontlening is de organisatie van informatie in reeksen van hoofdstukken.[4] Daarna komt Frederick Debell Bennett, A Whaling Voyage Round the Globe, from the Year 1833 to 1836 (1840). Ook aan Bennett ontleende Melville de distributie van informatie in hoofdstukken, zij het in mindere mate dan aan Beale.[5] De derde bron is J. Ross Browne, Etchings of a Whaling Cruise, with Notes of a Sojourn on the Island of Zanzibar. To Which is Appended a Brief History of the Whale Fishery: Its Past and Present Condition (1846). Enkele passages uit dit boeke komen sterk overeen met passages in Moby-Dick. De vierde bron is Henry T. Cheever, The Whale and His Captors uit 1850. Hoewel van veel minder belang dan de eerste drie bronnen, hielp de levendige en dramatische schildering van de walvisvaart Melville op minstens twee plaatsen van zijn eigen werk.[6] Anders dan deze vier handelt de vijfde bron niet over de potvis maar over de Groenlandse walvis: William Scoresby, Jr., An Account of the Arctic Regions with a History and Description of the Northern Whale Fishery uit 1820. Scoresby is een studie van twee boekdelen en werd meteen na publicatie het standaard naslagwerk over de walvisvaart. Melville plunderde het boek, enkele malen in de vorm van satire of parodie, een teken dat zijn oprechte bewondering voor Scoresby niet zonder reserve was. Vincent suggereert dat wellicht het gebrek aan humor van Scoresby was, of de dichtheid aan droge en soms irrelevante gegevens die zijn spotlust opwekten. Maar de meest waarschijnlijke reden is dat Scoresby's Groenlandse walvis de grootste rivaal van de potvis was in de belangstelling van het publiek, zodat Melville zich vanwege zijn campagne om de potvis te verheerlijken verplicht voelde om alles wat betrekking had op Balaena mysticetus uit te lachen. Scoresby, schreef Melville in een drukproef, 'wist niets en zegt niets over de grote potvis, waarmee vergeleken de Groenlandse walvis bijna geen vermelding waard is.'[7] ... De roman vertoont thematische verwantschap met de klassieke en moderne literatuur zoals Oedipus en Dante Alighieri's Divina Commedia en tevens met de Bijbelboeken Jona (over de man die door een walvis werd opgeslokt) en Job (over de man die vragen stelde naar het wezen van de Schepper en de schepping en over de man die als enige een ramp overleefde en kon vertellen wat er gebeurd was). Belangrijk is ook de naamgeving van de hoofdpersoon Achab als verwijzing naar de oudtestamentische koning Achab die zich verzette tegen God. De verteller Ishmael is genoemd naar de zoon van Abraham en de slavin Hagar: zijn naam betekent veelzeggend "God luistert". ... Kort voordat het boek verscheen stond het onderwerp ervan in de belangstelling, doordat een walvis het schip Ann Alexander tot zinken had gebracht. Over dit incident handelt een groot deel van de eerste aflevering van de recensie die in twee delen in de Literary World verscheen, op 15 en 22 november, het tijdschrift dat in 1850 Melvilles essay Hawthorne and His Mosses had gepubliceerd. De anonieme recensie wordt toegeschreven aan Evert Duyckinck, een bekende van Melville. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Moby-Dick_(boek))

Nu is dit geen boekenblog, maar een bierblog. Laat Kompaan nou toevallig een witte IPA hebben uitgebracht met als naam: Moby Dick.

Brouwerij Kompaan is een jonge Haagse bierbrouwerij die sinds 2011 bestaat. De brouwerij is opgericht door de vrienden Jasper Langbroek en Jeroen Ditmarsch. In de beginjaren werd er brouwcapaciteit bij andere brouwerijen ingekocht, maar sinds 2015 beschikt Kompaan over een eigen brouwlocatie in Den Haag. Hier worden bieren met namen als ‘Kameraad’, ‘Vrijbuiter’, ‘Handlanger’ en ‘Bloedbroeder’ gebrouwen. Vooral de Bloedbroeder is een bekend bier van Kompaan, omdat deze imperial stout waaraan een beetje port is toegevoegd, in 2017 de prijs voor het beste bier van Nederland in de wacht sleepte. (https://www.burgbieren.nl/kompaan-bier/)

Bier soort White IPA Bitterhop / Aromahop Rakau, Southern Cross EBC 9.3 IBU 57.5 Herkomst Nederland Inhoud 440 ml Verpakking Blik / Can Alcohol Percentage 6.4% (https://www.sterk.amsterdam/kompaan-moby-dick.html)

BATTLE ROYALE MOBY DICK REVISITED Battle Royale Loaded with citrus and pine, the uniquely American “C”hops varieties are the driving force behind this Moby Dick inspired battle, enforced by Amarillo and Ekuanot to give it a tropical, lemon and piney punch. 6.4 57.8 9.3 HOPS AMARILLO CASCADE CHINOOK COLUMBUS EKUANOT MALTS BARLEY CORN WHEAT (https://kompaanbier.nl/beers/battle-royale-moby-dick-revisited/)

Het is niet het eerste bier dat ikdit aar drink, dat is vernoemd naar een walvis, zie https://biervat.blogspot.com/2022/08/davo-in-deventer.html. Het bier van Kompaan is ook niet het eerste genotsproduct dat is vernoemd naar Moby Dick:

Moby Dick is een sativa-dominante hybride wietplant die oogsten ter grootte van een walvis produceert. Deze populaire soort scoort ook met waanzinnig veel kracht en een fantastische smaak.

Barney's Farm had alle reden om Moby Dick te vernoemen naar het mythische beest uit de roman van Herman Melville. Deze soort is namelijk zeer krachtig en biedt enorme opbrengsten. Onder cannabisliefhebbers is deze prijswinnende sativa-kruising een echte legende. (https://www.zamnesia.nl/blog-moby-dick-cannabis-strain-review-informatie-n479)

En ook niet het eerste bier:

Ramses Bier Moby Dick is een oranjekleurige Dunkelweizen gebrouwen met slechts een hopsoort: Wakatu. (https://www.bierista.nl/ramses-moby-dick)

Het bier is troebel lightgeel met wit schuim. Het smaakt tropisch. Is het geen NEIPA? Het ruikt lekker fris en smaakt niet echt bitter. Het doet denken aan zo'n fruitig NEIPA. Wat vinden anderen ervan?

Kompaan Battle Royale Series Moby Dick Revisited is een White IPA. Het bier heeft een alcoholpercentage van 6,4%. ... Smaak zoetmoutig, fris prikkelend/iets scherp, fruitig, iets steenfruit, ananas, citrus-tropisch. iets bloemig-grassig-lekker hoppig met iets een bittertje in de afdronk. iets wrang in de nasmaak. (https://www.bierista.nl/kompaan-battle-royale-series-moby-dick-revisited) 

Moby Dick Revisited is een nieuwe editie in de Battle Royale Series van Kompaan. Deze White IPA is gebrouwen met Amerikaanse C' hops, Amarillo en Ekuanot voor een heerlijke tropische smaak. Ook proef je Citrustonen en iets dennen-achtig. Een heerlijk zacht en verfrissend bier! (https://www.acedrinks.nl/producten/kompaan-battle-royal-series-moby-dick-revisited-16235)

Moby Dick Revisited (6,4%) – Een White IPA – Gek genoeg heeft die naam niks te maken met de kleur, maar met de verbastering van “wheat” naar het Nederlands, en weer terug naar Engels. Gebrouwen met ruim 30% tarwe maakt deze bad boy goed doordrinkbaar. De klassieke hopsoorten geven het bier tonen van citrus en dennennaalden. (http://decraftclub.nl/taplijst/)

Euh, wacht even.... 'AMARILLO CASCADE CHINOOK COLUMBUS EKUANOT' , ja Amarillo, Cascade, Chinook en Columbus zijn klassiekers. En Ekuanot?

The Ekuanot hop was developed by the Hop Breeding Company and first released in 2014 as HBC 366... Ekuanot is an aroma hop that is typically used in only late boil additions, including dry hopping. Ekuanot has fruity aromatics such as lemon, lime, pithy orange, tropical fruit, berry, papaya, and sometimes apple. Along with these there may be more herbal notes, such as sage and eucalyptus. (https://beermaverick.com/hop/ekuanot/)

Ekuanot™ (formerly HBC 366) was commercially released in 2014 as “Equinox” by the Hops Breeding Company in Yakima-- and subsequently renamed due to trademark issues. (https://www.barthhaas.com/en/hop-varieties/ekuanot)

Ekuanot® (formerly HBC 366) was commercially released in 2014 as “Equinox” by the Hops Breeding Company in Yakima, and subsequently renamed due to trademark issues. It has intense and unique fruity and citrus notes including melon, berry, citruslime, apple and papaya. Ekuanot® also contains some spicy, green pepper note. This hop brand has high alpha acids content and high essential oil and is known for its vibrant yellow color during its early growth in the spring. Note Formerly HBC 366 and Equinox Aroma/Flavor: Green pepper, papaya, lime, apple blossom Alpha Acids* 14.5 - 15.5 % Beta Acids 4.5 - 5.5 % Cohumulone 32 - 38 % of alpha acids Total Oil 2.5 - 4.5 ml/100g Myrcene 30 - 45 % of total oil Humulene 12 - 20 % of total oil Caryophyllene 8 - 12 % of total oil Farnesene < 1 % of total oil EKUANOT® HOP SUBSTITUTIONS  Ekuanot is high in citrus, fruit, and herbs making it a great hop for aroma. El Dorado, Mosaic, and Talus all carry these same flavor keys. Try any of these three hops in your next brew to substitute Ekuanot.  (https://yakimavalleyhops.com/products/ekuanot-hop-pellets)

Ekuanot is dus zeker geen klassieker. 

Amarillo, Cascade, Chinook en Columbus?

Amarillo

The Amarillo hop was accidentally discovered by Virgil Gamache Farms in 1990 when they found it growing alongside their Liberty hop field. They began cultivating it in 1991, then patented it as a new variety in 2003. It was originally patented under the identifier of VGXP01. It was released to the public shortly after receiving the patent. Amarillo is sometimes referred to as Amarillo Gold. Amarillo is an aroma hop that is typically used in only late boil additions, including dry hopping. Amarillo hops impart a distinct flowery, spicy, tropical, citrus-like flavor and aroma in beer. The citrus has qualities of orange and lemon, like Cascade, but much stronger. Other aroma descriptors include grapefruit, melon, apricot and peach. Amarillo hops offer solid bittering properties in the 9-11% Alpha Acid range. It also packs one of the highest myrcene oil contents (60-70% of total oils) of any hop. This extremely high Myrcene content gives it a very sweet citrus flavor and aroma that is closer to oranges than grapefruit. (https://beermaverick.com/hop/amarillo/)

AMARILLO® VGXP01 c.v. is one of those legendary varieties and is now in the top 10 most widely used hops. It was developed by Virgil Gamache Farms in the Yakima Valley and was originally named VGXP01 cv. Amarillo® offers solid bittering properties in the 9-11% Alpha Acid range and it packs one of the highest myrcene oil contents (60-70% of total oils) of any hop. This gives it a very sweet citrus flavor and aroma that is closer to oranges than grapefruit. The citrus character is backed by some light floral notes as well as melon and peaches. AMARILLO® VGXP01 c.v. tends to have lower yields, but is extremely resistant to downy and powdery mildew.  (https://yakimavalleyhops.com/products/amarillo-hop-pellets)

Cascade

Cascade is the hop that started a revolution. Developed by the USDA at Oregon State University for release in 1972, Cascade boasts a myrcene content of 45-60% of its total oil composition—this is the pungent aroma compound in thyme, marijuana, and yes—hops. Though you may not have known what it was called, you've definitely tasted it. (https://www.seriouseats.com/how-to-indentify-hops-in-beer-centennial-columbus-cascade-tastes-like)

Chinook

The Chinook hop is a cross between a Petham Golding and a USDA-selected male with high alpha-acids and good storage properties.... Chinook is a dual-purpose hop that can be used in all hop additions throughout the brewing process. Chinook can be slightly spicy and have a smoky earthiness quality. It has an impressive pine and resin character, with distinct spice and grapefruit. Use sparingly in the boil as it can add a harsh bitterness if overused. (https://beermaverick.com/hop/chinook/)

Chinook hops are suitable for any stage of the boil. They’re not only a natural for American-style Pale Ales and IPAs, but they also find their way into seasonal ales, barley wine and some porters and stouts. The variety is a cross between Petham Golding and a USDA male and features a pine-like, spicy bouquet with robust flavors of grapefruit. (https://www.hopslist.com/hops/dual-purpose-hops/chinook/)

Chinook hops are a product of the USDA breeding program in Washington State. It was originally bred as a bittering hop back in 1985, but has recently been recognized as a dual-purpose hop that is well rounded and suited for many different styles. It has predominately spicy and piney characteristics that transfer through into the flavor and aroma. Chinook also contributes bright grapefruit notes that accentuate its clean bitterness. Chinook hops are noted for their higher Geraniol content, which is biotransformed by yeast into Citronellol a highly-sought-after aroma compound in fruit-forward IPAs. Aroma: Fruity, Piney, Spicy, and similar to cascade. Alpha Acid: 12.5 to 14.0% Typical Usage: Dual purpose. (https://yakimavalleyhops.com/products/chinook-hop-pellets)

Colombus

Columbus, thankfully, is more distinctive. Also known as Tomahawk, Zeus, or CTZ (Columbus, Tomahawk and Zeus, appropriately), Columbus is treasured for its high oil content, which yields an especially potent aroma. It smells something like earth, herbs, or marijuana, and often takes a supporting role providing depth and complexity to brighter hop bills containing citrusy top notes from Cascade, Centennial, or other hops. Though much of the beer community prefers to avoid using the word "dank" to describe beer, the resinous Columbus is often a driving force behind that description. (https://www.seriouseats.com/how-to-indentify-hops-in-beer-centennial-columbus-cascade-tastes-like)

Columbus has an unknown origin. It is often referred to as CTZ (Columbus / Tomahawk / Zeus) due to Hopunion and YCH attempting to register the same hop with different names. After an agreement was reached between the two names, both names were registered. They are technically the same hop however. It is genetically distinct from Zeus hops, but has a very similar profile. The exact lineage of Columbus is unknown, however it is widely assumed that Brewer’s Gold and several undisclosed American varieties played significant parenting roles. It was developed in the 1980s by Charles Zimmerman who had worked for the U.S. Department of Agriculture until 1979 and who subsequently held positions with various private hop-processing and trading companies. (https://beermaverick.com/hop/columbus/) 

Columbus, or CTZ (Columbus, Tomahawk, and Zeus), is a high alpha varietal with a neutral bitterness and intense aroma. A true dual-purpose hop that works very well for bittering, but shines just as easily as a late addition. CTZ hops have an earthy, spicy character that is great for bittering. But when used as an aroma addition, you'll find more floral and citrus notes come out that can be very pungent. Columbus is a perfect choice for IPAs, Pales, Imperial Ales, Hazys, Stouts, and Lagers. (https://www.morebeer.com/products/columbus-hops-pellets.html)

Although genetically different, Zeus, Columbus and Tomahawk are often referred to as part of CTZ. CTZ however is not a specific hop, but instead a name given to a trio of similar hops. The exact lineage of CTZ is unknown, however it is widely assumed that Brewer’s Gold and several undisclosed American varieties played significant parenting roles. It was developed in the 1980s by Charles Zimmerman who had worked for the U.S. Department of Agriculture until 1979 and who subsequently held positions with various private hop-processing and trading companies. (https://beermaverick.com/hop/ctz/)

Okee, die C hops in het bier zijn legendes, net zoals de roman Moby Dick.

Rochefort 6, 8 en 10

Ik open de rode kroonkurk en schenk een lichtbruin bier in. Vervolgens drink ik een moutig, zoet kandij-achtig bier. Het koolzuur is mild en doet mij wat denken aan een wat gerijpter bokbier. Ik heb er weinig over te vertellen eigenlijk. Wat zeggen anderen? 

Rochefort 6 is een Dubbel met 7,5% alcohol. Rochefort 6 wordt gebrouwen door Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort.... Rochefort 6 Trappist is een dubbel bier met een aroma van mout, rozijnen en karamel. ... Het bier bevat daarnaast aardse tonen en gistaroma's.  Rochefort 6 is een Trappistenbier van Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy. Het is het oudste van de drie Trappisten van de Belgische abdij. Dit bier is daarnaast het meest exclusieve bier van de Trappistenbrouwerij. Deze Trappist wordt namelijk slechts eenmaal per jaar gebrouwen, wat neerkomt op ongeveer 1% van de totale bierproductie van de brouwerij. (https://www.biernet.nl/bier/merken/rochefort-6)

Rochefort 6 is het oudste bier van de drie trappistenbieren van Rochefort. Dit bruine bier zit vol met aroma's van geroosterde mout, suiker en donker fruit. (https://www.bierista.nl/rochefort-6)

Voor een dubbel vrij licht van kleur. De geur doet je meteen denken aan Rochefort. Hij is vrij fruitig en je proeft wat mout. Erg prettig bier." Mark Leeuwerik (https://www.bierista.nl/rochefort-6)

ZICHT/KLEUR De kleur heeft een diepe goudkopere kleur met een uitnodigende witte schuimkraag. GEUR Duidelijk in de geur aanwezig is karamel en toetsen van donkerfruit. SMAAK Smaak is licht en fruitig. Wanneer je het bier iets langer in de mond houdt dan wordt de smaak zacht en komt de karamel meer naar voren. AFDRONK Een zoet suikerachtig en sprankelend gevoel in de mond ervaart u bij de nasmaak. (https://www.mitra.nl/product/rochefort-6-33cl)

This Trappist beer finds its origins in the pre-war bottled beer destined for the sick and infirm. But further back, 1899 was the year that first saw the monks of Saint-Remy in Rochefort light the fire under their kettles, in their new, small brewery. The beer they brewed then was a precursor of today's Rochefort 6. Sales were modest to begin with, disrupted as they were by two World Wars. Those wars also shaped those early beers – the occupier decreed that beers should not have a density higher than 0.8°. But an exception was made for those beers intended for the sick. They could go as high as 5°. So Rochefort 6 started out as a beer designed for 'medicinal purposes' only, attaining its present form with a little help from fellow Trappists. After the Second World War, when Rochefort was suffering from Chimay’s success, the 'confrères' of Chimay agreed to lend Rochefort a helping hand. The first fruit of that cooperation – and the oldest member of the Rochefort family – is the Rochefort 6. It was introduced to the market in 1953. This fine brew, topped off by a red-bottle cap, is only produced for a few weeks every year. It is predominantly served in the abbey’s guest quarters. Of the members of Rochefort trio, this is the mildest and driest variety. The Rochefort 6 certainly has character, but it is less rich and complex than that of its two brothers. A mild and fruity beer, it is slightly herbal, malty and sweet, with a touch of caramel. The quiet bitterness it has only becomes apparent in the finish. ... The Rochefort 6 is brewed with local spring water, pale malt and Munich malt, unmalted wheat, Hallertau and Styrian Golding hops, yeast, candy sugar and granulated sugar. Colour & Transparency Out of the three Rocheforts, this one proves to be the ‘lightest’ when it comes to colouring. This amber-coloured Rochefort gives a clear appearance in the glass, under a collar of froth that is just off-white. Please take note that this brew comes with a sizeable quantity of yeast that can be poured into the glass, if you so desire. ... In the nose, hints of mocha and caramel and a yeasty herbalness (cloves, pepper) are rounded off with a slightly sour taste. You can taste biscuit, caramel and pear, beautifully balanced with a slightly roast bitterness and a touch of cloves. In the finish, the pearls flow away and culminate in a rounded dry taste. (https://www.beertourism.com/blogs/belgian-beer/rochefort-6)

Rochefort 6 heeft een kruidig aroma, een gronderige smaak en met intense fruitarmoma’s. De “6” wordt slechts af en toe gebrouwen. (https://www.vlaamschereus.nl/bier/rochefort-6/)

Giet een rijke heldere oranje-rood biertje, met een dikke witte kraag die snel verdwijnt. Florale aroma's samen met rum en droge vruchten. Zoete smaak, met een rijke fruitige smaak. De St Remy abdij brouwerij heeft dit fantastisch Belgisch bier gecreëerd en met veel trots presenteren ze hun producten op onze online shop. Trappistes Rochefort 6 Is blond gekleurd en heeft een volle schuimkraag en een heerlijk aroma. (https://www.belgianbeerfactory.com/nl/a-trappistes-rochefort-6-33cl.html)

Nou de mout en de karamel had ik gevonden, de rozijnen niet zo, maar ik snap de zoete smaak van die dingen wel bij de smaakbeschrijving van dit bier. Rood fruit in e geur dan weer niet. Als dubbel is het met de oranjebruine kleur wellicht wat licht van kleur. Maar eerlijk gezegd maak ik me over die kleur niet zo druk. Het bier maakt indruk en daar gaat het toch om?

Rochefort is een trappistenbier dat in de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy te Rochefort in de provincie Namen wordt gebrouwen. De Cisterciënzerabdij voor nonnen werd in 1230 opgericht, maar rond 1789 vernield. De abdij werd in 1887 weer opgebouwd, en het eerste Rochefortbier werd rond 1899 gebrouwen.... De Cisterciënzers van de Strikte Observantie, zoals de trappisten officieel voluit heten, staan bekend om hun afzondering: de kloostergebouwen en de meeste brouwerijen zijn verboden terrein voor gasten. Er zijn nog een vijftiental oudere monniken. Ook resulteren de gebruiken van de trappisten in een niet-economische verkoop. De monniken hebben met het brouwen en verkopen van het bier geen winstoogmerk. Ze produceren slechts wat ze nodig hebben voor hun dagelijkse bestaan en om een deel aan goede doelen te schenken. De monniken maken geen reclame en doen niet mee aan moderne trends. Ze hebben bijvoorbeeld pas sinds 2006 een website. De verkoop aan de abdij vindt alleen in het weekend plaats. Op 29 december 2010 werd het oude gedeelte van de abdij door een brand verwoest. De bibliotheek, de kapel, de woonvertrekken van de monniken en de brouwerij, waar het trappistenbier wordt gebrouwen, bleven gespaard. ... De totale jaarlijkse bierproductie bedraagt zo'n 50 000 hectoliter (maximum capaciteit, 10 brouwsels per week). Huidig brouwingenieur is Gumer Santos. Het bier wordt doorgaans geserveerd in een bijbehorend kelkglas, hoewel er in de nabijgelegen stad Rochefort ook keramieken bierpullen en -bokalen te koop zijn.[1] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Rochefort_(bier))

Na de 6 open ik de 8. Deze plopt bij het openen. Het bier is donkerder dan de 6. De geur is duidelijk rozijnen. De smaak is minder zoet dan de 6. Het is niet bitter zoals pils of IPA. Het is wat smaak betreft wat neutraal. Mondgevoel heeft weinig koolzuur en mout en bitterheid. Wat heeft het wel? De smaak is niet leeg, maar wel onduidelijk voor mij. Het is geen Brett of zuur. Ik denk wel tannine te herkennen want mijn gehemelte voelt een beetje samen te knijpen. Wat zeggen anderen hierover? 

Rochefort 8 is een Ale met 9,2% alcohol. Rochefort 8 wordt gebrouwen door Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort.... Het is een zwaar donker Ale bier met een alcoholpercentage van 9,2%.... De smaak van dit bier is lichtjes zoet met vlokjes kruiden. De alcohol en donkere fruittoetsen zijn mooi in evenwicht. Het is lichtzoet, een beetje droog en vooral toch de nodige dosis bitter in de afdronk. Het bier heeft een roodbruine kleur met een stevige crémekleurige schuimkraag die goed aan de wand van het glas blijft plakken. De geur is complex: kruidig, fruitig en zelfs een beetje bitter. Ook is er een geur van rozijnen waar te nemen. Bij het uitschenken komt ook de geur van geroosterd mout vrij. Rochefort 8 is een Trappistenbier en één van de 3 bieren van de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy. Van de drie bieren is dit met meer dan 60 % van hun totale productie, het meest verkochte bier. (https://www.biernet.nl/bier/merken/rochefort-8)

History and provenance are readily apparent, in the taste of the 8. Ever since the 1960s, Rochefort’s own yeast culture has produced those characteristic esters in its divine brews. And even today, in 2014, Rochefort's famous Trappists continue to brew using water from the calcium-rich Tridaine spring, 42 metres above the abbey. This spring water is said to have a unique composition, readily transformed into the dark Rochefort beers, in the monks' ‘brewing-hall cathedral’. Just add barley malt, wheat starch and hop pellets. While the basic recipe for the three beers remains the same, what makes each distinct is the amount of malt and candy sugar added. Rochefort 8 is considered the ‘lad’ among the three, with its green-bottle cap hat, which first saw light in 1954. This youngest member of the family straightaway received a warm welcome, after its commissioning by one particular (and rather important) client. One year on, and it was made an official addition to what is now the Rochefort trio, and marketed as a ‘spéciale’. Some still refer to it by this name. The Rochefort 8 is a beer to be savoured at your leisure. Not too dense, it goes down easily, quietly sparkling. The alcohol in the finish never lets you forget that this is an authentic degustation beer, one that cannot be hurried along. It is sweet and chocolatey, pleasant but certainly never boring. The same can be said of the alcohol content – it makes itself known, but it never overpowers, leaving plenty of room for all the rich subtlety to be found in a glass of the 8. (https://www.beertourism.com/blogs/belgian-beer/rochefort-8)

Rochefort 8 is met 9,2% alcohol een flinke pater. Dit bier is een authentiek trappistenklooster gebrouwen en draagt dan ook met trots het logo 'Authentic Trappist Product'. Dit donkere bier is zo rijk aan smaak, het bevat fruitigheid van donker fruit, pruimen en vijgen. Daarnaast heeft deze 8 ook een kruidigheid en vanzelfsprekend een zoetheid van karamel en geroosterde mout. De Rochefort 8 is wereldwijd één van de meest gewaardeerde bieren. Een onbetwiste topper!... "Heerlijk, smaakvol biertje. Het enige wat ik minder vind, is het wat dunne mondgevoel. Net een beetje slappe thee, maar dan met een hoppig en alcoholisch smaakje." Christiane Gathmann (https://www.bierista.nl/rochefort-8)

Ingredients Brewed with spring water, pale malts and Munich malts, unmalted grains, Hallertau and Styrian Golding hops, yeast, candy sugar and crystallised sugar. Colour & Transparency A smooth and clear milk-chocolate colour is captured in the glass, nestling below a luxurious cloud of froth. The Rochefort 8 is a brown beer, but it is not as deeply coloured as the Rochefort 10. ... The house yeast packs the first punch with its herbal aromas – along with a hint of dairy – complemented by a slightly phenolic character, and a sweetish alcoholic taste that spreads gradually. You can taste the soft caramel in those milk chocolate aromas, before they evolve into a malty bitterness that is particularly noticeable in the finish, before all concludes with an impression of cloves. (https://www.beertourism.com/blogs/belgian-beer/rochefort-8)

ZICHT/KLEUR Dit bier heeft een mooie roodbruine kleur met een stevig tussen wit en crème kleurige schuimkraag die goed aan de wand van het glas blijft kleven. GEUR De geur is complex van kruiden, fruitig en zelfs een beetje bitter. Rozijnen geven ronding en een lichte zoetheid aan het bier. SMAAK De smaak is licht zoet met hinten van kruiden. De alcohol en donkere fruittoetsen zijn mooi in evenwicht. Lichtzoet en een beetje droog. AFDRONK De afdronk is bitter, complex en lang. (https://www.mitra.nl/product/rochefort-8-33cl)

De smaak van dit bier is licht zoet met tonen van kruiden. Het is lichtzoet, een beetje droog en in de afdronk licht bitter. Lekker bij stoofvlees. (https://www.gall.nl/trappistes-rochefort-8-33cl-904090.html)

Sorry, ik herken niks van dit alles. Ja, de roodbruine kleur en de witte stevige schuimkraag, maar de smaak??? Bitter? Kruiden? Geroosterde mout? Nee, zou dit bier lang hebben gestaan of iets? De smaak/mondgevoel doet me wat denken aan veel alcohol. Ik had laatst een BA Cognac van de Molen en die gleed zo naar binnen, aangezien je geen alcohol merkte. Dat is bij deze wel anders.

En dan heb ik nog de Rochefort 10 staan. Dat was altijd al mijn favoriet. Maar voor deze avond gaat het 'm niet meer worden helaas...

Ten lange leste dan toch de Rochefort 10 met 11,3% geopend. En dit is weer een feestmaal! Dit was al één van mijn favorieten en de smaak kan mij nog steeds bekoren. Het is een volmondig bier met een stoemp alcohol die je merkt. Goed dat ik deze niet nam na de 6 en 8 want dat was geen succes geworden. Waarschijnlijk zou het een herbeleving zijn van die keer dat ik een smaakvergelijking deed met wat Atlasachtige halve liters met zwaar bier.

De Rochefort 10 is donker tot zwart met bruinig schuim. De smaak is niet zoet, maar ook niet echt bitter of overdreven moutig. De nasmaak heeft wel iets van een 'plakje' in zich. Het mondgevoel is niet waterig, en de koolzuurprikkeling is mild. Ik kom niet echt uit mijn woorden, wat vinden anderen van dit bier? 

Een Belgisch trappistenbier met de smaak van pruim en cacao. Een "Merveille" met 11.3° aan alcohol! (https://www.hopt.nl/flessen/91-rochefort-10-trappist-33cl.html)

Rochefort Trappist 10 is een Quadrupel met 11,3% alcohol. Rochefort Trappist 10 wordt gebrouwen door Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort. (https://www.biernet.nl/bier/merken/rochefort-trappist-10)

Rochefort 10...Helder donkerbruin met een fijne pareling en een lichtgele schuimkraag Fruitig met toetsen van karamel en zoethout Zacht, vol en romig met een mooi evenwicht tussen zoet en bitter in de lange, krachtige afdronk (https://www.colruyt.be/nl/over-colruyt/ons-aanbod/bier/bierwijzer/trappist---abdijbier/rochefort-10)

Rochefort 10° is een trappistenbier dat net voor 1950 gecreëerd werd. Dit bier heeft het hoogste alcoholpercentage van alle Rochefort abdij bieren en is ook het zwaarste bier. Soms wordt dit bier "Merveille” genoemd en heeft een bruine kleur met een zeer donkere glans van mahoniehout. Het bier is doorzichtig zelfs al bevat het een gistlaagje. De schuimkraag is beige en het bier is behoorlijk koolzuurhoudend. De geur en de smaak onthullen een opvallende stroperige en karamelachtige intensiteit. De smaak is eerst zacht maar neemt in kracht toe om te eindigen in sterk kruidig, licht pikant en pittig. De fruitigheid van rijpe pruimen en cacao zorgen voor een perfecte afdronk. De bitterheid is zeer bescheiden zodat de mout en het fruit voorrang krijgen. Het bier is krachtig maar fijn, elegant. Een prachtig trappistenbier. (https://www.hopt.nl/flessen/91-rochefort-10-trappist-33cl.html)

ZICHT/KLEUR De kleur is donkerbruin met grote romige beige schuimkraag. GEUR De geur is opvallend: zuivel en yoghurt met stukjes perzik. Op de achtergrond ruik je stro of iets dat daar aan doet denken. Ook is er een heerlijke zoetheid waar te nemen die wel iets weg heeft van brownies. SMAAK Wanneer de geur overeenkomt met de smaak, noemen wij het bier in evenwicht. Dat is dit trappistenbier zeker. Daarnaast heeft het een opvallende zachte en zoete smaak, maar je proeft ook alcohol. AFDRONK Bij de afdronk komt er een zeer sterke cacaosmaak naar boven die ook wel even aanhoudt. (https://www.mitra.nl/product/rochefort-10-33cl)

Rochefort 10 The Brewery Brasserie de Rochefort L’Abbaye Notre Dame de Saint-Remy rue de l’Abbaye 8 B-5580 Rochefort Belgium ... In 1952, in order to place the modernisation of the brewery on the right commercial footing, much care was taken with the launch of Rochefort's two new beers. The refectory beer, had been the basis for the development of the ‘Middel’ (also known as ‘Merveille’) which became the Rochefort 6. The 10, however, needed something else, to elevate it: candy sugar, steeped in the wort in metal baskets, quite an innovation in those days. Furthermore, two malts were used in the brewing process: pils and caramel malt, as well as wheat starch, two varieties of hops and Rochefort’s own yeast. The result was the powerful Rochefort 10, a beer sure to warm your heart with its robust dose of alcohol. Whisky lovers will no doubt appreciate its warming glow. This red-brown beer has aromas of roast wheat, fruit (figs, cherries), nuts and dark chocolate. In the mouth you will get a prominent taste of caramel, chocolate, ripe fruits and herbal touches of hops. All of these linger until the finish. Connoisseurs compare this beer with wine, whisky and port. Mild, rich, intense, lots of body. It is both food and drink at the same time, as wrote the late beer guru Michael Jackson. This nutritional overload is far from a coincidence. The Rochefort monks used to follow a strict diet where fish, meat and cheese were not on the menu. It took a beer like the Rochefort 10 to supplement their restricted diet. Alcohol 11.3% ABV Fermentation High fermentation beer with re-fermentation in the bottle. Ingredients Brewed with natural spring water from the local Tridaine spring, pale malt and Munich malt, unmalted grain, Hallertau and Styrian Golding hops, yeast, candy sugar and granulated sugar. Colour & Transparency A clear but deep-brown beer, with beautiful pearlisation under a collar of cream-coloured froth. The Rochefort 10 is doubtlessly the darkest member of the small Rochefort dynasty. Serving Temperature 8°C – 14°C/ 46°F - 57°F Serving Glass Like most Belgian beers, this one also has its own proprietary Rochefort glass. As is typical for Belgian Trappist beers, this glass is tulip-shaped. The drinking vessel can be purchased from well-assorted beer stores, or from a number of Belgian supermarkets, where it is sold in gift wrapping. Character, Tastes & Aromas Dominant impressions of latte coffee with powerful chocolate aromas in the nose. The alcohol esters are enveloped with hints of autumn wood, citrus zest (orange, lemon) and freshly baked biscuits. The initial taste is sweetly sinful. Beer and chocolate trapped into one single glass, a liquid milky draught with a backbone of bitter malt. The alcohol warms the throat and, in the finish, you will pick up traces of cloves, citrus, orange and mocha. Culinary For a special treat, help yourself to a slice of cheesecake made with blue cheese to share with this beer. For decadent enjoyment? A piece of pure, bitter, black chocolate. Or a Black Forest chocolate confection with red fruits. A sturdy home-made hamburger, grilled to perfection, also makes a great pairing. It could be topped off with the same (Belgian) blue veined cheese. Keeping and Storage Best stored vertically in a dark and cool space. The brewery states that this beer can be kept for five years. Many say that it can be stored for far longer and aficionados often taste it years later, often inspired by curiosity. The beer is thought to undergo a positive taste evolution when stored correctly. Availability Bottle ✔       On Tap ✖ The Rochefort 10 is recognised by its blue-crown seal. This beer is only available in bottles. The Rochefort 10 is the best known, and most frequently served, of the three Rocheforts. So, compared with other Trappist beers, such as Achelse Kluis, Orval and especially Westvleteren 12, this beer is relatively easy to get hold of.  (https://www.beertourism.com/blogs/belgian-beer/rochefort-10)

De Trappistes Rochefort 10 is een absolute topper onder de Quadrupel bieren die gebrouwen wordt en afkomstig is van het trappistenklooster Rochefort. Het is een Quadrupel met een hoog alcoholpercentage van ongeveer 11,3% alcohol. ... De Rochefort 10 is een erg beroemd bier die over de wereld veel aanzien geniet. Het bier is ontzettend rijk en complex. Bij de romige zoete afdronk maak je kennis met de zoetheid van alcohol, kruidigheid van kardemon en kaneel. De finishing toch zit in het gebruik van veel fruit, zoals druiven, vijgen, rozijnen en pruimen. Deze Quadrupel wordt nog op de klassieke manier gebrouwen in de Trappistenbrouwerij in de provincie Namen te België. In het plaatsje Rochefort werd de Cisterciënzerabdij voor nonnen opgericht in 1230. In 1650 werd de Cisterciënzerabdij geplunderd en iets meer dan een eeuw later werd de abdij vernield. In 1887 werd de abdij weer vernieuwd en opgebouwd. Twee jaar na de wederopbouw werd in 1889 het eerste Rochefort bier gebrouwen. Het trappistenbier is dus een authentiek product dat op ambachtelijke wijze wordt gebrouwen. Dit bier is een mengelmoes van kennis en traditie. De Rochefort 10 bevat o.a. de volgende ingrediënten: Water Gerstemout Hop Suiker Gist Smaak en kleur Rijke en volle smaak Donkere kleur Crème achtige en romige schuimkraag Diverse fruitige aroma’s Licht bittere afdronk... De Rochefort 10 is een klassiek Trappistenbier waarbij je eens lekker voor moet gaan zitten. Bij de 1e slok die wat aan de zoete kant is, proeven we direct een rijk smakencomplex die tevens een kruidige en fruitachtige afdronk heeft. Ook is er een licht bittere bijsmaak die zeer aangenaam blijft hangen. De donkere bruine bijna zwarte kleur is samen met de romige crème achtige schuimkraag goed in balans. Het design van het bier is klassiek en wij hebben weinig op aan te merken. Stook de open haard lekker aan en ga ontspannend met deze Rochefort 10 ervoor zitten. (https://bestebiertje.nl/rochefort-10/)

Rochefort 10 is het vlaggenschip van het trappistenklooster Rochefort. Het is een Quadrupel met liefst 11,3% alcohol. Dit fenomenale bier vraagt tijd en aandacht. De Rochefort 10 krijgt van bierliefhebbers over de hele wereld de hoogste waarderingen. Niet verwonderlijk want de Rochefort 10 is zo ontzettend rijk en complex. Voordat je geniet van de lange, romige zoete afdronk heb je kennis gemaakt met de zoetheid van alcohol, kruidigheid van kardemon en kanaal en waanzinnig veel fruit, zoals druiven, pruimen, rozijnen en vijgen. (https://www.bierista.nl/rochefort-10)

Ik denk dat ze bij Bierista kardemon en kaneel bedoelen... ;) 

Ik heb in ieder geval niets verkeerd gezegd door dit bier lekker te vinden. Ik verkeer in goed gezelschap. Na al het voorgaande gelezen te hebben, heb ik nog eens goed geroken, maar stro en cacao herken ik niet in de geur. Al kan ik met heel -heel- veel fantasie wel voorstellen dat mensen er stro in kunnen herkennen. In de smaak kerken ik geen rijp fruit, pruimen, cacao enzovoort, maar ik kan me wel voorstellen dat mensen de smaak zouden omschrijven als cacao. Aardse tonen! Is ook zo een uitspraak die het goed doet. Kruidig vind ik wel een goede omschrijving, te meer omdat dit bier bij het nemen van een slok niet enkel een smaak afgeeft, maar ook iets van een tinteling veroorzaakt. Door het zware alcoholgehalte raakt je mond ook wat verdoofd zo lijkt het. Daarmee neemt de smaakbeleving ook wat af. De Rochefort 10 is geen session quadrupel...