Translate

Zoeken in deze blog

zaterdag 22 augustus 2020

Paardenbloemengusher

De paardenbloem (Taraxacum officinale) is een soort uit de composietenfamilie (Asteraceae). In deze familie zijn bloemen sterk gereduceerd en klein en staan ze dicht bij elkaar in een bloemhoofdje. Paardenbloemen zijn heel algemeen. In april kunnen ze hele weilanden geel kleuren. Dat neemt niet weg dat bepaalde micro-soorten en secties zeldzaam kunnen zijn. Een andere naam is Dadelion
De paardenbloem komt van oorsprong voor in Afrika, Azië en Europa en is door toedoen van de mens over veel andere plaatsen verspreid. Het bloemhoofdje van de paardenbloem lijkt op een bloem, maar is feitelijk samengesteld uit een groot aantal kleine bloemetjes. Het bestaat uit alleen gele lintbloemen. De pappus bestaat uit haren en kan beschouwd worden als een gereduceerde kelk. Zie voor verdere uitleg composietenfamilie. De stengel is altijd hol en heeft nooit bladeren. De bladeren staan in een bladrozet bij elkaar. Ze zijn diep ingesneden tot bochtig getand. Bij kneuzing vloeit uit de plant een witte, melkachtige vloeistof, die paardenbloemenmelk wordt genoemd. Deze laat bruine vlekken achter.
De wortel is een penwortel die decimeters diep de grond in kan dringen. Wanneer hij afbreekt op behoorlijke diepte kan deze zich herstellen en meerdere rozetten geven. https://www.sensuelebieren.be/paardenbloem

Paardenbloemen komen overal ter wereld voor. Bij voorkeur op graslanden maar ook gewoon langs de kant van de weg in bermen en langs sloten. Vooral in het voorjaar staan de bermen er vol mee maar ook in augustus is er nog een tweede bloeiperiode. Veel mensen zien de paardenbloem als een onkruid maar dat is zeker niet waar. Je kunt dat al zien aan de officiële naam die ‘Taraxacum officinalis’ luidt waarbij ‘officinalis’ staat voor ‘geneeskrachtig’. Er is dus meer aan de hand met de paardenbloem. https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/157489-kruidenwijsheid-de-paardenbloem-taraxacum-officinalis.html

Vooropgesteld dat er wel zo’n 250 soorten paardenbloemen (Taraxacum officinale) zijn, komen ze allemaal uit de zogenaamde composietenfamilie (Asteraceae). Ze komen op in mei en het lijken polletjes met kleine bloemen die dichtbij elkaar staan. De wortel is een penwortel en kan heel diep staan. Dit maakt de paardenbloem verwijderen dan ook erg lastig.
De voortplanting vindt op een ingenieuze wijze plaats. Men noemt het apomixie en dat wil zoveel zeggen dat het vruchtbeginsel uit kan groeien tot zaad zonder de eicel te bevruchten. De paardenbloem kloont zichzelf als het ware. Overigens kan de paardenbloem zich ook voortplanten door middel van bevruchting.
De basis van de paardenbloem is te vinden op verschillende continenten, zowel Europa, als Azië en zelfs Afrika. Inmiddels vinden we de paardenbloem op nog veel meer plaatsen. Dit heeft de mens in de loop der eeuwen bewerkstelligd. https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/natuurgeneeswijze/170965-de-paardenbloem-eetbaar-en-genezend.html

In Friesland heet paardenbloem  Hijnsterbloem, op Texel heeft men het over konijneblad. Vaak ook brievenbesteller genoemd vanwege de door de lucht vliegende vruchtpluizen. In heel Europa door jonge meisjes weggeblazen om te weten of hij (of zij) de ware wel is.
De paardenbloem (Taraxacum officinale) is een soort uit de familie der composieten. In deze familie zijn bloemen sterk gereduceerd en klein en staan ze dicht bij elkaar in een bloemhoofdje. Paardenbloemen zijn heel algemeen. In april kunnen ze hele weilanden geel kleuren. De paardenbloem komt van oorsprong voor in Afrika, Azië en Europa en is door toedoen van de mens over veel andere plaatsen verspreid. http://www.nederlands-dis.nl/basis/eten-uit-de-natuur/uit-de-natuur-of-je-tuin-paardenbloem/

Vanaf ongeveer april zie je ze overal verschijnen. Vooral op weilanden of braakliggende terreinen zie je overal hun gele bloemenhoofdjes de kop opsteken. Nét zo gemakkelijk worden ze ook weer afgemaaid want ja…Het is tenslotte maar onkruid! Maar, de kruidenkennis leert ons dat de paardenbloem heel veel nuttige eigenschappen heeft en verder is het blad gewoon eetbaar net als sla. Je moet daarvoor dan wel zoveel mogelijk de jonge blaadjes gebruiken want ouder blad wordt wat bitter van smaak. Zo kun je bijvoorbeeld je konijn of cavia ook echt blij maken met een handje paardenbloemblad. Ze zullen er van smullen. De bladeren zijn rijk aan vitaminen A, B, C en D en aan kalium, zink, ijzer en calcium.

Weinig mensen weten dat de gele bloemhoofdjes van de paardebloem eetbaar zijn. Meer nog, ze zijn nog lekker ook en heel erg gezond.  Paardenbloemen bevatten lecithine, een stof die ons lichaam broodnodig heeft voor een goede hersenfunctie en een normaal cholesterolgehalte. Paardenbloemen kan je gemakkelijk introduceren in je voedingspatroon door er heerlijke gelei van te maken, die ze vroeger 'arme mensenhoning' noemden.  De gelei smaakt inderdaad lichtjes naar honing.  https://www.sensuelebieren.be/paardenbloem

De paardenbloem is feitelijk heel gezond en het is zeker aan te raden deze met enige regelmaat te eten. De paardenbloem bevat linolzuur, linoleenzuur, palmitinezuur, tanninen, oleïnezuur, fenolzuren, slijmstoffen, flavonoïden en vitaminen B1, B2, B3 en C. Verder de mineralen seleen, calcium, chroom, zink, magnesium, mangaan en zwavel.
Het blad is iets anders opgebouwd en bevat veel fytonutriënten, carotenoïden en vitaminen A, B1, B2, C en E. Verder bevat het de mineralen zijn calcium, ijzer, mangaan, magnesium, seleen, natrium, silicium, fosfor en koper. https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/natuurgeneeswijze/170965-de-paardenbloem-eetbaar-en-genezend.html

We zijn de laatste paar decennia alleen verwend met zachte, zoete groenten waar je niet veel moeite voor hoeft te doen met kauwen en proeven. Maar met het gegeven dat reguliere groenten en fruit steeds minder voedingswaarden hebben, kan het best interessant zijn om buiten de plantenbox te denken en te genieten van wat er vrijlijk in de natuur groeit en bloeit. https://www.eetgoedvoeljegoed.nl/gratis-eten-paardebloem/

Het vroege voorjaar is de beste tijd om paardenbloemblad te eten. Bij voorkeur voordat de bloem zich ontwikkeld heeft. Het heeft dan de beste smaak en de meeste voedingswaarde. In de late lente en in de zomer zijn ze ook te plukken alleen smaken ze dan wat bitterder. Pluk dan vooral de net ontkiemde blaadjes.
Ook de bloemen zelf zijn te eten. Neem dan het middelste van de bloem (het hooi) en gebruik het bijvoorbeeld ter garnering van de salade. http://www.biobudget.nl/tip/paardenbloem-heel-biobudget/

Je kunt inderdaad de bladeren van een paardenbloem opeten, meer nog, je kunt de hele paardenbloem eten van wortel tot bloem. https://www.startpagina.nl/v/eten-drinken/voedingsmiddelen/vraag/167228/paardebloemen-eten/

Welke delen zijn bruikbaar?
Dat is ook weer zo mooi. Álle delen zijn bruikbaar. De bloemen, bladeren, wortels en zélfs het sap in de stengel.
...
De bloem is gewoon eetbaar en smaakt wat zoetig. Je kunt ze gebruiken om de salade mee te versieren maar er wordt ook wel bier en wijn van gemaakt. Bijvoorbeeld in België geniet men graag van een glas ‘Fantome Pissenlit’ bier, wat gebrouwd wordt in Wallonië.
...
Ook het blad kan in een salade gebruikt worden maar, je kunt er ook heel goed thee van trekken of een tinctuur van maken. Het blad is het sterkste deel van de plant voor een vochtafdrijvende werking en dus heel goed toe te passen als je aan het afvallen bent. Het is gemakkelijk te verkrijgen in de natuurwinkel als je geen zin hebt om het weiland op te trekken. De thee zet je door 1 á 2 theelepels verse bladeren of, een half tot 1 theelepel gedroogd blad in een kopje gekookt water 5 tot 10 minuten te laten trekken, zeven en dan drinken.  https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/157489-kruidenwijsheid-de-paardenbloem-taraxacum-officinalis.html

De blaadjes van een paardenbloem zitten boordevol mineralen als magnesium, koper, calcium en ijzer en bevatten het halve alfabet aan vitaminen. De smaak is een beetje bitter, maar dat los je makkelijk op: een paar blaadjes door je salade en je proeft ze amper nog. Of stoom, wok of verwerk in een soep het bittere randje er gewoon af. https://www.elleeten.nl/eten-drinken/weetjes/a25005155/paardenbloem-eten-gezond-of-giftig/

De jonge blaadjes kunnen als Molsla in het voorjaar gegeten worden in een salade, ook de bloemen kan men eten. Het witte melksap is licht giftig, het zit in alle bovengrondse delen. Paardebloemen zijn een belangrijke honingleverancier, een plant waar bijen zelf sterk de voorkeur voor hebben. https://plantaardigheden.nl/plant/beschr/gonnve/paardebloem.htm#:~:text=De%20jonge%20blaadjes%20kunnen%20als,sterk%20de%20voorkeur%20voor%20hebben.

De paardenbloem is een beetje een duffe boerenkinkelbloem. Je zet hem niet in een vaas, wil hem liever niet in je gazon zien staan en gebruikt de bloem al helemaal niet in je te eten. Wat dat laatste betreft … toch doen! Paardenbloemen zijn bijzonder voedzaam namelijk. En ook nog eens lekker, feestelijk en zonnig om te zien.
Het voorjaar is de beste tijd om paardenbloemblad te eten. Bij voorkeur voordat de bloem zich heeft ontwikkeld kan die in je pan gehakt worden. Het blad heeft dan de beste smaak en de meeste voedingswaarde. In de late lente is het blad ook te plukken, alleen smaakt dat dan wat bitterder. Pluk in die echte zomermaanden vooral de bloemen. Gaat de paardenbloem eenmaal stuiven, tja … dan is het gedaan met het eten. https://lekkergezond.nl/dossiers/groente/zo-gebruik-je-paardenbloemen-in-de-keuken/

Het paardenbloemblad en of de paardenbloem past goed bij knoflook, bieslook en iets zoets zoals honing.
De paardenbloemen kun je stomen, wokken, in je thee stoppen of de gele blaadjes over een salade strooien. Rauw paardenbloemblad kun je, goed fijngesneden, ook prima door een zomerse stamppot stampen. https://lekkergezond.nl/dossiers/groente/zo-gebruik-je-paardenbloemen-in-de-keuken/


Paardenbloemthee kun je gemakkelijk zelf maken. Je plukt paardenbloemen op een plaats waar je zeker bent dat er geen giftige stoffen of onkruidverdelgers worden gebruikt. Je laat deze een paar uur in een oven op 50 graden drogen.
Daarna kun je de gedroogde paardenbloemen langere tijd bewaren in een donkere gesloten papieren zak en gebruiken voor een heerlijke paardenbloementhee.

Paardenbloemstroop:

Maria Treben maakt een siroop van paardebloemen. ‘Vier handen vol paardebloemen doet men in een liter koud water. Deze brengt men langzaam aan de kook. Hierna neemt men de pot van het vuur en laat men het een nacht staan. De volgende dag giet men alles door een zeef., laat deze uitlekken en perst met beide handen de bloemen goed uit. In dit sap doet men een kilo ruwe suiker en een halve citroen in schijfjes gesneden (zonder schil, tenzij onbespoten). Men roert alles goed door elkaar… Men zet de pot zonder deksel op het vuur. Om alle vitaminen te behouden, schakelt men op de laagste vlam. Zo verdampt het water zonder te koken. Men laat de massa één of twee keer afkoelen om na te gaan of de siroop stijf genoeg is. Het mag niet te dik worden, omdat het anders na lange tijd zou versuikeren; maar ook niet te dun, want dan zou het zuur kunnen worden. Het moet een echte dikke siroop zijn, die op een broodje of op de boterham heerlijk smaakt.’ https://www.eetgoedvoeljegoed.nl/gratis-eten-paardebloem/

En aangezien dit geen kruidenblog is maar een bierblog:

De Hysteriaaah, een bier van zytholoog Andy Jacobs is gebrouwen met paardenbloemen. Het bier wordt elders verder toegelicht.
Beschrijving: Belgisch blond speciaalbier, van hoge gisting, met nagisting in de fles, ongefilterd.
Ingrediënten: 5 granen (gerst, tarwe, haver, rogge & maïs), Belgische hop, eigenbereide paardenbloemhoning, gedroogde paardenbloemwortels, kruiden, gist, water.
Alcohol: 7 %

Matsjeu Hysteriaaah!
COMMERCIAL DESCRIPTION
5 granen, Belgische hop, paardenbloem. http://www.matsjeu.be/

Het bier wordt gebrouwen door Brouwerij Anders voor biersommelier Andy Jans. Hij stelde "Hysteriaaah!" samen ter ere van zijn grootvader "Matsjeu". Het is een  degustatiebier uit Munsterbilzen gebaseerd op het traditionele boerenleven van de grootvader: granen en bloemen. De symboliek van krankzinnigheid verwijst naar de rijke geschiedenis die Munsterbilzen heeft omtrent de opvang van geesteszieken. 
Volgens de website (www.matsjeu.be) heeft het een zoete aanzet van paardenbloemhoning en moutsuikers gevolgd door heerlijke kruidige aroma's. De 5 granen maken het mondgevoel zacht, volmondig en romig. De Belgische hop en paardenbloemwortels zorgen voor een lekkere kruidige en bittere afdronk https://www.sensuelebieren.be/hysteriaanh-matsjeu

Wazig oranjekleurig bier met een witte snelzakkende schuimkraag. Fruitig in de neus: perzik, meloen. Smaak: bitterig Mondgevoel: gemiddeld met matig koolzuur en fruitige afdronk.

Lambikstoemper heeft het ook geproefd en dit was zijn beschrijving:

Beschrijving: Belgisch blond speciaalbier, van hoge gisting, met nagisting in de fles, ongefilterd.
Ingrediënten: 5 granen (gerst, tarwe, haver, rogge & maïs), Belgische hop, eigenbereide paardenbloemhoning, gedroogde paardenbloemwortels, kruiden, gist, water.
Geproefd: Fris en groenig aroma, licht kruidig én granig, met iets van tarwe in de neus. Een beetje “donker” van smaak, kruidig doch niet overdreven, gemout, met een mooie bitterheid (28 IBU) die blijft hangen in de vrij droge nasmaak. Heeft een “speciaal” smaakje, doch zeer toegankelijk en smakelijk. Zeer zacht zoet, iets feller (maar nog steeds erg zacht) bitter en zacht gekruid van smaak.

Wat is de smaak van de paardebloemen als je die in deze hoeveelheid voor 20 minuten kookt? Hoe sterk is de smaak en past dit bij dit bier? Ik weet dat brouwerij Fantome een paardebloemenbier maakt (Pissenlit), dus het zal vast passen. https://www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php?topic=15253.0

Brouwerij - Brewery - Brasserie:
Fantome - Soy
Bierstijl - Beer style - Style de bière : Saison
Alcohol: 8 %

Opgericht in 1988 en gevestigd in Soy, Wallonië, is dit een echte ambachtelijke familiebrouwerij. Ze maken eigenlijk alleen Saisons (of Farmhouse Ales) en hun bieren zijn altijd veel populairder en bekender geweest in de UK en VS dan in België ... De Pissenlit is een Saison van 8% gebrouwen met paardenbloemen https://www.facebook.com/DeBierbrigadierTilburg/photos/a.1326718234018776/1741264729230789/?type=1&theater

HoppyBastard from Nebraska
...
APPEARANCE: pours a hazy, dark, copper color with two fingers tan head that slowly dissipated until an unbroken cap remained, highly carbonated, heavy lacing on the glass.
SMELL: bread, farmhouse funk, apple cider and cloves.
TASTE: initially sweet and citrusy with some farm house funk and a somewhat sour note on the finish, the 8% ABV is present.
PALATE: highly carbonated and medium body.
OVERALL: this is a good Saison if you enjoy the sour note, it's beautiful to look at and the 8% ABV is definitely perceptible but I would recommend to anyone who enjoys the style.

Snowcrash000 from Germany
...
Pours a slightly cloudy, deep amber coloration with a medium, frothy head. Smells of biscuity, slightly caramelly malt, some distinct honey sweetness and fruity esters and well as lighter herbal accents. Taste is dominated by sweet malts and honey accents, nicely balanced against some fruity and slighty spicy yeast esters of tart green apple, gooseberry and clove, as well as hints of darker fruit such as plum and raisin, with some herbal accents coming through in the aftertaste. Finishes bittersweet, with a light tartness and some malty and fruity notes lingering in the aftertaste. Full mouthfeel with a medium body and carbonation.
Quite a rich, dark and malty Saison that is sweeter than I'm used to from the style, with a certain honey note and some darker fruits rounding out the typical fruity yeast esters, as well as ligher herbal and spicy accents and a good, hoppy bitterness in the finish. While it's perhaps just a tad too sweet for my personal taste, it's still works out very nicely, with the light tartness and distinct bitterness balancing things out nicely, as well as a great general harmony of sweet, fruity, tart, bitter and herbal/spicy elements.

eric5bellies from Australia
...
A - Pours a clear copper colour with an off White head that dies quickly to a film
S - Marmalade aromas with some mild spice
T - Some nice dark citrus fruits with a spicy dry finish
M - Full bodied and medium carbonation
O - Worth seeking out but not much sign of the dandelion

Het is ook eenvoudig zelf te maken:

Paardenbloemen (Taraxacum officinale) zijn vrijwel overal ter wereld te vinden. Net als brandnetel bier is paardenbloemen bier diep geworteld in de traditie van het brouwen van medicinale kruiden bieren. Het wordt vooral gebruikt als tonicum (de plant is een rijke bron van bètacaroteen en vitamine C) maar biedt ook gezondheidsvoordelen bij leveraandoeningen, urinewegproblemen en diabetes. De bloemen worden gebruikt om wijn te maken en zijn een goede bron van wilde gist. Ik hou meer van het bier vanwege de gezondheidsvoordelen dan van de smaak.
...
Breng het water aan de kook en voeg het verse groen en de gedroogde wortels toe. Kook 20 tot 30 minuten, voeg dan de bruine suiker, de gember, de optionele citroenen (pers ze eerst, dan doe ze ook in het brouwsel), en de creame of tartar toe. Kook nog eens 5 minuten.
Haal de pan van de haard en plaats hem (met het deksel erop) in koud water. Ververs het koude water twee of drie keer tot uw bier lauw is (ongeveer 21°C).
Alles door een Zeef en dan in een fermentor (fles, pot of wat u ook gebruikt), voeg de gist (wild of commercieel) toe en plaats er een luchtsluis (of schone handdoek) op.
Fermenteer 7 dagen. Begin te tellen wanneer de gisting actief is (dit kan 2 tot 3 dagen duren met een wilde giststarter), dan in een fles afvullen. Ik gebruik geen suiker. De gisting is actief, dus ik gebruik graag een gerecycleerde sodafles met schroefdop om eventuele overtollige carbonatatie te controleren en indien nodig vrij te geven door de bovenkant langzaam te openen. Het bier is bedoeld om jong te drinken, meestal na 7 tot 10 dagen.
Baudar, Pascal. The Wildcrafting Brewer: Creating Unique Drinks and Boozy Concoctions from Nature's Ingredients. 

Uit het boekje: “Drink je gezond”; auteur onbekend.
Een heerlijk fris bier waarbij de paardenbloem de bittere smaak geeft en de gember en de citroen voor de frisheid zorgen. Let op: mijn biertje bleek wel 8 procent alcohol te bevatten en dat zou je niet denken als je het proeft.
Mogelijk is het bier ook geneeskrachtig vanwege de vochtafdrijvende, activerende en ontstekingsremmende eigenschappen van de ingrediënten. In het oorspronkelijke recept gaat er 25 gram wijnsteenzuur (drogist) in, maar ik vond het erg zuur.
Let op. Je kunt dit recept niet maken met wijnsteenbakpoeder uit de natuurvoedingswinkel, dat is iets anders en het smaakt niet zuur maar verschrikkelijk bitter.
Ingrediënten:
- 225 gram bloeiende jonge paardebloemplanten; onbeschadigd met wortel en al
- 4,5 liter water
- 15 gram gemberwortel, gesneden en gekneusd
- gele schil en sap van 1 biologische citroen
- 450 gram bruine basterdsuiker (rietsuiker kan ook)
- 12 gram wijnsteenzuur
- 7 gram gedroogde gist


SCHUIMIGE PAARDENBLOEMDRANK
Nodig:
Minstens 30 jonge, hele liefst al bloeiende paardenbloemplantjes met wortel er al.
5 liter kokend water
1 onbehandelde citroen
Stukje verse gemberwortel
2 zakjes droge gist, of gist voor bier of wijn (all purpose type)
½ kilo rietsuiker
25 gram wijnsteenzuur, of citroenzuur (en wat minder als je er een kopje koude zwarte thee bijvoegt) of een mengsel van deze drie
Zet de paardenbloemen een uurtje in koud water, was ze daarna nogmaals en verwijder de haartjes van de wortels met een groenteborsteltje, een dunschiller of wat je maar gemakkelijk lijkt. Daarna nogmaals spoelen.
Neem een pan met 5 liter kokend water en voeg daar de complete paardenbloemen, de schil van de citroen ( dus dun afschillen en dan liefst zonder het wit) en de gember in dunne plakjes (hier de schil eraf snijden). Kook alles zeker 10 minuten goed door. http://www.nederlands-dis.nl/uncategorized/dranken/traditie-snelle-paardenbloemdrank-of-bier/

paardenbloembier is een traditioneel Wales recept. En lekker!
Een beetje bitter (paardenbloem) en verwarmend (gember).
De bittere smaak stimuleert de leverfunctie, de gember geeft het lichaam nieuwe kracht.
Je zou dus kunnen zeggen dat het gezond is om hier een glas van te drinken.
Je kunt het zo maken:
Je steekt wat paardenbloemen uit, met wortel en al. Voor 5 liter bier gebruik je 225 gram.
Goed wassen en schoon schrobben is logisch.
Doe dan in een grote pan:
*de 225 gram paardenbloemen (heel laten)
*4.5 liter water
*15 gram gemberwortel in kleine stukjes
*dunne schil van 1 biologische citroen
Breng dit alles aan de kook en laat het ruim 10 minuten zachtjes doorkoken.
Dan zeef je alles eruit en vangt het sap op, giet dit sap op 450 gram bruine suiker en 15 gram wijnsteenzuur.
Goed roeren tot de suiker is opgelost. (andere suiker kan ook)
Laat het helemaal afkoelen.
Het heeft een onheilspellend kleurtje, maar vrees niet!
Het gaat helemaal goed komen.

Doe het wijnsteenpoeder ( of de variatie erop) en de suiker in een gistingsbak.
Giet de gekookte paardenbloemvloeistof bijna nog kokend door een zeef hier bij. Nu blijven roeren tot de suiker is opgelost.
citroenPers intussen de rest van de citroen uit en voeg dat samen met de gist bij de vloeistof als deze minder dan 30 °C is geworden. Weer goed doorroeren en met een kaasdoek of een oud stuk ( wel gewassen) vitrage afdekken. 5 dagen op een warme, tochtvrije plek wegzetten. Wel een paar keer per dag de vloeistof omroeren.
Na vijf dagen de bier door een zeef met kaasdoek filteren en in beugelbierflesjes afvullen ( ik gebruik gewoonlijk hiervoor groschflesjes van een ½ liter). Als je na een week koel wegzetten een flesje voorzichtig openmaakt en als men zoals normaal een stevig sissen hoort is de paardenbloembier klaar om van te genieten.  Wel lekker koud drinken. Net als brandnetelbier met wat ijsblikjes. http://www.nederlands-dis.nl/uncategorized/dranken/traditie-snelle-paardenbloemdrank-of-bier/

Daar zie ik een nieuw projectje : brandnetelbier!?

Maar eerst even dit projectje beschrijven: Op een lentedag tijdens een picknick zagen we om ons heen een hoop paardenbloemen. Spontaan hadden we het over bierbrouwen en kwam naar voren dat we met paardenbloemen dat ook konden doen. Dus gingen we plekken en binnen een uurtje hadden we meer dan genoeg. Thuis het geplukte spul gewassen en gekookt.Ik volgde het recept op http://de-gulle-aarde.blogspot.com/2012/05/paardenbloem-bier.html.  In plaats van citroenschil gebruikte ik citroensap uit zo'n flesje. Ik had geen gember en geen rietsuiker. Na het koken de boel gezeefd en na het afkoelen het gist erin gedaan. Daarna in Grolschflessen gedaan. Bij een paar deed ik citroenlimonade-siroop 

Na weekje gekeken en het zag er goed uit. Uiteindelijk is één van de flessen wel geklapt en de anderen bleken bij openen gushers. Bij de eerste vloog zelfs de beugel eraf bij het openen!? 

Hoe smaakte het?
Zuur. Qua uiterlijk deed het denken aan Rivella. De geur was muf. Er was wel ontzettend veel bruis. De friszure smaak had geen bitterheid. Bij een flesje zat er nog wat paardenbloemblaadjes in, maar dat heeft de smaak niet negatief beïnvloed volgens mij. In de afdronk zit wel wat plakkerige alcohol, maar over het algemeen proeft het niet zwaar. 

Omdat het zo spontaan en snel gemaakt is heb ik geen metingen gedaan van het soortelijk gewicht, zodat ik geen uitspraken kan doen over het alcoholgehalte, helaas. 
Gepost door op
Labels: , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)