Ik was laatst in Wageningen en daar bezocht ik de stadsbrouwerij (zie https://www.stadsbrouwerijwageningen.nl/). Het was wel zoeken, want het zit in het centrum en is lastig met de auto te bereiken. We parkeerden bij de LIDL en liepen naar de brouwerij. Er stond een unieke opstelling met o.a. een condensor om de damp af te voeren ter bestrijding van de geur van het koken. Ook zag ik er een filterkamerpers (https://nl.wikipedia.org/wiki/Filterpers). Indrukwekkend!
De brouwerij werkt met zo veel mogelijke lokale ingrediënten en brouwt -volgens mij- traditionele bieren, zoals blond en stout.
donderdag 28 november 2019
vrijdag 22 november 2019
Windhoek
Namibië, officieel de Republiek Namibië (Afrikaans: Republiek van Namibië; Engels: Republic of Namibia; Duits: Republik Namibia), is een land in zuidelijk Afrika, aan de kust van de Atlantische Oceaan tussen Angola en Zuid-Afrika. Ook de Caprivistrook, een smalle strook land tussen Botswana aan de zuidkant en Angola en Zambia in het noorden behoort tot Namibië. In het noorden vormen de rivieren Kunene, Okavango en Zambezi natuurlijke grenzen met Angola en Zambia, in het zuiden is de Oranjerivier de grens met Zuid-Afrika. In het noordoosten vormt de 21ste lengtegraad en in het zuidoosten de 20e lengtegraad de grens met Botswana. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Namibië (Engels: Namibia) is een land in Afrika dat grenst aan Angola, Botswana, Zambia en Zuid-Afrika. Namibië is sinds 1990 onafhankelijk van Zuid-Afrika. De hoofdstad van Namibië is Windhoek. Een aantal grote steden in Namibië zijn: Walvisbaai, Rundu, Swakopmund, Rehoboth en Keetmanshoop. (https://www.landenkompas.nl/namibie)
De eerste tekenen van leven in het hedendaagse Namibië-gebied dateren uit 27.000 voor Christus. Zo zijn er de rotstekeningen uit Twyfelfontein waarvan de eersten uit 300 voor Chr. dateren, die door de UNESCO als werelderfgoed beschouwd worden. Deze tekeningen zijn van de hand van de San of Bosjesmannen, die de oudste bekende bewoners van het land zijn en er nog steeds wonen. De Nama en Damara trokken later het gebied binnen en vanaf de 14de eeuw na Christus gingen ook Bantoestammen als de Herero, Kavango, de Tswana en de Owambo, zich in de regio vestigen.[5]
In de 19e eeuw trokken de Nederlandstalige Orlams vanuit de Kaapkolonie naar Namibië. Zij waren nakomelingen van blanke boeren uit de Kaapkolonie (in het huidige Zuid-Afrika) en Nama-vrouwen. Hun kaptyn Jonker Afrikaner stichtte in 1840 de huidige hoofdstad Windhoek en domineerde een aanzienlijk deel van Namibië tot zijn dood in 1861. In de jaren 1870 vestigde er zich een volgende bevolkingsgroep, namelijk de (Rehoboth) Basters, een andere Nederlandstalige kleurlingengemeenschap.
Aan het einde van de 19de eeuw begon de kolonisatie door Europeanen. In 1878 werd Walvisbaai, een natuurlijke zeehaven, deel van de Britse Kaapkolonie en in 1884 werd op de Koloniale Conferentie van Berlijn afgesproken dat de rest van het gebied een kolonie werd van Duitsland. Het gebied werd door de Duitse kolonisatoren Duits-Zuidwest-Afrika gedoopt. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
In 1890 werd met het Zanzibarverdrag de Caprivistrook aan de kolonie toegevoegd. De Herero en Nama, onder leiding van Hendrik Witbooi, kwamen in het begin van de 20ste eeuw in opstand tegen deze Duitse bezetting. De Duitsers vervingen hun gouverneur Theodor Leutwein door Generaal Lothar von Trotha, die het bevel gaf om elke Herero neer te schieten. De Herero en Nama leden zeer zware verliezen: 80% van de Herero's en 50% van de Nama's werden vermoord. Deze massamoord werd later door de Verenigde Naties erkend als de eerste genocide van de 20ste eeuw en kreeg de naam Namibische genocide.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog veroverde Zuid-Afrika Duits-Zuidwest-Afrika op de Duitsers en in 1920 werd het door de Volkenbond aan Zuid-Afrika toegewezen als mandaatgebied. De raciale segregatie, die door de Duitsers was geïntroduceerd, werd verder doorgevoerd en kreeg een wettelijke basis. Dit systeem werd apartheid genoemd. Vanaf 1968 werden met het Plan Odendaal bantoestans of thuislanden gecreëerd, waarmee elke bevolkingsgroep zijn eigen reservaat kreeg. De naam van het land veranderde naar Zuidwest-Afrika. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Net als in de rest van Afrika ontstonden er eind jaren 1950 onafhankelijkheidsbewegingen in Namibië. Zo werd in 1959 de South West Africa National Union (Swanu) opgericht en in 1960 de South West Africa People's Organisation (Swapo). Deze en andere bewegingen begonnen een lange oppositie tegen het apartheidsbewind en de kolonisatie. In 1966 startte de Zuid-Afrikaanse Grensoorlog en voerde Swapo, met haar gewapende tak het People's Liberation Army of Namibia, ook een gewapende opstand tegen het Zuid-Afrikaanse regime. Ook internationaal was er verzet tegen het politieke systeem en de kolonisatie. De Verenigde Naties verwierp in 1946 het voorstel van Zuid-Afrika om Zuidwest-Afrika als vijfde provincie in te lijven. In 1978 nam de VN Resolutie 435 aan, waarmee Zuid-Afrika's bestuur in Namibië door de VN illegaal werd verklaard en haar aanwezigheid een bezetting werd genoemd. Het land werd opgeroepen zich terug te trekken om Namibië te verzelfstandigen. Vijf westerse landen, de Verenigde Staten, Canada, Frankrijk, de Bondsrepubliek Duitsland en Groot-Brittannië, vormden de Western Contact Group die een vreedzame oplossing van het conflict nastreefde. Zij dwongen Zuid-Afrika ertoe om ook met Swapo en de buurlanden te onderhandelen en hen niet uit te sluiten zoals ze deden bij onder andere de Turnhalle Constitutionele Conferentie in 1977 (waar men pseudo-onafhankelijke etnische regeringen wilde opzetten).
In 1988 werd resolutie 435 door alle partijen ondertekend en werd het onafhankelijkheidsproces in gang gezet. De Verenigde Naties stuurden de UNTAG-missie, met Martti Ahtisaari als hoofd, om de transitie bij te staan. In november 1989 vonden er verkiezingen voor de Grondwettelijke Vergadering plaats. Deze Grondwettelijke Vergadering legde de Grondwet vast. Op 21 maart 1990 werd het land onafhankelijk en kreeg het een nieuwe naam: Namibië. Walvisbaai en enkele eilanden voor de kust van Namibië bleven wel een kolonie van Zuid-Afrika. In 1994, met het einde van het apartheidsregime in Zuid-Afrika, werden deze gebieden uiteindelijk aan Namibië gegeven. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
De eerste president van het land werd Sam Nujoma die zijn eed aflegde op de Onafhankelijkheidsdag. Swapo, de beweging waarvan Nujoma leider was, legde de wapens neer en werd een politieke partij. Haar strijders gingen deels op in het Namibische leger. Een democratisch meerpartijenstelsel werd ontwikkeld met verschillende politieke partijen. Swapo werd echter een zeer dominante partij die elke verkiezing won. In 2005 liet Nujoma na 15 jaar het presidentschap over aan zijn partijgenoot Hifikepunye Pohamba. Zijn opvolger was Hage Geingob.
De Angolese Burgeroorlog had een kleine impact op het leven van de Namibiërs in het noorden van het land tot het einde van de oorlog in 2002. In 1999 vond er in de Caprivi-regio een afscheidingspoging plaats door het Caprivi Liberation Army. Vanaf 2001 werd het gebied weer veilig verklaard. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Namibië is met een oppervlakte van 824.268 km² het 34ste grootste land ter wereld. Het heeft 3824 km aan grenzen, waarvan met Angola 1376 km, Botswana 1360 km, Zuid-Afrika 855 km en Zambia 233 km. Daarnaast heeft ook een kustlijn aan de Atlantische Oceaan van 1572 km. Namibië is het land met de minste regenval in sub-Sahara Afrika.
...
Namibië kent verschillende biomen, waaronder woestijn, halfwoestijn, savanne en wetlands. De vijf grote geografische gebieden van het land zijn: het Centraal Plateau, de Namibwoestijn, de Grote Plateaurand, het Bosveld en de Kalahari.
De Namib-woestijn is de bekendste woestijn van Namibië en loopt langs een groot deel van de Namibische kust. Een befaamd natuurgebied in de Namib-woestijn is dat van de Sossusvlei, waarnaast ook de Dodevlei zich bevindt. De kustdelen bestaan uit zandwoestijn met een zandzee. Deze wordt sinds 2013 als een werelderfgoed gezien.[10] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Namibië staat vooral bekend om zijn prachtige natuur. Namibië bestaat grotendeels uit woestijnvlakte. Je vindt er ook de Namib-woestijn. Dit is de oudste woestijn ter wereld. Verder kent het land rotsformaties, de indrukwekkende Fish River Canyon en vele Nationale parken waar je veel diersoorten in het wild kan ontdekken, zoals: olifanten, bergzebra’s, de zwarte neushoorn, leeuwen en antilopen. Namibië heeft een lange kustrook met zandstrand, maar het land staat niet bekend als strandbestemming. Je kunt er veel dolfijnen en zeehonden spotten. De economie van het land draait grotendeels op de winning en export van diamanten. De bevolking daarentegen leeft grotendeels van de landbouw. Ongeveer 50% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. (https://www.landenkompas.nl/namibie)
De lokale munt is de Namibische dollar (N$), die gekoppeld is aan de Zuid-Afrikaanse rand en dezelfde waarde heeft. De rand wordt hierdoor ook als betaalmiddel geaccepteerd.
Omwille van klimatologische factoren is akker- en tuinbouw zeer moeilijk. Wel wordt er veel aan veeteelt (runderen, schapen en geiten) gedaan. Maïsvelden komt men vooral in het noorden tegen. De landbouw levert in totaal negen procent van het bbp. De bevolking die afhankelijk is van deze sector is echter veel groter, met 16% in de formele sector en twee derde van de informele sector. In de sector van de mijnbouw zien we het omgekeerde. Deze sector zorgt voor acht procent van het bbp maar stelt slechts drie procent van de werkenden te werk.[14] Er wordt vooral diamant en uranium ontgonnen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Het water uit de kraan is in de toeristische plaatsen veilig te drinken. Op de plekken waar dit niet het geval is wordt u vaak door de lokale bewoners hierop gewezen. (https://www.landenkompas.nl/namibie)
In Namibië dient men links te rijden, dit werd ingevoerd in 1918. Er zijn 45.387 km wegen in Namibië, waarvan 6.387 km verhard. Alleen in de hoofdstad Windhoek ligt er een autosnelweg.
Er zijn twee internationale luchthavens, de Hosea Kutako International Airport nabij Windhoek en de luchthaven van Walvisbaai. Daarnaast zijn er ook regionale luchthavens. De nationale luchtvaartmaatschappij is Air Namibia die zowel binnenlandse als internationale vluchten aanbiedt.
De grootste haven van het land is die van Walvisbaai, de tweede grootste is die van Lüderitz. De regering en industrie proberen van het land, en meer specifiek van de haven van Walvisbaai, een internationale transport hub te maken. Hiermee zou het zuiden van Angola, het dichtbevolkte noorden van Zuid-Afrika en de binnenstaten Botswana, Zambia en Zimbabwe bereikt kunnen worden.[19][20]
De eerste spoorlijn werd in 1895 nabij Kaap Kruis gelegd. Momenteel zijn er 2382 kilometer aan spoorwegen, verdeeld over negen lijnen. De nationale spoorwegmaatschappij Transnamib biedt naast goederentransport en enkele passagierslijnen ook de Desert express aan, dit is een luxueuze trein voor toeristen. Het aantal gewone passagierstreinen is echter beperkt en onder andere daarom zijn er minibussen, die door private personen gerund worden, populairder als publiek transportmiddel om naar een andere stad te gaan. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
De hoofdstad van Namibië is Windhoek. Met 130.000 inwoners is het geen grote stad en veel kleiner dan vele provinciesteden in België of Nederland. Duitse missionarissen stichtten hier een post in 1871. De naam werd later verzonnen door de Afrikaanse bevolking. De stad is gemakkelijk te voet te verkennen. Het centrum is een vreemde mengeling van Duitse koloniale gebouwen en in frisse pasteltinten geschilderde moderne gebouwen.
Opvallend is de Evangelisch-Lutherse Christuskirche in Art Nouveau stijl. Vlakbij staat het huidige parlementsgebouw, het Tintenpalast. Het museum, de Alte Feste, is gevestigd in een oud fort dat de Duitse kolonisatoren achterlieten, heeft de koloniale geschiedenis als thema en staat hier ook niet ver vandaan.
Een bezoekje aan het station is wel aardig, want dit werd in opdracht van de Zuid-Afrikanen ontworpen door een Nederlandse architect. Het gebouw heeft dan ook wel iets weg van de oude NS stations, die in Nederland soms nog wel te vinden zijn. In 1837 werd het zuiden van het land getroffen door een meteorietenregen en ruim 21.000 kilo ruimtegesteente kwam neer in de woestijn. 33 van deze meteorieten zijn tentoongesteld in een winkelcentrum in de Poststraat. Als u tijd heeft, moet u zeker even naar de kleine Windhoek Valley gaan, vanwaar u een mooi overzicht heeft over de hoofdstad. (https://www.fox.nl/namibie/windhoek)
Windhoek (soms in het Duits: Windhuk) is de hoofdstad en de grootste stad van de Republiek Namibië. De stad ligt in het midden van het land, op een hoogte van circa 1650 meter en heeft meer dan 320.000 inwoners.[1]
Sinds 1891 is Windhoek de hoofdstad van het land. Tijdens het bestuur van Zuid-Afrika (gedurende de periode van 1915 tot de onafhankelijkheid in 1990), ten tijde van de apartheid (1948-1990), moesten blanken, kleurlingen en zwarten strikt gescheiden wonen. Blanken woonden in de stad, kleurlingen en zwarten woonden in de townships. Het township voor kleurlingen in Windhoek heet Khomasdal, voor de zwarten is het Katutura.
...
De omgeving van Windhoek stond bekend om zijn warme bronnen en dit is terug te vinden in de traditionele namen. De stad Windhoek was namelijk oorspronkelijk bekend onder twee namen; Ai-Gams (KhoiKhoi voor Warme Bronnen) en Otjomuise (Herero voor Plek van Stoom).
Over de huidige naam zijn verschillende theorieën in omloop. Waarschijnlijk werd de stad vernoemd naar het Windhoekgebergte nabij Tulbagh in de toenmalige Nederlandse Kaapkolonie door kapitein Jan Jonker Afrikaner, die zich vanwege de voortdurende aanwezigheid van water vestigde in het gebied. Hij en zijn volk vestigden zich in het gebied waar nu de buitenwijk Klein Windhoek is.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Windhoek)
Windhoek is het economische centrum van Namibië. Er is een grote vleesverwerkende industrie en een grote brouwerij. Namibia Breweries brouwt er verschillende bieren, waaronder Windhoek. Dit bier wordt gebrouwen volgens het Duitse Reinheitsgebot. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Windhoek)
At the end of the 19th century valuable commodities such as beer were imported from Europe. The beer brewed for the colder European climate was found to be unsuitable for the hot climate in Namibia. This led to the establishment of four local breweries in 1904 namely; Kronen Brauerei (Swakopmund), Omaruru Brewery, Klein Windhoek Brewery and Felsenkeller Brewery (Windhoek).
On 29 October 1920 the four breweries were acquired by Messrs Carl List and Hermann Ohlthaver who consolidated them to form The South West Breweries Limited . (https://www.nambrew.com/content/our-heritage)
Brewing was introduced to Namibia by German colonists. Their strict purity rules remain in place today, meaning the country produces some of Africa's best, and most refreshing, beers. (https://edition.cnn.com/travel/article/namibia-beer/index.html)
After clocking off, office workers meander through Windhoek, Namibia's well-kept streets toward an old warehouse.
Admittedly, at first it seems a bit ramshackle compared to the rest of this modern city, a place somehow both charmingly small town and utterly cosmopolitan.
But behind the walls is a living monument to one of Namibia's most iconic commodities: beer.
Top-quality brewing is a legacy of German colonialism.
Although South Africa took over in 1920 and imposed its own laws, the reinheitsgebot stayed -- the famed German purity law of 1516 mandated that beer must only include water, barley and hops.
That tradition remains today, not by law but by choice.
Windhoek may have only 322,000 people, but it produces a dozen beers that hold their own against the neighboring giant, SAB Miller, next door in South Africa.
Most of the beers made in Namibia are for export, fueled by a legendary commitment to the reinheitsgebot.
During World War II, Namibia Brewery founders, Carl List and Hermann Olthaver, couldn't source good enough ingredients.
So they stopped production rather than make inferior beer.
Established on 29 October 1920, Namibia Breweries Limited (NBL) is one of the leading beverage manufacturing companies in Namibia and, indeed, in Southern Africa. In 1920, the Kronen Brauerei (Swakopmund), the Omaruru Brewery (Omaruru), the Klein Windhoek Brewery (Windhoek), and the Felsenkeller Brewery (Windhoek) were acquired by Carl List and Hermann Ohlthaver, who consolidated them to form South West Breweries Limited. When, in 1967, South West Breweries Ltd acquired the Hansa Brauerei in Swakopmund, the company became the only remaining independent commercial brewery in Southern Africa. With Namibia’s independence in 1990, South West Breweries Limited changed to its current name of Namibia Breweries Limited (NBL).
Today, with the stated vision To Be the Most Progressive and Inspiring Company, NBL leads the domestic beer market and has a significant share of the premium beer category in South Africa.
NBL’s total exports account for more than half of total production output.
In May 1996, NBL listed on the Namibian Stock Exchange (NSX) and became a publicly owned company. The Ohlthaver & List Group of Companies (O & L Group), a major Namibian group, is the controlling shareholder in NBL. In 2015 NBL restructured its operations in Namibia and South Africa in agreement with leading drinks company Diageo and brewer Heineken, NBL’s strategic partners. In Namibia this resulted in Heineken acquiring Diageo’s indirect stake in NBL. With regard to operations in South Africa, Diageo sold its stake in DHN Drinks which resulted in Heineken and NBL increasing their respective stakes. This new joint venture between NBL and Heineken is exclusively focused on a beer portfolio which will be beneficial to growing key brands in South Africa, including the Windhoek Trade Mark, as well as the Heineken and Amstel portfolio.
Brewed by choice according to the German Reinheitsgebot (“Purity Law”) of 1516, Windhoek Lager, Windhoek Light, Windhoek Draught and Tafel Lager enjoy a reputation of quality and purity for which the brands have earned international recognition – including winning gold medals from the prestigious Deutsche Landwirtschafts-Gesellschaft (DLG), among its awards in 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 and 2015. (https://www.nambrew.com/content/about-nbl)
Here at NBL our passion is brewing the finest quality beer using only the purest ingredients. As part of the Ohlthaver & List (O&L) Group, we let our purpose “Creating a future, enhancing life” and our corporate value system inspire our unrelenting pursuit of perfection.
We are proud to uphold the tradition established in 1516 and brew our beer according to the Reinheitsgebot Purity Law. Brewed by choice according to the Reinheitsgebot; our products share our local pride wherever they are enjoyed and through our commitment to excellence our beers have become known for their incomparable quality and purity.
The exceptional brands in our portfolio continue to garner international recognition, winning a series of gold medals during the prestigious Deutsche Landwirtschafts Gesellschaft (DLG) Awards.
NBL is not only committed to providing Namibians with amazing experiences by delivering world-class products, we are also dedicated to operating our business in a socially and environmentally responsible manner and giving back to the community. We have made significant investments to ensure that our operations are efficient, environmentally friendly and reduce our carbon footprint. We also continuously seek to uplift the communities in which we operate.
(https://www.nambrew.com/content/about-nbl)
From the Felsenkellar (Cellar of Rock) - which has since become a beautiful heritage site - to our newer and larger capacity facility, our brewery has always been a point of pride.
When we first started brewing Windhoek Beer it was all done at the Felsenkellar (Cellar of Rock), on the corner of Sam Nujoma and Tal Street in the heart of Windhoek's business district. For almost ninety years it served us proudly, but all good things come to an end an in 1986 work was completed on a new-state-of-the-art brewery. However, that was not the end for the beloved structure.
The Felsenkeller still stands on the same corner, its’ distinctive, classical colonial German architecture in stark contrast to its more mundane, modern, business counterparts. No longer a functional brewery, it is now home to a variety of arts and crafts shops, restaurants and bars.
The new brewery was built just outside of Windhoek and houses three bottling lines, a canning line and a keg line. Collectively, it has an impressive capacity of over 2.2 million hectolitres per year. It is here that Namibia's renowned range of 100% Pure Beers are brewed and packaged.
Our commitment to sustainable production and green initiatives has seen several significant developments at the brewery. Chief among those is our 1.1 megawatt hybrid electricity system, which blends solar and diesel power, allowing us to operate almost completely independently of the grid. We have also invested in various water-saving initiatives which include our own boreholes, a water reclamation plant and a pre-treatment facility. Through these we are aiming for 70%-80% self-sufficiency. Furthermore, following years of intensive research, we have begun growing our own barley, greatly reducing our dependence on imported produce.
As a leader in the domestic beer market, with a considerable share of the premium beer category in South Africa, we are dedicated to constant innovation and scrupulous investment in technology.
The future is yet to come, and it will undoubtedly usher in many changes, but there is one constant that never will. As the Chairman of Namibia Breweries Limited, Sven Thieme, put it, “It is always hard to make the changes, but the single most important element remains constant – we will always brew our beer according to the Reinheitsgebot and it will always be crafted with the greatest care and dedication.”
“WE WILL ALWAYS BREW OUR BEER ACCORDING TO THE REINHEITSGEBOT AND IT WILL ALWAYS BE CRAFTED WITH THE GREATEST CARE AND DEDICATION.”
Sven Thieme
Chairman, Namibia Breweries
(http://windhoekbeer.com/za/our-brewery)
It started with two friends buying a few breweries in Namibia in 1920,
and over the years grew into one of the largest,
most successful beer producers, not only on the continent, but in the world.
...
On 20 October 1920, two German businessmen, Hermann Ohlthaver and Carl List, consolidated four breweries (Kronen Brauerei, Omaruru Brewery, Klein Windhoek Brewery and Felsenkeller Brewery) in what was then South-West Africa and formed South West Breweries Limited (SWB).
...
During the 1930s the impact of World War II made it difficult to procure the best ingredients, this meant brewing was halted rather than offer an inferior product.
...
“FOR US THERE WAS ALWAYS ONLY ONE WAY OF BREWING BEER, AND THAT WAS THE TRADITIONAL GERMAN WAY. BY USING ONLY THE MOST NATURAL OF INGREDIENTS”
CARL LIST
...
In 1965 Karl Werner, the son of original founder Carl List, takes full ownership of SWB.
...
In 1968 the breweries acquired the Hansa Braurei in Swakopmund, making SWB the only national brewery in South-West Africa.
...
In 1981 the SWB's success forced it to expand its production capacity and construction started on a new state-of-the-art brewery.
...
In 1984 Windhoek Light is officially launched.
...
In 1985 Windhoek Beer is offered in cans for the first time.
...
In 1986 the new brewery is completed and Windhoek beer is allowed to be transported into South Africa for the first time.
...
In 1990, when Namibia gained independence, South West Breweries Ltd changed its name to Namibia Breweries Ltd (NBL), which is still its name today. The country's independence also played a large role in opening further international markets for the brand.
...
NBL became a public owned company in May 1996 when it listed on the Namibian Stock Exchange (NSX). The controlling shareholder in NBL is the Ohlthaver & List Group, a major Namibian group.
...
In 1999 Windhoek Draught is introduced.
...
In 2003 NBL formed a strategic partnership with Diageo and Dutch brewer Heineken, which is locally facilitated by Brandhouse Beverages (Pty) Ltd. The joint endeavour's commitment was reinforced with the formation of DHN Drinks (Pty) Ltd in 2008.
(http://windhoekbeer.com/za/our-story)
Namibia Breweries Limited (NBL) is een bierbrouwerij in Namibië. Het bedrijf is gevestigd in Windhoek de hoofdstad van het land.
De brouwerij brouwt bier volgens het Duitse Reinheitsgebot van 1516.
De brouwer produceert een aantal populaire bieren:
Windhoek Lager (alcoholpercentage 4%)
Tafel (4%)
Windhoek Export
Hansa Draught (4%)
Windhoek Draught (4%)
Hansa Pilsener (4,5%)
Windhoek Light (2,5%) (aanbevolen door de Zuid-Afrikaanse hartstichting)
Windhoek Special (5%)
Urbock (7%)
Namibia Breweries werd in (1920) opgericht toen vier bierbrouwerijen (een uit Swakopmund, een uit Omaruru en twee uit Windhoek gingen samenwerken onder naam The South West Breweries. Na de onafhankelijkheid van Namibië in 1990 werd de naam gewijzigd.
Sinds 2003 heeft de Nederlandse bierbrouwer Heineken een groot belang in de Namibische brouwerij. Er wordt behalve de genoemde biermerken ook Heineken en Beck's gebrouwen. Er werken zo'n 500 mensen voor de brouwerij in Windhoek.
Windhoek Lager is een zeer populair bier in Namibië en overige landen in zuidelijk Afrika. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibia_Breweries)
Today, Namibians insist that the quality of their beer prevents hangovers.
Or, at least that's what they tell tourists to encourage them to drink more.
The Old Brewery complex in Windhoek was one of the first to put the purity law into practice in Namibia.
Production has long since moved to an industrial area -- the buildings have been repurposed into shops and a theater.
The original Boiler Room now houses a restaurant and bar, where the happy hour crowd fills the open-air courtyard.
Later, velvet ropes will be strung along the sidewalk to handle music fans coming to see who's on stage, which could be spoken-word poets, local musicians or international successes like the Parlotones.
Inside a glass cabinet, old steins sit alongside early bottles and cans of Windhoek's eponymous beer.
At the bar, Windhoek flows freely in its three most common variants: draught, lager and light.
All three are golden-amber, easy-drinking beers that are go-to choices for cooling off on Namibia's hot and dry days.
For armchair travelers, these are the easiest to find overseas as well.
Warehouse Theatre, 48 Tal Street Old Breweries Building, Windhoek Namibia;
Namibia Breweries does make a limited run of Windhoek Special, which is usually less interesting than its occasional batches of maibocks or other specialty beers.
In Windhoek's bars, it's more likely the other local options will be the slightly darker Tafel Lager or Hansa Pilsner, which both originated in the coastal town of Swakopmund.
In winter, NamBrew produces Urbock and Urbock Draught.
With a dark, Munich barley malt, they're made only in May and last just through the chilly months.
These "true bock" beers are steeped in German tradition, with a more distinctive and flavorful taste than the country's lighter lagers.
They also have a higher alcohol content.
Beer that tastes like tea
On the craftier side is Camelthorn Weizen, on tap when it's available.
Also an amber, it's made with ingredients imported from South Africa, Europe and the United States for a slightly different taste.
Camelthorn started out as a promising independent brewer, but has been absorbed into the NamBrew empire.
It's experimented with different flavors, including rooiboos, the red bush popular for tea in southern Africa.
Really comparing the quality of all of Namibia's beers to the imports requires a trip to Joe's Beer House. (https://edition.cnn.com/travel/article/namibia-beer/index.html)
Windhoek Lager
ABV: 4.0%
TYPE: Pale Lager
TASTE: Malty grains with light bitterness.
COLOUR: Clear pale golden colour with a frothy white head.
AROMA: Malty, bread and hay.
CARBINATION: Medium
BREWERY: Namibia Breweries
COUNTRY: Namibia
Namibia’s top selling beer.
(http://www.worldbeersguide.com/windhoek-lager/)
Flagship variant:
premium offering
that underpins
NBL heritage &
100 % Pure Beer
credentials. (https://hannamibia.com/uploads/files/131202113559626.pdf)
WINDHOEK DRAUGHT
A premium quality, natural beer brewed using only the finest imported ingredients. It delivers a refreshing taste profile for the social drinking occasion and is available in various pack sizes. Windhoek Draught is the most sessionable beer in the Windhoek range, with a rich, lively, glowing amber-gold colour and smooth, mildly bitter, slightly fruity taste.
CHARACTERISTICS
4% Alcohol By Volume
AVAILABLE IN:
440 ml (NRB) Non-Returnable Bottle
440 ml Can
750 ml (RB) Returnable Bottle
(https://www.nambrew.com/portfolio/windhoek-beer)
Attitude variant
:Premium smooth
accessible pure
beer. (https://hannamibia.com/uploads/files/131202113559626.pdf)
WINDHOEK LAGER
A premium, natural beer brewed according to the German Purity Law of 1516, using only the finest imported ingredients certified to contain no genetically modified organisms. This beer is mild in bitterness with a distinctive hops flavor, delivering an exquisite taste profile.
CHARACTERISTICS
4% Alcohol By Volume
Available in:
330 ml (NRB) Non-Returnable Bottle
330 ml Can
440 ml Can
500 ml (RB) Returnable Bottle
750 ml (RB) Returnable Bottle
(https://www.nambrew.com/portfolio/windhoek-beer)
WINDHOEK LIGHT
Windhoek Light is a refreshing crisp natural light lager carefully brewed the Reinheitsgebot way using natural ingredients only: malted barley, hops and water. Low in alcohol and kilojoules without compromising on taste, it contains no preservatives or artificial ingredients and is the ideal beer for the health conscious beer lover. Light golden in colour and offering sessionable control, Windhoek Light is a healthier choice in beer.
CHARACTERISTICS
2.4% Alcohol By Volume
Available in:
330 ml (NRB) Non-Returnable Bottle
440 ml Can (https://www.nambrew.com/portfolio/windhoek-beer)
Lifestyle variant:
real beer taste, low
alcohol. Controlled
enjoyment (https://hannamibia.com/uploads/files/131202113559626.pdf)
Windhoek and Tafel lagers are the pride and joy of the Namibian nation, amongst Sossusvlei, The Skeletons Coast and Etosha National Park of cause. Brewed using the old German “Reinheitsgebot” method of only using bailey, hops and water, they are regarded as 2 of the purest brews in the world and have own several international awards for this. Tafel lager is the 1 with the more intense flavour while Windhoek is more subtle thus popular amongst the ladies as well as people born in the capital city of Windhoek. Both have a 4% alcohol concentration however Windhoek lager does come in Windhoek Draught which is slight more intense version and the Windhoek light which is a toned down version of the lager. My pick? Windhoek lager! Why? If you have a girlfriend whose not big on beer and want to avoid getting kicked out of bed for smelling like a brewery after you have had a few then Windhoek lager is your beer of choice! ... Carling Black Label or as the locals call it “Quick Charge” is a South African brew which is popular because it has the highest concentration of alcohol of all the beers found here which is 5,5% hence the “Quick Charge” nickname. It is great for getting hammered on a budget. Recently they had launched a Draught version of this brew as well.(https://chameleonsafaris.wordpress.com/2013/04/18/beer-drinkers-guide-to-namibia-2/)
German Brewing Secrets Turn Namibia Into Unlikely Beer-Making Mecca
... 2013-05-07
English edition • WORLDCRUNCH
Reinheitsgebot is the name of the German Beer Purity Law, which states that only barley, water and hops may go into beer.
Reinheitsgebot is also the best-known German word in Namibia. April 23, marked the 497th anniversary of the proclamation of that law in Bavaria, and in Namibia the anniversary is always cause for celebration. That’s because one of the world’s top beers is brewed in this former German colony in southwest Africa – Windhoek Lager, named after Namibia’s capital city.
Is the beer made in accordance with the German law? “Absolutely!” says master brewer Christian Müller. An African of German heritage, Müller says that German beer has become part of Namibian culture. His pride in Windhoek Lager is matched by the appreciation it gets elsewhere – such as the prestigious international DLG quality test organized by the Deutsche Landwirtschafts-Gesellschaft (German Agricultural Society), which has earned Windhoek eight gold medals since 2005.
In Germany, Windhoek Lager is mostly known among beer enthusiasts, but there’s a fan base across Europe – and not only because African-German lager beer has curiosity value. "The success of a beer is always determined by its taste," Müller says.
German quality
The law establishing Namibia’s "German Beer Day" was proclaimed in 1516 by Wilhelm IV, Duke of Bavaria. "Every Namibian knows what it is," says Müller.
And the Africans take it very seriously. Each step of the brewing process is carefully watched by workers sitting in front of flat-screen monitors. Müller patrols the halls where the beer, or what will later become beer, makes its way through an impressive system of pipes and huge steel vats. A general rule of thumb in this desert country is – what comes from Germany is quality.
Every year, Namibia Breweries Limited (NBL) in Windhoek produces 214 million liters of beer – including the extremely popular Tafel Lager. It also has licenses to brew or distribute well-known brands like Heineken and Guinness, and for the annual German-Namibian Carnival it makes a special beer much enjoyed by merrymakers wearing traditional German dress.
Some 60% of NBL’s production is presently exported to South Africa and over 20 other countries around the world. But the company is in full expansion, producing 20,000 bottles of Windhoek Lager an hour requiring brewery workers to rotate on four shifts.
After the day’s work, everybody gathers at the Felsenkeller tavern in the brewery complex for some freshly tapped beer. "Prost!" (cheers) Müller calls out. That’s another German word everybody knows in Namibia. (https://www.worldcrunch.com/food-travel/german-brewing-secrets-turn-namibia-into-unlikely-beer-making-mecca)
Namibië (Engels: Namibia) is een land in Afrika dat grenst aan Angola, Botswana, Zambia en Zuid-Afrika. Namibië is sinds 1990 onafhankelijk van Zuid-Afrika. De hoofdstad van Namibië is Windhoek. Een aantal grote steden in Namibië zijn: Walvisbaai, Rundu, Swakopmund, Rehoboth en Keetmanshoop. (https://www.landenkompas.nl/namibie)
De eerste tekenen van leven in het hedendaagse Namibië-gebied dateren uit 27.000 voor Christus. Zo zijn er de rotstekeningen uit Twyfelfontein waarvan de eersten uit 300 voor Chr. dateren, die door de UNESCO als werelderfgoed beschouwd worden. Deze tekeningen zijn van de hand van de San of Bosjesmannen, die de oudste bekende bewoners van het land zijn en er nog steeds wonen. De Nama en Damara trokken later het gebied binnen en vanaf de 14de eeuw na Christus gingen ook Bantoestammen als de Herero, Kavango, de Tswana en de Owambo, zich in de regio vestigen.[5]
In de 19e eeuw trokken de Nederlandstalige Orlams vanuit de Kaapkolonie naar Namibië. Zij waren nakomelingen van blanke boeren uit de Kaapkolonie (in het huidige Zuid-Afrika) en Nama-vrouwen. Hun kaptyn Jonker Afrikaner stichtte in 1840 de huidige hoofdstad Windhoek en domineerde een aanzienlijk deel van Namibië tot zijn dood in 1861. In de jaren 1870 vestigde er zich een volgende bevolkingsgroep, namelijk de (Rehoboth) Basters, een andere Nederlandstalige kleurlingengemeenschap.
Aan het einde van de 19de eeuw begon de kolonisatie door Europeanen. In 1878 werd Walvisbaai, een natuurlijke zeehaven, deel van de Britse Kaapkolonie en in 1884 werd op de Koloniale Conferentie van Berlijn afgesproken dat de rest van het gebied een kolonie werd van Duitsland. Het gebied werd door de Duitse kolonisatoren Duits-Zuidwest-Afrika gedoopt. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
In 1890 werd met het Zanzibarverdrag de Caprivistrook aan de kolonie toegevoegd. De Herero en Nama, onder leiding van Hendrik Witbooi, kwamen in het begin van de 20ste eeuw in opstand tegen deze Duitse bezetting. De Duitsers vervingen hun gouverneur Theodor Leutwein door Generaal Lothar von Trotha, die het bevel gaf om elke Herero neer te schieten. De Herero en Nama leden zeer zware verliezen: 80% van de Herero's en 50% van de Nama's werden vermoord. Deze massamoord werd later door de Verenigde Naties erkend als de eerste genocide van de 20ste eeuw en kreeg de naam Namibische genocide.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog veroverde Zuid-Afrika Duits-Zuidwest-Afrika op de Duitsers en in 1920 werd het door de Volkenbond aan Zuid-Afrika toegewezen als mandaatgebied. De raciale segregatie, die door de Duitsers was geïntroduceerd, werd verder doorgevoerd en kreeg een wettelijke basis. Dit systeem werd apartheid genoemd. Vanaf 1968 werden met het Plan Odendaal bantoestans of thuislanden gecreëerd, waarmee elke bevolkingsgroep zijn eigen reservaat kreeg. De naam van het land veranderde naar Zuidwest-Afrika. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Net als in de rest van Afrika ontstonden er eind jaren 1950 onafhankelijkheidsbewegingen in Namibië. Zo werd in 1959 de South West Africa National Union (Swanu) opgericht en in 1960 de South West Africa People's Organisation (Swapo). Deze en andere bewegingen begonnen een lange oppositie tegen het apartheidsbewind en de kolonisatie. In 1966 startte de Zuid-Afrikaanse Grensoorlog en voerde Swapo, met haar gewapende tak het People's Liberation Army of Namibia, ook een gewapende opstand tegen het Zuid-Afrikaanse regime. Ook internationaal was er verzet tegen het politieke systeem en de kolonisatie. De Verenigde Naties verwierp in 1946 het voorstel van Zuid-Afrika om Zuidwest-Afrika als vijfde provincie in te lijven. In 1978 nam de VN Resolutie 435 aan, waarmee Zuid-Afrika's bestuur in Namibië door de VN illegaal werd verklaard en haar aanwezigheid een bezetting werd genoemd. Het land werd opgeroepen zich terug te trekken om Namibië te verzelfstandigen. Vijf westerse landen, de Verenigde Staten, Canada, Frankrijk, de Bondsrepubliek Duitsland en Groot-Brittannië, vormden de Western Contact Group die een vreedzame oplossing van het conflict nastreefde. Zij dwongen Zuid-Afrika ertoe om ook met Swapo en de buurlanden te onderhandelen en hen niet uit te sluiten zoals ze deden bij onder andere de Turnhalle Constitutionele Conferentie in 1977 (waar men pseudo-onafhankelijke etnische regeringen wilde opzetten).
In 1988 werd resolutie 435 door alle partijen ondertekend en werd het onafhankelijkheidsproces in gang gezet. De Verenigde Naties stuurden de UNTAG-missie, met Martti Ahtisaari als hoofd, om de transitie bij te staan. In november 1989 vonden er verkiezingen voor de Grondwettelijke Vergadering plaats. Deze Grondwettelijke Vergadering legde de Grondwet vast. Op 21 maart 1990 werd het land onafhankelijk en kreeg het een nieuwe naam: Namibië. Walvisbaai en enkele eilanden voor de kust van Namibië bleven wel een kolonie van Zuid-Afrika. In 1994, met het einde van het apartheidsregime in Zuid-Afrika, werden deze gebieden uiteindelijk aan Namibië gegeven. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
De eerste president van het land werd Sam Nujoma die zijn eed aflegde op de Onafhankelijkheidsdag. Swapo, de beweging waarvan Nujoma leider was, legde de wapens neer en werd een politieke partij. Haar strijders gingen deels op in het Namibische leger. Een democratisch meerpartijenstelsel werd ontwikkeld met verschillende politieke partijen. Swapo werd echter een zeer dominante partij die elke verkiezing won. In 2005 liet Nujoma na 15 jaar het presidentschap over aan zijn partijgenoot Hifikepunye Pohamba. Zijn opvolger was Hage Geingob.
De Angolese Burgeroorlog had een kleine impact op het leven van de Namibiërs in het noorden van het land tot het einde van de oorlog in 2002. In 1999 vond er in de Caprivi-regio een afscheidingspoging plaats door het Caprivi Liberation Army. Vanaf 2001 werd het gebied weer veilig verklaard. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
De officiële landstaal sinds 1990 is het Engels. Voor de onafhankelijkheid waren ook het Afrikaans en het Duits officiële talen. Swapo besloot om te kiezen voor slechts één officiële taal, in tegenstelling tot Namibiës buurlanden. De bedoeling was om minder fragmentatie in het land te krijgen. In het onderwijs zien we echter dat er ook in andere talen les wordt gegeven (o.a. ook in het Afrikaans).
Afrikaans speelt in het land een belangrijke rol als lingua franca die mensen van verschillende bevolkingsgroepen met elkaar kunnen gebruiken. De grootste krant van het land 'Die Republikein' is dan ook grotendeels in het Afrikaans.
De lokale variant van het Engels wordt Namlish genoemd en de lokale variant van het Afrikaans Namibisch-Afrikaans.
Ondanks dat het Engels de officiële taal is, kent Namibië slechts 1,9 procent inwoners van wie Engels de moedertaal is. Bijna de helft van de bevolking, 48,5%, spreekt Oshiwambo als moedertaal. De Kavangotalen, Kwangali, Diriku en Mbukushu, wordt door 9,7% van de bevolking als moedertaal gebruikt. Bij het Afrikaans is dit 11,4%, bij Herero 7,9% en bij Tswana 0,3%. De Khoisantalen bestaan uit Khoekhoegowab met 11,5% van de bevolking en onder andere het Ju/'hoan met 1,2%. Een resterende vijf procent van de bevolking spreekt Lozi, Portugees of nog een andere taal.[7] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Namibië is met een oppervlakte van 824.268 km² het 34ste grootste land ter wereld. Het heeft 3824 km aan grenzen, waarvan met Angola 1376 km, Botswana 1360 km, Zuid-Afrika 855 km en Zambia 233 km. Daarnaast heeft ook een kustlijn aan de Atlantische Oceaan van 1572 km. Namibië is het land met de minste regenval in sub-Sahara Afrika.
...
Namibië kent verschillende biomen, waaronder woestijn, halfwoestijn, savanne en wetlands. De vijf grote geografische gebieden van het land zijn: het Centraal Plateau, de Namibwoestijn, de Grote Plateaurand, het Bosveld en de Kalahari.
De Namib-woestijn is de bekendste woestijn van Namibië en loopt langs een groot deel van de Namibische kust. Een befaamd natuurgebied in de Namib-woestijn is dat van de Sossusvlei, waarnaast ook de Dodevlei zich bevindt. De kustdelen bestaan uit zandwoestijn met een zandzee. Deze wordt sinds 2013 als een werelderfgoed gezien.[10] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Namibië staat vooral bekend om zijn prachtige natuur. Namibië bestaat grotendeels uit woestijnvlakte. Je vindt er ook de Namib-woestijn. Dit is de oudste woestijn ter wereld. Verder kent het land rotsformaties, de indrukwekkende Fish River Canyon en vele Nationale parken waar je veel diersoorten in het wild kan ontdekken, zoals: olifanten, bergzebra’s, de zwarte neushoorn, leeuwen en antilopen. Namibië heeft een lange kustrook met zandstrand, maar het land staat niet bekend als strandbestemming. Je kunt er veel dolfijnen en zeehonden spotten. De economie van het land draait grotendeels op de winning en export van diamanten. De bevolking daarentegen leeft grotendeels van de landbouw. Ongeveer 50% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. (https://www.landenkompas.nl/namibie)
De lokale munt is de Namibische dollar (N$), die gekoppeld is aan de Zuid-Afrikaanse rand en dezelfde waarde heeft. De rand wordt hierdoor ook als betaalmiddel geaccepteerd.
Omwille van klimatologische factoren is akker- en tuinbouw zeer moeilijk. Wel wordt er veel aan veeteelt (runderen, schapen en geiten) gedaan. Maïsvelden komt men vooral in het noorden tegen. De landbouw levert in totaal negen procent van het bbp. De bevolking die afhankelijk is van deze sector is echter veel groter, met 16% in de formele sector en twee derde van de informele sector. In de sector van de mijnbouw zien we het omgekeerde. Deze sector zorgt voor acht procent van het bbp maar stelt slechts drie procent van de werkenden te werk.[14] Er wordt vooral diamant en uranium ontgonnen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
Het water uit de kraan is in de toeristische plaatsen veilig te drinken. Op de plekken waar dit niet het geval is wordt u vaak door de lokale bewoners hierop gewezen. (https://www.landenkompas.nl/namibie)
In Namibië dient men links te rijden, dit werd ingevoerd in 1918. Er zijn 45.387 km wegen in Namibië, waarvan 6.387 km verhard. Alleen in de hoofdstad Windhoek ligt er een autosnelweg.
Er zijn twee internationale luchthavens, de Hosea Kutako International Airport nabij Windhoek en de luchthaven van Walvisbaai. Daarnaast zijn er ook regionale luchthavens. De nationale luchtvaartmaatschappij is Air Namibia die zowel binnenlandse als internationale vluchten aanbiedt.
De grootste haven van het land is die van Walvisbaai, de tweede grootste is die van Lüderitz. De regering en industrie proberen van het land, en meer specifiek van de haven van Walvisbaai, een internationale transport hub te maken. Hiermee zou het zuiden van Angola, het dichtbevolkte noorden van Zuid-Afrika en de binnenstaten Botswana, Zambia en Zimbabwe bereikt kunnen worden.[19][20]
De eerste spoorlijn werd in 1895 nabij Kaap Kruis gelegd. Momenteel zijn er 2382 kilometer aan spoorwegen, verdeeld over negen lijnen. De nationale spoorwegmaatschappij Transnamib biedt naast goederentransport en enkele passagierslijnen ook de Desert express aan, dit is een luxueuze trein voor toeristen. Het aantal gewone passagierstreinen is echter beperkt en onder andere daarom zijn er minibussen, die door private personen gerund worden, populairder als publiek transportmiddel om naar een andere stad te gaan. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibi%C3%AB)
De hoofdstad van Namibië is Windhoek. Met 130.000 inwoners is het geen grote stad en veel kleiner dan vele provinciesteden in België of Nederland. Duitse missionarissen stichtten hier een post in 1871. De naam werd later verzonnen door de Afrikaanse bevolking. De stad is gemakkelijk te voet te verkennen. Het centrum is een vreemde mengeling van Duitse koloniale gebouwen en in frisse pasteltinten geschilderde moderne gebouwen.
Opvallend is de Evangelisch-Lutherse Christuskirche in Art Nouveau stijl. Vlakbij staat het huidige parlementsgebouw, het Tintenpalast. Het museum, de Alte Feste, is gevestigd in een oud fort dat de Duitse kolonisatoren achterlieten, heeft de koloniale geschiedenis als thema en staat hier ook niet ver vandaan.
Een bezoekje aan het station is wel aardig, want dit werd in opdracht van de Zuid-Afrikanen ontworpen door een Nederlandse architect. Het gebouw heeft dan ook wel iets weg van de oude NS stations, die in Nederland soms nog wel te vinden zijn. In 1837 werd het zuiden van het land getroffen door een meteorietenregen en ruim 21.000 kilo ruimtegesteente kwam neer in de woestijn. 33 van deze meteorieten zijn tentoongesteld in een winkelcentrum in de Poststraat. Als u tijd heeft, moet u zeker even naar de kleine Windhoek Valley gaan, vanwaar u een mooi overzicht heeft over de hoofdstad. (https://www.fox.nl/namibie/windhoek)
Windhoek (soms in het Duits: Windhuk) is de hoofdstad en de grootste stad van de Republiek Namibië. De stad ligt in het midden van het land, op een hoogte van circa 1650 meter en heeft meer dan 320.000 inwoners.[1]
Sinds 1891 is Windhoek de hoofdstad van het land. Tijdens het bestuur van Zuid-Afrika (gedurende de periode van 1915 tot de onafhankelijkheid in 1990), ten tijde van de apartheid (1948-1990), moesten blanken, kleurlingen en zwarten strikt gescheiden wonen. Blanken woonden in de stad, kleurlingen en zwarten woonden in de townships. Het township voor kleurlingen in Windhoek heet Khomasdal, voor de zwarten is het Katutura.
...
De omgeving van Windhoek stond bekend om zijn warme bronnen en dit is terug te vinden in de traditionele namen. De stad Windhoek was namelijk oorspronkelijk bekend onder twee namen; Ai-Gams (KhoiKhoi voor Warme Bronnen) en Otjomuise (Herero voor Plek van Stoom).
Over de huidige naam zijn verschillende theorieën in omloop. Waarschijnlijk werd de stad vernoemd naar het Windhoekgebergte nabij Tulbagh in de toenmalige Nederlandse Kaapkolonie door kapitein Jan Jonker Afrikaner, die zich vanwege de voortdurende aanwezigheid van water vestigde in het gebied. Hij en zijn volk vestigden zich in het gebied waar nu de buitenwijk Klein Windhoek is.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Windhoek)
Windhoek is het economische centrum van Namibië. Er is een grote vleesverwerkende industrie en een grote brouwerij. Namibia Breweries brouwt er verschillende bieren, waaronder Windhoek. Dit bier wordt gebrouwen volgens het Duitse Reinheitsgebot. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Windhoek)
On 29 October 1920 the four breweries were acquired by Messrs Carl List and Hermann Ohlthaver who consolidated them to form The South West Breweries Limited . (https://www.nambrew.com/content/our-heritage)
Brewing was introduced to Namibia by German colonists. Their strict purity rules remain in place today, meaning the country produces some of Africa's best, and most refreshing, beers. (https://edition.cnn.com/travel/article/namibia-beer/index.html)
After clocking off, office workers meander through Windhoek, Namibia's well-kept streets toward an old warehouse.
Admittedly, at first it seems a bit ramshackle compared to the rest of this modern city, a place somehow both charmingly small town and utterly cosmopolitan.
But behind the walls is a living monument to one of Namibia's most iconic commodities: beer.
Top-quality brewing is a legacy of German colonialism.
Although South Africa took over in 1920 and imposed its own laws, the reinheitsgebot stayed -- the famed German purity law of 1516 mandated that beer must only include water, barley and hops.
That tradition remains today, not by law but by choice.
Windhoek may have only 322,000 people, but it produces a dozen beers that hold their own against the neighboring giant, SAB Miller, next door in South Africa.
Most of the beers made in Namibia are for export, fueled by a legendary commitment to the reinheitsgebot.
During World War II, Namibia Brewery founders, Carl List and Hermann Olthaver, couldn't source good enough ingredients.
So they stopped production rather than make inferior beer.
(https://edition.cnn.com/travel/article/namibia-beer/index.html)
Established on 29 October 1920, Namibia Breweries Limited (NBL) is one of the leading beverage manufacturing companies in Namibia and, indeed, in Southern Africa. In 1920, the Kronen Brauerei (Swakopmund), the Omaruru Brewery (Omaruru), the Klein Windhoek Brewery (Windhoek), and the Felsenkeller Brewery (Windhoek) were acquired by Carl List and Hermann Ohlthaver, who consolidated them to form South West Breweries Limited. When, in 1967, South West Breweries Ltd acquired the Hansa Brauerei in Swakopmund, the company became the only remaining independent commercial brewery in Southern Africa. With Namibia’s independence in 1990, South West Breweries Limited changed to its current name of Namibia Breweries Limited (NBL).
Today, with the stated vision To Be the Most Progressive and Inspiring Company, NBL leads the domestic beer market and has a significant share of the premium beer category in South Africa.
NBL’s total exports account for more than half of total production output.
In May 1996, NBL listed on the Namibian Stock Exchange (NSX) and became a publicly owned company. The Ohlthaver & List Group of Companies (O & L Group), a major Namibian group, is the controlling shareholder in NBL. In 2015 NBL restructured its operations in Namibia and South Africa in agreement with leading drinks company Diageo and brewer Heineken, NBL’s strategic partners. In Namibia this resulted in Heineken acquiring Diageo’s indirect stake in NBL. With regard to operations in South Africa, Diageo sold its stake in DHN Drinks which resulted in Heineken and NBL increasing their respective stakes. This new joint venture between NBL and Heineken is exclusively focused on a beer portfolio which will be beneficial to growing key brands in South Africa, including the Windhoek Trade Mark, as well as the Heineken and Amstel portfolio.
Brewed by choice according to the German Reinheitsgebot (“Purity Law”) of 1516, Windhoek Lager, Windhoek Light, Windhoek Draught and Tafel Lager enjoy a reputation of quality and purity for which the brands have earned international recognition – including winning gold medals from the prestigious Deutsche Landwirtschafts-Gesellschaft (DLG), among its awards in 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 and 2015. (https://www.nambrew.com/content/about-nbl)
Here at NBL our passion is brewing the finest quality beer using only the purest ingredients. As part of the Ohlthaver & List (O&L) Group, we let our purpose “Creating a future, enhancing life” and our corporate value system inspire our unrelenting pursuit of perfection.
We are proud to uphold the tradition established in 1516 and brew our beer according to the Reinheitsgebot Purity Law. Brewed by choice according to the Reinheitsgebot; our products share our local pride wherever they are enjoyed and through our commitment to excellence our beers have become known for their incomparable quality and purity.
The exceptional brands in our portfolio continue to garner international recognition, winning a series of gold medals during the prestigious Deutsche Landwirtschafts Gesellschaft (DLG) Awards.
NBL is not only committed to providing Namibians with amazing experiences by delivering world-class products, we are also dedicated to operating our business in a socially and environmentally responsible manner and giving back to the community. We have made significant investments to ensure that our operations are efficient, environmentally friendly and reduce our carbon footprint. We also continuously seek to uplift the communities in which we operate.
(https://www.nambrew.com/content/about-nbl)
From the Felsenkellar (Cellar of Rock) - which has since become a beautiful heritage site - to our newer and larger capacity facility, our brewery has always been a point of pride.
When we first started brewing Windhoek Beer it was all done at the Felsenkellar (Cellar of Rock), on the corner of Sam Nujoma and Tal Street in the heart of Windhoek's business district. For almost ninety years it served us proudly, but all good things come to an end an in 1986 work was completed on a new-state-of-the-art brewery. However, that was not the end for the beloved structure.
The Felsenkeller still stands on the same corner, its’ distinctive, classical colonial German architecture in stark contrast to its more mundane, modern, business counterparts. No longer a functional brewery, it is now home to a variety of arts and crafts shops, restaurants and bars.
The new brewery was built just outside of Windhoek and houses three bottling lines, a canning line and a keg line. Collectively, it has an impressive capacity of over 2.2 million hectolitres per year. It is here that Namibia's renowned range of 100% Pure Beers are brewed and packaged.
Our commitment to sustainable production and green initiatives has seen several significant developments at the brewery. Chief among those is our 1.1 megawatt hybrid electricity system, which blends solar and diesel power, allowing us to operate almost completely independently of the grid. We have also invested in various water-saving initiatives which include our own boreholes, a water reclamation plant and a pre-treatment facility. Through these we are aiming for 70%-80% self-sufficiency. Furthermore, following years of intensive research, we have begun growing our own barley, greatly reducing our dependence on imported produce.
As a leader in the domestic beer market, with a considerable share of the premium beer category in South Africa, we are dedicated to constant innovation and scrupulous investment in technology.
The future is yet to come, and it will undoubtedly usher in many changes, but there is one constant that never will. As the Chairman of Namibia Breweries Limited, Sven Thieme, put it, “It is always hard to make the changes, but the single most important element remains constant – we will always brew our beer according to the Reinheitsgebot and it will always be crafted with the greatest care and dedication.”
“WE WILL ALWAYS BREW OUR BEER ACCORDING TO THE REINHEITSGEBOT AND IT WILL ALWAYS BE CRAFTED WITH THE GREATEST CARE AND DEDICATION.”
Sven Thieme
Chairman, Namibia Breweries
(http://windhoekbeer.com/za/our-brewery)
It started with two friends buying a few breweries in Namibia in 1920,
and over the years grew into one of the largest,
most successful beer producers, not only on the continent, but in the world.
...
On 20 October 1920, two German businessmen, Hermann Ohlthaver and Carl List, consolidated four breweries (Kronen Brauerei, Omaruru Brewery, Klein Windhoek Brewery and Felsenkeller Brewery) in what was then South-West Africa and formed South West Breweries Limited (SWB).
...
During the 1930s the impact of World War II made it difficult to procure the best ingredients, this meant brewing was halted rather than offer an inferior product.
...
“FOR US THERE WAS ALWAYS ONLY ONE WAY OF BREWING BEER, AND THAT WAS THE TRADITIONAL GERMAN WAY. BY USING ONLY THE MOST NATURAL OF INGREDIENTS”
CARL LIST
...
In 1965 Karl Werner, the son of original founder Carl List, takes full ownership of SWB.
...
In 1968 the breweries acquired the Hansa Braurei in Swakopmund, making SWB the only national brewery in South-West Africa.
...
In 1981 the SWB's success forced it to expand its production capacity and construction started on a new state-of-the-art brewery.
...
In 1984 Windhoek Light is officially launched.
...
In 1985 Windhoek Beer is offered in cans for the first time.
...
In 1986 the new brewery is completed and Windhoek beer is allowed to be transported into South Africa for the first time.
...
In 1990, when Namibia gained independence, South West Breweries Ltd changed its name to Namibia Breweries Ltd (NBL), which is still its name today. The country's independence also played a large role in opening further international markets for the brand.
...
NBL became a public owned company in May 1996 when it listed on the Namibian Stock Exchange (NSX). The controlling shareholder in NBL is the Ohlthaver & List Group, a major Namibian group.
...
In 1999 Windhoek Draught is introduced.
...
In 2003 NBL formed a strategic partnership with Diageo and Dutch brewer Heineken, which is locally facilitated by Brandhouse Beverages (Pty) Ltd. The joint endeavour's commitment was reinforced with the formation of DHN Drinks (Pty) Ltd in 2008.
(http://windhoekbeer.com/za/our-story)
Namibia Breweries Limited (NBL) is een bierbrouwerij in Namibië. Het bedrijf is gevestigd in Windhoek de hoofdstad van het land.
De brouwerij brouwt bier volgens het Duitse Reinheitsgebot van 1516.
De brouwer produceert een aantal populaire bieren:
Windhoek Lager (alcoholpercentage 4%)
Tafel (4%)
Windhoek Export
Hansa Draught (4%)
Windhoek Draught (4%)
Hansa Pilsener (4,5%)
Windhoek Light (2,5%) (aanbevolen door de Zuid-Afrikaanse hartstichting)
Windhoek Special (5%)
Urbock (7%)
Namibia Breweries werd in (1920) opgericht toen vier bierbrouwerijen (een uit Swakopmund, een uit Omaruru en twee uit Windhoek gingen samenwerken onder naam The South West Breweries. Na de onafhankelijkheid van Namibië in 1990 werd de naam gewijzigd.
Sinds 2003 heeft de Nederlandse bierbrouwer Heineken een groot belang in de Namibische brouwerij. Er wordt behalve de genoemde biermerken ook Heineken en Beck's gebrouwen. Er werken zo'n 500 mensen voor de brouwerij in Windhoek.
Windhoek Lager is een zeer populair bier in Namibië en overige landen in zuidelijk Afrika. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Namibia_Breweries)
Today, Namibians insist that the quality of their beer prevents hangovers.
Or, at least that's what they tell tourists to encourage them to drink more.
The Old Brewery complex in Windhoek was one of the first to put the purity law into practice in Namibia.
Production has long since moved to an industrial area -- the buildings have been repurposed into shops and a theater.
The original Boiler Room now houses a restaurant and bar, where the happy hour crowd fills the open-air courtyard.
Later, velvet ropes will be strung along the sidewalk to handle music fans coming to see who's on stage, which could be spoken-word poets, local musicians or international successes like the Parlotones.
Inside a glass cabinet, old steins sit alongside early bottles and cans of Windhoek's eponymous beer.
At the bar, Windhoek flows freely in its three most common variants: draught, lager and light.
All three are golden-amber, easy-drinking beers that are go-to choices for cooling off on Namibia's hot and dry days.
For armchair travelers, these are the easiest to find overseas as well.
Warehouse Theatre, 48 Tal Street Old Breweries Building, Windhoek Namibia;
Namibia Breweries does make a limited run of Windhoek Special, which is usually less interesting than its occasional batches of maibocks or other specialty beers.
In Windhoek's bars, it's more likely the other local options will be the slightly darker Tafel Lager or Hansa Pilsner, which both originated in the coastal town of Swakopmund.
In winter, NamBrew produces Urbock and Urbock Draught.
With a dark, Munich barley malt, they're made only in May and last just through the chilly months.
These "true bock" beers are steeped in German tradition, with a more distinctive and flavorful taste than the country's lighter lagers.
They also have a higher alcohol content.
Beer that tastes like tea
On the craftier side is Camelthorn Weizen, on tap when it's available.
Also an amber, it's made with ingredients imported from South Africa, Europe and the United States for a slightly different taste.
Camelthorn started out as a promising independent brewer, but has been absorbed into the NamBrew empire.
It's experimented with different flavors, including rooiboos, the red bush popular for tea in southern Africa.
Really comparing the quality of all of Namibia's beers to the imports requires a trip to Joe's Beer House. (https://edition.cnn.com/travel/article/namibia-beer/index.html)
Windhoek Lager
ABV: 4.0%
TYPE: Pale Lager
TASTE: Malty grains with light bitterness.
COLOUR: Clear pale golden colour with a frothy white head.
AROMA: Malty, bread and hay.
CARBINATION: Medium
BREWERY: Namibia Breweries
COUNTRY: Namibia
Namibia’s top selling beer.
(http://www.worldbeersguide.com/windhoek-lager/)
Flagship variant:
premium offering
that underpins
NBL heritage &
100 % Pure Beer
credentials. (https://hannamibia.com/uploads/files/131202113559626.pdf)
WINDHOEK DRAUGHT
A premium quality, natural beer brewed using only the finest imported ingredients. It delivers a refreshing taste profile for the social drinking occasion and is available in various pack sizes. Windhoek Draught is the most sessionable beer in the Windhoek range, with a rich, lively, glowing amber-gold colour and smooth, mildly bitter, slightly fruity taste.CHARACTERISTICS
4% Alcohol By Volume
AVAILABLE IN:
440 ml (NRB) Non-Returnable Bottle
440 ml Can
750 ml (RB) Returnable Bottle
(https://www.nambrew.com/portfolio/windhoek-beer)
Attitude variant
:Premium smooth
accessible pure
beer. (https://hannamibia.com/uploads/files/131202113559626.pdf)
WINDHOEK LAGER
A premium, natural beer brewed according to the German Purity Law of 1516, using only the finest imported ingredients certified to contain no genetically modified organisms. This beer is mild in bitterness with a distinctive hops flavor, delivering an exquisite taste profile.
CHARACTERISTICS
4% Alcohol By VolumeAvailable in:
330 ml (NRB) Non-Returnable Bottle
330 ml Can
440 ml Can
500 ml (RB) Returnable Bottle
750 ml (RB) Returnable Bottle
(https://www.nambrew.com/portfolio/windhoek-beer)
WINDHOEK LIGHT
Windhoek Light is a refreshing crisp natural light lager carefully brewed the Reinheitsgebot way using natural ingredients only: malted barley, hops and water. Low in alcohol and kilojoules without compromising on taste, it contains no preservatives or artificial ingredients and is the ideal beer for the health conscious beer lover. Light golden in colour and offering sessionable control, Windhoek Light is a healthier choice in beer.
CHARACTERISTICS
2.4% Alcohol By Volume
Available in:
330 ml (NRB) Non-Returnable Bottle
440 ml Can (https://www.nambrew.com/portfolio/windhoek-beer)
Lifestyle variant:
real beer taste, low
alcohol. Controlled
enjoyment (https://hannamibia.com/uploads/files/131202113559626.pdf)
Do you really know what’s in your beer? Maybe it’s time to find out
Hidden ingredients are making their way into the beers you drink.
05 Aug 2015
With the advent of mass commercial beer brewing around the world, a host of hidden ingredients have made their way into the popular beers we drink today. But do you even know what’s in your beer? And what the difference is between beers and those with artificial ingredients?
As a beer lover, you might think all your favourite beers are brewed only with grains such as malted barley as a base, yeast for fermentation, hops for bitterness and aroma, and of course water. Not so, says master brewer, Helmut Grasreiner, Section Leader of Filtration at Namibia Breweries in Windhoek. “Nowadays, it is fairly common practice for breweries to add other ingredients to make the brewing process cheaper and faster. We don’t add any additives when we brew Windhoek Beer, because we still follow the Reinheitsgebot method of brewing, a German beer purity law which was decreed in 1516. This law prohibits us from brewing beer using anything but malted barley, hops, yeast and water. It also means we don’t take any mechanical or chemical shortcuts. It’s all for the sake of the purity of the beer,” says Grasreiner.
Common additives in commercially brewed beer
It is said that the use of strange additives in beer dates back centuries and that brewers in the 1800s even used pig bladder to speed up sedimentation and bile (gale) instead of hops to make beer bitter. Glucose has also been a common additive since the early 1900s. Today, hundreds of different additives, from herbs to chemicals, are added to beers around the world. Here are some common, but little-known ingredients that have started to make their way into commercially brewed beer:
• Isinglass: This extract from the swim bladders of fish is commonly used as a beer clarifier because it speeds up natural sedimentation (splitting of the clear liquid and impurities) of the beer. Unless a beer is labeled as vegetarian-friendly, drinkers may unknowingly be consuming animal by-products.
• Sugars: Corn starch, a glucose, is commonly used as an accelerant in the brewing process, as are other ingredients such as cane sugar. These sugars are used as alternatives to malted barley, they ferment at much higher temperatures, making the brewing process much cheaper and faster.
• Propylene glycol: This organic compound is used as an anti-freezing agent. The same chemical is used in smoke machines at rock concerts. It is generally regarded as safe to ingest in small quantities, and adds a sweetish taste, but can increase the body’s acidity if taken in large quantities.
• Sulphites: These naturally-occurring Sulphur compounds are often added to beer and wine as a preservative. Sulphites are generally safe to consume, but can cause allergy-like symptoms such as asthma and anaphylaxis in people with sulphite sensitivity.
• Rice: Rice, like other starches, is sometimes added to beer as an alternative to the more expensive malted barley. Rice in beer is more common in Asia than the rest of the world.
• Ascorbic acid: This synthetic form of Vitamin C is used to reduce O² (oxygen) in beer. Oxygen can make beer oxidise or ‘go off’. While safe to consume in small quantities, it can cause diarrhea if taken in large quantities.
• Flavourants: While some breweries use natural flavourants to add specific flavours to their beer, natural flavours can easily make the beer go milky, therefore many breweries prefer to use artificial flavourants.
What is so different about Reinheitsgebot Beer?
Two of the motivating factors behind the use of additives in beer are commercial pressures and concerns about oxygen in the beer. Windhoek Beer is however brewed according to the philosophy that prevention is better than cure, and that slow-brewing quality ingredients produces a better beer.
Many commercial breweries try to control the brewing process by letting machines do all the work. “Reinheitsgebot breweries are different. Luckily the strength of this tradition, coupled with the craft beer and home-brewing movement, is preserving the art of beer brewing,” says Grasreiner. At the Windhoek Beer brewery, for instance, oxygen is prevented from getting into the beer in the first place by filling the tanks with CO2 or water to push oxygen out. The brewery also employs highly-skilled brewers who train for a minimum of three years, of which seven months are spent at a 200 year-old brewing school in Ulm, Germany. As a result they have a hands-on approach to brewing the old-fashioned way, he says.
“This means the brewing process is more expensive,” says Grasreiner, “because only the finest malted barley from Europe, hops and filtered water are used. It also takes longer.” Windhoek Beer takes no less than 21 days to brew, whereas some commercial beers take only three to four days.
How do I distinguish between pure beer and beer with other additives?
Unfortunately, breweries are not obligated to label all of the permissible additives they put into their beers. This makes it hard for ordinary consumers to check all the ingredients in their beer.
However, if you look out for beers with the Reinheitsgebot emblem, you are guaranteed that these beers are slow-brewed with care, and contain only malted barley, hops and filtered water. The only other ingredient used in the brewing process, yeast, which is 100% natural, is removed from the beer before bottling.
“If beer is made well with quality ingredients and a passionate brewmaster, no shortcuts can be justified,” says independent beer expert, Lynnae Endersby, founder of Beer Lab in Cape Town.
Is it true that commercially brewed beer causes the worst hangovers?
Not necessarily. Many commercially-brewed beers are made from high-quality ingredients that won’t give you a hangover if consumed in moderation. It is however true that beers that are brewed very fast, at very high temperatures, with cheap ingredients, are more likely to contain higher alcohols (VDK’s) – impure types of alcohol – that cause hangovers.
One of the higher alcohols is diacetyl (VDK) which is formed during fermentation but gets broken down again (deacetyl rest) by the yeast after fermentation and that takes time and time is money and that is why some breweries don’t do it. So the diacetyl is still in the beer and if consumed can lead to headaches.
Note: Helmut Grasreiner started as an intern at Namibian Breweries in 1987 after completing the brewery’s rigorous three year training program.
- ADVERTORIAL - (https://www.food24.com/Drinks/Beer/Do-you-really-know-whats-in-your-beer-Maybe-its-time-to-find-out-20150805)
Zweitgrößte Stadt Swakopmund
Mittendrin liegt wie eine Oase Swakopmund. Es taucht Verkehr auf, man sieht Stromleitungen, Industrie und einen sehr klar abgegrenzten Stadtrand. Innerhalb ist es typisch städtisch bebaut: Wohngebiete, Industriegebiete, öffentliche Gebäude, Einkaufsstraßen und begrünte Flächen und Gärten. Der deutsche Hauch, naja sagen wir Atem ist nicht zu übersehen.
Swakopmund liegt am Meer und unmittelbar nördlich des Swakop Fluss. Und das hat auch einen Grund: Da Wind und Meeresströmung in Namibia hauptsächlich von Südwesten kommen, tragen Meer und Wind den Sand aus dieser Richtung heran. Die Flüsse stellen eine natürliche Barriere dar und so finden sich die Dünen in Flussrichtung immer linkerhand und damit südlich der Flüsse. Oberhalb ergibt sich die Möglichkeit zur Besiedlung.
Wir ändern aufgrund der Tourenverfügbarkeit unseren Plan noch einmal und streichen den Erindi Nation Park aus dem Programm (der war ohnehin optional). Eine der beiden Nacht hängen wir in Swakopmund dran und die anderen schieben wir im Etosha ein um im Park übernachten zu können – das soll sich lohnen.
Beim Bummel durch die Stadt halten wir uns lang im Museum auf. Es ist einfach aber schön gemacht und vollgestopft mit Überbleibseln ohne Ende. Man bekommt einen tollen Eindruck was das Land geprägt hat. Ein wirklich toller Überblick über Namibia, sehr zu empfehlen! (https://festlandsurfer.de/swakopmund/)
German Brewing Secrets Turn Namibia Into Unlikely Beer-Making Mecca
... 2013-05-07
English edition • WORLDCRUNCH
Reinheitsgebot is the name of the German Beer Purity Law, which states that only barley, water and hops may go into beer.
Reinheitsgebot is also the best-known German word in Namibia. April 23, marked the 497th anniversary of the proclamation of that law in Bavaria, and in Namibia the anniversary is always cause for celebration. That’s because one of the world’s top beers is brewed in this former German colony in southwest Africa – Windhoek Lager, named after Namibia’s capital city.
Is the beer made in accordance with the German law? “Absolutely!” says master brewer Christian Müller. An African of German heritage, Müller says that German beer has become part of Namibian culture. His pride in Windhoek Lager is matched by the appreciation it gets elsewhere – such as the prestigious international DLG quality test organized by the Deutsche Landwirtschafts-Gesellschaft (German Agricultural Society), which has earned Windhoek eight gold medals since 2005.
In Germany, Windhoek Lager is mostly known among beer enthusiasts, but there’s a fan base across Europe – and not only because African-German lager beer has curiosity value. "The success of a beer is always determined by its taste," Müller says.
German quality
The law establishing Namibia’s "German Beer Day" was proclaimed in 1516 by Wilhelm IV, Duke of Bavaria. "Every Namibian knows what it is," says Müller.
And the Africans take it very seriously. Each step of the brewing process is carefully watched by workers sitting in front of flat-screen monitors. Müller patrols the halls where the beer, or what will later become beer, makes its way through an impressive system of pipes and huge steel vats. A general rule of thumb in this desert country is – what comes from Germany is quality.
Every year, Namibia Breweries Limited (NBL) in Windhoek produces 214 million liters of beer – including the extremely popular Tafel Lager. It also has licenses to brew or distribute well-known brands like Heineken and Guinness, and for the annual German-Namibian Carnival it makes a special beer much enjoyed by merrymakers wearing traditional German dress.
Some 60% of NBL’s production is presently exported to South Africa and over 20 other countries around the world. But the company is in full expansion, producing 20,000 bottles of Windhoek Lager an hour requiring brewery workers to rotate on four shifts.
After the day’s work, everybody gathers at the Felsenkeller tavern in the brewery complex for some freshly tapped beer. "Prost!" (cheers) Müller calls out. That’s another German word everybody knows in Namibia. (https://www.worldcrunch.com/food-travel/german-brewing-secrets-turn-namibia-into-unlikely-beer-making-mecca)
Abonneren op:
Posts (Atom)